Ολα αυτα ειναι σχετικα, Αρλεκινε, ουτε σου γεμιζουν το κενο - ρωτησε την Χριστινα Ωναση.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Printable View
Ολα αυτα ειναι σχετικα, Αρλεκινε, ουτε σου γεμιζουν το κενο - ρωτησε την Χριστινα Ωναση.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Κι αν όχι αυτά, τότε τι; Αυτά σε κάνουν άνθρωπο χωρίς κενά. Εκτός κι αν έχεις υπαρξιακό κενό που εδώ στην κοπέλα δεν το βλέπουμε.
Έχει ανάγκη αποδοχής, σχέσεων, να ζήσει! Και δεν ξέρει πώς να το κάνει.
Τι; Αρχιζεις και αποδωμεις την προσωπικοτητα σου μεχρι να φτασεις σε κατι πραγματικο και την ξαναχτιζεις απο'κει, δεν υπαρχει αλλος τροπος. Ο ανθρωπος ειναι αδυναμο ζωο, αλλα εχει την ικανοτητα να αφηνει τις ιδεες του να πεθανουν αντι για αυτον - αντι να κανεις τα ιδια και να περιμενεις αλλα αποτελεσματα αλλαζεις μυαλα.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Ακριβώς, Χάρλεϊ. Δεν έχω κανέναν τρόπο να έχω αυτά που χρειάζομαι. Δεν είναι ότι δε θέλω τίποτα, είναι ότι δεν μπορώ να έχω αυτά που θέλω.
axl, αυτά που χρειάζεσαι είναι αυτά που χρειάζεσαι. Δεν αλλάζουν. Είναι σαν να λες το στομάχι σου χρειάζεται φαγητό, αλλά αφού δεν έχεις φαγητό, άλλαξέ το. Ε δεν αλλάζει, αυτό είναι, αυτό χρειάζεται! Αν δεν το βρει, πεθαίνει.
Μου έχουν πει πως οι σχέσεις και η αποδοχή δεν είναι το μόνο πράγμα στη ζωή και πως κάνω σαν παιδάκι που θέλει μόνο μια συγκεκριμένη σοκολάτα ή ένα συγκεκριμένο παιχνίδι.
Τι να κάνω που εγώ, όπως το στομάχι χρειάζεται φαγητό, και όχι σαπούνι, εγώ χρειάζομαι αυτό;
Μαθε να μην θελεις, μαθε να εκτιμας αυτα που ηδη εχεις γιατι η απληστια μας ειναι απεραντη.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Εσυ δεν ξερεις τι χρειαζεσαι, εαν το ηξερες θα το ειχες βρει - ακριβως οπως το φαγητο δεν εγινες υπερβαρη απο την πεινα αλλα νομιζεις οτι πεινας.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Τι σημαίνει βρε wanderer «χρήσιμος άνθρωπος»? Και οτι μονο αυτοι αξιζει να ζουν ενω οι «αχρηστοι» οχι? Ποιος σου ειπε οτι εισαι βαρος? Σου το παραπονεθηκε κανεις? Μονη σου το λες εσυ για τον εαυτο σου. Ποια ειναι η δικαιοσυνη? Ολα αυτα που σκεφτεσαι και λες? Δικαιοσυνη ειναι να αντιμετωπιζουμε τη ζωη σαν ενα πολυτιμο δωρο (ναι, είναι..), ακομη και τις μερες που νιωθουμε σκατα και να κανουμε κουραγιο μεχρι να περασει το δυσκολο κομματι. Αυτο ειναι δικαιοσυνη. Το να μη σκοτωνουμε την ελπιδα. Εισαι νεότατη κοπελα, εχεις τοσα ωραια πραγματα να ζησεις παρακατω. Θα ρθουν και αυτα που λες πως εχεις αναγκη, θα ρθουν και οι σχεσεις, φτιαξε τωρα το αλλο που ειναι το επειγον και μετα θα μπορεις να χτισεις και σε αυτον τον τομεα κατι ομορφο, οχι κατι που να θυμιζει προηγουμενες δυσαρεστες εμπειριες. Αυτον τον ανθρωπο που διακαως προσπαθεις να βρεις για να στηριχτεις, γινε εσυ λιγο παραπανω για τον εαυτο σου. Αν ειχες εκει καποιον που σε αγαπαει και σε νοιαζεται πως θα ενιωθε που λες ολα αυτα? Δε θα προσπαθουσε να σου αλλαξει γνωμη? Εγω τα δεχομαι ολα αυτα που λες μονο σαν εκφραση του πως αισθανεσαι, κι εσυ ετσι εξέλαβε τα, αλλα δε θα κανεις τιποτα απο ολα αυτα που λογω κακης ψυχολογικης καταστασης εισβαλουν στο μυαλο σου. Τιποτα που σου υπαγορευουν αυτες οι ξενες σκεψεις. Δεν ειναι δικες σου αυτες, συμπτωμα ειναι. Αμα δεν ενιωθες τοσο σκατα δε θα σε πειραζε τιποτα ουτε θα ελεγες ειμαι αχρηστη. Θα εκανες ωραια πραγματακια και παρακατω θα τα κανεις. Τωρα θα εμπιστευτεις αλλους που σου λενε πως παρακατω θα περασει και θα επουλωθει η πληγη και θα κρατας ζωντανη την ελπιδα γι αυτο. Κι ας μην το βλεπεις εσυ η ιδια. Ζητω οι αχρηστοι ανθρωποι! Ειδαμε προκοπή και απο τους «χρησιμους»… Για πες τωρα, με τι αχρηστο τροπο θα περασεις την αχρηστη μερα σου? Για πες καμια ιδεα για αχρηστες δραστηριοτητες. Εγω εχω διαβασμα αλλα λογω αγχους δυσκολευομαι να συγκεντρωθω κι ετσι κοιταω απλα το μελανι στις σελιδες να ξεραινεται. Μια χαρα..
Αυτό λιγάκι προσπάθησε να το τροποποιήσεις, είναι σημαντικό. Είσαι νέος άνθρωπος, φυσικά και θα έχεις «θέλω» και θα βάλεις πλώρη να τα κυνηγήσεις. Αλλά στο τέλος της μέρας έχε την ικανότητα αλλά και τη φιλοσοφημένη στάση να παίρνεις τη ζωή όπως ήρθε. Σημερα τουλάχιστον. Το αύριο δεν το ξερουμε, αυριο μπορεί να γίνουν πολλά. Αυτο το θα προσπαθώ για τα θέλω μου αλλά στο τέλος θα έχω την ικανοτητα να αποδέχομαι τη μέρα όπως ήρθε, με ό,τι είχε μέσα, είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν ξέρω αν αρκεί για να σε κάνει ευτυχισμένη αλλά σίγουρα σου εξασφαλίζει ότι δε θα είσαι δυστυχισμένη. Η μετωπική σύγκρουση του εγωιστικού μας θελήματος με τη ζωή και αυτα που πολλες φορες αναγκαστικα φέρνει είναι αυτή που μας τσακίζει και μας κανει να νιώθουμε εξουθενωμένοι.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Μακάρι να τελείωναν όλα.
Βασίλη, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όπως τα τελευταία δέκα χρόνια θα είναι ακριβώς. Απλά δεν θα ξαναγνωρισω κανένα και θα σαπιζω μόνη μου.
Αν χρειαζεσαι "αυτο", πρεπει να προσπαθησεις να κανεις την συμπεριφορα σου "κοινωνικη", οχι να κανεις ο,τι σου ρθει στο κεφαλι. Να ενοχλεις τον κοσμο και να σε διωχνουν με την αστυνομια... παρε μια αγωγη, για αρχη,μπας και σταματησεις να βλεπεις δρακους. .Quote:
Originally Posted by wanderer010
Τίποτα. Περπάτησα, έφαγα. Τα μόνα πράγματα που κάνω κάθε μέρα.
Σ α π ί ζ ω. Σαπίζω μόνη μου.
Λέω να μην φάω τίποτα 3 μέρες
Πάω στο Αιγινητειο μια φορά τον μήνα. 30 λεπτά. Μλκιες. Μόνο εγώ μιλάω στην ουσία και μετά αυτό ήταν.
Έχω αύριο και μετά σε έναν μήνα πάλι. ΤΙ ΤΕΛΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!!
Кαι με αλλον παλι θα σαπιζεις, αλλα θα κατηγορεις αυτον ;)Quote:
Originally Posted by wanderer010
Κανενας δεν ειναι υποχρεωμενος να ειναι "your personal Jesus"
Τι λες. Δεν σαπιζω όταν είμαι με άλλους. Ανθιζω. Χαμογελάω, γελάω, με νοιάζει πώς φαίνομαι, φροντίζω την υγεία μου, άλλος άνθρωπος.
Tοτε γτ τελειωσε;Quote:
Originally Posted by wanderer010
Αυτό είναι το πρόβλημα! Δεν έχω ιδέα!
Αποφάσισε να με διώξει. Δεν ξέρω, δεν ξέρω γιατί
Και ποιος πρεπει να εχει;Quote:
Originally Posted by wanderer010
Και τώρα φρίκαρα. Βρήκα σε ένα παλιό κινητό που δεν χρησιμοποιώ ποτέ πια για φωτογραφίες, φωτογραφίες μου. Εν τω μεταξύ εγω δεν βγαζω φωτογραφίες μου ουτε με το κινητο μου. Δεν θυμάμαι τίποτα. Αλλού φαίνομαι ζαλισμένη, αλλού φοβισμένη. Αλλά δεν θυμάμαι τίποτα. Έχω χρόνια να βγάλω φωτογραφίες με αυτό. ????
Δεν έχω καταλάβει ούτε λίγο γιατί με έστειλε, δεν έχω πάρει χαμπάρι. Δεν ξέρω . Δεν το τελείωσα εγώ, αλλά εκείνος. Δεν μου είπε ποτέ γιατί.
μιλας για τον τελεταιο η ειχες καποια σχεση;Quote:
Originally Posted by wanderer010
Μα εγώ δν είπα ότι γράφοντας τις σκέψεις σου κάπου ότι θα λυθεί και το πρόβλημα. Απλά θα νιώσεις καλύτερα, όσο για τη ταινία το ανέφερα γιατί έγραφες ότι έχει κολλήσει στο μυαλό σου μια σκηνή με ένα ζευγάρι.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Δεν ξέρω πραγματικά ότι και να σου πούμε είσαι στην άρνηση, δεν ξέρω τι περιμένεις να γίνει ένα θαύμα και αυριο να είσαι σε σχέση και με φίλους? Όλα θέλουν προσπάθεια, τίποτα δεν είναι εύκολο. Εσύ λες ότι όλοι σε απέφευγαν λόγω της εμφάνισης σου αλλά εγώ πιστεύω είναι λόγω χαρακτήρα, εδώ ένα πράγμα σου λέμε και μόνο δεν μας έχεις βρίσει. Πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου και να πας σε ένα γιατρό να μιλήσεις.
Δεν ξέρω αν μιλάς σε μένα ή στην wanderer010, αλλά ο δρόμος της ζωής δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Για κάποια θέματα που απλά μπαίνεις σε μια διαδικασία την οποία καθορίζεις και ελέγχεις αυτόνομα, πχ να χάσεις κιλά, να κάνεις μαθήματα ξένης γλώσσας, θεωρώ τα πράγματα σχετικά ή πολύ εύκολα εν σχέση με το να κερδίσεις τον σεβασμό και την αγάπη του κόσμου και κατ επέκταση να αποκτήσεις τα κάθε λογής αγαθά μιας τέτοιας καλής συσχέτισης. Και ροδοπέταλα να σου χουν στρωμένα, άμα κόλλησαν στο μυαλό οι πέτρες απ το παρελθόν, μέχρι να αντιληφθείς πως δεν είναι πέτρες αλλά ροδοπέταλα, το πουλί θα χει ήδη πετάξει και θα του κελαηδάς για να ρθει πίσω.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Ο γιατρός θα σου δώσει φάρμακα για να καταλαγιάσουν τα αρνητικά συναισθήματα και να μπορείς να σκέφτεσαι ψυχραιμα. Ο ψυχολόγος θα σου δώσει τον τρόπο χειρισμού της σκέψης ώστε να γίνει λειτουργική, κι άρα εν ψυχραιμία να σκέφτεσαι λογικά και λειτουργικα. Αλλά και οι δυο με το έργο τους δεν θα σου αυξήσουν το IQ ώστε να πιάνεις πουλιά στον αέρα ή αίφνης όλοι όσοι σου γύριζαν την πλάτη να σε αγαπήσουν. Απλά θα δεις κάποια καλή διαφορα η οποία θα φτάνει στην καλυτερη περίπτωση έως εκεί που φτάνουν οι δυνάμεις σου, όσες έχεις ή όσες σου αφήσαν. Για το τελευταίο απλά δεν βρήκα την απάντηση αν τον χαρακτήρα και το IQ τα φέρνει κανείς μαζί του ή αν ειναι επίκτητα και σε ποιο βαθμό. Ένας ψυχολόγος που είχα πάει, όταν του είπα, μετά από συνεδρία μας, αν το 10 (χαμηλότερος βαθμός) που θεωρούσα πως έπαιρνα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις θα το έκανα 1 (άριστο), αυτός μου είπε το 10 για μένα μπορεί να γίνει 7 άντε 6 αποκλείοντας μου κάθε τι πιο πέρα.
...Εννοείται πως κανείς δεν απεμπολεί τη δική του ευθύνη για τα θέματα του (εννοείται πως αυτό αφορά και μένα) ιδίως μετά που συνειδητοποίησε ότι οι λύσεις είναι στο χέρι του.
σου απάντησα σχετικά με το να γράψεις κάπου τις σκέψεις σου, τα άλλα πήγαιναν στη wanderer προφανώς