χεεχε νασε καλα δικε μ!
Printable View
χεεχε νασε καλα δικε μ!
Μια προσπαθεια ακομα ,και μια συζητηση ισως σε βγαλει απο πολλα και αν ειναι σε βαθος καλη μου
Μην κολλας ,δεν εισαι παιδακi εισαι ενηλικας .
Καιρος να αρχιζεις να το νιωθεις αυτο σιγα σιγα
ΜΠΟΡΕΙΣ το ξερω !! !!
για να ξεκαθαρισεις ,το συμφερον απο την ειλικρινεια
Απλα θελει μια σταθερη ματια πιστευω
και αυτο ξεκιναει αν εμεις εχουμε ξεκαθαρο μυαλο και κριση :)
Σκέφτομαι ότι παλινδρομώ με γρήγορους ρυθμούς... επικίνδυνα...
... προβληματίζομαι σε σχέση με τη δυσκολία στην εξωτερίκευση των έσω μου...
Η αντίδραση μου σε όλο αυτό, εντελώς συμπεριφοριστική... στέκομαι στο σύμπτωμα... παρατηρώ απ' έξω... προσπαθώ να διαχειριστώ τη κάθε νέα κρίση που εμφανίζεται ως μεμονωμένο περιστατικό, αποκομμένο από το όλο... δεν τολμώ να βουτήξω στα βαθιά...
Σκέφτομαι ότι τίποτα δεν έχει τόση μεγάλη σημασία ώστε να κάτσω να το σκεφτώ! Τα περισσότερα αλλάζουν τόσο γρήγορα που η ομφαλοσκόπηση ή η ανάλυση είναι μία δικαιολογία για απραξία. Ότι με ωθεί στην πράξη το δέχομαι, ότι με απωθεί το απορρίπτω, για όσο μπορώ να το κάνω.
< 3
Moναχος σου χορευε κι οσο θελεις πηδα! Δε με νοιαζει καθολου και χαιρομαι αφανταστα!
Σκέφτομαι τον διαολεμένο αέρα σ’ εκείνη την ταράτσα, ν' ανοίγει το παλτό στα δύο, στα δύο, χιόνι μέσα στην παλάμη, καίει ρε γαμώτο, ανεμόμυλοι σφηνωμένοι ανάμεσα στα δάχτυλα, να μου στέλνεις φωτογραφίες από νησιά, να μου λείπεις, να θυμάμαι το μπράτσο σου, όλος ο κόσμος ένα μπράτσο, δίχως ήχο, η πρώτη φτυαριά, ξανά και ξανά,
βάστα μαλάκα μου να λες, κι εγώ να σκέφτομαι τα εφηβικά καλοκαίρια,
πως κάποτε φίλε μόνο να πάμε στα φώτα, στα φώτα, απνευστί.. ίσα που προλαβαίνουμε. Ακόμα.
Σκεφτομαι οτι εχει ερθει η ωρα να κλεισω λογαριασμους με το μακρινο παρελθον μου,να διωξω τις σκιες απο μεσα μου και ισως να παρω λιγο χρωμα απο το φως..σκεφτομαι και ευχομαι....
Σκεφτομαι επισης οτι σημερα ειναι απο τις μερες που θα ηθελα να ειμαι στην περιοχη που μεγαλωσα για να δω λιγο χιονι............μου λειπει το βουνο
Σκεφτομαι ενα νεο θεμα να παω στην ψυχοθεραπευτρια μου.
σκεφτομαι αν το "φαντασμα" που ξεθαφτηκε, ξεθαφτηκε εξαιτιας μου ή ηρθε μονο του. το παρελθον μου δε μ'αφηνει σε ησυχια, ελπιζω να βγει κατι καλο απ'αυτη την ιστορια και να μη ξαναχασω το χρονο μου παλι...
σκεφτομαι:
αν εχετε μωρα βγαλτε τα βολτα λετε τους χαρουμενα πραγματα παιξτε μαζι τους και γελαστε οσο μπορειτε
για να κοιμουνται ηρεμα και να ξυπνουν ευτυχισμενα
και να μην εξαρτηθουν μεγαλωνοντας απο τον καθε μ@@@@κα που θα τους δωσει σημασια
αραδιαζοντας ο,τι μπουρδα του κατεβει στο κεφαλι σε αυτα
αν δεν εχετε μωρα καντε το στους εαυτους σας
χαμενο δε θα παει
Σκέφτομαι εκείνο το παιδί να κλαίει πάνω από τα σπασμένα του παιχνίδια, σκέφτομαι ότι η ευτυχία δεν είναι ζήτημα φωτός μονάχα,
σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι όταν μπορούμε να χωράμε. Ολόκληροι.
οτι ολα τα κανω μισα παντα
καιρος για ολοκληρα
οτι εχω τεραστια δυσκολια να σκεφτω εστω και λιγο μακροπροθεσμα.
δεν μπορω να κατανικησω την ταση μου να ζω μονο στο "εδω και τωρα"
γι αυτο και σπανια βαζω στοχους ...
.............