Printable View
'Ακη μας, από προσωπική πείρα μιλώντας, πιστεύω πως αυτή η αγκαλιά που θα υποδεχτεί το νέο σου σώμα, με τα νέα συναισθήματα που θα έχουν εντωμεταξύ προκύψει για τον εαυτό σου, οι εσοχές που θα γεμίσουν με τις επιθυμίες σου, θα γίνουν άμεσα Η ΧΑΡΑ που τώρα λείπει, αλλά έρχεται.. αναπόδραστα...Quote:
Originally posted by Άκης
..μα πιο πολύ σε αγκαλιές! Να προχωρώ και να χωρώ!
Και εγώ πήρα δύναμη από το παράδειγμά σου και πιστεύω ότι έκανες την πιο σωστή επιλογή, με γνώση και δύναμη. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε και διαφορετικά, για εμάς αλλά και για όσους μας αγαπούν, γιατί και εκείνοι γίνονται χαρούμενοι και με τις δικές μας χαρές. Να είσαι πάντα δυναμικός και να προσέχεις τον εαυτό σου με όλους τους τρόπους, τα δύσκολα πέρασαν χωρίς επιστροφή.
Και προχωράς και χωράς και ρας,αρκεί να μη φτάσουμε στο Βας Βας ο Παρασκευάς!
Ως προς τη χαρά λοιπόν,δεν είναι πως δεν τη νιώθεις πια,είναι που δεν την προσποιείσαι...
Όσα Όσκαρς λοιπόν πήραμε,πήραμε και τώρα κατεβαίνουμε από τη σκηνή (ολοζώντανοι)
και πάμε για τις αυθεντικές εμπειρίες κι όχι πλέον ερμηνείες! Μια χαρά το ακούω! Βουρ στο ψητό!
Θα βάλω βέβαια στη χαρά που μέχρι τώρα δεν ένιωσες έναν αστερίσκο ως προς τη δική μας βραδιά,
γιατί καταλαβαίνεις πως είμαι τόσο βαρβατίλας που δε δέχομαι να μου προσποιηθεί οργασμό κανείς!
Nadine σε διαβαζω κ εσενα αρκετό καιρό, ελπίζω να έχεις μπει σε ικανοποιητική τροχιά, έχεις στηρίξει τόσα μέλη, επί της ουσίας τα έχεις στηρίξει,ανεξάρτητα από το πως ένιωθες εσύ, γιατί τόσα χρόνια σίγουρα δεν θα ήσουν πάντα στην πιο κάλλη περίοδο, και αυτό είναι σπάνιο.Quote:
Originally posted by NADINE
Και προχωράς και χωράς και ρας,αρκεί να μη φτάσουμε στο Βας Βας ο Παρασκευάς!
Ως προς τη χαρά λοιπόν,δεν είναι πως δεν τη νιώθεις πια,είναι που δεν την προσποιείσαι...
Όσα Όσκαρς λοιπόν πήραμε,πήραμε και τώρα κατεβαίνουμε από τη σκηνή (ολοζώντανοι)
και πάμε για τις αυθεντικές εμπειρίες κι όχι πλέον ερμηνείες! Μια χαρά το ακούω! Βουρ στο ψητό!
Θα βάλω βέβαια στη χαρά που μέχρι τώρα δεν ένιωσες έναν αστερίσκο ως προς τη δική μας βραδιά,
γιατί καταλαβαίνεις πως είμαι τόσο βαρβατίλας που δε δέχομαι να μου προσποιηθεί οργασμό κανείς!
Στριφογυρίζω,Ελένη,στριφογ υρίζωωωωω!!!:spin:
Χαχα!! Τι εννοείς; Θυμάμαι που έλεγες για τη νομική.. Την τελείωσες; Εκτός και αν κατάλαβα λάθος.Quote:
Originally posted by NADINE
Στριφογυρίζω,Ελένη,στριφογ υρίζωωωωω!!!:spin:
Αυτό με τις εσοχές! Αυτό!Τα είπες όλα με μια φράση! Ευχαριστώ!Quote:
Originally posted by Mak
'Ακη μας, από προσωπική πείρα μιλώντας, πιστεύω πως αυτή η αγκαλιά που θα υποδεχτεί το νέο σου σώμα, με τα νέα συναισθήματα που θα έχουν εντωμεταξύ προκύψει για τον εαυτό σου, οι εσοχές που θα γεμίσουν με τις επιθυμίες σου, θα γίνουν άμεσα Η ΧΑΡΑ που τώρα λείπει, αλλά έρχεται.. αναπόδραστα...Quote:
Originally posted by Άκης
..μα πιο πολύ σε αγκαλιές! Να προχωρώ και να χωρώ!
Αυτό πάλι με τον οργασμό τί θεικό? Ακόμη όμως και η προσποίησή του βασίζεται σε μια πρότερη βιωμένη εμπειρία αναπαράστασης...Επομένως, ακόμη κι αν προσποιείται κάποιος, σημαίνει ότι κάποτε χόρτασε κάτι καλό και απλά μας πετάει ψίχουλα για να μην νομίζουμε ότι δεν έφαγε ποτέ...Χαχαχαχα...Ηγουμένη, σας παρακαλώ πολύ μην εκμαυλίζετε τον Λιγνιέ! Ευλογείτε.Quote:
Originally posted by NADINE
Και προχωράς και χωράς και ρας,αρκεί να μη φτάσουμε στο Βας Βας ο Παρασκευάς!
Ως προς τη χαρά λοιπόν,δεν είναι πως δεν τη νιώθεις πια,είναι που δεν την προσποιείσαι...
Όσα Όσκαρς λοιπόν πήραμε,πήραμε και τώρα κατεβαίνουμε από τη σκηνή (ολοζώντανοι)
και πάμε για τις αυθεντικές εμπειρίες κι όχι πλέον ερμηνείες! Μια χαρά το ακούω! Βουρ στο ψητό!
Θα βάλω βέβαια στη χαρά που μέχρι τώρα δεν ένιωσες έναν αστερίσκο ως προς τη δική μας βραδιά,
γιατί καταλαβαίνεις πως είμαι τόσο βαρβατίλας που δε δέχομαι να μου προσποιηθεί οργασμό κανείς!
Καλησπέρα Άκη .. Τι κάνεις; Πως πάει η διατροφή; Ερώτηση: πόσο συχνά ζυγίζεται;
Καλησπέρα Ελένη! Είμαι αρκετά καλά, έχω βάλει το περπάτημα πλέον συστηματικά στη ζωή μου (1 ώρα τουλάχιστον) και προχθές περπάτησα 3,5 χιλιόμετρα!!! Απίστευτο για μένα να μην ξέρω πού να πρωτοπερπατήσω και ποιές γωνιές της πόλης να ξαναανακαλύψω! Η διατροφή παραμένει ένα μεγάλο ζόρι, με την έννοια ότι δεν υπάρχει επιθυμία ή όρεξη για κάτι, απλά πιέζω τον εαυτό μου να τηρει το διαιτολόγιο και ειδικά τις πρωτείνες. Ζυγίζομαι αυστηρά μόνο κάθε 1 του μήνα. Ποτέ και καμία άλλη φορά. Εξάλλου δε με ενδιαφέρει πια η ζυγαριά, δεν είναι πια εχθρός αλλά ούτε και φίλη, δε θα τη συγχωρήσω ποτέ για τα άγχη που μου φόρτωσε..επομένως τη βλέπω να με παρακαλάει..αλλά εγώ της κάθομαι μόνο κάθε 1 του μηνός!!! Κατά τα άλλα, ένα συναίσθημα περίεργο με διακατέχει τις τελευταίες ημέρες. Θυμήθηκα όλη την πορεία μέχρι την επέμβαση και ακόμη κι εγώ αναρωτιέμαι πώς πήρα την απόφαση να αλλάξω τη ζωή μου και τί θα είχα απογίνει χωρίς αυτήν...όχι δεν είναι λαγνεία...είναι απλά μια ακόμη μικρή υπενθύμιση του πώς μπορεί κανείς να ξεπερνά τα όριά του ακομη κι αν αυτά δεν υπάρχουν πια...γιατί στα 215 κιλά ήμουν ανορίωτος...Δε θυμάμαι καν το σώμα μου, και σήμερα που έπαιρνα το ντους μου ένιωσα ότι είμαι τόοοοοοσο παχύς...και μετά θυμήθηκα ότι χειρουργήθηκα..και ότι αυτό δεν ισχύει με μείον 80 κιλά...Δεν φεύγει εύκολα τελικά η αίσθηση της εικόνας του σώματός μας...Αυτά είχα να πω αγαπητή Ελένη.Quote:
Originally posted by eleni1986
Καλησπέρα Άκη .. Τι κάνεις; Πως πάει η διατροφή; Ερώτηση: πόσο συχνά ζυγίζεται;
Άκη έχεις καταφέρει να χάσεις 80 κιλά;! Αξιοθαύμαστο.. Είναι πολλά κιλά, αλλά δεν κατάλαβα τι εννοείς όταν λες πως δεν έχεις όρεξη για φαγητό.. Δεν πεινάς μετά από τόσο καιρό; Όσο για το εάν νιώθεις παχύς όπως λες, άρχισε να συνηθίζεις την ιδέα ότι δεν είσαι πια, αλλά ότι είσαι ένας κανονικός στο σώμα άνθρωπος, ίσως με μερικά κιλά παραπάνω από το κανονικό.
Μέσα στις συνέπειες της επέμβασης (χολοπαγκρεατική εκτροπή), επειδή ο Γιατρός κόβει το νεύρο της ορεξιογόνου ορμόνης, της γκρελίνης, τον πρώτο χρόνο δεν υπάρχει αίσθηση της όρεξης.Quote:
Originally posted by eleni1986
Άκη έχεις καταφέρει να χάσεις 80 κιλά;! Αξιοθαύμαστο.. Είναι πολλά κιλά, αλλά δεν κατάλαβα τι εννοείς όταν λες πως δεν έχεις όρεξη για φαγητό.. Δεν πεινάς μετά από τόσο καιρό; Όσο για το εάν νιώθεις παχύς όπως λες, άρχισε να συνηθίζεις την ιδέα ότι δεν είσαι πια, αλλά ότι είσαι ένας κανονικός στο σώμα άνθρωπος, ίσως με μερικά κιλά παραπάνω από το κανονικό.
Δε νιώθω για παράδειγμα ότι πεινάω ή ότι έχω επιθυμία για κάτι. Εάν δεν φάω κάτι κάθε τέσσερις ώρες, νιώθω μια σύσπαση στο στομάχι που μου απέμεινε και κάτι σαν αναγούλα και πρέπει τότε να φάω κάτι. Για να το αποφύγω αυτό τρώω περίπου κάτι κάθε τρεις ώρες, δηλαδή κυρίως γεύμα και δείπνο και ανάμεσα φρούτο, κριτσίνι, κάτι για να είναι γεμάτο δηλαδή το στομάχι.
Θα επανέλθει σιγά σιγά η όρεξη και η αίσθηση της πείνας, αλλά συνήθως έρχεται μετά από τον πρώτο χρόνο.
Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τρόπο να καταλαβαίνω τί πρέπει να κάνω, μετά όμως έβαλα ένα προγραμμα και έτσι, όπου κι αν βρίσκομαι και ό,τι κι αν κάνω βρίσκω τρόπο να φάω κάτι για να αποφύγω αυτή τη σύσπαση που θα προκαλέσει αναγούλα.
Πόσα θέλεις να χάσεις ακόμα; Δεν πεινάς περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου;
Δεν είμαι εγώ αυτός που ορίζει την απώλεια, αλλά το σώμα μου. Θα σταματήσει η απώλεια βάρους όταν σταθεροποιηθεί ο μεταβολισμός μου. Αυτό είναι η μαγεία της επέμβασης. Προσδοκώμενο βάρος είναι περίπου τα 85 κιλά αλλά ευελπιστώ ότι θα μπορέσω να φτάσω μέχρι τα 95. Θα εξαρτηθεί από την διατροφή, την γυμναστική και πιθανά από τις επανορθωτικές επεμβάσεις πλαστικής που θα αφαιρεθει λίπος και δέρμα περίπου 5 κιλών συνολικά.Quote:
Originally posted by eleni1986
Πόσα θέλεις να χάσεις ακόμα; Δεν πεινάς περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου;
Προς το παρόν ΟΧΙ δεν πεινάω. Μάλλον σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις, αλλά αυτό είναι ένα βασικό κομμάτι της χολοπαγκρεατικής εκτροπής τους πρώτους μήνες. Η πείνα δεν βιώνεται όπως παλιά. Ξαναμαθαίνεις τον εαυτό σου. Θα επανέλθει η αίσθηση της πείνας μαζί με αυτήν της όρεξης μετά τον πρώτο χρόνο, αλλά η περιοριστικού τύπου επέμβαση σε συνδυασμό με τη δυσαπορρόφηση θα αποτελούν πάντα κρίκους ασφαλείας για να μην ξαναπάρουμε τα κιλά. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή και προσπάθεια.
Χαίρομαι που είσαι τόσο συνειδητοποιημένος και σιγουρα αυτό το κομμάτι της ζωής σου θα φτάσει στο απόλυτα αίσιο τέλος. Λίγη υπομονή ακομα χρειάζεται μόνο.Quote:
Originally posted by Άκης
Δεν είμαι εγώ αυτός που ορίζει την απώλεια, αλλά το σώμα μου. Θα σταματήσει η απώλεια βάρους όταν σταθεροποιηθεί ο μεταβολισμός μου. Αυτό είναι η μαγεία της επέμβασης. Προσδοκώμενο βάρος είναι περίπου τα 85 κιλά αλλά ευελπιστώ ότι θα μπορέσω να φτάσω μέχρι τα 95. Θα εξαρτηθεί από την διατροφή, την γυμναστική και πιθανά από τις επανορθωτικές επεμβάσεις πλαστικής που θα αφαιρεθει λίπος και δέρμα περίπου 5 κιλών συνολικά.Quote:
Originally posted by eleni1986
Πόσα θέλεις να χάσεις ακόμα; Δεν πεινάς περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου;
Προς το παρόν ΟΧΙ δεν πεινάω. Μάλλον σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις, αλλά αυτό είναι ένα βασικό κομμάτι της χολοπαγκρεατικής εκτροπής τους πρώτους μήνες. Η πείνα δεν βιώνεται όπως παλιά. Ξαναμαθαίνεις τον εαυτό σου. Θα επανέλθει η αίσθηση της πείνας μαζί με αυτήν της όρεξης μετά τον πρώτο χρόνο, αλλά η περιοριστικού τύπου επέμβαση σε συνδυασμό με τη δυσαπορρόφηση θα αποτελούν πάντα κρίκους ασφαλείας για να μην ξαναπάρουμε τα κιλά. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή και προσπάθεια.
Χαίρομαι που είσαι τόσο συνειδητοποιημένος και σιγουρα αυτό το κομμάτι της ζωής σου θα φτάσει στο απόλυτα αίσιο τέλος. Λίγη υπομονή ακομα χρειάζεται μόνο.Quote:
Originally posted by Άκης
Δεν είμαι εγώ αυτός που ορίζει την απώλεια, αλλά το σώμα μου. Θα σταματήσει η απώλεια βάρους όταν σταθεροποιηθεί ο μεταβολισμός μου. Αυτό είναι η μαγεία της επέμβασης. Προσδοκώμενο βάρος είναι περίπου τα 85 κιλά αλλά ευελπιστώ ότι θα μπορέσω να φτάσω μέχρι τα 95. Θα εξαρτηθεί από την διατροφή, την γυμναστική και πιθανά από τις επανορθωτικές επεμβάσεις πλαστικής που θα αφαιρεθει λίπος και δέρμα περίπου 5 κιλών συνολικά.Quote:
Originally posted by eleni1986
Πόσα θέλεις να χάσεις ακόμα; Δεν πεινάς περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου;
Προς το παρόν ΟΧΙ δεν πεινάω. Μάλλον σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις, αλλά αυτό είναι ένα βασικό κομμάτι της χολοπαγκρεατικής εκτροπής τους πρώτους μήνες. Η πείνα δεν βιώνεται όπως παλιά. Ξαναμαθαίνεις τον εαυτό σου. Θα επανέλθει η αίσθηση της πείνας μαζί με αυτήν της όρεξης μετά τον πρώτο χρόνο, αλλά η περιοριστικού τύπου επέμβαση σε συνδυασμό με τη δυσαπορρόφηση θα αποτελούν πάντα κρίκους ασφαλείας για να μην ξαναπάρουμε τα κιλά. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή και προσπάθεια.
Πρώτη Μαρτίου 2015! Άνοιξη! Μηνιαίο ζύγισμα στα 129.600!! Η απώλεια συνεχίζεται συστηματικά, οι αλλαγές είναι πια ορατές ακόμη και σε μένα που αρνούμαι ακόμη να τις δεχθώ, ίσως γιατί δεν είμαι ακόμη έτοιμος να συνηθίσω την εικόνα του σώματός μου σε νέα δεδομένα. Ο Φεβρουάριος πέρασε με πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα αναφορικά με την παχυσαρκία, με όλα όσα με οδήγησαν στο να αποφασίσω την επέμβαση και με όλα όσα την ακολουθούν. Η εμπειρία μετά την επέμβαση παραμένει επική, καθοριστική, περισσότερο από οποιαδήποτε δίαιτα ή προσπάθεια έκανα ποτέ (και έκανα πάρα πολλές και ηρωικές). Προχωρώ, παράλληλα με την εξωτερική αλλαγή σε συστηματική καταγραφή και θεραπευτικό μοίρασμα όλων όσων νιώθω, ένιωθα ή θα ήθελα να νιώσω μέσα από την μεταμόρφωση αυτή. Νιώθω για πρώτη φορά σα να ανθίζει ένα μικρό χορταράκι στις άκριες της καρδιάς μου, θυμητάρι μιας άνοιξης που τόσο πολύ άργησε, αλλά που έρχεται πια να γεμίσει ελπίδα για την πορεία της ζωής μου. Μια μικρή χλόη που στέκεται τρυφερά και περιμένει να την αγγίξω για να πω επιτέλους ότι "Ναι, ήρθε η άνοιξη και στη δική μου ζωή". Μεγάλη εμπειρία η παχυσαρκία, ανυπέρβλητο το βάρος της και ο πόνος της αλλά και άφατη η αίσθηση από τη λύτρωση. Πολλή γυμναστική (4 χιλιόμετρα την ημέρα), πολλή περισυλλογή και παράλληλη θεραπεία, αλλά και προσοχή στην προσλαμβανόμενη τροφή. Αυτά με κρατούν γερά γύρω από τον πυρήνα της επέμβασης. Και ναι, είναι δύσκολη η εμπειρία, είναι όμως η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου. Καλό Μήνα σε όλους και όλες. Καλή Άνοιξη!
Άκη καλή άνοιξη σου εύχομαι, με υγεία και καλές απώλειες!! Είναι μεγάλη η αλλαγή στην ζωή σου, και έπονται πολύ καλύτερες μέρες! Η ζωή σου ανήκει.. Η χαρά σου ανήκει! Πικράθηκες, πληγώθηκες αλλά τώρα καρπώνεσαι τους καρπούς της προσπάθειάς σου! Πήρες την καλύτερη απόφαση..Quote:
Originally posted by Άκης
Πρώτη Μαρτίου 2015! Άνοιξη! Μηνιαίο ζύγισμα στα 129.600!! Η απώλεια συνεχίζεται συστηματικά, οι αλλαγές είναι πια ορατές ακόμη και σε μένα που αρνούμαι ακόμη να τις δεχθώ, ίσως γιατί δεν είμαι ακόμη έτοιμος να συνηθίσω την εικόνα του σώματός μου σε νέα δεδομένα. Ο Φεβρουάριος πέρασε με πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα αναφορικά με την παχυσαρκία, με όλα όσα με οδήγησαν στο να αποφασίσω την επέμβαση και με όλα όσα την ακολουθούν. Η εμπειρία μετά την επέμβαση παραμένει επική, καθοριστική, περισσότερο από οποιαδήποτε δίαιτα ή προσπάθεια έκανα ποτέ (και έκανα πάρα πολλές και ηρωικές). Προχωρώ, παράλληλα με την εξωτερική αλλαγή σε συστηματική καταγραφή και θεραπευτικό μοίρασμα όλων όσων νιώθω, ένιωθα ή θα ήθελα να νιώσω μέσα από την μεταμόρφωση αυτή. Νιώθω για πρώτη φορά σα να ανθίζει ένα μικρό χορταράκι στις άκριες της καρδιάς μου, θυμητάρι μιας άνοιξης που τόσο πολύ άργησε, αλλά που έρχεται πια να γεμίσει ελπίδα για την πορεία της ζωής μου. Μια μικρή χλόη που στέκεται τρυφερά και περιμένει να την αγγίξω για να πω επιτέλους ότι "Ναι, ήρθε η άνοιξη και στη δική μου ζωή". Μεγάλη εμπειρία η παχυσαρκία, ανυπέρβλητο το βάρος της και ο πόνος της αλλά και άφατη η αίσθηση από τη λύτρωση. Πολλή γυμναστική (4 χιλιόμετρα την ημέρα), πολλή περισυλλογή και παράλληλη θεραπεία, αλλά και προσοχή στην προσλαμβανόμενη τροφή. Αυτά με κρατούν γερά γύρω από τον πυρήνα της επέμβασης. Και ναι, είναι δύσκολη η εμπειρία, είναι όμως η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου. Καλό Μήνα σε όλους και όλες. Καλή Άνοιξη!
Ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου! Ναι, προχωράμε!Quote:
Originally posted by eleni1986
Άκη καλή άνοιξη σου εύχομαι, με υγεία και καλές απώλειες!! Είναι μεγάλη η αλλαγή στην ζωή σου, και έπονται πολύ καλύτερες μέρες! Η ζωή σου ανήκει.. Η χαρά σου ανήκει! Πικράθηκες, πληγώθηκες αλλά τώρα καρπώνεσαι τους καρπούς της προσπάθειάς σου! Πήρες την καλύτερη απόφαση..Quote:
Originally posted by Άκης
Πρώτη Μαρτίου 2015! Άνοιξη! Μηνιαίο ζύγισμα στα 129.600!! Η απώλεια συνεχίζεται συστηματικά, οι αλλαγές είναι πια ορατές ακόμη και σε μένα που αρνούμαι ακόμη να τις δεχθώ, ίσως γιατί δεν είμαι ακόμη έτοιμος να συνηθίσω την εικόνα του σώματός μου σε νέα δεδομένα. Ο Φεβρουάριος πέρασε με πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα αναφορικά με την παχυσαρκία, με όλα όσα με οδήγησαν στο να αποφασίσω την επέμβαση και με όλα όσα την ακολουθούν. Η εμπειρία μετά την επέμβαση παραμένει επική, καθοριστική, περισσότερο από οποιαδήποτε δίαιτα ή προσπάθεια έκανα ποτέ (και έκανα πάρα πολλές και ηρωικές). Προχωρώ, παράλληλα με την εξωτερική αλλαγή σε συστηματική καταγραφή και θεραπευτικό μοίρασμα όλων όσων νιώθω, ένιωθα ή θα ήθελα να νιώσω μέσα από την μεταμόρφωση αυτή. Νιώθω για πρώτη φορά σα να ανθίζει ένα μικρό χορταράκι στις άκριες της καρδιάς μου, θυμητάρι μιας άνοιξης που τόσο πολύ άργησε, αλλά που έρχεται πια να γεμίσει ελπίδα για την πορεία της ζωής μου. Μια μικρή χλόη που στέκεται τρυφερά και περιμένει να την αγγίξω για να πω επιτέλους ότι "Ναι, ήρθε η άνοιξη και στη δική μου ζωή". Μεγάλη εμπειρία η παχυσαρκία, ανυπέρβλητο το βάρος της και ο πόνος της αλλά και άφατη η αίσθηση από τη λύτρωση. Πολλή γυμναστική (4 χιλιόμετρα την ημέρα), πολλή περισυλλογή και παράλληλη θεραπεία, αλλά και προσοχή στην προσλαμβανόμενη τροφή. Αυτά με κρατούν γερά γύρω από τον πυρήνα της επέμβασης. Και ναι, είναι δύσκολη η εμπειρία, είναι όμως η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου. Καλό Μήνα σε όλους και όλες. Καλή Άνοιξη!
Καλησπέρα Άκη!Quote:
Originally posted by Άκης
Πολλή γυμναστική (4 χιλιόμετρα την ημέρα), πολλή περισυλλογή και παράλληλη θεραπεία, αλλά και προσοχή στην προσλαμβανόμενη τροφή. Αυτά με κρατούν γερά γύρω από τον πυρήνα της επέμβασης. Και ναι, είναι δύσκολη η εμπειρία, είναι όμως η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου. Καλό Μήνα σε όλους και όλες. Καλή Άνοιξη!
Χαίρομαι πάρα πολύ για την όμορφη και θεαματική πορεία που διανύεις!
Μπράβο σου για την γυμναστική που κάνεις και για την θεραπεία που σε βοηθάει να λύσεις τα εσωτερικά σου θέματα.
Με όλη αυτήν την ολιστική προσπάθεια, και με σύμμαχο την επέμβαση, είμαι σίγουρη ότι θα φτάσεις μέχρι τέλους και δεν θα έχεις ποτέ ξανά πισωγύρισμα.
Καλή συνέχεια! :thumbup:
Καλησπέρα Μαντουράνα! Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τα όμορφα λόγια. Ναι, ξέρεις δε γίνεται να αντιμετωπιστεί διαφορετικά το θέμα αυτό. Είναι All Life Project και προσπαθώ. Είναι πολύ νωρίς για να μπορώ να πω ότι τα καταφέρνω, μιας και ακόμη κυριαρχεί η επέμβαση. Δεν θέλω να πιαστώ απροετοίμαστος πια. Εύχομαι να τα καταφέρω. Καλώς ή κακώς έγινα τραγικά ρεαλιστής....Φαίνεται πως όση ύλη χάνεται από το σώμα..προστίθεται στο πνεύμα..Quote:
Originally posted by Μαντζουράνα
Καλησπέρα Άκη!Quote:
Originally posted by Άκης
Πολλή γυμναστική (4 χιλιόμετρα την ημέρα), πολλή περισυλλογή και παράλληλη θεραπεία, αλλά και προσοχή στην προσλαμβανόμενη τροφή. Αυτά με κρατούν γερά γύρω από τον πυρήνα της επέμβασης. Και ναι, είναι δύσκολη η εμπειρία, είναι όμως η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου. Καλό Μήνα σε όλους και όλες. Καλή Άνοιξη!
Χαίρομαι πάρα πολύ για την όμορφη και θεαματική πορεία που διανύεις!
Μπράβο σου για την γυμναστική που κάνεις και για την θεραπεία που σε βοηθάει να λύσεις τα εσωτερικά σου θέματα.
Με όλη αυτήν την ολιστική προσπάθεια, και με σύμμαχο την επέμβαση, είμαι σίγουρη ότι θα φτάσεις μέχρι τέλους και δεν θα έχεις ποτέ ξανά πισωγύρισμα.
Καλή συνέχεια! :thumbup:
Μηνιαίο ζύγισμα βάρους μηνός Μαρτίου 2015 ---- 125.900 Κιλά ------ Προσεγγίζω πλέον όλο και περισσότερο τα σχεδόν 100 κιλά συνολικής απώλειας βάρους (περίπου 220 κιλά ζύγιζα όταν βγήκα από το χειρουργείο μου πριν από 10 μήνες).
Υπάρχουν πολλά που διαμεσολαβούν στο γνωστικό και συναισθηματικό κομμάτι, που ακόμη δεν θα ήθελα να μοιραστώ μέχρι να καλοκαθήσουν μέσα μου και να μπορέσω να τα μεταβολίσω. Ο αγώνας συνεχίζεται, μαίνεται θα έλεγα γιατί η μάχη ποτέ δεν τελειώνει.
Όταν βρεθεί χρόνος θα μιλήσω για όλα όσα διαμεσολαβούν στην πορεία αυτή της μεταμόρφωσης...Προς το παρον, ΠΑΡΩΝ...ακόμα κι'όταν είναι σβησμένοι οι προβολείς, και κλειστές οι αυλαίες της σκηνής...ΠΑΡΩΝ για να μαθαίνω στο παρασκήνιο σωστά το ρόλο της πιο όμορφης παράστασης της ζωής μου...χωρίς τη βοήθεια του υποβολέα της νοσογόνου παχυσαρκίας πια..γιατί η πρεμιέρα της νέας μου ζωής πλησιάζει...
Άκη μπράβο!! Πας υπέροχα! 100 κιλά μείον.. Οι δικοί σου άνθρωποι που σε βλέπουν τι σου λένε;; Άναυδοι ε;;
Πράγματι είναι μεγάλη αλλαγή, είναι όμως μετρημένες οι αντιδράσεις τους γιατί ξέρουν ότι παραμένω ιδιαίτερα εφεκτικός και μη ενθουσιώδης....25 χρόνια παχύσαρκος είναι πάρα πολλά για να πιστέψω ότι όλα αυτά είναι πράγματι αλήθεια...και ειδικά ότι ξεμπέρδεψα τόσο απλά...είναι μεγάλη αλλαγή αλλά τώρα μόλις άρχισε η πραγματική μάχη με το θηρίο και θα πάρει πολύ καιρό για να δείξω τη χαρά μου...ας φτάσω πρώτα στα κιλά που προβλέπονται, ας τα διατηρήσω, ας μάθω να ζω και να βαδίζω παράλληλα με τα συναισθήματά μου και τότε ναι θα είναι μεγάλη χαρά..που θα αντανακλάται στους δικούς μου και θα επιστρέφει αλληλοπολλαπλασιαζόμενη. Ξέρω ότι χαίρονται, αλλά και ότι φοβούνται επίσης και εκείνοι μέχρι να βεβαιωθούν ότι είμαι οκ και ότι μπορώ να συνεχίσω να ζω με μια χρόνια ασθένεια όπως η παχυσαρκία υπό έλεγχο. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Πρόκειται για μια χρόνια ασθένεια, και μαθαίνεις να την έχεις υπό έλεγχο..να σε έχεις υπό έλεγχο...όσα κιλά και να χάσεις...Quote:
Originally posted by eleni1986
Άκη μπράβο!! Πας υπέροχα! 100 κιλά μείον.. Οι δικοί σου άνθρωποι που σε βλέπουν τι σου λένε;; Άναυδοι ε;;
Ζύγιση Πρωτομαγιάς:122.800 και ΔΜΣ:36!
Όταν οι αριθμοί λαμβάνουν διαστάσεις αληθινού μύθου στην προσωπική μου ιστορία.
Δεν έχω να πω τίποτε περισσότερο από το ότι συνεχίζω κάθε μέρα να γίνομαι αυτό που ονειρεύτηκα...
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες!!
Παιδιά είχα φθάσει τα 130 κιλά, και για να το αντιμετωπίσω έκανα μία επέμβαση πτύχωσης στόμαχου!!Έφθασα τα 81 κιλά αλλά εδώ και 3 περίπου μήνες έχω φθάσει τα 93 κιλά!!Παρακαλώ πολύ όποιος/α μπορεί να με συμβουλεύσει στο πως να αποτρέψω μία επιστροφή στη παχυσαρκία,ας το κάνει!!!
Ευχαριστώ πολύ!!!
Καλησπέρα Αλίκη. Δεν υπάρχουν μαγικά. Πρώτη γραμμή άμυνας είναι η διατροφή σου. Δεύτερη γραμμή άμυνας να αναγνωρίζεις τα συναισθήματά σου. Και τρίτη γραμμή άμυνας να αθλείσαι. Εάν σπάσουν αυτές οι γραμμές άμυνας και ο εχθρός και πάλι αλώσει το κάστρο σου..τότε τα πράγματα ζορίζουν. Κατά τη γνώμη μου αρχικά οφείλεις να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες. Σε συνδυασμό με κάποιον ειδικό (ψυχολόγο, σύμβουλο ή ακόμη και εδώ στην ομάδα αυτοβοήθειας). Εάν το βάρος επιστρέφει, κάτι που από καρδιάς απεύχομαι, καλό θα είναι να μάθεις να αναγνωρίζεις τα επώδυνα συναισθήματα ή τις συνθήκες που σε οδηγούν στο φαγητό. Εδώ θα βρεις αρκετούς συνομιλητές, με διαφορετικές τοποθετήσεις ο καθένας, όμως μπορείς να συλλέξεις ως μέλισσα όλα εκείνα που ταιριάζουν σε εσένα. Θα πρέπει να σου πω από τώρα πως εάν δεν καταφέρεις να ελέγξεις την επαναπρόσληψη βάρους, τότε θα επιβαρύνεις την υγεία σου, όχι μόνο ως μεταπαχύσαρκη αλλά και ως δευτερυποψήφια για χειρουργείο, κάτι που είναι πάρα μα πάρα πολύ σοβαρό. Σήκωσε λοιπον τα μανίκια σου, οπλίσου, και ξεκίνα. Εύχομαι καλή επιτυχία.
Η μονη λυση ειναι να κανεις αλλη επεμβαση-τη σωστη πλεον και οχι αυτη που σου εκαναν- ωστε να εχεις οριστικη λυση...
Ζύγισμα Ιουλίου 2015: 113.300 kgr. Συνολική απώλεια 14μήνου: μείον 107 κιλά. Στόχος : Ζύγισμα 31.12.2015 να είμαι 99.900....Οι μερίδες πλέον του φαγητού είναι σχεδόν κανονικές με αυτές του ενήλικα αλλά χωρίς ψωμί και σαλάτα διότι δεν χωράει αλλιώς, χωρίς ποτά πριν και μετά, και με ενδιάμεσες διακοπές. Στο κρέας και το αυγό υπάρχει πρόβλημα και μπουκώνω στη δεύτερη μπουκιά. Καμία διάρροια μέχρι σήμερα. Καμία επιπλοκή εκτός μιας κρίσης ουρικού οξέως που προκλήθηκε από δικό μου λάθος από μη σωστή πρόσληψη υγρών, σταθερή δυσανεξία και αηδία στη ζάχαρη, μόνο στέβια στον καφέ το πρωί, καμία κατανάλωση γλυκών και σοκολάτας, μόνο γλυκό κουταλιού πορτοκάλι και κεράσι ανεκτό σε ποσότητα έως και 30 γραμμαρίων. Νερό περίπου 3 λίτρα την ημέρα. Περπάτημα περίπου 10 χιλιόμετρα τη μέρα ή ποδήλατο περίπου 50 λεπτά. Συναισθήματα πολλά, σιωπή αρκετή, έλλειψη ενθουσιασμού, σχεδόν καθόλου ξεκαρδιστικό γέλιο όπως παλιά, αόρατο πέρασμα από όλους τους χώρους, ώρες περισυλλογής με τον εαυτό, ενημερότητα αναφορικά με τις διατροφικές συνήθειες, διαρκής έλεγχος της ποιότητας προσλαμβανόμενων τροφών και εσωτερικές στρατηγικές για σωστή συντήρηση βάρους, πεποίθηση ότι η νοσογόνος παχυσαρκία ΔΕΝ αντιμετωπίζεται συντηρητικά και λύπη που δεν χειρουργήθηκα νωρίτερα και έχασα πολύτιμο χρόνο σε αναλύσεις συναισθημάτων και μπουρδολογίες διαιτολόγων. Η αναδρομική ανάλυση συναισθημάτων με βοηθάει πολύ, τώρα πια που το τέρας της παχυσαρκίας στέκεται πιο ήρεμο δίπλα μου και μπορώ να το αντιμετωπίσω. Λυπηρή βεβαιότητα ότι η παχυσαρκία ΔΕΝ θα φύγει ποτέ και λυσσαλέα δέσμευση ότι κι εγώ ΔΕΝ θα αφεθώ πια, γιατι η επέμβαση δεν αρκεί από μόνη της. Αδιάφορα τα ενθουσιώδη σχόλια φίλων και γνωστών, τα επιφωνήματα και οι κραυγές για την αλλαγή, επίσης παγερά αδιάφορη η αλήθεια ότι δεν με αναγνωρίζω ούτε εγώ ο ίδιος πια στον καθρέφτη. Τέλος, αναγνώριση ότι πάσχω από μια χρόνια ασθένεια που ονομάζεται παχυσαρκία και ότι θα παλεύω μέχρι να πεθάνω για την ποιότητα της ζωής μου. Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να μεταβολίσω την αλλαγή, να εσωτερικοποιήσω όλο αυτό που γίνεται, να το δεχτώ στην ιστορία της ζωής μου. Αυτά προς το παρόν. Συνεχίζουμε. Ως το τέλος.
Άκη, είναι πολύ μεγάλη η αλλαγή, θυμάμαι το πρώτο μήνυμά σου, και βλέπω τώρα την διαφορά, οπωσδήποτε εμείς που πήραμε βάρος από το φαγητό, θα το κουβαλάμε πάντα μαζί μας. Αλλά μπορεις κ επιβάλλεται να θαυμάσεις τον εαυτό σου κ να χαρείς τη νέα σου ζωή. Εύχομαι κ εμένα οι φίλοι να μου λένε διάφορα θετικά! Εμένα αυτό ολότελα γίνεται με χαροποιεί ιδιαίτερα πάντα.
Άκη, αν και καινούρια στο φόρουμ παρακολουθούσα την περίπτωσή σου απ' την αρχή και πραγματικά αν και δεν σε γνωρίζω προσωπικά χαίρομαι πολύ για 'σένα. Από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι η προσαρμογή με τον καινούριο σου εαυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι απ' όλα και χρίζει ιδιαίτερης προσοχής. Χρειάζεται πολλή δουλειά και υπομονή. Εγώ δυστυχώς μετά από 6 χρόνια κι ακόμα δεν έχω καταφέρει να προσαρμοστώ.Όλη αυτή η διαδικασία μου άφησε ως ''δώρο'' βαριά κατάθλιψη. Δεν μπόρεσα να διαχειριστώ σωστά την εξωτερική αλλαγή μου και κάπου εγκλωβίστηκα ανάμεσα στο πριν και στο τώρα με αποτέλεσμα να χάσω τον εαυτό μου. Παλεύω μ' όλες μου τις δυνάμεις να με γνωρίσω απ' την αρχή, αλλά δεν τα έχω καταφέρει προς το παρόν. Νιώθω κενή, άδεια και έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω ότι τα κιλά που έχασα με τόσο κόπο δεν ήταν τίποτα μπροστά σ' αυτό που βιώνω τώρα.Μην αφήσεις λοιπόν την καινούρια σου εικόνα να σε κάνει να ξεχάσεις ποιος είσαι.Σίγουρα πολλές συνήθειες θ' αλλάξουν, όμως μην σταματήσεις να κάνεις πράγματα που αγαπάς και σε κάνουν να αισθάνεσαι όμορφα.Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις γιατί φαίνεσαι άνθρωπος που έχει πολλή δύναμη μέσα του!Σου εύχομαι ότι καλύτερο, καλή συνέχεια.
Μαρία θαύμασα τον τρόπο που γράφεις, κ εσύ είσαι πολύ δυνατή από τη στιγμή που παραδέχεσαι τις αδυναμίες σου και τα όποια προβλήματα διαπιστώνεις πως υπάρχουν. Θέλω να σου πω ότι πρέπει να προσπαθήσεις, να προσπαθείς να βελτιώνεις την ψυχική σου υγεία, και να χαίρεσαι την ζωή. Όλοι είμαστε δέσμιοι των ανασφαλειών μας, του παρελθόντος, των κακών επιλογών, αλλά αντλούμε δύναμη από διάφορες χαρές της ζωής. Άλλαξες την εικόνα σου, αυτό θέλει κότσια, και δύναμη να πάρεις μια τόσο καίρια απόφαση. Άρχισε να σκέφτεσαι θετικά, να ελπίζεις και η κατάθλιψη θα μείνει πίσω. Πέρασα κ εγώ ένα διάστημα έντονης θλίψης κάποτε, με ματαιόδοξες σκέψεις και απελπισία, αλλά τα άφησα πίσω και τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Εύχομαι πολλές καλύτερες μέρες και στιγμές! Κ να βρεις την ηρεμία και την ευτυχία που ψάχνεις και που σου αξίζει.
Σ' ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για τα όμορφα λόγια σου.Προσπαθώ και θα προσπαθώ με όσες δυνάμεις ακόμα έχω ώστε μια μέρα να μπορέσω να με αγαπήσω και να με εκτιμήσω ανεξαρτήτου βάρους. Ντρέπομαι τόσο πολύ που το παραδέχομαι, αλλά για πολύ καιρό πίστευα ότι όσο πιο λίγα κιλά είναι κάποιος, τόσο πιο καλά θα αισθάνεται...τόσο πιο ευτυχισμένος θα είναι. Στην πορεία όμως, κι όσο έχανα βάρος, ανακάλυπτα οτι η ευτυχία που τόσο περίμενα να έρθει, δεν ερχόταν. Και εκεί κατάλαβα πόσο ανόητο ήταν από μέρους μου να σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο....κατάλαβα οτι ευτυχισμένος αισθάνεσαι όταν αγαπάς τον εαυτό σου, όταν τον εκτιμάς και δεν τον κατηγορείς πάντα για ότι άσχημο συμβαίνει στη ζωή σου, κι οτι τα κιλά ναι μεν καλό θα ήταν να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα για λόγους υγείας, αλλά ότι δεν είναι το παν στη ζωή. Η λογική μου τα ξέρει όλα αυτά...ο εαυτός μου όμως για κάποιο λόγο, αρνείται κατηγορηματικά να με αγαπήσει.Ελπίζω όμως μια μέρα να καταφέρω να τον πείσω ώστε να βρω επιτέλους την ηρεμία που τόσο απεγνωσμένα ψάχνω.
Μαρία μου αγαπας τον εαυτο σου, του έδωσες την ευκαιρία να χασει κιλά, να βελτιώσει την εικόνα του κ να ειναι πιο υγιής. Όλοι κατηγορούμε τους εαυτούς μας για πολλά κακά, αλλά δεν μπορει
Να μην εχουμε κανει κ καποια καλά, σε αυτα πρεπει να εστιάζουμε..
Η αλήθεια είναι πως ... μπράβο Άκη!!!!!!!!!!!!!
Το σκιερό μέρος το έχω βιώσει και το ξαναβιώνω κι εγώ. Με την απώλεια πολλών κιλών,διάφοροι γύρω μου να θαυμάζουν και να ρωτούν και να ασχολούνται μαζί μου όσον αφορά στο θέμα αυτό κι εγώ να θέλω να εξαφανιστώ, να γίνω αόρατη. Μου βγάζει όλη την 'ασθενή΄ μου σχέση με το φαγητό και ακόμη χειρότερα με κάνει να νιώθω τρομερή ενοχή για το τι δεν είχα καταφέρει νωρίτερα και ακόμη πιο μεγάλη αγωνία για το πόσο αυτό θα κρατήσει...
Ας μην κάνουμε μνημόσυνο όμως στα χαμένα κιλά αλλά πρόποση στα καλύτερα που έρχονται, με σύνεση και εγρήγορση!!!!!!!:yes:
Mαρία, θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο περισσότερο για το θέμα. Στείλε μου προσωπικό μηνυμα όταν μπορείς. Ευχαριστώ.Quote:
Originally posted by maria1989
Σ' ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για τα όμορφα λόγια σου.Προσπαθώ και θα προσπαθώ με όσες δυνάμεις ακόμα έχω ώστε μια μέρα να μπορέσω να με αγαπήσω και να με εκτιμήσω ανεξαρτήτου βάρους. Ντρέπομαι τόσο πολύ που το παραδέχομαι, αλλά για πολύ καιρό πίστευα ότι όσο πιο λίγα κιλά είναι κάποιος, τόσο πιο καλά θα αισθάνεται...τόσο πιο ευτυχισμένος θα είναι. Στην πορεία όμως, κι όσο έχανα βάρος, ανακάλυπτα οτι η ευτυχία που τόσο περίμενα να έρθει, δεν ερχόταν. Και εκεί κατάλαβα πόσο ανόητο ήταν από μέρους μου να σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο....κατάλαβα οτι ευτυχισμένος αισθάνεσαι όταν αγαπάς τον εαυτό σου, όταν τον εκτιμάς και δεν τον κατηγορείς πάντα για ότι άσχημο συμβαίνει στη ζωή σου, κι οτι τα κιλά ναι μεν καλό θα ήταν να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα για λόγους υγείας, αλλά ότι δεν είναι το παν στη ζωή. Η λογική μου τα ξέρει όλα αυτά...ο εαυτός μου όμως για κάποιο λόγο, αρνείται κατηγορηματικά να με αγαπήσει.Ελπίζω όμως μια μέρα να καταφέρω να τον πείσω ώστε να βρω επιτέλους την ηρεμία που τόσο απεγνωσμένα ψάχνω.
Απαγορεύεται η πρόποση....Μέδουσα....γιατί έχει φυσαλίδες η σαμπάνια..και ο Χειρουργογέροντας δεν δίνει ευλογία για ο,τιδήποτε sparkling. Προκαλεί διάταση και πείνα. Επομένως...ας κάνουμε πρόποση με νεράκι...Όσο για τα καλύτερα που έρχονται, είναι μεγάλη κουβέντα...Quote:
Originally posted by Medousa
Η αλήθεια είναι πως ... μπράβο Άκη!!!!!!!!!!!!!
Το σκιερό μέρος το έχω βιώσει και το ξαναβιώνω κι εγώ. Με την απώλεια πολλών κιλών,διάφοροι γύρω μου να θαυμάζουν και να ρωτούν και να ασχολούνται μαζί μου όσον αφορά στο θέμα αυτό κι εγώ να θέλω να εξαφανιστώ, να γίνω αόρατη. Μου βγάζει όλη την 'ασθενή΄ μου σχέση με το φαγητό και ακόμη χειρότερα με κάνει να νιώθω τρομερή ενοχή για το τι δεν είχα καταφέρει νωρίτερα και ακόμη πιο μεγάλη αγωνία για το πόσο αυτό θα κρατήσει...
Ας μην κάνουμε μνημόσυνο όμως στα χαμένα κιλά αλλά πρόποση στα καλύτερα που έρχονται, με σύνεση και εγρήγορση!!!!!!!:yes:
Καλησπέρα και πάλι! Δεν χάθηκα, αν και πολλά κιλά χάθηκαν...
Τελικά ο στόχος των 99.900 επιτεύχθηκε περίπου 3 μήνες νωρίτερα από το αναμενόμενο.
Ηθελα με την αυγή του 2016 να είμαι σε διψήφιο νούμερο. Το ήθελα σαν δώρο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Τελικά, αρχές Οκτωβρίου, ζυγίστηκα 94.700!!!
Δηλαδή μείον 125 κιλά περίπου στο σύνολο.
Σχεδόν απίστευτο να συμβαίνει. Και είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Όμως η χαρά αυτή δεν είναι ολοκληρωτική. Δεν είναι γιατί δεν είμαι χαρούμενος. Δεν έχει φύγει από πάνω μου ακόμη η αίσθηση του παχύσαρκου. Νιώθω ακόμη τόοοοσοοοο παχύς και χοντρός. Ίσως γιατί έχω ξεχάσει πώς ήμουν στα 225 περίπου κιλά, ίσως γιατί δεν πρόλαβα να καταλάβω πώς χάθηκαν τόσα κιλα.
Τρώω κανονικά, δηλαδή αργά και σιγά, μερίδες ενός φυσιολογικού ανθρώπου, έχω δοκιμάσει σοκολάτα αλλά την πέταξα γιατί έμεινε στο ντουλάπι και χάλασε, έφαγα μόνο μια μικρή σειρά, έχω δοκιμάσει κρουασάν το οποίο επίσης πέταξα διότι μου έφερε αηδία η γεύση του. Επισης έφαγα φουντούνια που μου άρεσαν πολύ. Αυτές ήταν οι "παρασπονδίες" μου. Για τη ζάχαρη, χρησιμοποιώ μόνο στέβια, ενώ τρώω κάθε μέρα ένα κουτάλι της σούπας γλυκό κουταλιού, κυρίως πορτοκάλι ή κεράσι.
Προσπαθώ να εντάξω στο διαιτολόγιό μου ένα κομμάτι μηλόπιτα, ή πάστα φλώρα τη μέρα, μικρό, μαζί με τον καφέ, άλλοτε τα καταφέρνω με το ζόρι αλλά συνήθως πάντα πετιέται γιατί δεν μπορώ να το φάω ολόκληρο.
Τρώω αρκετά φρούτα αλλά με το ψωμί υπάρχει ζήτημα. Νιώθω οτι είναι σαν πλαστελίνη και δεν μπορώ να φάω πολλές μπουκιές.
Γενικά η διατροφή μου μέσα σε αυτούς τους 18 μήνες μετά την επέμβαση είναι διατροφή ενός απλού ανθρώπου, δηλαδή μικρές κανονικές ποσότητες, πολλή ενυδάτωση περίπου 3 λίτρα νερού την ημέρα, και πρωτεϊνη.
Δεν αρκούν όμως. Χρειάζεται πολλή δουλειά με τον εαυτό, με την εικόνα, με τον καθρέφτη, με το παρελθόν, με την ιστορία της παχυσαρκίας. Υπάρχουν φορές που τρώω και νιώθω τόσες ενοχές και λέω "πρέπει να κάνω από αύριο δίαιτα"...ακόμη κι αν έχω φάει αρακά ή χορτόσουπα....Δεν έχει φύγει ακόμη ο πανικός του να χάσω κιλά, του να κάνω κάτι για να αδυνατίσω και μετά από λίγα λεπτά έρχεται η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνω πέρα από το να προσέχω τη διατροφή μου.
Το σώμα μου, πέρα από τα μπράτσα, δεν έχει αλλη χαλάρωση, κάθομαι άνετα γυμνός στον καθρέφτη, δεν είναι αποκρουστικό γιατί η χαλάρωση όλως παραδόξως είναι πολύ μικρή. Η τομή έχει σχεδόν εξαφανιστεί πλέον.
Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή η πάλη γίνεται για να δεχθώ και να αποδεχτώ αυτό το νέο μικρό σώμα, να με χωρέσω δηλαδή στο σώμα αυτό που είναι μείον 125 κιλά και εντούτοις ακόμη δεν το έχω καταλάβει. Νομίζω ότι είμαι ακόμη νοσογόνα παχύσαρκος.
Πιστεύω ότι όλο αυτό είναι μια φάση που θα περάσει μόλις περάσει κι άλλος χρονος και δω ότι παραμένω στα κιλά μου τρώγοντας σαν κανονικός άνθρωπος χωρίς ενοχές αλλά με προσοχή.
Αυτά είναι τα νέα μου, αυτή είναι η αλήθεια μετά από 18 μήνες χολοπαγκρεατικής παράκαμψης, δεν είχα καμία επιπλοκή ποτέ, δεν έπαθα ποτέ σύνδρομο ντάμπινγκ, δεν έχω διάρροιες και δεν τρέχω στην τουαλέτα λόγω λιπαρών ουσιών, δεν ένιωσα ποτέ ότι κάτι πάει στραβά, τηρώ με ευλαβική προσήλωση τις οδηγίες και τα ιατρικά τσεκ απ, παίρνω συστηματικά τα χάπια και τις βιταμίνες μου και προχωρώ.
Δεν είναι εύκολο, είναι όμως όμορφο. Δεν είναι ακατόρθωτο, είναι όμως επώδυνο. Θέλει προσωπική επένδυση, προσήλωση και αποδοχή. Στο τρίτο μέρος, αυτό της αποδοχής είμαι τώρα...
Άκη μπράβο πολλά για την απώλεια και για τον στόχο που επετεύχθη νωρίτερα!
Η ψυχολογία σου μου θυμίζει εκείνη την πρώτη φορά που είδα τον εαυτό μου στα σωστά κιλά του πριν πολλά πολλά χρόνια και δεν μπορούσα να διαχειριστώ σωστά όλη αυτή την αλλαγή. Άκη θα βοηθούσε πολύ αν μέσα στα ιατρικά τσεκ-απ πρόσθετες και ένα από ψυχολόγο. Μην αφήνεις όλη αυτή την αλλαγή να περνάει έτσι. Χρειάζεσαι ένα χέρι βοήθειας για να συνεχίσεις ώστε να ξεφύγεις απʼ την σκέψη του «παχύσαρκου». Γιʼ αυτό και στις ομάδες των ιατρείων παχυσαρκίας περιλαμβάνονται και οι ψυχολόγοι. Μην το αμελήσεις, είναι κάτι που χρειάζεται να γίνει.
Εγώ πάντως κοντά στον πρώτο μου στόχο, έχω την εμπειρία ώστε να διαχειριστώ την αλλαγή μου, αλλά μια φορά μίλησα με την ψυχολόγο της ομάδας του γιατρού μου και με βοήθησε ακόμη περισσότερο.
Μαρία, καλησπέρα. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν σωστά εκπαιδευμένοι Ψυχολόγοι στην παχυσαρκία και ειδικά στην περίοδο προσαρμογής. Δεν μπορούν καν να κατανοήσουν, πόσο μάλλον δε να αποκτήσουν ενσυναίσθηση αναφορικά με τις αλλαγές. Αυτό που μπορούν να κάνουν, και πάλι ελάχιστοι, είναι όσοι καταφέρνουν να σε φέρνουν αντιμέτωπο με αυτά τα συναισθήματα. Έχω την αίσθηση ότι δεν επιθυμώ να χαλάσει άλλο τόσο όλη η ιστορία με κάποιον που δεν έχει ιδέα για θεραπεία παχυσαρκίας, και δυστυχώς έψαξα πολύ αλλά απογοητεύθηκα. Επομένως, υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι αυτοβοήθειας, τους οποίους και ενεργοποίησα και δουλεύουν μια χαρά.Quote:
Originally posted by Μαρία.
Άκη μπράβο πολλά για την απώλεια και για τον στόχο που επετεύχθη νωρίτερα!
Η ψυχολογία σου μου θυμίζει εκείνη την πρώτη φορά που είδα τον εαυτό μου στα σωστά κιλά του πριν πολλά πολλά χρόνια και δεν μπορούσα να διαχειριστώ σωστά όλη αυτή την αλλαγή. Άκη θα βοηθούσε πολύ αν μέσα στα ιατρικά τσεκ-απ πρόσθετες και ένα από ψυχολόγο. Μην αφήνεις όλη αυτή την αλλαγή να περνάει έτσι. Χρειάζεσαι ένα χέρι βοήθειας για να συνεχίσεις ώστε να ξεφύγεις απʼ την σκέψη του «παχύσαρκου». Γιʼ αυτό και στις ομάδες των ιατρείων παχυσαρκίας περιλαμβάνονται και οι ψυχολόγοι. Μην το αμελήσεις, είναι κάτι που χρειάζεται να γίνει.
Εγώ πάντως κοντά στον πρώτο μου στόχο, έχω την εμπειρία ώστε να διαχειριστώ την αλλαγή μου, αλλά μια φορά μίλησα με την ψυχολόγο της ομάδας του γιατρού μου και με βοήθησε ακόμη περισσότερο.
Έχω δε την αίσθηση ότι είναι μέσα στο παιχνίδι να περνάει κανείς ζόρικα σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή, επομένως δεν την εκλαμβάνω αλλά ούτε την οριοθετώ με αρνητικό πρόσημο. Αντίθετα, με θετικό ως μια ακόμη πρόκληση προσαρμογής. Την ζω κανονικά με όλα τα πάνω και τα κάτω και προσπαθω να είμαι κάθε μέρα δυνατός. Και αυτό πιάνει αρκετά. Για την ώρα τουλάχιστον. Θα δούμε. Όλα είναι ανοιχτά και όλα είναι ευέλικτα. Και Ευχαριστώ θερμά για την συμβουλή σου αυτή!
Όσο για τον καθρέφτη, μαζί με τη ζυγαριά είναι ό,τι πιο άχρηστο πλέον διαθέτει στο σπίτι. Απο εχθροί της ζωής μου και πολέμιοι έγιναν τραγικοί ζητιάνοι. Τον πρώτο ούτε καν να τον κοιτάξω, τον αγνοώ, την δε δεύτερη την περιφρονώ...την έχω γραμμένη...Κάποια στιγμή θα συμφιλιωθούμε βέβαια, αφού πάρω όμως το αίμα μου πίσω για τα 25χρόνια παχυσαρκίας....(ας πω και κάτι για να μη φανεί ότι όλα είναι μόνο ζόρι, υπάρχουν και αυτές οι στιγμές..ομολογουμένως αστείες...).