Ailouros είμαι εγώ... αλλά είσαι κι εσύ..!!! :spin:
Χαχαχαχα αυτό το σωματάκι αξίζει τα καλύτερα δεν είναι για φτηνιάρικα!!!
Το Σάββατο έχω αλλού πρόβα.
Ελπίζω να πάει καλύτερα...
Printable View
Ailouros είμαι εγώ... αλλά είσαι κι εσύ..!!! :spin:
Χαχαχαχα αυτό το σωματάκι αξίζει τα καλύτερα δεν είναι για φτηνιάρικα!!!
Το Σάββατο έχω αλλού πρόβα.
Ελπίζω να πάει καλύτερα...
Μάλιστα ...Άλλη μια Κομπλεξικη που βγάζει κακίες χωρις να σκέφτεται τι περνάει ο άλλος .. Μια ψωνάρα είναι η τύπισσα και μην ξαναπατήσεις εκεί ..Ούτε να την φτύσεις ..Και φυσικά να πας αλλού για πρόβα , δεν είναι η μοναδική ..
Αυτός ο ρατσισμός δε για τους παχύσαρκους από μερικά άτομα είναι ανεξέλεγκτος..
Γραψ'τη τη κομπλεξικη. Τοσο της κοβει...
Επικεντρωσου στην ευτυχια σου και μην αφησεις μια ο,τι να'ναι να μπει εμποδιο.
Βιον ανθοσπαρτο σ ευχομαι.
Sandra έκανα λογαριασμό μόνο για να σου απαντήσω! Χεχε! Τι σύγχυση με την κάθε κομπλεξική που βγάζει όλες τις ανασφάλειες πάνω στους άλλους! Και μεις πέσαμε σε μια απαράδεκτη με νυφικά στο γάμο της αδερφής μου,άλλα μας είπε και άλλα έκανε στο νυφικό, και ήμασταν τελικά τελευταία στιγμή να τρέχουμε και να μη φτάνουμε και να έχουμε και την αδερφή μου παραμονές του γάμου να κλαίει με μαύρο δάκρυ... Θα σου πρότεινα να πας με ύφος κιόλας στα επόμενα μαγαζιά με νυφικά, του στυλ: "έχω απαιτήσεις και δεν είμαι σίγουρη αν μπορείτε να ανταποκριθείτε"! Στο κάτω κάτω πληρώνεις ένα σκασμό λεφτά και επιβάλλεται να σε κάνει να νιώσεις θεά-όχι να σε συγχύζει κι από πάνω! Και δεν το συζητώ ότι δεν πέφτει σε κανέναν λόγος για τα κιλά σου! Την άλλη φορά που θα πας σ'αυτήν (αν και σιγά μην ξαναπάς), μόλις πάει να βγάλει την κακία της διέκοψέ την και πες με ύφος: "Σας παρακαλώ, δε σας επιτρέπω Περίμενα να ξέρετε κάπως καλύτερα τη δουλειά σας!" Να δεις που θα αρχίσει το γλύψιμο και τα συγνώμη για να μη χάσει την πελάτισσα! Ε μα, έλεος με την καθεμιά και τον καθένα κακό επαγγελματία!!
Είναι πολλές τέτοιες, δυστυχώς...Και όλες οι υπόλοιπες αδύνατες εκτός από ψωνάρες που λένε αχ, πήρα 2 κιλάκια και τις βλέπεις κόκκαλο, είναι και αυτές ρατσίστριες σε μικρότερο βαθμό ή στον ίδιο αλλά δεν στο δείχνουνε. Τουλάχιστον αυτή είναι χαζή αποκαλύφθηκε από μόνη της ότι είναι ανεγκέφαλη!! Μη σκας Σάντρα, και καλή ζωή να έχετε, να ζήσετε!!
ΥΓ.Εντωμεταξύ ψωνάρα δεν την λες γιατί αν ήταν δεν θα έβαζε ένα κιλό make up και σίγουρα ζήλευε την ηλικία σου εκτός του ότι παντρεύεσαι......
katerina862017 Σε ευχαριστώ που γράφτηκες για να μου απαντήσεις! Κάθε απάντηση είναι πολύτιμη για μένα.
Φυσικά και έχω καθρέφτες σπίτι και ξέρω πως είμαι, έχω επίγνωση της κατάστασης μου, απλά στεναχωρέθηκα τόσο πολύ...
Δηλαδή το φαγητό της τρώω? Ήμαρτον πια...
Και εχτές βγήκα στην αγορά και κλασικά δεν βρήκα τίποτα που να μου κάνει.
Ανυπομονώ για το Σάββατο που θα πάω για πρόβα...
rain Δεν νομίζω ότι έχω κάτι να ζηλέψει. Νυφικά πουλάει, λογικό να πηγαίνουν εκεί υποψήφιες νύφες. Τι να ζηλέψει που παντρεύομαι? Αυτά είναι επιλογές του καθενός! Με πέρασε για 20-22 ετών φοιτήτρια και είμαι 33. Νομίζω είχε περιέργεια γιατί ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κρέμες φοράω, τίποτα άλλο από εκεί και πέρα. Σίγουρα μια καλλίγραμμη κοπέλα σύμφωνα με τα στάνταρ πρότυπα ομορφιάς την ντύνεις με πάρα πολλές επιλογές και τα υποστηρίζει όμορφα πάνω της. Χτες στην αγορά δεν ήταν λίγα τα μαγαζιά που με το που μπήκα οι πωλήτριες μου είπαν δεν έχουμε τίποτα για εσάς. Δηλαδή αποκλείετε να ψάχνω για δώρο? Επειδή είμαι χοντρή συνεπάγετε ότι μόνο με χοντρούς συσχετίζομαι? Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική ορισμένων ατόμων...
Δουλευω (οοοοταν δουλευω τελος παντων) με παιδια προσχολικής ηλικίας. Το αγαπημένο τους τραγούδι με το οποίο σείεται η τάξη απο την ένταση, ξέρετε ποιό είναι;
"Τραμ τραμ τραμ περναει ενα τραμ και μπαινει μια χοντρή και σπαει τη μηχανή"
Δν ξερω αν το εμαθε ενα παιδι στα υπόλοιπα ή αν τους το έμαθε η προηγούμενη παιδαγωγός, αλλα το βρίσκω εμετικό.
Ετσι γαλουχουνται τα παιδιά. Να μη σέβονται τη διαφορετικότητα, να δειχνουν το διαφορετικό με το δάχτυλο και να το κατακρίνουν.
Αυτα τα παιδια κατα πασα πιθανότητα γίνονται ενηλικες με αντίστοιχη αρρωστημένη νοοτροπία.
Και μετα εχουμε τον δικηγορακο π ποστάρει για την πλαδαρη ελληνιδα γκομενα που του χαλάει την αισθητική και τους οπαδούς του με μυαλο χειρότερο και απο πρωτοζωου.
Το "τραγούδι δεν με ενοχλεί επειδή λεει για μια "χοντρή". Θα μ' ενοχλουσε το ιδιο αν ελεγε για μια κουτση, στραβή, χαζή, κοντη και παει λέγοντας.
Μη περιμένετε απο τους ανθρωπους να σας σεβαστούν. Εχουν γαλουχηθεί έτσι. Με κρίση και κοροϊδία.
Πρέπει να γίνουμε απαθείς σε άτομα τέτοιας νοοτροπίας, διαφορετικά καθε φορα που γινομαστε στοχος θα πεφτουμε στα πατώματα.
Οποτε καθε φορα που καποιος σας προσβάλει, απλα σκεφτείτε οτι ειναι ενας άνθρωπος που μεγαλωσε χωρίς να μάθει περι διαφορετικότητας καθως και οτι έχει παντελή άγνοια του γεγονότος πως η πραγματική ομορφιά είναι αυτη της ψυχής μας.
Αφρατουλινι μου, πολυ ωραια τα λες αλλα μια αδυνατη ξερεις τι μου ειχε πει; Οτι οι "χοντρες" εχουν τα πιο ωραια προσωπα! Μας ζηλευουν κουκλα μου γι'αυτο μας δημιουργουν κομπλεξ. Και αμα το καλοσκεφτεις και ενα παχυ σωμα δεν ειναι και τοσο ασχημο οσο τεινουν να το παρουσιαζουν απλως μας ζηλευουν δεν ξερω το λογο ακριβως εκτος απο αυτον που προανεφερα. Ισως επειδη εμεις δεν εχουμε κομπλεξ και μας τα δημιουργουν μονο οι αλλοι. Ισως οι αδυνατοι ειναι πιο κομπλεξικοι τελικα.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.... Όντως οι χοντρές έχουμε πανέμορφα πρόσωπα .
Οκ υπάρχουν και άνθρωποι με άσχημα χαρ/κά αλλά το point είναι ότι ένα νορμάλ γυναικείο πρόσωπο, στα 100 κιλά είθισται να είναι πολύ πιο όμορφο απ'ότι θα ήταν το ίδιο πρόσωπο στα 60. Αυτό είναι επειδή το αφράτο δερματάκι και κρεατάκι στο πρόσωπο, εμποδίζει τις ρυτίδες, τα ζαρώματα και τα κόκαλα να φανούν... Σε κανέναν (και σε κανένα άντρα) δεν αρέσει ούτε το πρόσωπο νεκροκεφαλής, ούτε το σώμα όπου φαίνεται από τα 5 μέτρα το κάθε κόκαλο και κάθε χόνδρος... χαχαχαχ!
Οπότε ναι, το πρόσωπό μας συχνά είναι ένας λόγος για να μας ζηλέψουν ορισμένες κοκαλιάρες με ασθενικά ρουφηγμένα πρόσωπα...
Αλλά απο'κεί και πέρα, εγώ αν ήμουν 60-70 κιλά, και να είχα ένα μέτριο πρόσωπο, δε θα ζήλευα μια χοντρή με ομορφότερο πρόσωπο, γιατί θα ήξερα ότι έχω την υγεία μου. Είναι όμως καθαρά υποκειμενικό και συνήθως ζηλεύουμε αυτό που μας λείπει, ή τό'χουμε αλλά είναι (ή νομίζουμε ότι είναι) καλύτερο απ'το δικό μας...
Γενικώς, ο άνθρωπος έχει τη ζήλεια μέσα του, γιατί εκ φύσεως δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με όσα έχει!
Οι χοντροί έχουν κάθε λόγο να ζηλέψουν τους λεπτούς ( έχουν πιο όμορφα σώματα, είναι πιο υγιείς, είναι πιο ανάλαφροι και ευκίνητοι, ανεβαίνουν σκάλες και τρέχουν να προλάβουν το αστικό χωρίς να μουδιάζουν τα γόνατα και να πιάνεται η ανάσα, μπορούν να φορέσουν ότι θέλουν και φαίνονται ωραίοι ακόμα κ όταν φοράνε 1 τσουβάλι), οι αδύνατοι έχουν κάθε λόγο να ζηλεύουν εμάς (γιατί έχουμε πιο όμορφα πρόσωπα, μπορούμε να κάνουμε πολύ πιο εύκολα γουρουνιά, να καταβροχθίσουμε κάτι "κακό" και πολύ, και να πάρουμε 3γραμμάρια, ενώ γι'αυτούς η ζυγαριά την άλλη μέρα θα είναι +2 και το στομαχάκι τους που δεν είναι συνηθισμένο σ'αυτά, πετάει ως απέναντι, συνήθως είμαστε πολύ πιο καλοσυνάτοι, ευχάριστοι και η ψυχή της παρέας), και κατά τον ίδιο τρόπο οι ψηλοί ζηλεύουν τους κοντούς κ το αντίστροφο, οι σγουρομάλλες τις πρασσομάλες κ το αντίστροφο, οι έξυπνες μορφωμένες τις όμορφες ντίβες και το αντίστροφο, οι πλούσιοι τους φτωχούς κ αντίστροφα, οι κακοί τους καλούς κ αντίστροφα, δεν έχει τελειωμό αυτό......
Προσωπικά πάντως, το πρόσωπό μου στα 140 μου άρεσε πιο πολύ απ'ότι τώρα. Νιώθω λες κ έρχεται το τέλος μου, δεν έχω μάγουλα. :o
Και για το τραγουδάκι.... Κ εμάς ήταν το αγαπημένο μας τραγουδάκι. Και θυμάμαι όταν το τραγουδούσαμε, τον Βασιλάκη που κοιτούσε έξω απ'το παράθυρο και έκανε ότι δεν το ακούει και δεν τον νοιάζει... Και όταν τελειώναμε, περίμενε λίγο να σιγουρευτεί πως δε θα το ξαναπεί η κυρία, και όταν βεβαιωνόταν, γύρναγε και μας κοιτούσε και ερχόταν να παίξουμε....
Αυτό το πράγμα σας πληροφορώ ότι ήταν "τραυματικό" ακόμα και για μένα που δεν ήμουν ο βασιλάκης και ήμουν τσιλιβιθρόνι, δεδομένου ότι αυτή είναι μία απο τις απειροελάχιστες αναμνήσεις μου από το νηπιαγωγείο. πόσο μάλλον γι'αυτόν και άλλα παιδάκια σαν αυτόν...
Εγω πάντως σκατοφατσα ειμαι σε οποιαδηποτε κιλα...:Ρ
Εγω ειμαι σιγουρη οτι σε ζηλευει. Και πες οτι δεν ειναι επειδη παντρευεσαι. Σιγουρα ομως δεν εχει την ηλικια σου και πρεπει να βαλει 100 κρεμες για να δειχνει εστω 10 χρονια μεγαλυτερη σου. Αυτο δεν σου λεει κατι; Αλλιως γιατι τοση κακια;Quote:
Originally posted by Sandra
rain Δεν νομίζω ότι έχω κάτι να ζηλέψει. Νυφικά πουλάει, λογικό να πηγαίνουν εκεί υποψήφιες νύφες. Τι να ζηλέψει που παντρεύομαι? Αυτά είναι επιλογές του καθενός! Με πέρασε για 20-22 ετών φοιτήτρια και είμαι 33. Νομίζω είχε περιέργεια γιατί ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κρέμες φοράω, τίποτα άλλο από εκεί και πέρα. Σίγουρα μια καλλίγραμμη κοπέλα σύμφωνα με τα στάνταρ πρότυπα ομορφιάς την ντύνεις με πάρα πολλές επιλογές και τα υποστηρίζει όμορφα πάνω της. Χτες στην αγορά δεν ήταν λίγα τα μαγαζιά που με το που μπήκα οι πωλήτριες μου είπαν δεν έχουμε τίποτα για εσάς. Δηλαδή αποκλείετε να ψάχνω για δώρο? Επειδή είμαι χοντρή συνεπάγετε ότι μόνο με χοντρούς συσχετίζομαι? Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική ορισμένων ατόμων...
Συμφωνω δεν εχεις και αδικο σε αυτα που λες.........ποσο τραυματικο ηταν γι'αυτο το παιδακι τοτε ομως τι βλακειες τραγουδια ειναι αυτα και τι χαλια νοοτροπια που εχουν ολοι με εμας.......ειναι να απορεις.Quote:
Originally posted by kokkinoskoufitsa
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.... Όντως οι χοντρές έχουμε πανέμορφα πρόσωπα .
Οκ υπάρχουν και άνθρωποι με άσχημα χαρ/κά αλλά το point είναι ότι ένα νορμάλ γυναικείο πρόσωπο, στα 100 κιλά είθισται να είναι πολύ πιο όμορφο απ'ότι θα ήταν το ίδιο πρόσωπο στα 60. Αυτό είναι επειδή το αφράτο δερματάκι και κρεατάκι στο πρόσωπο, εμποδίζει τις ρυτίδες, τα ζαρώματα και τα κόκαλα να φανούν... Σε κανέναν (και σε κανένα άντρα) δεν αρέσει ούτε το πρόσωπο νεκροκεφαλής, ούτε το σώμα όπου φαίνεται από τα 5 μέτρα το κάθε κόκαλο και κάθε χόνδρος... χαχαχαχ!
Οπότε ναι, το πρόσωπό μας συχνά είναι ένας λόγος για να μας ζηλέψουν ορισμένες κοκαλιάρες με ασθενικά ρουφηγμένα πρόσωπα...
Αλλά απο'κεί και πέρα, εγώ αν ήμουν 60-70 κιλά, και να είχα ένα μέτριο πρόσωπο, δε θα ζήλευα μια χοντρή με ομορφότερο πρόσωπο, γιατί θα ήξερα ότι έχω την υγεία μου. Είναι όμως καθαρά υποκειμενικό και συνήθως ζηλεύουμε αυτό που μας λείπει, ή τό'χουμε αλλά είναι (ή νομίζουμε ότι είναι) καλύτερο απ'το δικό μας...
Γενικώς, ο άνθρωπος έχει τη ζήλεια μέσα του, γιατί εκ φύσεως δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με όσα έχει!
Οι χοντροί έχουν κάθε λόγο να ζηλέψουν τους λεπτούς ( έχουν πιο όμορφα σώματα, είναι πιο υγιείς, είναι πιο ανάλαφροι και ευκίνητοι, ανεβαίνουν σκάλες και τρέχουν να προλάβουν το αστικό χωρίς να μουδιάζουν τα γόνατα και να πιάνεται η ανάσα, μπορούν να φορέσουν ότι θέλουν και φαίνονται ωραίοι ακόμα κ όταν φοράνε 1 τσουβάλι), οι αδύνατοι έχουν κάθε λόγο να ζηλεύουν εμάς (γιατί έχουμε πιο όμορφα πρόσωπα, μπορούμε να κάνουμε πολύ πιο εύκολα γουρουνιά, να καταβροχθίσουμε κάτι "κακό" και πολύ, και να πάρουμε 3γραμμάρια, ενώ γι'αυτούς η ζυγαριά την άλλη μέρα θα είναι +2 και το στομαχάκι τους που δεν είναι συνηθισμένο σ'αυτά, πετάει ως απέναντι, συνήθως είμαστε πολύ πιο καλοσυνάτοι, ευχάριστοι και η ψυχή της παρέας), και κατά τον ίδιο τρόπο οι ψηλοί ζηλεύουν τους κοντούς κ το αντίστροφο, οι σγουρομάλλες τις πρασσομάλες κ το αντίστροφο, οι έξυπνες μορφωμένες τις όμορφες ντίβες και το αντίστροφο, οι πλούσιοι τους φτωχούς κ αντίστροφα, οι κακοί τους καλούς κ αντίστροφα, δεν έχει τελειωμό αυτό......
Προσωπικά πάντως, το πρόσωπό μου στα 140 μου άρεσε πιο πολύ απ'ότι τώρα. Νιώθω λες κ έρχεται το τέλος μου, δεν έχω μάγουλα. :o
Και για το τραγουδάκι.... Κ εμάς ήταν το αγαπημένο μας τραγουδάκι. Και θυμάμαι όταν το τραγουδούσαμε, τον Βασιλάκη που κοιτούσε έξω απ'το παράθυρο και έκανε ότι δεν το ακούει και δεν τον νοιάζει... Και όταν τελειώναμε, περίμενε λίγο να σιγουρευτεί πως δε θα το ξαναπεί η κυρία, και όταν βεβαιωνόταν, γύρναγε και μας κοιτούσε και ερχόταν να παίξουμε....
Αυτό το πράγμα σας πληροφορώ ότι ήταν "τραυματικό" ακόμα και για μένα που δεν ήμουν ο βασιλάκης και ήμουν τσιλιβιθρόνι, δεδομένου ότι αυτή είναι μία απο τις απειροελάχιστες αναμνήσεις μου από το νηπιαγωγείο. πόσο μάλλον γι'αυτόν και άλλα παιδάκια σαν αυτόν...
Δυστυχώς τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές, αλλά είναι παιδιά.
Και εγώ θυμάμαι όταν ήρθα στο δημοτικό είμουν 1 χρόνο μεγαλύτερη απο τα υπόλοιπα παιδάκια
γιατί οι γονείς μου έπρεπε να κάνουν ταξίδια και με έπαιρναν αναγκαστικά μαζί.
Και τα παιδάκια με κορόιδευαν πάντα, γιατί είμουν η πιό ψηλή, η πιο γεροδεμένη, το κορίτσι που το στήθος μεγάλωνε ενώ τα υπόλοιπα κοριτσάκια δεν είχαν ακόμα και άλλα τόσα..
Δεν είναι να στεναχωριόμαστε όμως! Η νοοτροπία φτιάχνεται και ξαναφτιάχνεται, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτό.
Ενας μονο δεν κανει τη διαφορα! Για τα παιδακια τωρα ειναι υπευθυνοι οι γονεις τους και το περιβαλλον τους (αλλα που; ) να τα εκπαιδευσουν να σεβονται το διαφορετικο για μενα δεν υπαρχουν δικαιολογιες ειναι παιδακια γιατι και αυτα πληγωνουν. Ενταξει και αν δεν φταινε αυτα οι γονεις τους τι κανουν; Οι συγγενεις τους; Ολοι φταιμε, ολη η κοινωνια ειναι συνενοχη..Quote:
Originally posted by ailouros
Δυστυχώς τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές, αλλά είναι παιδιά.
Και εγώ θυμάμαι όταν ήρθα στο δημοτικό είμουν 1 χρόνο μεγαλύτερη απο τα υπόλοιπα παιδάκια
γιατί οι γονείς μου έπρεπε να κάνουν ταξίδια και με έπαιρναν αναγκαστικά μαζί.
Και τα παιδάκια με κορόιδευαν πάντα, γιατί είμουν η πιό ψηλή, η πιο γεροδεμένη, το κορίτσι που το στήθος μεγάλωνε ενώ τα υπόλοιπα κοριτσάκια δεν είχαν ακόμα και άλλα τόσα..
Δεν είναι να στεναχωριόμαστε όμως! Η νοοτροπία φτιάχνεται και ξαναφτιάχνεται, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτό.
Λυπαμαι γιατι εδω και δυο χρονια προσπαθω να χασω τα κιλα και μπροστα στη θεα του φαγητου τα χανω και αρχιζω και τρωω. Λυπαμαι γιατι δεν ειμαι ανταξια του αγοριου μου που ειναι αδυνατος και νιωθω ενα τιποτα μπροστα του αφου μετραει τοσο η εικονα. Λυπαμαι γιατι περνανε τα χρονια και εγω τα περναω μεσα στη λυπη και στη μοναξια. Οσο ωραια και να θες να νιωσεις δεν μπορεις οταν εχεις κατι που σε τρωει τοσο πολυ. Λυπαμαι γιατι δεν εχω αυτοελεγχο. Λυπαμαι γιατι μισω τον εαυτο μου και το σωμα μου. Λυπαμαι γιατι νιωθω λιγοτερο ανθρωπος. Λυπαμαι γιατι νιωθω κατωτερη απο τους αλλους. Λυπαμαι για πολλα αλλα ολα αυτα που ανεφερα και που αφορουν το φαι με κανουν καθε μερα να στενοχωριεμαι σχεδον.
:( ωωωω, rain μου..
σε καταλαβαίνω, όλοι μας εδώ πιστεύω..
με το να λυπόμαστε όμως δεν τα κάνουμε καλύτερα τα πράγματα.. πρέπει απλά να πιστέψεις στον εαυτό σου
οτι μπορείς! Είναι λάθος να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, πρέπει να συγκρίνουμε μόνο την πρόοδό μας, το πώς είμαστε σε σχέση με πριν.. να βάζουμε στόχο να ξεπερνάμε μόνο τον εαυτό μας κάθε φορά.
Δεν είσαι λιγότερο άνθρωπος, δεν είσαι κατώτερη απο κανέναν. Αξίζεις όλα τα καλά, αξίζεις να δώσεις αγάπη στον εαυτό σου!
μόνο όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως είναι, μόνο όταν καταλάβεις οτι αξίζει να δίνεις στον εαυτό σου ότι καλύτερο μπορείς τότε θα αρχίζεις βλέπεις ευχάριστες αλλαγές. Είσαι ένα μικρό μπουμπουκάκι. Θέλεις να το ποτίζεις να ανθίσει ή προτιμάς να το καταπατάς;
όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας στο φαγητό! Αλλά δεν πρέπει να προσπαθούμε τοσο σκληρά να κάνουμε την τέλεια δίαιτα την τέλεια διατροφή γιατί δεν υπάρχει το τέλειο! Βάλε αυτά που σου αρέσουν να τρώς στην διατροφή σου, μια φορά την ευδομάδα.. μπορεί να είναι πιο αργό το αποτέλεσμα αλλα τουλάχιστον θα είναι μόνιμο! Και δεν θα στερείσαι και θα προσέχεις τις υπόλοιπες μέρες! Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ το υπόλοιπο της ζωής μου να μην ξαναφάω σοκολάτα π.χ. είναι αδύνατον για εμένα τουλάχιστον, οπότε έχω σημειώσει μερικές μέρες τον μήνα να τρώω σοκολάτα, αλλά τις υπόλοιπες άλλες μέρες να προσέχω.
Αξίζεις πολλά περισσότερα απο ότι νομίζεις :) εξάλλου there is no rain without a rainbow!
Σ'ευχαριστω για την απαντηση σου αιλουρε. Δεν κανω αυστηρες διαιτες. Τρωω οτι να ναι και ειδικα υδατανθρακες και λιπαρα σε μικροτερες ποσοτητες ακριβως επειδη δεν εχω το κουραγιο να τρωω υγιεινα. Δεν ξερω τι αλυσιδες εχω βαλει στον εαυτο μου, σιγουρα δεν τον αγαπω και οχι μονο, τον μισω κιολας. Και μισω και ολους τους αλλους που δεν με καταλαβαινουν. Τα 'χω βαλει με ολους, δεν ξερω τι να κανω.. :( :(
Ε όχι και δεν είσαι αντάξια του αγοριού σου!
Μη χειρότερα!!!
Καλά ακούς τι λες?!?
Αγαπάμε το φαί, ε και?
Άλλος είναι μίζερος, δεν τρελαίνετε για κουζίνα, ε εντάξει μωρέ δεν βαριέσαι, αχ πρέπει να φάω και τέτοια.
Δεν γίνεται όλοι να είμαστε το ίδιο.
Έχω μια φίλη που όταν πάω να την επισκεφτώ της λέω τι νέα ξέρω εγώ, θα φάμε τίποτα?
Και σκέφτεται και σκέφτεται, τι λέει θα φάμε ή όχι?
Πότε έφαγες Λίλα?
Δεν θυμάμαι!
Καλέ υπάρχει κόσμος που δεν νιώθει πείνα, δεν θυμάται πότε έφαγε για τελευταία φορά...
Τι να λέμε τώρα δηλαδή...
Και θες να φας και στεναχωριέσαι..
Γιατί δεν το παίρνεις απόφαση ότι σου αρέσει το φαγητό και θες απλά να τρως?
Γιατί λύπη και μοναξιά?
Γιατί τόση στεναχώρια?
Τι σε τρώει βρε κορίτσι?
Sandra σ'ευχαριστω αλλα εχω πολλα προβληματα και το βαρος επιδεινωνει την κατασταση. Δεν μπορω να χασω δυστυχως αλλα θα το 'θελα πολυ οσο δεν παει. Σ'ευχαριστω για τη στηριξη παντως.
Dulcinea del Toboso καλα αποτελεσματα να εχεις!! :) Χαιρομαι που εισαι καλα και εχει υποχωρησει σε σενα η διατροφικη διαταραχη της βουλιμιας που εχεις :) Καλο καλοκαιρι και καλη ξεκουραση!! (το ξερω οτι το ποστ που εγραψα ηταν ακυρο στο θεμα τι μας στεναχωρησε σημερα)
Δουλτσινάακι ξαναγύρισες :roll::roll:
Κλαιω γτ με πληγωνουν τα σχολια για το βαρος μου. Παλευω με τη σχεση μου με το φαγητο απο παιδι, μια ολόκληρη ζωη ακουω σχολια "χασε λιγα κιλα κ θα εισαι κούκλα'', "μη τρως πολλα γλυκα/ψωμι/σκατα", εχω βιωσει κοροϊδία για τα κιλα, αλλα τωρα...ΤΩΡΑ , που για πρωτη φορα στη ζωη μου μου ειμαι οριακα ανεκτη (αφου πάντα μισουσα το σωμα μου), τωρα μου λενε οτι ημουν καλυτερη παχουλη.
Παντα θα ειμαι ενας αριθμός και μια υποκειμενική οπτική αντιληψη που θα με χαρακτηρίζει και θα με καθορίζει σαν υπόσταση.
Ειμαι ανασφαλής...
Εσύ πως βλέπεις τον εαυτό σου ?
Α)πολύ πιθανόν αυτό που αισθάνεσαι εσύ να βλέπουν και οι άλλοι σε σένα .
Β) η περίπτωση που αν αισθάνεσαι εσύ καλά και όμορφα και οι άλλοι σχολιάζουν .
Οι άλλοι πάντα θα σχολιάζουν ,πάντα κάτι θα βρουν που δεν θα τους αρέσει .Αν εσύ τους γράψεις δεν θα σε νοιάζει τι λένε .Γιατί να σε νοιάζει ?
Εγώ στέκομαι σε σένα .Στο πως εσύ σε αντιμετωπίζεις .Όχι δεν πάω να κάνω την ψυχολόγο .Αλλά αν εγώ ας πούμε με βλέπω χάλια και δεν μου αρέσω και κρύβομαι πίσω από αυτην την ασχήμια φαίνεται και σε έναν ξένο .
Το έχω σαν δικό μου παράδειγμα μέσα από τη μεγάλη πλέον ιστορία μου με το φαγητό ,τα κιλά ,το σώμα ,την εικόνα μου .Όταν κάπως το είχα ισορροπήσει ,όταν είχα κίνητρο σχεδόν έμοιαζα όμορφη και προς έκπληξη δική μου ,ακόμα και στα δικά μου μάτια !!!
Για ολα φταιει η κακη μου ψυχολογία.
Νιωθω οτι μισω το σωμα μου οταν είμαι άσχημα ψυχολογικά.
Τί πιο αχάριστο και αρρωστο απο αυτό;;
Αυτη τη στιγμή ακυρωσα κατι σημαντικό επειδή ντρέπομαι να βγω έξω.
Δεν με αντεχω αλλο, ειμαι ντροπή για αυτό το φορουμ.
Δεν ξερω τί μου συμβαινει.
Κάποιες φορές ειμαι αισιόδοξη, νιωθω καλα, εχω καλη διάθεση να λάβω και να δωσω συμβουλές, να ζήσω τη καθε στιγμή...
Κι αλλες φορες οπως τωρα κλείνομαι σε ενα δωμάτιο, απομονώνομαι απο τους πάντες και απλα με μισώ.
Καλυτερα να διαγραφω απο εδω, ούτως ή αλλως αντικειμενικά δεν προσφέρω τιποτα.
Όπως γενικότερα στη ζωη μου...
Αν σου πω ότι έτσι νιώθω και εγώ για τον εαυτό μου ? Ότι είμαι χάλια ψυχολογικά ? Αρα να φύγω και εγώ από το φόρουμ ?
Καλησπέρα σας και καλή χρονιά..
Δε συνδεόμουν για πολύ καιρό στο παλιό φόρουμ... Το κοίταζα κρυφά μόνο... Δεν ήξερα τι να πω...
Προχθές κάτι με τάραξε άσχημα, και σκέφτηκα να καταφύγω εδώ... Και ξαφνικά το βρήκα άδειο.. Με γεια τη νέα στέγη, ελπίζω να με ακούσει κάποιος..
Αυτό που με ζόρισε λοιπόν... Προχθές για λόγους που δεν μπορώ ακόμα να εξηγήσω πήγα μετά από πιέσεις ενός γνωστού μου προσώπου σε μια παρουσίαση μιας εταιρείας που πουλάει προϊόντα με τη λογική των dealer. Ενώ λένε ότι δεν ανήκουν στη λογική της πυραμίδας ακολουθούν ένα παρόμοιο μοντέλο και τάζουν υπέρογκους μισθούς στους "συνεργάτες" τους στην Ελλάδα της κρίσης αν χρησιμοποιούν τα προϊόντα τους, αν πείσουν φίλους, γνωστούς και συγγενείς να τα χρησιμοποιούν κι αυτοί και αν γράφουν συνεχώς νέα μέλη...
Στην αρχή της παρουσίασης βγήκε ένας κύριος, του οποίου την ιδιότητα δε μαθαμε ποτέ, (τα ελληνικά του δεν ήταν σπουδαία, οπότε δε φαινόταν να εχει κάνει κάποιες ιατρικές ή διατροφολογικές σπουδές) και έκανε ένα μίνι σεμινάριο για τη σειρά των προϊόντων που αφορούσαν στον "έλεγχο βαρους". Αυτό το σεμινάριο αφορούσε στους "συνεργάτες" ώστε να μάθουν πώς να προωθούν αυτή τη σειρά των προϊόντων της εταιρείας. Τόνισε ότι επειδή βοηθούν στον "έλεγχο βάρους" δε χρειάζεται να είσαι διατροφολόγος για να τα προτείνεις, δεν μπαίνεις σε κάποιου άλλα τα χωράφια... Αλλά να μωρέ πήραμε όλοι στιςγ γιορτές 3 ως 13 κιλά... Πάρτε το α προϊόν (εκατό και ευρώ) ή το β (100 κια ευρώ) επίσης ή συνδυασμό κάποιων άλλων προϊόντων.. Εκεί που με έλουσε κρύος ιδρώτας ήταν όταν ελαφρά τη καρδία πρότεινε το θαυματουργό πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Πρότεινε να καταναλώνει ο κόσμος κάτι βιταμινούχες ταμπλέτες μέχρι 8 ανα χ χρονικά διαστήματα μέχρι να πετυχεις μια αξιοπρεπή διάρροια... Δεν ντράπηκε να το ξεστομίσει... Φρόντισε βέβαια να επιστήει την προσοχή και να πεί οτι είναι δύσκολο να επιτευχθεί και μόνο σε υγιείς 100% οργανισμούς συστήνεται... Αλλα εκείνη την ωρα γύρισα το βλέμμα μου στην άιθουσα και είδα ένα μάτσο κυρίες και κύριους αμβιβόλου σπουδών κι εκπαίδευσης να κρατάνε μανιωδώς σημειώσεις...
Ζορίστηκα, αναγούλιασα, ένιωσα κίνδυνο, φόβο...
Ήθελα να σηκωθώ και να φωνάξω πάτε καλά; Όλοι αυτοί θα βγούν έξω και θα προτρέπουν σε φίλους συγγενείς γνωστούς να κάνουν διάρροια επειδή φάγαν λίγο παραπάνω στις γιορτές;;;;;
Δε μίλησα... κι απο κείνη νιώθω την ευθύνη να με βαραίνει... Ελπίζω να μην οδηγήσουν τα λόγια αυτού του ανθρώπου άλλους σε διατροφικές διαταραχές...
Καλώς σας βρήκα...
venceremos
marulenia
Με στεναχώρησε πολύ ο αιφνίδιος θάνατος του Πανούση. Χθες βράδυ και μέχρι σήμερα το πρωι άκουγα αφιερώματα για εκείνον στο ραδιοφωνο, κοιμήθηκα πολύ λίγο. Νομίζω με τον Τζιμάκο μοιάζαμε πολύ, ήταν εξ αγχιστείας αδελφός κατα μια έννοια. Αυτές τις μέρες με μπλόκαρε κι ένας φίλος στο fb, νεοΠΑΣΟΚος επειδή του τα 'χωσα για το Σκοπιανό, δε μου άρεσε το Nova Macedonia που πρότεινε ο Αλέκσης κι επίσης με έβρισε ένα ακροδεξιός φίλος επειδή του είπα ότι δεν επιθυμώ κατάλυση της δημοκρατίας απλώς θέλω αμεσοδημοκρατία, εκείνος επέμενε ότι μόνο ένας Μεταξά θα μας σώσει κι ότι πρέπει να καταργηθεί ο κοινοβουλευτισμός, όπως επίσης να μας αφαιρέσουν το δικαίωμα της ψήφου επειδή η πλειοψηφία των πολιτών είναι μπάζα στο μυαλό και δε μπορούν να καίνε τη χώρα δια της ψήφου τους (εδω σε ένα σημείο συμφώνησα μαζί του ως προς του ότι είμαστε μπάζα στο μυαλό) και μου ευχήθηκε να μείνω άνεργη, να με βιάσουν Πακιστανοί και να μου πάρουν το σπίτι (δε έχω σπίτι παρεμπιπτόντως) αφού γουστάρω δημοκρατία κι εγώ του είπα δημοκρατία δεν έχουμε, έχουμε οργανωμένη κοινοβουλευτική κλεπτοκρατία και πως δε μας φταίει το πολίτευμα. Ο Συριζαίος με είχε σβήσει νωρίτερα γιατί του έγραψα ότι η αυτοπροσδιοριζόμενη «νεοαριστερά» πλεόν επιδίδεται σε έναν επιφανειακό αριστερίστικο λόγο, αναμασώντας αριστερίστικες μπούρδες για λόγους marketing κι ότι ο χώρος βρίθει απο γιαλαντζί αριστερούς, χωρίς βάθος και ουσία που έχουν οδηγήσει σε μια εμπορευματοποίηση της αριστερής ιδεολογίας προσδιδοντας της τόνους γελοιότητας στην αριστερά. Όλα αυτά μου έχουν δημιουργήσει μια πολυ κακή ψυχολογία κι αυτή τη στιγμή δεν αισθάνομαι και πολύ καλά. Παρασκευή βράδυ πάντως γινόταν της κακομοίρας απο βροχή, έπεσαν κάτι κεραυνοί εδώ δίπλα, τέτοιο πράγμα δεν είχα ξανακούσει, ήταν σαν να μας βομβαρδίζουν, έτριζαν τα τζάμια. Την επομένη έφυγε.
marulenia μηπως λες για τους herbal life που βαζουν μονιμως αγγελιες και ψαχνουν για κοροιδα ?
νοβια θα σου ειναι χρησιμο καποια στιγμη οταν συνειδητοποιησεις οτι οταν φτανουμε σε εναν τσακωμο, δεν πεφτουμε στην παγιδα να αναστατωθουμε και να στεναχωρηθουμε μηπως ο αλλος οταν εβριζε ειχε καποιο δικιο. Εκλογικευεσε το, τι ειχες τι εχασες? Δεν ηταν πραγματικοι σου φιλοι ετσι κι αλλιως και επι της ουσιας ειτε τα σπαγατε ειτε οχι, δε θα αλλαζε ουτε και αλλαξε τιποτα στη ζωη σου. Ουτε και αν τωρα σε αντιπαθουν και σε θεωρουν ηλιθια αλλαζει κατι. Δεν εχει καμμια σημασια μεσα στην πραγματικη ζωη, μονο στο μυαλο σου.
Έχω ένα θέμα με την απόρριψη γενικότερα με το να μη με συμπαθούν είναι μια απόρριψη. Θέλω να έχω την αποδοχή, την εκτίμηση και τον σεβασμό των άλλων. Να με θαυμάζουν δηλαδή, να υπολογίζουν τη γνώμη αλλά θέλω να συμβαίνει αυτό χωρίς να κάνω εκπτώσεις στην προσωπικότητα μου και στα λόγια. Δυστυχώς όταν είμαι ο εαυτός μου συνήθως παίρνω απόρριψη. Αυτό μου χαλάει την ψυχολογία και με ρίχνει. Μου δημιουργεί ενοχές τύπου ότι δεν είμαι αρκετά καλή, δεν είμαι αρκετά έξυπνη.Quote:
Originally Posted by savatage
Ναι το καταλαβα γιαυτο σου εγραψα οτι αργοτερα στη ζωη σου θα συνειδητοποιησεις οτι τελικα αυτη η εγκριση που τοσο αποζητας, ειναι τελικα αμελητεα επι της ουσιας. Και οσο πιο νωρις το συνειδητοποιησεις, τοσο το καλυτερο.
Ο χαρακτηρας σου φωναζει οτι θελει να πει τη γνωμη του, θελει να διαφωνησει, θελει να στηριξει τα δικα του επιχειρηματα ακομη κι αν ο αλλος διαφωνει. Το ασυνειδητο σου ομως σε κραταει πισω και σου λεει οτι πρεπει ολοι να σε αποδεχονται, να σε συμπαθουν, να σε εγκρινουν και οτι μια ενδεχομενη απορριψη ειναι καταστροφικη. Λαθος κανει, δεν ειναι καταστροφικη. Και συ δε συμπαθεις ενα καρο ανθρωπους και συ απορριπτεις, ε και, τι επαθαν?
εμενα με στενοχωρησε ενας συναδελφος, που ο,τι του ειπα τα ειπε σε αλλον...και ο αλλος εκανε σκηνη σε αυτη που μου τα ειπε και αυτη μου το ειπε. ελπιζω να ειμαι κατανοητη λολ
Α τι καλα. Οπως στο σχολειο. Με τη φραση "Κρατας μυστικο?" ξεκινουσε το πιο μακροσκελες κουτσομπολιο εβερ. Μυστικο που το ξερουν πανω απο 2, παυει να ειναι μυστικο.
με στενοχωρησε ομως πολυ. γιατι τα συζητουσα με εναν που θεωρουσα φιλο. και δεν ηξερα οτι δεν επρεπε να τα πω. και αυτος..ο τελευταιος πηγε και τα ειπε. και μετα ο αλλος ειπε ο δατ γρικ λειντι ις γκοσιπινγκ...το λειντι λιγο με πληγωσε..θα μπορουσε να πει γκερλ. αλλα να μετα ενιωσα χαζη και κακια
Το λειντι σε πληγωσε? Οχι το γκοσιπινγκ?
δεν ειχα διαθεση να κουτσομπολευσω ομως. εγω πηγα να γινω κοινωνικη. το χρησιμοποιησα ολο αυτο που ηξερα για να πιασω κουβεντα δεν ηθελα να νευριασω η να πληγωσω κανεναν
Ναι απλα οι αλλοι δεν το καταλαβαν αυτο. Οποτε ετσι ωραια οπως το εξηγησες εδω, μπορεις να το εξηγησεις και στη γυναικα την οποια αφορουσε. Επισης, στον τυπο που δεν ξερει να κραταει το στομα του, ρωτησε τον, για ποιο λογο το ειπε. Και γενικως κατι τετοια οταν προκυπτουν καλο ειναι τα λυνεις αμεσα γιατι μετα οι παρεξηγησεις χοντραινουν κι αλλο. Δε φανταζονται οι ανθρωποι οτι απλα εψαχνες τροπο να ανοιξεις κουβεντα επειδη γενικως δυσκολευεσαι στις κοινωνικες συναναστροφες, ειναι κριμα να το αφησεις ετσι και να μην πεις και συ την πλευρα σου.Quote:
Originally Posted by teras
Πραγματικα απιστευτο και λυπηρο το ολο θεμα!!!Αν δεν εβγαιναν ολες αυτες οι χημικες διαιτες,σκευασματα και τα λοιπα ισως να ηταν μικροτερα τα ποσοστα ατομων με διατροφικες διαταραχες...Αλλα το χειροτερο ειναι οτι υπαρχει τοσος κοσμος που παει και τα παιρνει γιατι πατανε στην αδυναμια του αλλου που ψαχνει μια 'ευκολη' λυση...διατροφη και ασκηση μονο ετσι...μια υγιης σχεση με το φαγητο πρεπει να δημιουργηθει αυτα επρεπε να γινονται θεμα περισσοτερο!!Quote:
Originally Posted by marulenia
Εγω αγχωθηκα σημερα το πρωι,εγραφα μαθημα στην σχολη μου και αντιληφθηκα τελευταια στιγμη οτι μου λειπουν καποιες καμπυλες αναπτυξης(στο μαθημα επιτρεποταν κομπιουτερακι και αυτα τα χαρτια)και αν επεφτε κατι απο αυτα που δεν ειχα δεν θα καταφερνα να γραψω.Ειχα πει σε μια πολυ καλη μου φιλη να τα εκτυπωσει αφου τα ειχε απο την προηγουμενη μερα αλλα δεν το εκανε ,δεν προλαβαμε να τα βγαλουμε .Ετσι,οταν μπηκαμε να γραψουμε εγω φοβομουν μην πεσει κατι απο τις καμπυλες που δεν ειχα αλλα ευτυχως επεσε περιστατικο με αυτα που ειχα.Βεβαια,ηδη το αγχος και το τρεμουλο στα χερια ειχε ξεκινησει αλλα οκ...σιγα σιγα ηρεμησα :)
Κάτι παρόμοιο... Ήξερα εξ αρχής πού πήγαινα και πως να το αντιμετωπίσω μέσα μου όλο αυτό. Η προτροπή για τη χρήση των καθαρκτικών με τόση ευκολία με ενόχλησε...Quote:
Originally Posted by savatage
Eγώ αγχώνομαι γιατί αγχώνομαι και σκέφτομαι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ :P