εγω παντως το αλλαξα...το δες? τι ωρα θα περπατησουμε? μπορεις νωρις?
Printable View
εγω παντως το αλλαξα...το δες? τι ωρα θα περπατησουμε? μπορεις νωρις?
ααααααααααααααααααααααααα ααααααααααααααα
καλοοοοοοοο
παμε 3 και μιση?
ναι ναι, λοιπον δε στελνω μηνυμα...3.30 εκλεισε
gilie μου,μπράβο,κοριτσάρα μου!
Παρατηρώ πως τις κάναμε 46 τις μέρες χωρίς βουλιμικό!( ή μήπως είναι ήδη περισσότερες; )
ʼντε,σε λίγο θα γίνει κατάσταση η αποχή από τη βουλιμία και θα πάψουμε να μετράμε...
Πάμε και σε διψήφιο όπου να'ναι!Περπατάμε και με το Τζενάκι,που κι αυτό τα πάει μια χαρά!
Πετάει η ομάδα,βλέπω!Η Λάρισα έχει μπει πολύ δυναμικά στο παιχνίδι των θετικών αλλαγών!
Ένα ένα να τακτοποιούνται τα ζητήματα μας!Να έρθουν και τα ευχάριστα μετά με το καλό!Έτσι,έτσι!
Καλημερα κοριτσαρες μου
εχω μερες να μπω λογω 3ημερου, τι μου κανετε???
λοιπον μου συνεβει κατι περιεργο το 3ημερο, ημασταν για φαγητο και ετρωγα ψαρι ψητο, δε πηρα χαμπαρι ενα κοκαλο, το καταπια μου κατσε στον λαιμο και τωρα σας γραφω απο τον Παραδεισο χαχαχαχα, λοιπν να σοβαρευτω, πινω νερο, τιποτα...τρωω ψωμι, τιποτα...οποτε παω στην τουαλετα να το βγαλω με εμετο αφου με πονουσε πολυ και ειχε αρχισει να με πιανει πανικος, μπαινω στην τουαλετα κανω μια κινηση και μαζι με λιγο φαγητο βγαινει το κοκαλακι, το τρομερο ειναι οτι αμεσως σηκωθηκα, καταπια οποτε και καταλαβα οτι εφυγε το καταραμενο στα συγουρα και βγηκα εξω...παρολο ειχα φαει πρωτα και ηξερα οτι ειχα ξεφυγει στην διαιτα μου, δε μπηκα στον πειρασμο να συνεχισω να κανω εμετο με δικαιολογια οτι ετσι κ αλλιως χρειαστηκε να το κανω...οταν ανεβηκα και εκατσα στο τραπεζι συνηδητοποιησα αυτο που εγραψα τωρα και ενιωσα πολυ περιφανη για μενα...και ας μη το ηξερε κανεις απο την παρεα μου...χαχαχα
Οποτε δεν αλλαζω το τικερακι γιατι ηταν εμετος ιατρικης φυσης και οχι βουλιμιας...απεχω σχεδον 50 μερες και περιμενω να περασουν οι μηνες και να κλεισω 6μηνο...ο επομενος στοχος μου ειναι 6 μηνες
Gilie,ενα θα σου πω,δακρυσα...(απο τα γελια,ε?).Απιστευτη εισαι κοριτσακι,αλλα ενιωσα και μια συγκινηση να σου πω την αληθεια,γιατι αυτες τις μερες περναω κι εγω κατι δικα μου και οταν διαβαζω τοσο ομορφα πραγματακια σνιφ,κλαψ,κι ολα αυτα...Αχ,συγγνωμη,ελπιζω να μη γινομαι εντελως ρεζιλι,οταν διαβασα ομως οτι δεν αλλαζεις το τικερακι,οταν διαβασα ποσο καλα το χειριστηκες,και ειδικα οτι οχι μονο δε σε εριξε,αλλα εβαλες και νεο χρονικο στοχο,ενταξει,τι να σου πω...Ρημαδοδακρυα,αχ,μα τη Μαρθα Βουρτση μου θυμιζω φορες ρε κοριτσια!
Σε φιλω γλυκια μου Gilie,ματς μουτς,αχ τι χαρα πηρα!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΩΩ............εισαι φοβερη...ελπιζω τα καλυτερα για σενα και οτι περνας
Μπράβο σου,gilie μου!Πέρασες με άριστα τη συμπαντική αυτή δοκιμασία,που καθόλου περίεργα ή τυχαία σου συνέβη!
Ψάρι μαμά και ψάρι μπαμπάς επιβιώνουν μέχρι να ζευγαρώσουν,ψάρι μαμά ζει μέχρι να γεννήσει,ψαρομωράκια έρχονται
στη θάλασσα της περιοχής σου.Κανένα μεγαλύτερο ψάρι δεν τρώει το δικό μας,το οποίο κολυμπά ανέμελα μέχρι ο ψαράς μας
να βρεθεί την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο και να το τσιμπήσει,να το βάλει στους κουβάδες του μαζί με τόσα άλλα
και να το πουλήσει στην συγκεκριμένη ψαροταβέρνα,που η παρέα σου κι εσύ ανάμεσα σε τόσες άλλες διαλέξατε για φαγητό
την καθαρά Δευτέρα,μέρα νηστείας και ψαροφαγίας!Απ'όλες τις σελίδες του καταλόγου εσύ επιλέγεις το συγκεκριμένο είδος ψαριού,
όπου ανήκει και το δικό μας,αυτό που ο σερβιτόρος βάζει στο δικό σου πιάτο ανάμεσα σε τόσα όμοια του και ίδιες προηγηθείσες παραγγελίες!
Τη δεδομένη στιγμή ανοίγει στο τραπέζι σας η κουβέντα εκείνη,που θ'αποσπάσει την προσοχή σου και θα παραβλέψεις το ψαροκόκκαλο,
που για άλλη μια φορά στη ζωή σου θα σε οδηγήσει νομοτελειακά πάνω από μια λεκάνη τουαλέτας με το δάχτυλο στο στόμα,
εικόνα και κίνηση τόσο οικείες,ωστόσο τόσο διαφορετικής σημασίας!Τώρα που το ξανασκέφτομαι,ευτυχώς που φέρθηκες έτσι,
γιατί διαφορετικά όλη αυτή η συμπαντική αλληλουχία γεγονότων,που ενδεικτικά ανέφερα,θα είχε ματαιώσει τον προορισμό της,
η αλυσσίδα θα είχε σπάσει και μάλιστα στο δικό σου κρίκο!Πάμε για την πεντηκοστή μέρα λοιπόν και προσοχή στα επόμενα σημάδια,ε;
Μπράβο κούκλα μου...ξεκίνησες δειλά αλλά όσο περνάει ο καιρός σε βλέπω συνεχώς να κερδίζεις έδαφος....
Εχες φάει το ψάρι και είσαι στην ουρά που λέμε.........
Μπράβο σου,gilie!
πολυ καλα κανεις και αισθανεσαι περηφανη.
Γιατι τα καταφερνεις οχι λόγω των συνθηκων αλλά ανεξαρτητως αυτων !
εκανες πολύ καλα που κρατηθηκες γιατι αλλιως ισως σου εμπαιναν πειρασμοι για να ξαναρχισεις (του στυλ ''αφου το χαλασα ας το κανω μερικες φορες ακομα να το ευχαριστηθω'') και θα ξαναρχιζε ο φαυλος κυκλος
εισαι πολύ δυνατη και πολύ καλο παραδειγμα για ολες μας οτι το σημαντικοτερο σε αυτη την ιστορια ειναι η θεληση μας για αλλαγη !
και πάλι μπράβο σου !
μπραβο gilie!!!!!!
θα τα καταφερεις θα δεις!!!!!!!!
Μπράβο Gilie,μας δίνεις πολύ δύναμη και κουράγιο...Καλή συνέχεια!
Καλημερα σε οοοοοοοοοοολες και ευχαριστω πολυ για τα καλα σας λογια!
συνεχιζω να απεχω απο τον εμετο...απεχω λιγακι απο την διαιτα αλλα αυριο εχω διαιτολογο και ελπιζω να εχω χασει εστω και λιγο...φιλακια πολλα!!!
Πώς πήγε το ραντεβού με τον/την διαιτολόγο,κούκλα;Το πιάσαμε το διψήφιο;Κι αν δεν το πιάσαμε,κοντεύει...
Αλλά πάνω απ'όλα γιορτάζουμε την 57 μας μέρα,αν δεν κάνω λάθος...Go!Gilie!Go!
Γειά σου gilie. Είχα καιρό να μπώ και τώρα διάβασα το post σου. Ειλικρινά χαίρομαι για σένα και για τις 57 μέρες.(αν δε κάνω λάθος) Εγω έχω πετύχει μέχρι 1,5 μήνα αποχή στα 25 χρόνια που κάνω εμετούς. Θέλω απλά να σου πώ πως παρόλο που και εγώ δεν είχα σταθερό κύκλο και ναι έκανα και 6 μήνες να αδιαθετήσω έμεινα έγκυος 2 φορές. Την πρώτη στα 23 μου και τη δεύτερη στα 36 μου. Και δυστυχώς και στις 2 εγκυμοσύνες μου έκανα εμετούς. Οπότε δε νομίζω ότι επηρεάζει το να μείνεις έγκυος οι εμετοι. Απλά όταν δεν έχεις περίοδο σαφώς δυσκολεύει εκείνο το καιρό. Νομίζω ότι δε βοηθάει το άγχος που μάλλον έχεις πολύ απο αυτό. Οπως και να έχει σου εύχομαι να πετύχεις αυτό που είναι καλύτερο για σένα.
Θα σου πω αυτό που σου είπε κάποια κοπελιά δε θυμάμαι ποιά ακριβώς. Η μητρότητα έχει πολλές ευθύνες. Και δε λέω να μη κάνεις παιδί λόγω του προβλήματος σου. Θα ήταν ανοησία εκ μέρους μου κάτι τέτοιο. Απλά να το έχεις στο μυαλό σου και να προετοιμαστείς όσο μπορείς και να ζητήσεις βοήθεια. Το πρώτο διάστημα με το παιδί σχεδόν όλες οι μανάδες που ξέρω (και χωρίς προβλημα εμετών) νιώθουν ανεπαρκείς και λίγες. Η αλήθεια είναι βρε παιδί μου αυτό το ταϊσμα ανά 3ωρο σε τσακίζει, καλά να είναι βέβαια όλα τα παιδάκια αλλά παναγία μου σώσε. Αν έχεις βοήθεια για το 1ο χρόνο θα είναι πιο εύκολο να τα βγάλεις πέρα και με τη βουλιμία χωρίς να πιεστείς παρα πολύ. Ή έστω έτσι ελπίζω.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο.
Gilie που εισαι?εισαι καλα?
Που ειναι το κοριτσι μας?
gilie τι έγινε,γιατί χάθηκες;
Ενταξει λοιπον,το παραδεχομαι!Ανησυχω.Οποιο απο τα κοριτσια ξερει κατι για το τι κανει το κοριτσακι μας,ας μας πει.Τζενη?Που ειναι κι η Τζενη να ρωτησουμε οεο?
Ναι,η αλήθεια είναι πως έχουν περάσει 8 μέρες και δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια...
Και ταξιδάκι όταν είχε πάει,μας είχε ενημερώσει πριν...Εγώ δε βάζω στο νου μου κάτι κακό,
αλλά Τζενάκι,εσύ που λογικά θα ξέρεις περισσότερα κι έχεις και το τηλέφωνο της,πες μας αν είναι καλά το κορίτσι μας.
ελα ελα ηρεμηστε
καλα ειναι
απλα ειχε παει αθηνα την προηγουμενη βδομαδα και μετα ειχε τραπεζοματα και διαφορα
σημερα ειναι και αρωστουλα
αλλα πιστευω θα επιστρεψει δρυμητερη
καλησπερα κοριτσακια μου!!!!!
ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον
ελειψα αρκετο καιρογιατι ημουν Ζακυνθο και μετα Αθηνα και αλλα διαφορα, εντομεταξυ χρειαστηκε να κανω ξανα log in και δεν θυμομουν το password μου...τεσπα...το θεμα ειναι οτι ειμαι καλα, σε γενικες γραμμες γιατι απο χθες το βραδυ εχω ενα κρυωματακι, απο εμετους απεχω σταθερα...
βρησκομαι στην 2η προσπαθεια μου για σπερματεγχυση και ελπιζω τα καλυτερα...διεκδικω το δικαιωμα στο ονειρο και την ευτυχια οπως εγω την εχω ονειρευτει σε πεισμα της βουλιμιας και των αδυναμιων μου, γνωριζοντας αλλωστε οτι καμια μανα δεν ειναι τελεια αλλα ολες ειναι οι "καλυτερες του κοσμου"
Kαλώς την ομορφιά μας!
Χαίρομαι που είσαι καλά...Φαντάζομαι πέρασες ωραία στη Ζάκυνθο και την Αθήνα...Τι καλά που κάνεις συχνά ταξιδάκια!
Εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα όπως τα λαχταράς,καρδούλα μου,στη σημαντική αυτή σου προσπάθεια!Μου αρέσει που σε ακούω
θετική,χαλαρή κι αισιόδοξη!Ήδη έχεις κλείσει δύο μήνες μακριά από την ψυχοφθόρα βουλιμία κι αυτό πρέπει να σου δίνει δύναμη
ότι έχεις τα εφόδια να χειριστείς οποιαδήποτε τυχόν πρόκληση βρεθεί στο δρόμο σου!Κράτα δυνατή την πίστη σου!Φιλάκια πολλά πολλά!
Nadinaki μου ελειψες πολυ,
αισιοδοξη συγουρα δυστηχως ομως απο την βουλιμια δεν απεχω...για μενα βουλιμια δεν ειναι ο εμετος, βουλιμια ειναι η εμονη ιδεα του φαγητου, το οτι δεν μπαινω στο αυτοκινητο να αρχιζω να μαζευω φαγητα κτλ και μετα να τα βγαζω στις λεκανες δε σημαινει οτι δε το σκεφτομαι, οτι δε τρωω παραπανω απο οτι θα πρεπε ή οτι δε παλευω συνεχως με το μυαλο μου...ο μεγαλυτερος αγωνας μου με τη βουλιμια φοβαμαι οτι δεν εχει ακομη ξεκινησει...αυτη με κυνηγαει γυρω απο ενα τραπεζι...μπορει να μη με πιανει αλλα με κυνηγαει...καποια στιγμη ισως καταφερω να σταματησω να τρεχω και ισως απλα αλλαξω δωματιο...μεχρι τοτε τρεχω :P
Gilie γεια!
Για τη βουλιμια δεν ξερω τι να πω.Τα χω περασει πολυ παλια,μπορω να καταλαβω και τρελλαινομαι οταν βλεπω να παιδευεται τοσος κοσμος μεγαλος,σοβαρος,με κανονικες ζωες...Ειναι πραγματικα παρα πολλοι αυτοι που τυρρανιουνται.Τα συναισθηματα ζητουν διεξοδο,καπου μπλοκαρονται και γινονται βουλιμια.Σταματα να τρεχεις.Αστην να σε πιασει.Και μολις σε πιασει σκοτωσε την.Μπορεις να το κανεις αυτο το φανταστικο σεναριο πραξη?Τι σε εμποδιζει?Καλη σου δυναμη..
Σου ευχομαι καλη επιτυχια στην προσπαθεια σου για ενα παιδι..Ολη η δυναμη πανω σου να μαζευτει...Σε χαιρετω
Quote:
Originally posted by gilie
αισιοδοξη συγουρα δυστηχως ομως απο την βουλιμια δεν απεχω...για μενα βουλιμια δεν ειναι ο εμετος, βουλιμια ειναι η εμονη ιδεα του φαγητου, το οτι δεν μπαινω στο αυτοκινητο να αρχιζω να μαζευω φαγητα κτλ και μετα να τα βγαζω στις λεκανες δε σημαινει οτι δε το σκεφτομαι, οτι δε τρωω παραπανω απο οτι θα πρεπε ή οτι δε παλευω συνεχως με το μυαλο μου...ο μεγαλυτερος αγωνας μου με τη βουλιμια φοβαμαι οτι δεν εχει ακομη ξεκινησει...αυτη με κυνηγαει γυρω απο ενα τραπεζι...μπορει να μη με πιανει αλλα με κυνηγαει...καποια στιγμη ισως καταφερω να σταματησω να τρεχω και ισως απλα αλλαξω δωματιο...μεχρι τοτε τρεχω :P
gilie μου,μήπως έκανες λοβοτομή τις μέρες αυτές που έλειψες και τώρα με στεναχώρια διαπιστώνεις πως δεν πέτυχε;
Αλλιώς δε νομίζω να εξηγείται η απαίτηση που έχεις από τον εαυτό σου...Το σημαντικό είναι πως έχει πάνω από δύο μήνες
που σε καθημερινή βάση βγαίνεις νικήτρια από σκέψεις-πειρασμούς,από ανάγκες βασανιστικές κι αυτό είναι πολύ πιο σπουδαίο
από το να σου είχε απλά φύγει η διάθεση για βουλιμικό(κάτι που-μεταξύ μας-μόνο στη neverland ίσως είναι πιθανό να συμβεί!).
Είναι απολύτως φυσιολογικό κι αναμενόμενο η δύναμη της εξάρτησης ακόμα και της συνήθειας να χρειάζονται παραπάνω από 63 μέρες
για να σε ξεχάσουν,αν βέβαια μας ξεχνούν και ποτέ...Απλά όσο κυλά ο χρόνος σταδιακά γίνεται λιγότερο βασανιστική η ανάγκη,
ίσως εμφανίζεται σε αραιότερη συχνότητα κι από την άλλη εμείς είμαστε όλο και πιο γεμάτοι στη ζωή μας,όλο και πιο δυνατοί
και αντιμετωπίζουμε την όποια πρόκληση με άλλο αέρα!Συνεπώς είσαι σε πάρα πολύ καλό δρόμο και να σου το αναγνωρίσεις αυτό,
σε παρακαλώ πολύ!Μην υποτιμάς τον αγώνα σου σ'ενα άθρισμα ημερών μόνο...Αυτό που επιχειρείς είναι πολλά περισσότερα!
Είναι μια ευρύτερη θεώρηση της ζωής και των επιλογών σου,σε μια προσπάθεια συνεχούς εσωτερικής εξέλιξης κι ενδυνάμωσης...
Κι αυτό ούτε απλό είναι ούτε επιτυγχάνεται σε μικρό χρονικό διάστημα...Ο αγώνας είναι διαρκής!Αποδέξου το και συνέχισε με χαμόγελο!
Κι εσύ κι εγώ και όλοι μας...Την εναλλακτική της στασιμότητας(που ούτε στασιμότητα είναι γιατί μας πάει όλο και πιο πίσω η φθορά)
την ξέρουμε όλοι καλά...Αν θέλουμε να την επιλέξουμε κι αυτό δικαίωμα μας είναι...Αλλά...Αυτή η ζωή πιστεύουμε πως μας αξίζει;
gilie καλο αυτο με το γυρω απ το τραπεζι
χαχαχαχχα
ρε παιδια αυτα που λετε νομιζω οτι ειναι απλα δυο οψεις του ιδιου θεματος
αλλα η gilie το βιωνει βασανιστικα και πιο εντονα καθοτι και αρχιζει να γινεται ρουτινα η προσπαθεια του να μην καταληξει στην τουαλετα
κατι που ηταν πολυ καθημερινο και ισως λυτρωτικο σε οτι δηποτε πιεστικο συναισθηματικα
οταν σου φυγει ο τροπος να αποφορτιζεσαι εχεις ενα θεματακι
πρεπει να βρουμε αλλα πραγματα για να βγαζουμε την ενεργεια μας νομιζω
καλα τα ειπα?
Gilie μου Gilie μου Gilie μου,χαιρομαι που μας χαθηκες για τετοιους λογους,αμα ειναι να ζεις τη ζωουλα σου ομορφα!Λιγες ανασφαλειες σου επιτρεπουμε,αλλα δε θα σε αφησουμε να το παρακανεις,χαχα!
Μια χαρα εισαι κοριτσαρε,ειναι φυσικο που και που να αναρωτιομαστε,αλλα να προσεχεις,δεν πρεπει να παραβλεπεις ποσο σημαντικα ειναι αυτα που ηδη εχεις καταφερει.Καλη επιτυχια στο θεμα το αλλο,του μωρου,να γελας,να εισαι χαρουμενη,αυτη ειναι η καλυτερη μεθοδος για να ξεπερνας τα προβληματα,να εχεις ανεβασμενη ψυχολογια.Σε φιλω γλυκα γλυκα,κι εσενα Τζενακι!
Γλυκό μου κορίτσι τι κάνεις;Είχαμε ανησυχήσει λίγο με την απουσία σου αλλα αφού το διασκέδασες,οκ!Συνχαρητήρι α για τις 71 μέρες!Μπράβο σου!Αντε και ο Θεός να σου στείλει ένα γερό και χαριτωμένο παιδάκι τωρα!Φιλάκια
καλημερα κοριτσακια μου
καλα ειμαι και βαδιζω σταθερα...ψαχνω να βρω τον τροπο να διωξω και τις σκεψεις απο το μυαλο μου...το παλευω και εχω παρατηρησει διαστηματα που ξεχνιεμαι...αυτη την εβδομαδα εχω ξεκινησει και την διαιτα μου με πολυ ορεξη...αντε να πεσουμε κατω απο τα 100
με το θεμα παιδι ειμαι στην φαση που περιμενω να περασουν οι 15 μερες και να δω αν τα καταφερα ή αν θα αδιαθετησω... ειναι δηλαδη μια περιοδος με αγχος και ανυπομονησια και με πολλες ορμονες φυσικα που δε με αφηνουν να χασω κιλα ευκολα αλλα τις αγνοω...περναει και ο Χειμωνας και συντομα θα σας γραφω απο την δουλεια...
αυτα
παω να φαω το πρωινο μου...φιλακια πολλα
Καλημέρα,κουκλίτσα!Τα πάμε μια χαρά βλέπω!Μπράβο για την προσήλωση στο στόχο,την εγκράτεια,τη θετική στάση,την επιμονή...όλα σου!
Να έχεις μια υπέροχη 72η μέρα(που είναι και αγαπημένη μου!)!Καλή δύναμη αυτές τις ψυχοφθόρες επόμενες!Ευχή μου,σύντομα να είσαι εσύ --->αυτή!
EIMAI EΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
gilie μου,καλή μου!Έχω ανατριχιάσει ολόκληρη!Λες και θα γίνω θεία,ένα πράγμα!
Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι!Όλοι εμείς που παρακολουθήσαμε τη λαχτάρα και την προσπάθεια σου...
Χάνω τα λόγια μου...Είδες που οι κόποι σου ανταμείβονται;Που η πίστη σου σε δικαιώνει;Μπράβο,καρδιά μου!
Να σε προσέχεις διπλά τώρα,ειδικά τις πρώτες πολύ σημαντικές μέρες...ξέρεις εσύ...Τι λέω;
Συλλήφθηκε το πρώτο μας φορουμωρόοοοοο!!!!!!!!!!!
Μπράβο gilie μου!Συνχαρητήρια!!!Χαίρομαι τόσο πολύ για σένα...Εγώ αυτό το μήνα έκανα πρόκληση ωορρηξίας και τη παρασκευή θα κάνω β χοριακή.Νιωθω ελαφριές ενοχλήσεις στη κοιλιά και το στήθος μου λίγο ερεθισμένο αλλα ακόμα δε θέλω να χαρώ,ασ περιμένω μέχρι τη Παρασκευή...Μακάρι να είμαστε και οι δύο ταυτόχρονα για να τα λέμε...
Gilie μπράβο! Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά και σε 9 μήνες να αποκτήσεις ένα υγιέστατο μωράκι! Θα δώσει σίγουρα ένα νέο νόημα στη ζωή σου! Πάντα τέτοια, ευχάριστα!
ευχαριστω ολες για τα καλα σας λογια!!!!!!!!!!!!!!!!
Λενακι μου μακαρι να εισαι!!!!!!!!! θα το παμε παραλληλα εγω μη φανταστεις στην 28η μερα ειμαι αλλα εκανα Β χοριακη και εδειξε +.... μακαρι κοριτσαρα μου!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!
Να σου ευχηθω και εγω ολα να πανε καλα και πολλα πολλα συγχαρητηρια!Μακαρι ολες οι κοπελες που προσπαθουν για μια εγκυμοσυνη να τα καταφερνουν..
Η μητρότητα είναι και ένα μεγάλο κίνητρο για να σταματήσει κανείς τη βουλιμία...Αξίζει βέβαια...αφάνταστα...
Ναι, ναι! Θα μπορείς Gilie να τρως κάτι παραπάνω χωρίς τύψεις διότι θα το έχεις ανάγκη κιόλας. Ο/Η γυναικολόγος σου γνωρίζει για τη βουλιμία σου?
Οχι δε το έχω πει,γιατί πιστευω οτι πλέον το έχω σταματήσει και δε θα με επηρεάσει κατά τη περίοδο της εγκυμοσύνης.