Printable View
Θα τα καταφερουμε..Δεν μπορει να μας νικησει η βουλιμια..Αισθανομαι οτι εχω ολους εσας κοντα μου, τους οποιους θα σκεφτομαι καθε φορα που θα με πιανει παρορμηση να φαω και απο τα σκουπιδια (ποσο πιο χαμηλα μπορει να πεσει κανεις;;;) και θα χαρειτε αν τα καταφερω.Μια μερα χωρις βουλιμια μια μικρη νικη.Αποφασισα να βλεπω καθε μερα ξεχωριστα και καθε φορα που θα βλεπω το βουλιμικο να καταφθανει θα σκεφτομαι τι χρησιμο μπορω να κανω στη θεση του..
Reaki μου,
σε συγχαίρω για το αισιόδοξό σου μήνυμα το οποίο με γεμίζει κι εμένα αισιοδοξία. Έχεις δίκιο ότι πρέπει να βλέπουμε την κάθε μέρα ξεχωριστά και να λέμε μπράβο στους εαυτούς μας για την κάθε μέρα που περνάει. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι δεν οδηγούν τελικά πουθενά. Οι μικρές, μεμονωμένες μας νίκες θα μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα. Κι εγώ κάποια φορά είχα φάει από τα σκουπίδια, δεν είσαι η μόνη. Όταν όμως με πιάνει η παρόρμηση για βουλιμικό τίποτα δε μπορεί να με σταματήσει. Καμία σκέψη και καμία μέθοδος αντιπερισπασμού δε βοηθάει εκείνη την ώρα.
Αυτή τη στιγμή δεν αντέχω τη ζωή μου. Το κεφάλι μου παει να σπάσει και δεν μπορώ να δουλέψω. Μετά απο καιρό ανεβαίνω στη ζυγαριά μου και διαπιστώνω ότι εχω πάρει 5 κιλά! Αρχίζω δίαιτα αλλά τα νεύρα μου έχουν σπάσει. Ξεσπάω με το παραμικρό. Το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ με αποτέλεσμα όλη τη μέρα να είμαι χάλια. Σαν να υπάρχει κάποια σχέση φαγητού με καλό ύπνο! Αν συνεχίσω έτσι η άνεργη θα μείνω ή παχιά. Ναι το ξέρω ότι είναι ψευτοδίλημμα αλλά μέχρι τώρα έτσι εμφανίζεται σε μένα. Δεν ξέρω... αυτή τη στιγμή δεν έχω τη διάυγεια ούτε να ξαναδιαβάσω αυτά που έγραψα...
λοιπον
καταλαβαινω ακριβως πως νιωθεις
το εχω περασει πολες φορες
η λυση ειναι να κοιμασαι καλητερα
προσπαθησε να διαβαζεις κατι χαλαρωτικο πριν κοιμηθεις
να αρνηθεις στο μυαλο σου να αναμοχλευει ολα τα προβληματα της ημερας οταν πεφτεις στο κρεβατι
σκεψου και φαντασου οτι εισαι καπου αλλου
καπου ιδανικα
σ ενα σπα
σε διακοπες.....
αν θεωρεις οτι τα προβληματα ειναι συμαντικα κατσε πριν ξαπλωσεις και γραψτα για την αλλη μερα
ετσι θα σου φυγουν οι ανυσηχες σκεψεις;
Χθες με ξαναέπιασε βουλιμικό, μετά από 10 μέρες. Πάλι εξαιτίας της διχοτόμου σκέψης ''αφού χάλασα τη διατροφή μου ας καταβροχθίσω τα πάντα'' κι εξαιτίας κάτι γλυκών που είχαν περισσέψει στο ψυγείο από το Σάββατο το βράδυ. Τα Σβκ δε με πάνε καθόλου τελικά. Τουλάχιστον, δεν έκανα εμετό.
Το διαφορετικό που θα προσπαθήσω να κάνω αυτή τη φορά είναι να το αντιμετωπίσω σαν μεμονωμένο περιστατικό και να συνεχίσω σήμερα τη διατροφή μου. ʼλλες φορές τα βουλιμικά μου κρατάνε 3-4 μέρες συνεχόμενες.
Το απόγευμα έχω και ραντεβού στο κέντρο ΑΝΑΣΑ οπότε ελπίζω να πάρω κουράγιο κι από 'κει.
Να σου πω, δεν ξέρω κανένα που να μην έχε ΠΟΤΕ κάποιο αντίστιχοι περιστατικό. Το θέμα είναι το ΠΩΣ το ξεπερνάς (οκ και η συχνότητα ). Να μην κάνεις εμέτό και κυρίως να μη σε κατατρώνε οι τύψεις. Εγινε και τελέιωσε. και πάλι στη σωστή διατροφική συμπεριφορά για 15 μέρες. Και ξανά... σιγά σιγά όλα θα γίνουν. Πιστεύω στη σταθερή προσπάθεια, όπως το κύμα που αργά αργά και με επιμονή τρώει το βράχο. Κουράγιο θέλει και επιμονή.
χρονια πολλα με υγεια και ευτυχια
ʼλλο ένα βουλιμικό...Κρασί αρκετό, χάλια διάθεση, απώλεια ελέγχου...και το βουλιμικό δεν άργησε να με πιάσει, μετά από 14 μέρες αυτή τη φορά...