Printable View
Μπορεί η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη να είναι μια χολυγουντιανή ροζ σαχλόφουσκα, μπορεί ο τίτλος να μην ταιριάζει στη δίαιτα αλλά εγώ έκανα μια έκπτωση και πήγα και πήρα το -αυτοβιογραφικό- βιβλίο με τον τίτλο "eat-pray-love" και υπότιτλο "η ζωή περιμένει να την απολαύσεις..."- για μετά τις εξετάσεις... :)
το διάβασα,εψαχνα μανιωδως αστυνομικά αλλα τζίφος οποτε λύσσαξε η πωλήτρια να το πάρω κ την ακουσα.
Δεν ακούγεσαι ενθουσιασμένη Γρανιτούλα... :)
Εντωμεταξύ εγώ...
Ποτίζω τα φυτά και τα δέντρα του κήπου και νιώθω σαν ζωοδότης θεός τις άνυδρες τούτες μέρες του καλοκαιριού. Αναστατώνω τους τοπικούς πληθυσμούς: πεταλούδες, αράχνες και πουλιά πετάγονται αλαφιασμένα. Ο δυόσμος μοσχοβολάει καθώς περνάω δίπλα από τη γλάστρα του και τον ακουμπάω, οι κορομηλιές με χαϊδεύουν με τα κλαδιά τους στο λαιμό, πατάω φύλλα και πεσμένους καρπούς κι όταν τελειώνω οι σταγόνες λάμπουν ακόμα με το τελευταίο φως του ήλιου πάνω στο πράσινο βασίλειο της χρυσόμυγας και του σαλιγκαριού.
τοσο ωραια που τα περιγράφεις συγγραφέας επρεπε να σαι!
κοιτα,στην αρχή περιγράφει 6 μήνες που μόνο έτρωγε,μετά 6 μήνες που προσευχόταν κ μετα 6 μήνες που αγάπησε οχι μονο ερωτικά.ενταξει καλό ήταν απλά δεν ήταν αυτό το ουαου που περίμενα!βεβαια ισως περιμενα πολλά απο μια αυτοβιογραφία.τι να πω δε ξέρω.
Εμένα απλώς διέγειρε φαντασία και συναίσθημα το γεγονός ότι τα παράτησε όλα, στρωμένη ζωή, γάμο και δουλειά και έφυγε για να βρει τον εαυτό της- διότι έχω την ίδια παρόρμηση εδώ και πολύ καιρό! :)
Γρανίτα μετά σκέφτηκα: αν θες καλτ αστυνομικό μυθιστόρημα κοίτα μήπως κυκλοφορούν στα ελληνικά τα ασtυνομικά του συγγραφικού διδύμου (αντρόγυνου στη ζωή) Sjöwall-Wahlöö. Είναι Σουηδοί και τα βιβλία τους (γραμμένα τη δεκαετία του 70) είναι ταυτόχρονα ένα κριτικό σχόλιο της καπιταλιστικής κοινωνίας. Εμένα μου άρεσαν! :)
Αντιγράφω από την Βικιπαίδεια: <<Per Wahlöö described their goals for the series as to "use the crime novel as a scalpel cutting open the belly of the ideologically pauperized and morally debatable so-called welfare state of the bourgeois type.">>
λες ε?θα το κοιτάξω να σου πω την αλήθεια γιατι ειδικά στις διακοπες διαβάζω ασταμάτητα!
ενταξει παρατησε τον άντρα της (παιδια δεν ηθελε να κάνει) κ γυρνουσε απο δω κ απο κει.δουλεια δεν αφησε γιατι πληρώθηκε για να κάνει το ταξίδι αυτο και να γράψει για αυτο.μόνο χώρισε.
ααα, θέλω κι εγώ πληρωμένο ταξίδι!!! :) :) :)
Υ.Γ. Τελικά δηλαδή δεν ήταν καθόλου αντικομφορμίστρια η κυρία... :(
χαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!
Υπάρχει και ένα ελληνικό βιβλίο, το "για να δει τη θάλασσα" της Ευγενίας Φακίνου, που περιγράφει ακριβώς τη γυναίκα που εγκαταλείπει μία στρωμένη ζωή, προκειμένου να ακολουθήσει τις παρορμήσεις της και να ανακαλύψει τον εαυτό της. Και μάλιστα το πετυχαίνει αυτό μέσω της κουζίνας της. Ανάλαφρο και ευχάριστο.
Όσο για τα αστυνομικά, η λατρεία μου! Όλα τα παλιά του Στήβεν Κίνγκ είναι τέλεια! Για τα καινούρια δεν τρελαίνομαι, παρόλο που τα διαβάζω.
Ναι, το διάβασμα μου φτιάχνει το κέφι, με χαλαρώνει και με αποσπά από την καθημεριότητα (με ένα ʼρλεκιν ξεχνιέσαι, για τις παλιότερες). Αν και αυτά που διαβάζω τώρα δεν είναι και τόσο χαλαρωτικά. Το έριξα στα πιο βαριά και μεταπήδησα στην κατηγορία των θρίλερ. Τώρα διαβάζω "Το τέρας", την ιστορία ενός κατατονικού ασθενούς, που αν και έγκλειστος σε ψυχιατρικό κατάστημα, είναι σε θέση να προβλέπει φριχτές δολοφονίες, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο πρόκειται να γίνουν. Ενδιαφέρον..
πω πω εκτος απο τα αστυνομικά τρελλαινομαι κ για τετοια στυλ θρυλερ.ειναι καλο αυτο Ava?αν ειναι να το παρω συντομα!
"Δεν ήταν μέρα για γυαλιά ηλίου, αλλά εκείνη τα φόρεσε. της άρεσε η παρέκκλιση απ' την πραγματικότητα. Το όνειρο της μέρας. Προχώρησε προς την Πειραιώς. Μέσα στο μπλε των γυαλιών της. Η γυάλινη προθήκη με τους λουκουμάδες έγινε ενυδρείο, οι λουκουμάδες παραδείσια ψάρια κι ο άθλιος πωλητής μεταμορφώθηκε σε ξωτικό. Δυο περαστικές τσιγγάνες φλύαρες και γελαστές, έγιναν γοργόνες κι ένα μικρό αγόρι που πουλούσε χαρτομάντηλα καβάλησε ένα δελφίνι. Ένας υπομονετικός αλλοδαπός με ταβανόβουρτσα στο χέρι χύθηκε σε μπροόυτζινο άγαλμα του Ποσειδώνα με την τρίαινα έτοιμη να φύγει." (Απόσπασμα από το βιβλίο που πρότεινε η ʼβα)
Δεν το είχα υπόψιν μου- η Φακίνου μ' αρέσει ΠΟΛΥ- σ' ευχαριστούμε ʼβα! Πάντως παρόμοιο θέμα και εξαιρετικό βιβλίο είναι και "Η μεγάλη πράσινη" της ιδίας- ελπίζω μια και έχει εμμονή με τη φυγή να το τόλμησε κάποτε στ' αλήθεια! :)
Σκάνδαλο η διαφήμιση Pizza Hut πρώτη μούρη στο καβούρι στο φόρουμ!!! Είμαστε εγκρατείς αλλά όχι και τόσο!
:)
Βλέπω στην τιβι την Μάνη και λιώνω... Αααααχ...
Υ.Γ. Μέσα στην περιρρέουσα βλακεία των ΜΜΕ ευτυχώς υπάρχει ακόμα η κρατική...
μοιράζομαι το όνειρό μου για να γυμνάσουμε τους κοιλιακούς μας: είχα πάει λέει στον οδοντίατρο, μου κόβει τον τραπεζίτη στα δύο, τον βγάζει και τον εξετάζει εξονυχιστικά και ανακοινώνει την διάγνωση: ΧΜ..ΕΧΕΙΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ.
γελάστε άφοβα όλοι παρακαλώ...