Πώς αισθάνεστε τώρα;

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Δεν ξέρω, πάντως εκείνη δε φαίνεται να μπορεί να του επιβληθεί. Από τη μια, στο χαρακτήρα αδύναμη και δοτική ελλείψει δυναμισμού, κάτι που δυστυχώς το κληρονόμησα κι εγώ, από την άλλη αυτός ατσαλόκαρφο και τρομερά αυθάδης. Όταν της δίνω καμιά ακραία ιδέα για το πως να τον μεταχειριστεί, γερνάει και λέει "μα παιδί μου είναι". Ε, τι να σου πω τότε, άντε λούσου τον.
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο σ' αυτό. Θα έπρεπε να το αναγνωρίζει που του παρέχει δωρεάν στέγη, οικιακή και επαγγελματική. Άλλοι πληρώνουν ενοίκιο στη θέση του, γιατί αυτός να το παίρνει δεδομένο; Δεν το κατάλαβα.

---

αν η ιδέα είναι ακραία, σίγουρα είναι δύσκολο για κείνην να την εφαρμόσει, ακόμα και να την δεχτεί.
Ίσως η λύση να ήταν η οικογενειακή συζήτηση, όπου τα βάζεις όλα κάτω, κάνεις και τις αυτοκριτικές σου,
με ήπιο τόνο και διεκδικείς πλέον ποιότητα συμβίωσης.
Κάνετε οικογενειακές συζητήσεις? Αν όχι μάλλον ήρθε η ώρα! Ζήτησέ το εσύ με τρόπο.
Πάντως, ο αδελφός σου δεν φταίει, βρίσκει και κάνει..

Αισθάνομαι νοσταλγία για τις μέρες τις παλιές που είχα το δικαίωμα στην ελπίδα και το όνειρο. Και κυρίως που η ζωή μου δεν ήταν ασπρόμαυρη γιατί είχα έναν άνθρωπο παρά το πλευρό μου να με καταλαβαίνει. Γιατί ρε γμτ κατάντησα να επιβιώνω χωρίς πυξίδα;

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

αν η ιδέα είναι ακραία, σίγουρα είναι δύσκολο για κείνην να την εφαρμόσει, ακόμα και να την δεχτεί.
Ίσως η λύση να ήταν η οικογενειακή συζήτηση, όπου τα βάζεις όλα κάτω, κάνεις και τις αυτοκριτικές σου,
με ήπιο τόνο και διεκδικείς πλέον ποιότητα συμβίωσης.
Κάνετε οικογενειακές συζητήσεις? Αν όχι μάλλον ήρθε η ώρα! Ζήτησέ το εσύ με τρόπο.
Πάντως, ο αδελφός σου δεν φταίει, βρίσκει και κάνει..

---

Όχι, δεν κάνουμε οικογενειακές συζητήσεις, βασικά γιατί αυτός αρνείται να συνεργαστεί και το πιθανότερο είναι να εξελιχθεί σε καβγά όπου ο ρόλος του διαιτητή δε μου πηγαίνει.
Φυσικά και φταίει! Όταν δηλαδή βρίσκεις βολικούς στόχους, πρέπει να τους πατήσεις;

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Όχι, δεν κάνουμε οικογενειακές συζητήσεις, βασικά γιατί αυτός αρνείται να συνεργαστεί και το πιθανότερο είναι να εξελιχθεί σε καβγά όπου ο ρόλος του διαιτητή δε μου πηγαίνει.
Φυσικά και φταίει! Όταν δηλαδή βρίσκεις βολικούς στόχους, πρέπει να τους πατήσεις;

---

συγνώμη ο πατέρας σου είναι παρών ή παρών δια της απουσίας του?

αισθανομαι πολυ πολυ χαρουμενη η μερα θυμιζει ανοιξη!!!!!!!! και το καλοκαιρι ειναι κοντα!!!!!!!!!!!!!!! :) :) :)

Απών δια της απουσίας του. ;) Εκεί που όλοι μας θα πάμε κάποτε.

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Απών δια της απουσίας του. ;) Εκεί που όλοι μας θα πάμε κάποτε.

---

..αν έδινε αυτός το κακό παράδειγμα τί φταίει ο αδελφός σου? Πώς φερόταν ο πατέρας σου στην μαμά σου?
Ρωτάω αν και υποψιάζομαι....

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

..αν έδινε αυτός το κακό παράδειγμα τί φταίει ο αδελφός σου? Πώς φερόταν ο πατέρας σου στην μαμά σου?
Ρωτάω αν και υποψιάζομαι....

---

Φταίει. Εντάξει, δεκτό ότι εσωτερίκευε τις επιρροές που δεχόταν, αλλά κριτική ικανότητα δεν ανέπτυξε μεγαλώνοντας; Για μένα δεν είναι δικαιολογία αυτή. Θα έχεις ακούσει που λένε ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο, έτσι;
Όπως ακριβώς υποψιάζεσαι. Της επιτεθόταν, την πρόσβαλε, την υποβίβαζε και της φερόταν απαίσια.

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Φταίει. Εντάξει, δεκτό ότι εσωτερίκευε τις επιρροές που δεχόταν, αλλά κριτική ικανότητα δεν ανέπτυξε μεγαλώνοντας; Για μένα δεν είναι δικαιολογία αυτή. Θα έχεις ακούσει που λένε ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο, έτσι;
Όπως ακριβώς υποψιάζεσαι. Της επιτεθόταν, την πρόσβαλε, την υποβίβαζε και της φερόταν απαίσια.

---

..ήταν λοιπόν επόμενο να υιοθετήσει αυτήν την συμπεριφορά, γιατί έβλεπε ότι μ' αυτή τη συμπεριφορά μπορείς κι επιβάλλεσαι!
Το πρότυπο ήταν λάθος! Ουσιαστικά, ο πατέρας σου είχε συνάψει μια συμμαχία με τον αδελφό σου! Η μητέρα σου όμως κακώς συντηρεί παγιωμένες και λάθος τακτικές. Πόσων ετών είναι?

Αν ψάχνεις για ενόχους, σίγουρα δεν είναι η μητέρα μου. Τι να γίνει, τέτοιο χαρακτήρα και παρουσιαστικό έχει που της είναι αδύνατον να επιβληθεί και τέλος πάντων δεν πείθει. 60.

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

αισθανομαι πολυ πολυ χαρουμενη η μερα θυμιζει ανοιξη!!!!!!!! και το καλοκαιρι ειναι κοντα!!!!!!!!!!!!!!! :) :) :)

---

κι εγω το ιδιο κειτ
ανυπομονω να ζεστανει ο καιρος και να πηγαινουμε διημερα στην θαλασσα :):):)
εχει μεγαλωσει και η μερα πολυ...

βαρεμαρας και πληξεως συνεχεια. σερνομαι σαν το σκυλι. και πρασινο να ειχα μπροστα μου τωρα, ή καμια γκομενα γυμνη να μαλακιζεται, να πεσω να κοιμηθω θα επελεγα. η πλακα ειναι οτι με εχουν πιασει παλι τασεις φυγης και θελω να εξαφανιστω, αλλα δεν εχω το κουραγιο ουτε μεχρι την αυλη να παω. ειμαι ενα κατεστραμμενο γεροντοπαλικαρο χωρις ορεξη για ζωη.

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Αν ψάχνεις για ενόχους, σίγουρα δεν είναι η μητέρα μου. Τι να γίνει, τέτοιο χαρακτήρα και παρουσιαστικό έχει που της είναι αδύνατον να επιβληθεί και τέλος πάντων δεν πείθει. 60.

---

..η μαμά σου τουλάχιστον είναι τυχερή, που έχει εσένα με το μέρος της. Η δική μου θεία με τον δυνάστη σύζυγο και τους 2 γυιούς, που τους έχει κάνει αυτός σαν τα μούτρα του, δεν έχει κανέναν ν' ακουμπήσει εκτός από τους συγγενείς, που τί να της κάνουν κι αυτοί?
Νάσαι κοντά της όσο μπορείς και να την στηρίζεις!!!!

κατεστραμμενος απο καθε αποψη. απο οποια πλευρα κι αν το δουμε, σωματικα, ψυχολογικα, οικονομικα, ερωτικα, τα παντα ολα εχουν γινει κομματια. εγινε και το σπιτι σημερα επειδη ηταν ερειπιο, που στο διαολο να παω να νοικιασω μονος που δεν υπαρχει δουλεια, που δεν υπαρχουν λεφτα, που δεν υπαρχει ενας ανθρωπος να βοηθησει, που δεν υπαρχει τιποτα. τις τελευταιες μερες με οσα συμβαινουν πεφτω και κοιμαμαι και αντι να ξυπναω ξεκουραστος ξυπναω χειροτερα απ'οτι ημουν πριν. ουτε λιγη ησυχια δε μπορω να βρω εδω μεσα, εχει χαλασει και το οξυγονο και νιωθω πως δεν υπαρχει αερας να αναπνευσω, πνιγομαι τελειως.

..αισθάνομαι πολύ κουρασμένη, ύστερα από την σημερινή μου έξοδο
κι ενώ είμαι καλεσμένη σ' ένα μασκέ-πάρτυ δεν την βλέπω να πηγαίνω..