Κρίσεις πανικού - καθημερινότητα - δουλειά

Quote:

---

Originally Posted by ti einai touto pali

Blue χωρις πλακα εχω την εντυπωση οτι πριν απο κανενα 40λεπτο επαθα την πρωτη μου ξεκαθαρη κριση πανικου. Δεν ξερω πλεον αν λογω του οτι παρατηρω αυτα που μου συμβαινουν καταλαβα ξεκαθαρα τι ακριβως συνεβηκε αλλα εχω να "δηλωσω" τα εξης.
1.Εγινε ετσι στα ξαφνικα . Εκει που καθομουν και ημουν σχετικα καλα απο το πουθενα επαθα τα εξης
*Αρχισα να ιδρωνω υπεβολικα αυτο που λεμε εγινα μουσκεμα
* Με επιασε μια δυσφορια με την αναπνοη, ο αερας δεν μου εφτανε
* Με επιασε ενα εσωτερικο τρεμουλο (ακομα το εχω)
* Ειχα την εντυπωση οτι αυτο ηταν ...τετελεσθαι, δευτε τελευταιον ασπασμο κτλ κτλ
*Ειχα μια περιεργη ζαλαδα ειπα καποια στιγμη θα πεσω κατω
Αρχικα οταν συνεβηκε δεν το ειδα σαν "κριση πανικου" ειπα τι σκατα εγινε και χαλαστηκα ετσι στα ξαφνικα. Καποια στιγμη μου ηρθε στο μυαλο λεω ωπα αυτο ειναι λοιπον η κριση πανικου?
Οταν το αντιληφθηκα πηγα να πανικοβληθω πιο πολυ αλλα σκεφτηκα αυτο που εχεις γραψει κι εσυ και τοσοι αλλοι οτι ...κριση ειναι θα περασει δεν προκειται ουτε να πεθανεις ουτε τιποτα...
Επειδη ομολογω οτι δεν εχω δωσει μεγαλη σημασια σε αυτο που λεγεται κριση πανικου θα ηθελα να μου πεις απο την "πικρη" σου πειρα τι κανουμε σε μια τετοια περιπτωση? Ξερω γω αρχιζουμε να χοροπηδαμε να κλαιμε να αναπνεουμε αργα δε μπορει καποιοι τροποι θα υπαρχουν να μειωσουμε τα συμπτωματα.

---

Ειναι "απλο".
Χαλαρωνουμε (οσο γινεται) και περιμενουμε να περασει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!!!
Αν αρχισεις να αντιστεκεσαι τα συμπτωματα θα χειροτερευουν.
Και θα σκεφτεσαι οτι οκ λιγα λεπτα θα κρατησει και μετα θα ειμαι οκ.
Και θα εισαι.
Συγνωμη για την καθυστερηση αλλα ημουν με κομμενο ιντερνετ καμια εβδομαδα.
Επισης, καταλαβες τι μπορει να την προκαλεσε;

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Πειραζει να απαντησω εγω ?

Ως προς τα συμπτωματα , εγω ειχα μουδιασμα στα χερια και στο στομα , μια αισθηση οτι δεν αναπνεω( αυτο θα το αναλυσω λιγακι μετα) ,τρεμουλο , σκεψεις οτι τρελαινομαι και οτι θα πεθανω επι τοπου και κατι σαν ζαλαδα.
Βεβαια τοτε δεν ηξερα οτι προκειται για κρισεις πανικου , νομιζα οτι ηταν κατι σωματικο οποτε το προβλημα ηταν μονο κατα την διαρκεια τις κρισης .Το δραμα αρχισε οταν εμαθα οτι ειναι κρισεις πανικου και με το παραμικρο πηγαινε ο νους μου στο κακο , πχ μια φυσιολογικη ζαλαδα λογω περιουδου ηταν αρκετη για να μου προκαλεσει τρομο...

Τεσπα αυτη η δυσπνοια , η αισθηση οτι δεν φτανει ο αερας ειναι κοινη σε ολους με κρισεις πανικου , αλλα η πραγματικοτητα ειναι οτι η κριση πανικου , απο αποψη φυσιολογιας , οφειλεται ακριβως στο οτι αναπνεες περισσοτερο απο το κανονικο και εχεις ελαφρως παραπανω οξυγονο στο αιμα (υπεροξυγονωση) , αυτο εχει σαν αποτελεσμα να αλλαζει ελαφρως το ph του αιματος και η κριση ( τα μουδιασματα και λοιπα ) ειναι η αντιδραση του οργανισμου ωστε να επαναφερει το οξυγονο στα σωστα επιπεδα ....

Κατι που βοηθαει κατα την διαρκεια της κρισης , ειναι το να αναπνευσεις για λιγα δευτερολεπτα μεσα σε πλαστικη σακουλα .

Βεβαια το κλειδι ειναι η διαχειριση του αγχους ωστε να μην παθαινεις κρισεις πανικου , αλλα σε αυτο τον τομεα σκατα τα παω οποτε συμβουλες γιοκ.


Αυτο που επαθες παντως , δεν μοιαζει τοσο πολυ με κριση πανικου , κυριως επειδη δεν αναφερεις μουδιασμα , θα μπορουσε πχ να ειχες δυσφορια λογω ζεστης και να πηγε ο νους σου στο κακο επειδη εισαι λιγο αγχωδης.
Η σκεψη σου οτι το πιο πιθανο ειναι οτι θα περασει και να μην πανικοβαλεσαι ειναι και η σωστη. Ουτως ή αλλως , ακομα και κατι παθολογικο να ηταν ο πανικος δεν βοηθαει στο να το αντιμετωπισεις.

---

Το μουδιασμα δεν ειναι απαραιτητη συνθηκη.
Οι κρισεις πανικου εχουν διαφοροποιησεις στα συμπτωματα απο ανθρωπο σε ανθρωπο.

Quote:

---

Originally Posted by poulim

Συμφωνω και γω με Blue(διαβασα ολα τα μηνυματα σου χεχε)...το παν ειναι η αυτογνωσια.να ξες οτι το χεις,να το αντιμετωπιζεις αλλα χωρις να το αναλυεις αρνητικα...αλλα πες μου και αυτο...πως γινεται να αφεθεις λιγο απο ολο αυτο το χρονιο αγχος οταν εχεις αυτα τα συμπτωματα καθημερινα?εννοω την ατονια,ασταθεια τις τρεμουλες,πλακωματα,κτλ...ν� � φοβασαι να κανεις το οτιδηποτε προτου καν να το δοκιμασεις(πχ απο ενα ποτο σε ενα μπαρ εως και διακοπες)...να σε πιανει σφιξιμο φουλ,να ιδρωνεις...και ολα αυτα με το να ξες οτι ειναι απο αγχωδη διαταραχη ολα(μετα απο εξετασεις σε ολες τις ειδικοτητες που υπαρχουν,και αυτο να επαναλαμβανεται για χρονια λογω αρρωστοφοβιας) απλα το λες και ειναι σαν να μην καταλαβαινεις...

---

Η εμπειρια μου λεει οτι το αντιμςτωπιζεις σαν γριπη.
Τρεφεσαι σωστα, κοιμασαι σωστα και περιμενεις να κανει τον κυκλο του και να φυγει.
Αυτη ειναι η συμπτωματικη θεραπεια που κανω.
Το σημαντικοτερο ειναι να προσπαθησεις να απαλειψεις τους λογους που σου προκαλουν αγχος.

Quote:

---

Originally Posted by poulim

να φοβασαι να κανεις το οτιδηποτε προτου καν να το δοκιμασεις(πχ απο ενα ποτο σε ενα μπαρ εως και διακοπες)...να σε πιανει σφιξιμο φουλ,να ιδρωνεις...και ολα αυτα με το να ξες οτι ειναι απο αγχωδη διαταραχη ολα(μετα απο εξετασεις σε ολες τις ειδικοτητες που υπαρχουν,και αυτο να επαναλαμβανεται για χρονια λογω αρρωστοφοβιας) απλα το λες και ειναι σαν να μην καταλαβαινεις...

---

Επειδη σε νιωθω αν και δεν ειμαι αρρωστοφοβικη, διαβασα καπου ενα γνωμικο.
Σε ελευθερη αποδοση "Ο θησαυρος που ψαχνεις βρισκεται στη σπηλια που φοβασαι να μπεις".
Σταματα να φοβασαι. Δεν αξιζει.
Περνα καλα και φανταζομαι οτι θα εχεις διαπιστωσει οτι το να βγεις για ποτο δεν ειναι τραγικο τελικα... ουτε οι διακοπες, ουτε το να πας για μπανιο.
Τρωγωντας ερχεται η ορεξη.

Επεστρεψα μετα απο καμποσες μερες χωρις ιντερνετ που λιγο ελλειψε να κοπανησω κανενα κεφαλι στον τοιχο...
Καλα ειμαι, βεβαια εχω λιγο αυτο το πρωινο αγχος αλλα μολις σηκωθω απο το κρεββατο περναει.
Κανονιζουμε τριημερη αποδραση με τη λατρεια και ναι μεν με εχει ψιλοαγχωσει αλλα το θελω σαν τρελη.
Να φυγω απο αυτην την κωλοπολη ρε παιδι μου!
Να βλεπω μονο βουνο και θαλασσα!
Ε, κι αν παθω καμια κρισουλα αγχους απαλευτη θα παρω μισο ζαναξ :P
Επισης λιωνω απο τη ζεστη και με αφορμη αυτο, ξερω οτι πολλους θα τους επηρεαζει η θερμοκρασια αυτη και παιζει να μπερδεψουμε τη δυσπνοια απο τη ζεστη πχ με κριση πανικου.
Προσοχη την παταω καθε χρονο ετσι.
Μπανακια συχνα, πολλα νερα και πολυ κλιματιστικο!

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Επειδη σε νιωθω αν και δεν ειμαι αρρωστοφοβικη, διαβασα καπου ενα γνωμικο.
Σε ελευθερη αποδοση "Ο θησαυρος που ψαχνεις βρισκεται στη σπηλια που φοβασαι να μπεις".
Σταματα να φοβασαι. Δεν αξιζει.
Περνα καλα και φανταζομαι οτι θα εχεις διαπιστωσει οτι το να βγεις για ποτο δεν ειναι τραγικο τελικα... ουτε οι διακοπες, ουτε το να πας για μπανιο.
Τρωγωντας ερχεται η ορεξη.

---

Βασικα η φαση ειναι οτι επειδη φοβαμαι,δεν περναω και καλα με σκοπο να σηκωνομαι να φευγω απο την πολυ βαβουρα μεχρι να ηρεμω και μετα ξαναπηγαινω...και ολα αυτα ειναι κυκλος και φοβασαι μετα το οτιδηποτε...απο το να πας διακοπες με την κοπελα σου μεχρι και να βγεις σε μια ταβερνα να φας..και ολα αυτα ειναι μεχρι να πας και να καταλαβεις οτι δεν παιζει και τπτ τραγικο...αλλα οπως ειπα ειναι αυτα τα συμπτωματα τα καθημερινα ρε συ...ξυπνας μαυτα και το βραδυ περνανε...εχω κανει συζητησεις και με ψυχολογο και με ψυχιατρο...μου χουν πει οτι οσο φοβασαι τοσο το επιδινωνεις...και στην τελικη εδω και χρονια κανεις οτι φοβασαι και δεν εχεις παθει τιποτα...αλλα πως θα το καταλαβω?χαχαχαχα...

Γεια σας παιδιά :)

Χρόνια κ ζαμάνια ε? i know i know χάθηκα... αλλά λίγο η επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς μετά απο την διμηνία σε μια δουλειά λίγο το κατάπιασμα με εξωτερικές δουλειές στο σπίτι λίγο το ενα λίγο το άλλο με οδήγησαν σε γενικότερη αποχή απο το ίντερνετ. Μπαίνω λίγο τώρα το πρωί με τον καφέ να δω τι παίζει κ μετά back to reality, είτε αυτό σημαίνει ατελείωτα μεσημέρια κ απογεύματα μπιρίμπας με φίλους είτε πρόκειται για βραδυνές βολτίτσες στο χωριό φυσικά φυσικά.
Δεν μπορώ να πω οτι εχω κάποια εξέλιξη απο την τελευταία φορά που μιλούσαμε εδώ (θα χει κανένα 4μηνο πλάκα πλάκα) τα ίδια Παντελάκη μου, βιώνω στασιμότητα κ κρύβομαι πίσω απο την ασφάλεια της αμετακίνητης ζωής στην χωριουδάρα μου με τους 650 κατοίκους που αν προσθέταμε κ τα κουνούπια θα φτάναμε την Κίνα σε πλυθησμο... Τι να πείς ο,τι εχει ο καθένας...

Να φανταστείτε μέχρι κ στον γιατρό Σαλόνικα είχα να πάω κανένα τρίμηνο λόγω υποχρεώσεων αγροτικών των γονιών μου. Πήγα
όμως την προηγούμενη Παρασκευή εσπευσμένα διότι είχα νεα κ δεν ήξερα πως να τα διαχειριστώ, παίζει φυσικά κ τεράστιο ρόλο η έλευση του Καλοκαιριού η οποία προκαλέι σαστιμάρα λόγω του οτι ολοι την κοπανάνε για θαλασσίτσες κ εμείς μένουμε κλασσικά οι τελευταίοι των Μοϊκανών να φυλάμε τις πύλες του χωριού μην κάνει ντού κανένας...Ο κόσμος χαμογελάει κ είναι φυσιολογικό, απολαμβάνει τις χαρές αυτής της εποχής, άσχετα αν όλοι εμείς με τις αγχώδης διαταραχές μας κ τις αγοραφοβίες μας δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε.
έχω κάνει όμως μεγάλες αλλαγές αυτήν την εποχή κ ίσως ολο αυτό να σηματοδοτήσει μια νεα εποχή γενικότερων αλλαγών... Το γεγονός οτι βρέθηκε στο χωριό μου (ποιός να το περίμενε οτι μαζί με τα απομεινάρια κ κάτι αδέσποτα που κυκλοφορούν) ενας Χριστιανός να είμαι μαζί του κ μάλιστα να μαι καλά, τόσο καλά που δεν το ξεστομίζω μην το γρουσουζέψω... Ένα παιδί λιγομίλητο σοβαρό ωραίο αδιαφισβήτητα που ποτε δεν είχα μαζί του συναναστροφές κ που έχει κανένα εξάμηνο που γύσρισε χωριό λόγω οικονομικών δυσκολιών μετά απο πολύχρονη παραμονή εις την Σαλόνικα. Ούτε που πήγαινε το μυαλό μου!!! Δεν είχα καμια επαφή!!! Και όμως θέλει τελικά κ τύχη η ολη φάση των γνωριμιών...έχουμε κοινούς φίλους. ο άντρας της κολλητής μου δούλευε μαζί του σε μια δουλειά στο χωριό κ η παρλαπίπω η φίλη μου πήγαινε τους εύρισκε κ μιλούσε μαζί του. Αυτός δεν ήξερε οτι είμαστε πολύ καλές φίλες μιας κ αυτη΄η μούχλα δεν βγαίνει απο το σπίτι (χειρότερη κ απο εμένα) κ για να μην τα πολυλογώ είπε καλά λόγια για μένα η φίλη μου η τσατ΄σα μεσολάβησε για το conne και κάπως έτσι άρχισαν ολα. Είμαστε 2,5 εβδομάδες μαζί κ είναι σαν να είμαι με κάποιον σε συμπηκνωμένο χρόνο ενός εξαμήνου τουλάχιστον... Του χω πει για μένα...απίστευτο , λλά αυτός μου δωσε πάτημα, συζητάμε πολύ, κ εχει κατανόηση κ δείχνει γνήσιο ενδιαφέρον...τόσο που απορώ καμιαά φορά με την τύχη μου κ μήπως η φάβα έχει κάποιο λάκο κλπ κλπ, αλλά συμφώνησα μέσα μου να το απολάυσω κ όπως πάει... Να φανταστείτε δεν οδηγάει αυτοκίνητο (λόγω προσωπικών ατυχημάτων με αυτό) κ μετακινείται με μηχανή. Πέιτε μου εσείς πώς ενα φοβικό άτομο που η μετακίνηση είναι τεράστιο θέμα θα μπορέσει να ρολάρει με εναν τέτοιο τύπο. Και όμως δεν το σκέφτομαι προς το παρόν... αυτός μου λέει πως ο,τι κ να γίνει είναι αυτός εκεί...βέβαια πάλι φοβάμαι...αλλά κ μόνο αυτές οι λέξεις είναι μεγάλη υπόθεση!
Τι να πω, να μην σας κουράζω με τα δικά μου, είναι που έχουμε καιρό να τα πούμε, άσχετα αν σας διαβάζω κ βλέπω τα νέα σας σιωπηλά και απο μακριά.
Μεγάλη υπόθεση να ταρακουνάει κάτι την καρδιά σου εκτός απο το άγχος, άσχετα αν ο τύπος καταφέρνει την εσωτερική μου λιμνούλα απο λάδι να δημιουργεί κυματάκια που ταράζουν το νωχελικά ύσηχο τοπίο της...

Πολλά φιλιά στους παλιούς γνώριμους κ την καλημέρα μου στους καινούριους :)

Quote:

---

Originally Posted by Soutsi

Γεια σας παιδιά :)

Χρόνια κ ζαμάνια ε? i know i know χάθηκα... αλλά λίγο η επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς μετά απο την διμηνία σε μια δουλειά λίγο το κατάπιασμα με εξωτερικές δουλειές στο σπίτι λίγο το ενα λίγο το άλλο με οδήγησαν σε γενικότερη αποχή απο το ίντερνετ. Μπαίνω λίγο τώρα το πρωί με τον καφέ να δω τι παίζει κ μετά back to reality, είτε αυτό σημαίνει ατελείωτα μεσημέρια κ απογεύματα μπιρίμπας με φίλους είτε πρόκειται για βραδυνές βολτίτσες στο χωριό φυσικά φυσικά.
Δεν μπορώ να πω οτι εχω κάποια εξέλιξη απο την τελευταία φορά που μιλούσαμε εδώ (θα χει κανένα 4μηνο πλάκα πλάκα) τα ίδια Παντελάκη μου, βιώνω στασιμότητα κ κρύβομαι πίσω απο την ασφάλεια της αμετακίνητης ζωής στην χωριουδάρα μου με τους 650 κατοίκους που αν προσθέταμε κ τα κουνούπια θα φτάναμε την Κίνα σε πλυθησμο... Τι να πείς ο,τι εχει ο καθένας...

Να φανταστείτε μέχρι κ στον γιατρό Σαλόνικα είχα να πάω κανένα τρίμηνο λόγω υποχρεώσεων αγροτικών των γονιών μου. Πήγα
όμως την προηγούμενη Παρασκευή εσπευσμένα διότι είχα νεα κ δεν ήξερα πως να τα διαχειριστώ, παίζει φυσικά κ τεράστιο ρόλο η έλευση του Καλοκαιριού η οποία προκαλέι σαστιμάρα λόγω του οτι ολοι την κοπανάνε για θαλασσίτσες κ εμείς μένουμε κλασσικά οι τελευταίοι των Μοϊκανών να φυλάμε τις πύλες του χωριού μην κάνει ντού κανένας...Ο κόσμος χαμογελάει κ είναι φυσιολογικό, απολαμβάνει τις χαρές αυτής της εποχής, άσχετα αν όλοι εμείς με τις αγχώδης διαταραχές μας κ τις αγοραφοβίες μας δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε.
έχω κάνει όμως μεγάλες αλλαγές αυτήν την εποχή κ ίσως ολο αυτό να σηματοδοτήσει μια νεα εποχή γενικότερων αλλαγών... Το γεγονός οτι βρέθηκε στο χωριό μου (ποιός να το περίμενε οτι μαζί με τα απομεινάρια κ κάτι αδέσποτα που κυκλοφορούν) ενας Χριστιανός να είμαι μαζί του κ μάλιστα να μαι καλά, τόσο καλά που δεν το ξεστομίζω μην το γρουσουζέψω... Ένα παιδί λιγομίλητο σοβαρό ωραίο αδιαφισβήτητα που ποτε δεν είχα μαζί του συναναστροφές κ που έχει κανένα εξάμηνο που γύσρισε χωριό λόγω οικονομικών δυσκολιών μετά απο πολύχρονη παραμονή εις την Σαλόνικα. Ούτε που πήγαινε το μυαλό μου!!! Δεν είχα καμια επαφή!!! Και όμως θέλει τελικά κ τύχη η ολη φάση των γνωριμιών...έχουμε κοινούς φίλους. ο άντρας της κολλητής μου δούλευε μαζί του σε μια δουλειά στο χωριό κ η παρλαπίπω η φίλη μου πήγαινε τους εύρισκε κ μιλούσε μαζί του. Αυτός δεν ήξερε οτι είμαστε πολύ καλές φίλες μιας κ αυτη΄η μούχλα δεν βγαίνει απο το σπίτι (χειρότερη κ απο εμένα) κ για να μην τα πολυλογώ είπε καλά λόγια για μένα η φίλη μου η τσατ΄σα μεσολάβησε για το conne και κάπως έτσι άρχισαν ολα. Είμαστε 2,5 εβδομάδες μαζί κ είναι σαν να είμαι με κάποιον σε συμπηκνωμένο χρόνο ενός εξαμήνου τουλάχιστον... Του χω πει για μένα...απίστευτο , λλά αυτός μου δωσε πάτημα, συζητάμε πολύ, κ εχει κατανόηση κ δείχνει γνήσιο ενδιαφέρον...τόσο που απορώ καμιαά φορά με την τύχη μου κ μήπως η φάβα έχει κάποιο λάκο κλπ κλπ, αλλά συμφώνησα μέσα μου να το απολάυσω κ όπως πάει... Να φανταστείτε δεν οδηγάει αυτοκίνητο (λόγω προσωπικών ατυχημάτων με αυτό) κ μετακινείται με μηχανή. Πέιτε μου εσείς πώς ενα φοβικό άτομο που η μετακίνηση είναι τεράστιο θέμα θα μπορέσει να ρολάρει με εναν τέτοιο τύπο. Και όμως δεν το σκέφτομαι προς το παρόν... αυτός μου λέει πως ο,τι κ να γίνει είναι αυτός εκεί...βέβαια πάλι φοβάμαι...αλλά κ μόνο αυτές οι λέξεις είναι μεγάλη υπόθεση!
Τι να πω, να μην σας κουράζω με τα δικά μου, είναι που έχουμε καιρό να τα πούμε, άσχετα αν σας διαβάζω κ βλέπω τα νέα σας σιωπηλά και απο μακριά.
Μεγάλη υπόθεση να ταρακουνάει κάτι την καρδιά σου εκτός απο το άγχος, άσχετα αν ο τύπος καταφέρνει την εσωτερική μου λιμνούλα απο λάδι να δημιουργεί κυματάκια που ταράζουν το νωχελικά ύσηχο τοπίο της...

Πολλά φιλιά στους παλιούς γνώριμους κ την καλημέρα μου στους καινούριους :)

---

Ωσαν τα χιονια!!!!
Ειχα την ελπιδα οτι επιασες την καλη απο ολες τις αποψεις και εφυγες για μονιμες διακοπες στο Ντουμπαϊ!
Αλλα και το γκομενακι δεν ειναι κακη ειδηση!!!!!!
Τρικαλη ειναι! Μου εχουν φυγει λιγα τσισα απο τη χαρα μου!
Κοιτα που ολα θα πανε προς το καλυτερο τωρα!
Φτου σε σενα, φτου στο παλικαρι μη σας ματιασω - καλο κρανος να παρεις.
Ετσι και παντα τετοια να ακουμε!
Αν ειναι να εξαφανιζεσαι και να γυρνας με τετοια νεα, να εξαφανιζεσαι πιο συχνα!
Ελα να χαιρομαστε ενας ενας!!

Υ.Γ. Αμα χτυπαει η καρδια, ρολαρεις και παραρολαρεις ;)

ενω ειμαι σε θεραπεια 25 μερες με seropram και xanax 3χ0.25 δεν βλεπω ουστιαστικη βελτιωση ειμαι απογοητευμενος ανυσηχια εξαψεις κατι ψιλοκαψιματα στα χερια εχω κουραστει.μηπως βιαζομαι με τη θεραπεια μηπως δεν με πιανει το φαρμακο>>??(πριν χρονια με εκανε περδικι) ειλικρινα δεν ξερω τι να κανω

οι σκεψεις μ αυτη την ωρα αρνητικες :(

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Ωσαν τα χιονια!!!!
Ειχα την ελπιδα οτι επιασες την καλη απο ολες τις αποψεις και εφυγες για μονιμες διακοπες στο Ντουμπαϊ!
Αλλα και το γκομενακι δεν ειναι κακη ειδηση!!!!!!
Τρικαλη ειναι! Μου εχουν φυγει λιγα τσισα απο τη χαρα μου!
Κοιτα που ολα θα πανε προς το καλυτερο τωρα!
Φτου σε σενα, φτου στο παλικαρι μη σας ματιασω - καλο κρανος να παρεις.
Ετσι και παντα τετοια να ακουμε!
Αν ειναι να εξαφανιζεσαι και να γυρνας με τετοια νεα, να εξαφανιζεσαι πιο συχνα!
Ελα να χαιρομαστε ενας ενας!!

Υ.Γ. Αμα χτυπαει η καρδια, ρολαρεις και παραρολαρεις ;)

---

Ντουμπάϊ λέει ..χεχχεχε, νο νο, μετά απο 5 μπύρες τα πάντα γίνονται Ντουμπάϊ :D


φιλιά :o

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Ειναι "απλο".
Χαλαρωνουμε (οσο γινεται) και περιμενουμε να περασει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!!!
Αν αρχισεις να αντιστεκεσαι τα συμπτωματα θα χειροτερευουν.
Και θα σκεφτεσαι οτι οκ λιγα λεπτα θα κρατησει και μετα θα ειμαι οκ.
Και θα εισαι.
Συγνωμη για την καθυστερηση αλλα ημουν με κομμενο ιντερνετ καμια εβδομαδα.
Επισης, καταλαβες τι μπορει να την προκαλεσε;

---

Βlue αυτο προσπαθω να κανω να κρατηθω χαλαρος και με τη σκεψη οτι καποια στιγμη θα περασει. Ομως δεν κραταει λιγα λεπτα κραταει παραπανω ασε που σε αφηνει και ...ολιγον ρακος ψυχολογικα μετα για καμποσες ωρες.
Εμφανως δεν εχω καταλαβει τι το προκαλει αλλα υποθετω σοβαρα οτι οφειλεται στις κακες /μαυρες/απαισιοδοξες σκεψεις που κανω και στην αρνητικη διαθεση και καποια στιγμη ολο αυτο μαζευεται και βγαινει. Παντως δεν ξερεις ποσο την ...ωρα της κρισης μου ερχεται να παρω αγχολυτικο δηλαδη καταλαβαινω οτι θα με βοηθησει. Αλλα δεν το κανω ...εδω ειδα και επαθα να σταματησω τα χαπια...
Κατα τα αλλα παιρνω αδεια απο βδομαδα και λεω να ψαξω σπιτι να νοικιασω στην πολη καθοτι μεσα απο την ψυχοθεραπεια βγαινει ξεκαθαρα οτι η απομακρυνσις εκ του "νοσηρου περιβαλλοντος" μαλλον θα ειναι μια σοβαρη βοηθεια ωστε να καλυτερεψω ψυχοσωματικα.
Βεβαιως εχουμε και το καμ μπακ της Soutsi ειναι ενα σημαντικο γεγονος...:o . Ομως σαν πιο σοβαρη την "βλεπω" ουτε μια "δολοφονικη" ατακα δεν εγραψε ως τωρα....Ευελπιστω στο μελλον...

Quote:

---

Originally Posted by kosto30

ενω ειμαι σε θεραπεια 25 μερες με seropram και xanax 3χ0.25 δεν βλεπω ουστιαστικη βελτιωση ειμαι απογοητευμενος ανυσηχια εξαψεις κατι ψιλοκαψιματα στα χερια εχω κουραστει.μηπως βιαζομαι με τη θεραπεια μηπως δεν με πιανει το φαρμακο>>??(πριν χρονια με εκανε περδικι) ειλικρινα δεν ξερω τι να κανω

οι σκεψεις μ αυτη την ωρα αρνητικες :(

---

Επιμενω. Ο γιατρος σου τι λεει που μετα απο 25 μερες δεν εχεις δει βελτιωση;

Quote:

---

Originally Posted by ti einai touto pali

Βlue αυτο προσπαθω να κανω να κρατηθω χαλαρος και με τη σκεψη οτι καποια στιγμη θα περασει. Ομως δεν κραταει λιγα λεπτα κραταει παραπανω ασε που σε αφηνει και ...ολιγον ρακος ψυχολογικα μετα για καμποσες ωρες.
Εμφανως δεν εχω καταλαβει τι το προκαλει αλλα υποθετω σοβαρα οτι οφειλεται στις κακες /μαυρες/απαισιοδοξες σκεψεις που κανω και στην αρνητικη διαθεση και καποια στιγμη ολο αυτο μαζευεται και βγαινει. Παντως δεν ξερεις ποσο την ...ωρα της κρισης μου ερχεται να παρω αγχολυτικο δηλαδη καταλαβαινω οτι θα με βοηθησει. Αλλα δεν το κανω ...εδω ειδα και επαθα να σταματησω τα χαπια...
Κατα τα αλλα παιρνω αδεια απο βδομαδα και λεω να ψαξω σπιτι να νοικιασω στην πολη καθοτι μεσα απο την ψυχοθεραπεια βγαινει ξεκαθαρα οτι η απομακρυνσις εκ του "νοσηρου περιβαλλοντος" μαλλον θα ειναι μια σοβαρη βοηθεια ωστε να καλυτερεψω ψυχοσωματικα.
Βεβαιως εχουμε και το καμ μπακ της Soutsi ειναι ενα σημαντικο γεγονος...:o . Ομως σαν πιο σοβαρη την "βλεπω" ουτε μια "δολοφονικη" ατακα δεν εγραψε ως τωρα....Ευελπιστω στο μελλον...

---

Την ωρα της κρισης δεν εχει νοημα το αγχολυτικο γιατι θελει καμια 20αρια λεπτα για να δρασει και η κριση θα εχει τελειωσει προ πολλου.
Δεν υπαρχει αλλη συνταγη ομως. Το αφηνεις να σε παρασυρει.
Φυσικα και εισαι εξατλημενος μετα! Σκεψου οτι και μονο απο την ταχυκαρδια ειναι σαν να εχεις κανει μια μινι προπονηση!
Οσο για την ψυχικη εξαντληση αυτη ειναι οντως χειροτερη απο την σωματικη.
Προσπαθησε αν σε ξαναπιασει να φας καμια σοκολατιτσα μετα ή κανεναν υδατανθρακα για να σου ανεβασει τη σεροτονινη.

Αγαπητο μου ψυχολογιο,
Νταξ καλα ειμαι αν και σημερα ξυπνησα ψιλοχαλια και εγινε χαλιοτερα (!!!) μετα επειδη εχω να κανω με αθνρωπους που δεν καταλαβαινουν.
Φυσικα μετα τη διακοπη των φαρμακων εχω το εξης προβλημα. Δεν μπορω να ελεγξω τα νευρα μου και εννοειται πως νευριααω για πλακα.
Παω λοιπον τη γιαγια να πληρωθει.
Καθε φορα που την παω να πληρωθει μετα παμε και σουπερ μαρκετ.
Αυτη τη φορα αποφασισε να μου πει οτι θα δωσουμε μονο 50 ευρω στο σμ γιατι δε βγαινει.
Αρχιζω να φουντωνω γιατι τον προηγουμενο μηνα και καθε μηνα δεν δινουμε κατω απο 130 και μας βγαινει ο μηνας ισα ισα.
Και λεει το κλασσικο, θα παρουμε 2 πραγματα και τα υπολοιπα απο απεναντι.
Το απεναντι ειναι ενα αλλο σουπερ μαρκετ συνοικιακο του οποιου οι τιμες ειναι 200% πανω.
Θα μου πεις γι'αυτο νευριασες;
Ναι θα σου πω κι εγω γιατι εγω ακουω γκρινια οταν τελειωνει ο μηνας και εν πασει περιπτωσει ζω αυτο το παραλογο πολλα χρονια τωρα απλα το εφεξορ τα εκανε ολα πιο γλυκα.
Και στο σουπερ μαρκετ ερχεται μια μανταμ και χωνει τα πραματα της αναμεσα στην μπροστινη μου και σε μενα.
Μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι.
Δεν ειμαι παραλογη ρε παιδια. Αν μου ελεγε ρε κοπελια ξες κατι; δεν ειμαι καλα, μπορω να περασω μπροστα;
Χαλι να με πατησει!
Αλλα αυτο το νταβατζιλικι μου γυρισε το ματι.
Μαλωνω και με τη μανδαμ πραγμα που σιχαινομαι (να μαλωνω δημοσια και δεν το εχω κανει και ποτε).
Οσο ευκολα ανεβαινω αλλο τοσο ευκολα και ευκολοτερα πεφτω και μαλιστα νευριαζω...
Καλα δεν ωριομαι σαν τη παλαβη αλλα μεσα μου βραζω.
Ελπιζω να ειναι κι αυτο μεχρι να μαθω να διαχειριζομαι τα πραγματα drug free.
Soytsi μη με πριζωνεις με τις μπυρες γιατι πολυ θελω να βουτηξω σε μια μπυροπισινα αλλα κρατιεμαι για να μην επιβαρυνω τον οργανισμο μου.

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Αγαπητο μου ψυχολογιο,
Νταξ καλα ειμαι αν και σημερα ξυπνησα ψιλοχαλια και εγινε χαλιοτερα (!!!) μετα επειδη εχω να κανω με αθνρωπους που δεν καταλαβαινουν.
Φυσικα μετα τη διακοπη των φαρμακων εχω το εξης προβλημα. Δεν μπορω να ελεγξω τα νευρα μου και εννοειται πως νευριααω για πλακα.
Παω λοιπον τη γιαγια να πληρωθει.
Καθε φορα που την παω να πληρωθει μετα παμε και σουπερ μαρκετ.
Αυτη τη φορα αποφασισε να μου πει οτι θα δωσουμε μονο 50 ευρω στο σμ γιατι δε βγαινει.
Αρχιζω να φουντωνω γιατι τον προηγουμενο μηνα και καθε μηνα δεν δινουμε κατω απο 130 και μας βγαινει ο μηνας ισα ισα.
Και λεει το κλασσικο, θα παρουμε 2 πραγματα και τα υπολοιπα απο απεναντι.
Το απεναντι ειναι ενα αλλο σουπερ μαρκετ συνοικιακο του οποιου οι τιμες ειναι 200% πανω.
Θα μου πεις γι'αυτο νευριασες;
Ναι θα σου πω κι εγω γιατι εγω ακουω γκρινια οταν τελειωνει ο μηνας και εν πασει περιπτωσει ζω αυτο το παραλογο πολλα χρονια τωρα απλα το εφεξορ τα εκανε ολα πιο γλυκα.
Και στο σουπερ μαρκετ ερχεται μια μανταμ και χωνει τα πραματα της αναμεσα στην μπροστινη μου και σε μενα.
Μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι.
Δεν ειμαι παραλογη ρε παιδια. Αν μου ελεγε ρε κοπελια ξες κατι; δεν ειμαι καλα, μπορω να περασω μπροστα;
Χαλι να με πατησει!
Αλλα αυτο το νταβατζιλικι μου γυρισε το ματι.
Μαλωνω και με τη μανδαμ πραγμα που σιχαινομαι (να μαλωνω δημοσια και δεν το εχω κανει και ποτε).
Οσο ευκολα ανεβαινω αλλο τοσο ευκολα και ευκολοτερα πεφτω και μαλιστα νευριαζω...
Καλα δεν ωριομαι σαν τη παλαβη αλλα μεσα μου βραζω.
Ελπιζω να ειναι κι αυτο μεχρι να μαθω να διαχειριζομαι τα πραγματα drug free.
Soytsi μη με πριζωνεις με τις μπυρες γιατι πολυ θελω να βουτηξω σε μια μπυροπισινα αλλα κρατιεμαι για να μην επιβαρυνω τον οργανισμο μου.

---

Βασικα στα υπερβολικα νευρα θα αναφερθω κι εγω γιατι ειναι μια κατασταση που την ζω πολυ καιρο αλλα πρωτα θα γραψω το τελευταιο μου συμπερασμα /αποκαλυψη.
Ενα απο τα βασικα που μου εχει πει η ψυχολογος μου ειναι οτι το αγχος ειναι ο "αλλος μου εαυτος" που ειναι φιλος μου και θελει κατι να μου πει και θα πρεπει να αναζητησω/παρατηρησω τι ειναι αυτο.
Ομολογω οτι για πολυ καιρο δεν μπορουσα να βρω τον τροπο πως να καταλαβω τι ειναι αυτο που θελει να μου πει το αγχος μου. Απλα βασιζομουν σε αυτο που μου ειχε πει η ψυχολογος..."απλα παρατηρα αυτα που σου συμβαινουν και καποια στιγμη θα ανακαλυψεις αυτο που θελει να σου πει το αλλο σου εγω".
...Και αυτο εγινε πριν απο 6,7 μερες. Εκανα βολτα στον καμπο μαζι με τον σκυλο μου και συναιβηκε ενα γεγονος. Ο μαλακας ο σκυλος μου εχει το κακο οταν ειναι μαζι μου αν δει καποιον αλλον εκει γυρω να του γαυγιζει εντονα για να μου δειξει οτι με προστατευει... Αυτο ακριβως και εγινε, ο σκυλος ειδε εναν μπαρμπα και βουρ αρχισε να του γαυγιζει...Ο μπαρμπας , με το δικιο του δεν λεω, νευριασε και γυριζει και μου λεει "το ξερεις οτι το σκυλι σου θελει καθαρισμα"...
Αστραπιαια μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι και αρχιζω ενα βρισιδι γερο τον μπαρμπα... "Τι λες ρε κολογερε του λεω καθαρισμα θες εσυ και ολο σου το σοι να ξεβρωμισει ο τοπος...μη τολμισεις να πειραξεις τον σκυλο μου θα σε καψω ζωντανο...."
Ο μπαρμπας τα χρειαστηκε καθοτι δεν περιμενε τετοια αντιδραση και να μη τα πολυλογω αλληλοβριστικαμε για κανα 5λεπτο και ο καθενας πηρε τον δρομο του.
Ομως αυτο το γεγονος ειχε μια απροσμενη θετικη εξελιξη για μενα. Μου βγηκε ξαφνικα μια κουραση μια αηδια ενα σιχαμα για ολα οσα ζω και ξαφνικα "ειδα" τον αλλον μου εαυτο ξεκαθαρα να μου ξαναλεει αυτο που χρονια μου το λεει αλλα εγω δεν μπορουσα να το ακουσω...
Συνοπτικα αυτο που μου ελεγε ειναι "τι σκατα καθεσαι και ασχολησαι με τον καθε μαλακα (μπαρμπας, γειτονας, γονεις κτλ) αφου σε καταστρεφουν και δεν βγαινει νοημα τοσα χρονια και το μονο που εχεις καταφερει ειναι να τρελλενεσε με το παραμικρο....Απλα ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ να μην τους βλεπεις και να μη σε βλεπουν.... Γιατι αμα φυγεις τα σπασιματα που ζεις μονιμα χρονια τωρα ιδιως απο τις μαλακιες της μανας σου θα σταματησουν να υπαρχουν γιατι απλα δεν θα εισαι εκει για να τα υποστεις. Απο την στιγμη που πλεον καταστρεφεται ψυχολογικα και σωματικα ο εαυτος σου τοτε κανε το βημα και σηκω και φυγε...
Και οσο για τις τυψεις του στυλ "που να τους αφησω μονους τωρα στα γεραματα" να πανε να γαμηθουν κι αυτες γιατι την ψυχοσωματικη βλαβη που εχω υποστει ποιος θα μου την διορθωσει? Κανεις? Μονο εγω μπορω να την διορθωσω αφου ομως πρωτα καταλαβω οτι η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΜΟΥ ΜΕΛΛΗΜΑ.

Θελω να πω τελικα Blue οτι τα μονιμα νευρα το μονιμο τσιταρισμα υπαρχουν γιατι κατι τα προκαλει μονιμα... Οταν ανακαλυψει πραγματικα ο καθενας μας τι ειναι αυτο που τα προκαλει, οταν δει και ακουσει τι ειναι αυτο που του λεει το αγχος του τοτε αρχιζει η αντιστροφη μετρηση και παιρνονται πιο ευκολα αποφασεις οι οποιες θα εχουν ξεκαθαρα σκοπο να σωσουν τον εαυτο μας ή τουλαχιστον να σωσουν οτιδηποτε μπορει να σωθει...