Quote:
Originally posted by RainAndWind
Δεν εξετάσαμε καθόλου το θέμα από την πλευρά της ψυχολογίας.Κι όμως,το ζήτημα και η αναστάτωση που προκλήθηκε από τις διαφορετικές απόψεις θα μπορούσε να αναλυθεί με όρους ψυχολογικούς.
Αν και δεν είμαι ειδική,θα επιχειρήσω να δώσω κάποιες από τις ερμηνείες που θα μπορούσαν πιστεύω να σταθούν,έξω από προσωπικές κόντρες και συμπάθειες ή αντιπάθειες,που σε κάθε τομέα όπου μέρη αλληλεπιδρούν,είναι φυσικό να γεννιούνται.Το ίδιο συμβαίνει στην κοινωνία και στο φόρουμ αυτό,που δεν είναι παρά μία μικροαποτύπωσή της,οι κλίμακες μονάχα αλλάζουν.
Η οπτική πάνω στον αν μας θεωρούμε θύματα κάποιου ή όχι,έχει να κάνει με το φαινόμενο που στην ψυχολογία ονομάζεται LOC,aka locus of control.Εν προκειμένω η weird λοιπόν θεώρησε πως είναι θύμα του Πετράν,στοχοποιήθηκε για κάποιον λόγο από μία άλλη πλευρά και αδικήθηκε από εκείνην.Αυτό πιστεύω πως δεν θα το αμφισβητήσει η ίδια,καθώς από αυτά τα αισθήματά της προήλθε η κίνησή της να το ανακοινώσει και με ένα thread,ζητώντας την παρέμβαση της διαχείρισης και το έχει εξηγήσει εκτενώς μέσα στο thread.
Το Locus of Control με απλά λόγια είναι η ιδέα πως η συμπεριφορά κάποιου επηρεάζεται από τις δικές του/της πράξεις(εσωτερικό σημείο ελέγχου)ή από εξωγενείς παράγοντες(άλλα άτομα,τυχαιότητα/συμπτωματικότητα,μοίρα κλπ),οπότε έχουμε το εξωτερικό σημείο ελέγχου.
Πώς επηρέασε τις κινήσεις η ιδέα αυτή της θυματοποίησής της,πώς διαμόρφωσε το σκηνικό το locus of control λοιπόν,αυτό το φαινόμενο της διαφοροποίησης από άτομο σε άτομο του σημείου ελέγχου,πως την έκανε να νιώσει και κατόπιν να αντιδράσει ανάλογα;
Ένιωσε θύμα της συμπεριφοράς μίας\"ανήθικης\"σύμφωνα με τα μέτρα του δικού της προσωπικού locus of control και θύτης στην συγκεκριμένη περίπτωση(σύμφωνα με τη δική της θεώρηση)ήταν ο Petran(εξωτερικός παράγοντας,άλλο άτομο,άρα εξωτερικό σημείο ελέγχου).
Τι ήταν αυτό το αδιαμφισβήτητα για εκείνην σημαντικό,που έχανε κατά την άποψή της από τη συμπεριφορά του απέναντί της;Σε τι ακούμπαγε λοιπόν ο θυμός της,τα αισθήματα απαξίωσης,αδικίας,ποιο κομμάτι σπουδαίο που πάνω του είχε επενδύσει σαν άτομο ένιωθε να απειλείται από τον νοητό χλευασμό και σεξισμό του Πετράν;
Η αίσθηση της δύναμης και του ελέγχου πάνω στον εαυτό της.
Η αίσθηση λοιπόν του κάθε ατόμου σχετικά με τι το απειλεί ή όχι,εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πού εστιάζεται το σημείο ελέγχου του,αν είναι εσωτερικό ή εξωτερικό.
Χμ,φταίει ο Πετράν για το σημείο ελέγχου που έχει ήδη διαμορφωμένο μέσα της η weird,και άρα η απώλεια των δικών της σταθερών ένιωσε πως απειλούνταν από τη συμπεριφορά του;Αντικειμενικά ΟΧΙ.Υποκειμενικά όμως,εφόσον το δικό της εσωτερικό σημείο ελέγχου της υπαγόρευε τα παραπάνω αισθήματα,η αίσθηση της απειλής ήταν για εκείνην υπαρκτή,όπως για τον Πετράν-και για άλλα μέλη,και εμένα μέσα-ανύπαρκτη.
Ας προχωρήσουμε στο να εξετάσουμε κατά πόσο λοιπόν αν τροποποιούσε το δικό της LOC,όχι μόνο δε θα αποχωρούσε από το φόρουμ,όχι μόνο δε θα θεωρούσε θύμα τον εαυτό της στη συμπεριφορά του Πετράν,αλλά θα πέρναγε στην αντίθετη μεριά της διμερούς σχέσης την αίσθηση πως δεν απειλείται,άρα πιθανότατα η συμπεριφορά της άλλης πλευράς θα ήταν διαφορετική.
Μελέτες καταδεικνύουν πως οι συναισθηματικές αποκρίσεις απέναντι σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές και γεγονότα έχουν μεγάλη ποικιλομορφία.Άτομα ή ομάδες αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους σε ίδιες καταστάσεις,κάποιες από τις αντιδράσεις είναι με πικρία,θυμό,εχθρικότητα,πα� �ητικότητα ή απόσυρση.
Μεταβάλλεται και αν ναι με ποιο τρόπο το ατομικό ή ομαδικό Locus of Control?Μπορεί σε ανάλογη περίπτωση που θα της συμβεί στο μέλλον η weird να αντιδράσει με ίδιο τρόπο,με θυμό,πικρία και απόσυρση,ή θα τροποποιήσει το σημείο ελέγχου,ώστε να διδάξει στον εαυτό της να ανταπεξέλθει με έναν άλλον τρόπο;Πώς επιδρά το περιβάλλον στο σχηματισμό και τροποποίηση του σημείου ελέγχου και πώς/πόσο το ίδιο το άτομο;
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως η αίσθηση της απώλειας ελέγχου που το άτομο διαθέτει,όταν βρίσκεται στην κατηγορία του εξωτερικού σημείου ελέγχου(external locus of control),άρα βάζει τον εαυτό του στην κατηγορία του θύματος,δεν το βοηθά να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε καταστάσεις κρίσης,καθώς το καθιστούν ευάλωτο σε αισθήματα αυτοδικαιολόγησης της συμπεριφοράς,ή/και ανάλογα αισθήματα αυτολύπησης και θυμού απέναντι στον εαυτό του και δε θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την τροποποίηση της συμπεριφοράς του σε δεδομένες συνθήκες(Wortman,1983).
Μπορεί όμως ένα αλλοτινό \"θύμα\",που έχει περάσει από υψηλότερους δείκτες κακοποίησης,να έχει εσωτερικό locus of control,άρα να έχει\"μάθει\"λόγω των συνθηκών που αντιμετώπισε στο περιβάλλον του να έχει διαφορετικές αντιδράσεις,άρα να έχει διαφορετικές συναισθηματικές αποκρίσεις;Nαι.
Μπορεί το ίδιο άτομο,να κατέχει διαφορετικού τύπου LoC σε άλλες καταστάσεις και τομείς,ενώ σε άλλους να θεωρεί τον εαυτό του θύμα;Nαι.
Ο Bandura(1977),σημείωσε πως αν ένα άτομο αντέξει σε αντίξοες συνθήκες,που θεωρεί απειλητικές,αυτό το άτομο θα αναπτύξει μεγαλύτερη αυτοδυναμία,αυτοιδέα και συναισθηματική απόκριση σε ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον.Άρα,το δε θέλω να αναπτύξω τεχνικές αυτοάμυνας που τα αποχωρούντα μέλη πρόταξαν,όντως είναι δε θέλω,όχι δε μπορώ.Αλλά και πάλι,είναι επιλογή,όχι καταναγκασμός από το περιβάλλον ενός φόρουμ,γιατί αν τροποποιούσαν,κατά τον Βandura,θα βοηθούνταν.:P
To \"ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό\",αποδεικνύεται αληθινό(βλέπε και Preston,Hill,Drevenstedt,1998 πάνω στο\"acquired immunity\").
Δεν ξέρω,θεωρώ πολύ σημαντικό να μην μένουμε στο είσαι έτσι,γιουβέτσι,βλάκα,ανίκα� �ε,αναίσθητε,λυρική,υποκριτ ή,κλπ,αλλά να εμβαθύνουμε σε αυτές τις διενέξεις από την πλευρά της ψυχολογίας,της μελέτης,της ανάλυσής τους.Γιατί κερδίζουμε από ό,τι μαθαίνουμε,ακόμη και από τα πλέον δυσάρεστα που συμβαίνουν στο διάβα μας.Κάθε εμπειρία μπορεί να διδάξει,αν ο άνθρωπος θέλει να διδαχθεί μέσα από αυτήν.Και το άτομο δεν είναι μόνο θύμα σε κάποιες καταστάσεις που του τυχαίνουν,που φυσικά,ναι,ορισμένες φορές δεν μπορεί να έχει έλεγχο πάνω στα πάντα,αλλά σε όσα ΜΠΟΡΕΙ να έχει έλεγχο,γιατί να μην μάθει να το κάνει,παρά να αποσύρεται με παράπονο,αισθανόμενο θύμα;
;);););)
