ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΜΈΡΟΣ ΔΕΎΤΕΡΟ - Ο Λύκος που έγινε αρνάκι

Μετά από εκείνη την νύχτα ήμασταν σαν δύο πιτσουνάκια. Ακόμη και οι κακές γλώσσες σώπασαν. Φρόντισε ο Γιώργος για αυτό. Παρόλα αυτά νέα συννεφάκια θα σκίαζαν την σχέση μας που μόλις είχε αρχίσει να ανθίζει. Εκείνος ο Αύγουστος του 2005 πέρασε τόσο γρήγορα... έφτασε η ώρα του αποχωρισμού. Δυσκολευτήκαμε πολύ αλλά χωρίσαμε με την υπόσχεση να βρεθούμε το συντομότερο δυνατό. Γύρισα πίσω στην Θεσσαλονίκη να τακτοποιήσω εκκρεμότητες με την πρώην δουλειά μου. Παράλληλα μία περιπέτεια υγείας της αδερφής μου μας τάραξε πολύ εκείνο το διάστημα. Μόλις είχε γυρίσει από την Αγγλία για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα και έπαθε εγκεφαλίτιδα, περάσαμε μία δύσκολη εβδομάδα στο νοσοκομείο με πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ο Γιώργος πάντα στο πλευρό μου. Η επικοινωνία μας ήταν καθημερινή, μιλούσαμε όσο πιο συχνά μπορούσαμε, όσο πιο πολύ μπορούσαμε. Ευτυχώς η αδερφή μου έγινε καλά και μετά αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα για το πως θα καταφέρουμε να συναντηθούμε. Η σεζόν στην Μύκονο δεν είχε τελειώσει ακόμη και ο Γιώργος συνέχιζε να δουλεύει. Τι ίδιο και εγώ. Ολοκλήρωσα οριστικά τις υποχρεώσεις μου με την πρώην δουλειά μου κάπου τον Οκτώβριο και με την πρώτη ευκαιρία που γύρισε ο Γιώργος στην Αθήνα κατέβηκα κάτω να τον δω. Ευτυχώς τότε είχα ελεύθερο χρόνο και μπόρεσα να μείνω αρκετές μέρες. Για να μην τα πολυλογώ ο επόμενος χρόνος ήταν γεμάτος ταξίδια. Παίρναμε τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα για καταφέρουμε να είμαστε για λίγες μέρες μαζί. Την άνοιξη του 2006 βρήκα δουλειά, έπρεπε να δουλέψω κάποια στιγμή δεν γινόταν αλλιώς. Τότε έπρεπε και ο Γιώργος να επιστρέψει στην Μύκονο για δουλειά. Μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα μας μπήκε και πάλι.

Τι στεναχωρη ιστορια.λατρευω τις στεναχωρες ιστοριες εχουν πολυ ζουμι.

Γλαύκη πολύ ωραία η ιστορία σου, κρίμα που δεν είχε καλό τέλος. Νομίζω ότι σας έχει επηρεάσει όλες η Λίλα και γράφετε με τόσο όμορφα λόγια τις εμπειρίες σας που αγγίζουν και την καρδιά μου και την ψυχή μου!!

Να ζησεις ελλακιον και χρονια πολλα μεγαλη να γινεις με ασπαρα μαλλια!!!!να τα εκατοστησεις κοριτσαρα μου και να εισαι παντα ευτυχισμενη.

Αχ Γλαύκη μου... θυμάμαι ένα ποίημα τώρα....

Λίλα μου διάβασα την ιστορία σου κ στεναχωριέμαι που δεν έδωσες μια ευκαιρία στον Γιώργο, όμως ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή κ δεν σου το λέω για να σου χαιδέψω τα αυτιά αλλά επειδή πραγματικά το πιστεύω!

Μια ιδέα :eureka: εαν του έλεγες πως νιώθεις? διάβασα πως είναι αλλού απλά όμως να του μιλούσες έτσι απλά για το βγάλεις απο μέσα σου, να ξέρει κ εκείνος

Κοριτσάκια μου ευχαριστώωωωω! :D
Μπήκε η γενέθλια μέρα μου, γίνομαι 34 σήμερα, αλλά ποιος μετράει :lol:

Εχω βγαλει ενα απαισια τεραστιο σπυρακι στη μυτη μηπως να βαλω τη μανα μου να με ψεκασει και εμενα με σκορδοκτονο μπας και σταματησει να ποναει?

Χρόνια σου πολλά Eli, να είσαι υγιής κι ευτυχισμένη με τον άντρα σου και την οικογένειά σου, να σε χαίρονται οι δικοί σου και να σε καμαρώνουν γιατί είσαι πολύ αξιόλογος άνθρωπος και σύντομα να βρεις μία δουλειά που σου αξίζει.

Αχ Τζίνα μου μακάρι :). Αν και οι καιροί μας είναι τόσο περίεργοι που οι αξιόλογες δουλειές έχουν εκλείψει... θα δούμε όμως, θα περάσουν και οι δύσκολοι καιροί και θα ξημερώσουν και καλύτερες ημέρες :) για όλους μας!

Ελενα αυτη η ιστορια ακομα με ποναει για να την ξανανοιξω.αν ηταν μονος ισως να εκανα μια κινηση.τωρα ομως φαινεται να ειναι καλα.απο κοινους φιλους ξερω οτι ηταν σε πολυ ασχημη κατασταση για πολυ καιρο.δεν θελω να τον πληγωσω παλι.

Ελλάκι γλυκό χρόνια σου πολλά, χιλιόχρονη και ο,τι επιθυμείς στην αγκαλιά σου να το βρεις!!!!!
Να είσαι πάντα καλά,χαρούμενη και ευτυχισμένη!!!!!!!!

Και εσείς αγάπες μου να έχετε όλα τα καλά του κόσμου! Ότι επιθυμείτε να σας έρθει στην ζωή σας απλόχερα και πάνω από όλα να έχετε υγεία εσείς και οι σημαντικοί σας άνθρωποι!

Και συνεχίζω με την ιστορία μου....

Είμαστε στην άνοιξη του 2006. Ενώ εγώ και ο Γιώργος περπατούσαμε στα σύννεφα όλοι οι υπόλοιποι είχαν διαφορετική άποψη και πρώτα από όλους εννοείται η οικογένεια μου. Δεν μπορούσε κανείς να χωνέψει πως μία ξεπέτα είχε ξαφνικά εξελιχθεί σε μία σχέση και μάλιστα τόσο δυνατή που όλο ήμασταν στα πήγαινε έλα. Μία καινούρια μάχη ξεκινούσε, μία μάχη που θα κρατούσε χρόνια...

Ωωωωωωω!Ξημέρωσαν τα γενέθλια των αγαπημένων μας Ταυρίνων(η μία μάλιστα στο τετράγωνο!)

Γενεθλελάκι μου,να μας είσαι πάντα γερό και πλατειά γελαστό,όπως άλλωστε σ'έχουμε συνηθίσει!
Τίποτα να μη σκιάζει τη χαρά στον ευτυχισμένο πλανήτη,που ζεις κι έτσι πηγαία να τη μεταδίδεις και σ'εμάς γύρω σου!
Ό,τι ενδεχομένως σημαντικό σου λείπει,σύντομα να τ'αξιωθείς,ώστε να ολοκληρωθεί το παραλήρημα ευτυχίας σου!
Να ευχαριστήσουμε τους γονείς σου,που σ'έφεραν στον κόσμο μας!Διπλό καλό μας έκαναν οι άνθρωποι(δύο Αφές γαρ!)
Ν'απολαύσεις τη μέρα σου,μισή κάτω,μισή πάνω,μια χαρά όλους θα τους χαρείς!Εμείς θα το γιορτάσουμε οσονούπω!ΧΧ

Είχα πόλεμο από παντού, ψυχολογικό πόλεμο. Μάλωσα με την φίλη μου την Ελένη, οι γονείς μου με κοιτούσαν με μισό μάτι, η αδερφή μου να προσπαθεί να με πλησιάσει και να μου εξηγήσει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος για εμένα. Εγώ να παλεύω με όλους και με τον εαυτό μου. Τα επιχειρήματα πολλά. Δεν έχει στον ήλιο μοίρα, υπάρχει απόσταση, εσύ έχεις σπουδάσει αυτός είναι ένας σερβιτόρος, δεν έχει πτυχίο, δεν έχει οικονομική αποκατάσταση, θα παρουσιάσει κόμπλεξ κατωτερότητας, πως θα μπορέσετε να είστε μαζί; Θα δυστυχήσεις στην ζωή σου, είναι λάθος λάθος ΛΑΘΟΣ! Εγώ από την μία να ακούω αυτά που έλεγαν οι άνθρωποι μου και από την άλλη η καρδιά μου άλλα να ορίζει. Ήμουν τόσο διχασμένη!

Λιλακι μου συγκινιθηκα... όλα όμως για κάποιο λόγο έγιναν.... ίσως αμα προλάβω να σας γραψω και την μικρή ιστοριουά με τον νυν και αει κατά πάσα πιθανότητα συζυγο μου πλεον!
Eli χρονια σου πολλά καλά ευτυχισμένα και γεμάτα!!!! μεγάλη και όμορφη ιστορια κα τόσο αληθινη!!! να τον χαίρεσαι τον αντρούλη σου και να σε χαίρεται και αυτος!!!
χρονια πολλά και στο Πωλινάκι μας!!!!
Μακ οι photos σου είναι απίθανες!!!!
Σας καληνυχτω γιατί αυριο πρωι πρωι έχω οδοντίατρο!!!! και όπως λεει ο οδοντιατρος - θειος - 10 χρονάκια μολις μεγαλυτερος μου "τρελο σεξακι θα παιξει πάλι πρωι πρωι!!!!!"
Σας φιλω γλυκα!!!!

Να τα εκατοστησεις Ελι μου κ να εισαστε παντα ετσι ευτυχισμενοι με το Γιωργο σου!Οτι καλυτερο να ερθει στη ζωη σου αυτη τη χρονια!Κ δουλεια αλλα πανω απο ολα ενα μωρο, ολοκληρωση της μεγαλης αγαπης σας .

Ελλάκι μου ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια της ιστορίας κ έχεις έναν τόσο περιγραφικό γραπτό λόγο, λες κ διαβάζω μυθιστόρημα, πτου σου κοριτσάρα μου είσαι μεγάλο ταλέντο!

Χρόνια πολλά και στο Πωλινάκι μας,που γίνεται κατά ένα χρόνο πλουσιότερο φέτος καθώς για δώρο θα'χει με το καλό την κορούλα της!
Να πάνε όλα κατ'ευχήν με την Αμαλία μας πρώτα απ'όλα,να είσαι ασφαλώς υγιής κι εσύ και όλα να σας έρθουν βολικά στην οικογένεια σου!
Τα παιδικά γέλια,που θα γεμίζουν όλο και περισσότερο την αγκαλιά σας να μεταδώσουν και σ'εσάς,τους γονείς,δυνατά συναισθήματα αγάπης!
Να περάσεις ξεκούραστα στα ξαπλωτά σου γενέθλια(μην ξεχνιόμαστε ε;) και του χρόνου θα ξεφαντώσουμε διπλά,με τόκο!Γενέθλια φιλάκια!ΧΧ

Ποσο χαιρομαι που μοιραζομαστε τις ιστοριες αγαπης!!!ειναι ψυχοθεραπευτικο.

Ναταλι μου!πεταει η μαγισσουλα σου κ μαλιστα λιγο πιο χαμηλα! Αντε κοριτσακι μου μετα το διαλλειματακι που τοσο ειχες αναγκη να ξαναβρεις τις ισορροπιες σου κ να κανεις παλι την προσπαθεια σου!Καθε καλο ψυχουλα μου!

Μέχρι να έρθει το καλοκαίρι είχα αλλάξει πάλι δουλειά. Ξεκίνησα να δουλεύω για μία τεχνική εταιρεία στην Σίνδο έξω από την Θεσσαλονίκη. Οι ώρες δουλειάς πολλές και οι υποχρεώσεις να τρέχουν. ο Γιώργος στην Μύκονο εγώ δεμένη χειροπόδαρα στην Θεσσαλονίκη. Είχα αρχίσει να κουράζομαι αλλά δεν τα παρατούσα με τίποτα! Προσπαθούσα να εξηγήσω σε όλους ότι περνάω καλά και δεν θα έπρεπε να ανησυχούν αλλά όλοι με κοιτούσαν με μισό μάτι. Ο Γιώργος δούλευε σαν τρελός και αυτός. Οι ρυθμοί μας απίστευτοι αλλά εμείς εκεί τα τηλέφωνα μας και με την πρώτη ευκαιρία έπαιρνα το αεροπλάνο και κατέβαινα για να τον δω έστω και για δύο μέρες, έστω και αν δούλευε αυτές τις μέρες. Καθόμουν στο μαγαζί που δούλευε και του έκανα παρέα. Τον Αύγουστο κατέβηκα κάτω για μια βδομάδα και κάτσαμε και συζητήσαμε σοβαρά για την σχέση μας και για το τι χρειάζεται να κάνουμε για να είμαστε μαζί. Αποφασίσαμε να έρθει να ζήσουμε ένα χειμώνα στην Θεσσαλονίκη μαζί. Μεγάλο το βήμα, το τρέμαμε και οι δύο, αλλά η απόσταση μας είχε τσακίσει δεν αντέχαμε άλλο χώρια. Η σχέση μας έπρεπε να δοκιμαστεί, έπρεπε να διαπιστώσουμε αν μπορούμε να ζήσουμε μαζί, στην ίδια πόλη, στο ίδιο σπίτι. Τον άφησα με την υπόσχεση σύντομα να είμαστε μαζί στην ίδια πόλη για πρώτη φορά! Θα μάζευε όσα πιο πολλά λεφτά μπορούσε και θα ερχόταν για μία νέα αρχή στην Θεσσαλονίκη. Μία αρχή που θα την κάναμε μαζί :).

Quote:

---

Originally posted by Γλαύκη

Ναταλι μου!πεταει η μαγισσουλα σου κ μαλιστα λιγο πιο χαμηλα!

---

Κατά λάθος μου αμολήθηκε κι αμέσως τη μάζεψα,Φτουτάτη μου!Τζάμπα χαίρεσαι!Το βαρομετρικό της είναι από παλιά εκεί...

Χρονια πολλα Πωλινα!να εισαι κ εσυ γερη κ ευτυχισμενη με την οικογενεια σου κ με το καλο να κρατησεις κ το νεο μελος της αγκαλια!

Αγγελικούλα μας καληνύχτα και καλή τύχη με τον οδοντίατρο!

Να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου στην ξαπλωτή Πωλίνα μας :).
Πωλινάκι μου σου εύχομαι ολόψυχα, χρόνια πολλά, χρόνια καλά με υγεία και απέραντη αγάπη και ευτυχία! Εύχομαι η κορούλα σου να βγει στην ώρα της γερή και δυνατή και να ολοκληρώσετε την οικογενειακή σας ευτυχία. Να σε χαιρόμαστε και να χαμογελάς πάντα!

Και νανουρισματικό είναι Λίλα μου αφού καταφέρατε κ με κάνατε να αισθανθώ τόσο όμορφα κ χαλαρά,σας ευχαριστώ!!!!!
Και ως γνωστό σπασικλακι σας γλυκοφιλώ και σας εύχομαι καλό βράδυ γιατί κοιμάμαι όρθια!!!!!!!

ΤΖινάκι μου καλά αποτελέσματα αύριο κ μη μασάς,όλα θα πάνε τέλεια!!!Μην ξεχάσεις να μας γράψεις πως πήγε

Quote:

---

Originally posted by Γλαύκη
Να τα εκατοστησεις Ελι μου κ να εισαστε παντα ετσι ευτυχισμενοι με το Γιωργο σου!Οτι καλυτερο να ερθει στη ζωη σου αυτη τη χρονια!Κ δουλεια αλλα πανω απο ολα ενα μωρο, ολοκληρωση της μεγαλης αγαπης σας .

---

Γλαύκη μου όσο και να τρέμω στην ιδέα ενός παιδιού λόγω του δύσκολου των ημερών νιώθω ότι η ευτυχία που θα μας φέρει θα είναι μοναδική. Θα μας ολοκληρώσει και θα μας δέσει πιο πολύ, θα μας κάνει πραγματική οικογένεια και το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Καληνύχτα ΠοπΓωτάκι! Καλή ξεκούραση :)

Καληνυχτα γιωτακι.καλη ξεκουραση.
Αγγελικουλα καληνυχτα και σε σενα.καλη "διασκεδαση" αυριο στον οδοντιατρο-θειο.

Eλακι συνεχισε την ιστορια της αγαπης σας!Μην μας κοβεις τωρα στο καλυτερο!


Καληνυχτα Γιωτακι κ Ατζελα!

Ναταλία μου με συγκινείς με τις ευχές σου και τα καλά σου λόγια :starhit:
είσαι σπάνιο παιδί!
Σας ευχαριστώ όλες σας για τις όμορφες ευχές και σίγουρα με τόση αγάπη που τις δίνετε κάτι θα πιάσει που θα πάει! Ας πιάσει πρώτα ένα παιδάκι και μετά μία δουλίτσα παρακαλώ! Πως θα τα συνδυάσω αυτά τα δύο βέβαια δεν ξέρω ακόμη αλλά όπως λέω πάντα, έχει ο Θεός! :lol:

Καληνύχτα Αγγελική και Γιωτάκι και καλό ξημέρωμα.

Σας καληνυχτώ κι εγώ με τη σειρά μου...Φτουτάτη,δε σχολιάζω για τη δική σου ιστορία,για ευνόητους λόγους...
Σύντομα θα πάρεις και πάλι τα πάνω σου κι έχεις πολλές δυνατές στιγμές ακόμα να ζήσεις!
Τζινάκι μου,όλων μας οι θετικές σκέψεις είναι μαζί σου αύριο στην εξέταση σου.
Να μην πονέσεις καθόλου(αν είναι δυνατόν) και να βγεις χαμογελαστή απ'το αποτέλεσμα!
Για το κέρατο μου μετά θα συγκρατηθώ και δε θα μιλήσω γιατί γίνεται για σένα και μια αδυναμία,
όσο να'ναι σου την έχω!Περιμένουμε τα νέα σου το συντομότερο δυνατό!Θα τηλεφωνήσω
στις βονταφόνες δίπλα σου να μάθω τα νέα και να τα γράψω κι εδώ.Καλό σεξάκι και στην Αγγελικούλα μας!
Καλή ξεκούραση σε όλους μας,ειδικά το κουρασμένο μας Ποπάκι(τη ζουρζουβιλιστορία θα την ακούσουμε άραγε;)
Γενέθλια όνειρα στις ταυρίνες μας,που γίνονται κατά ένα χρόνο ομορφότερες και σοφότερες!Είμαι σίγουρη τι θα ονειρευτεί
απόψε το Λιλάκι μας!Από Γ αρχίζει,αλλά περισσότερα και να με βασανίσετε δε λέω!Ελπίζω εγώ να μην ονειρευτώ το Δ μου,
που με ξεσηκώσατε-δε ντρέπεστε-με τα πάθη και τους έρωτες σας!Τι να κάνει άραγε η λατρεία μου;Μακάρι να έχει ζεστή
γεμάτη αγάπη και στοργή αγκαλιά να τυλίγει τις ανάγκες του,να μου είναι γερός κι αυτός κι οι σημαντικοί του!Λατρεία μου!
Αναμένω τη συνέχεια της ιστορίας μας με το πρωινό μου!Δεν τρώει μόνο η Τζίνα,τρώμε κι εμείς κι ας μην είναι ευχής έργο!
Καλό ταξίδι σε όσες ξενιτεύονται για ν'ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα την Κυριακή!Εγώ αποφάσισα να λουφάρω...Φιλάκια!

Καλημερα κοριτσουδια μου.πανω στο καλυτερο μας εκοψε χτες το τεχνικο προβλημα.

Καλημέρααα!
Πωλίνα χρόνια μας πολλά! Δυο Tαυρίνες μαχητικές και τσαμπουκαλούδες με ευαισθησίες και δυναμική γεννήθηκαν σαν σήμερα :D.

Πράγματι Λίλα στο καλύτερο μας έκοψε και ευτυχώς πρόλαβα να σώσω το κατεβατό που είχα γράψει. Μάταια προσπαθούσα να μπω επί μία ώρα. Είχα πάθει και πώρωση τρομάρα μου! Σας έχω όμως τακτοποιημένες....

καλημερα ελλακιον.και εγω ξυπνησα και στις 6 και μιση μπας και το ειχαν φτιαξει να διαβασω τη συνεχεια αλλα ατυχησα.

Συνέχεια της ιστορίας...
Σε όλη αυτή την ιστορία τους γονείς μου τους είχα αφήσει εντελώς απέξω. Έπαιρνα αποφάσεις για την ζωή μου και απλά τους τις ανακοίνωνα. Είχα γίνει λίγο σκληρή μαζί τους και αυτοί είχαν μείνει άφωνοι και ανήμποροι να επέμβουν. Ήμουν και μεγάλο κορίτσι τι να κάνουν άλλωστε;
Δεν θυμάμαι καν πως τους ανακοίνωσα ότι θα έρθει ο Γιώργος Θεσσαλονίκη! Έχω κενό μνήμης εκεί ειλικρινά! Ήταν μία δύσκολη πάντως ανακοίνωση και μάλλον λόγω των τραυματικών συναισθημάτων δεν μου έρχεται τώρα στην μνήμη. Οι άνθρωποι απλά πήγαιναν με τα νερά μου γιατί δεν θέλανε να με χάσουνε. Εγώ από την άλλη απέφευγα περίτεχνα τις συγκρούσεις γιατί δεν ήθελα να τους έχω απέναντι μου. Η Κατερίνα είχε ήδη μετακομίσει την άνοιξη που μας είχε περάσει στην Αθήνα. Ζούσα μόνη μου και το πεδίο ήταν ελεύθερο. Εκείνο το καλοκαίρι τα ξαναβρήκα και με την φίλη μου την Ελένη με την οποία είχαμε μαλώσει γιατί και η ίδια με είχε φλομώσει με το πόσο λάθος ήταν αυτή η σχέση.
Είμαστε στον Αύγουστο του 2006, οι μέρες περνούσαν και ο Γιώργος δούλευε σαν το σκυλί για να μπορέσει να μαζέψει ότι μπορούσε και να έρθει. Παθαίνει την ημέρα του δεκαπενταύγουστου ένα πρόβλημα με το γόνατο του. Ήταν πολλές οι ώρες δουλειάς και το πόδι του δεν άντεξε, ήταν μέρες με παυσίπονα αλλά εκείνη την ημέρα παρέδωσε ψυχή. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο, του έδωσα κουράγιο, του είπα φύγε, σταμάτα από την δουλειά θα βρούμε τρόπο να τα καταφέρουμε. Έφυγε λοιπόν από την Μύκονο και έτσι όπως ήταν ανέβηκε επάνω να με δει. Πήγαμε για λίγες μέρες στην Χαλκιδική, κάναμε μαζί διακοπές για πρώτη φορά! Κάναμε σχέδια για το μέλλον αλλά φοβόμασταν και οι δύο πολύ! Ήταν τόσο ευτυχισμένες εκείνες οι μέρες, ξυπνούσαμε μαζί, κοιμόμασταν μαζί, κάναμε βόλτες, μπάνια στην θάλασσα, τον πήγα σε ένα σωρό αγαπημένα μου μέρη στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Επιτέλους λίγες μέρες ηρεμίας, ζούσαμε τον έρωτα μας ανενόχλητοι . Οι μέρες κυλήσανε νεράκι για μία ακόμη φορά και πλέον είχαμε αποφασίσει τι θα κάνουμε. Θα ερχόταν να μείνει επάνω μαζί μου. Γύρισε Αθήνα, τακτοποίησε εκκρεμότητες, πήγε σε γιατρό για το πόδι του, μάζεψε τα μπογαλάκια του και τον Οκτώβριο ήταν επάνω.

Η συγκατοίκηση αν και στην αρχή την φοβόμασταν μας ήρθε τόσο φυσικά σαν να μέναμε μαζί χρόνια. Ότι ήταν δικό μου ήταν και δικό του, ότι ήταν δικό του ήταν και δικό μου έτσι απλά από την πρώτη μέρα. Σύντομα ο Γιώργος είχε βρει δουλειά σε μία ψαροταβέρνα στην παραλία της Νέας Κρήνης και εγώ συνέχιζα να δουλεύω στην τεχνική εταιρία στην Σίνδο. Το πόδι του είχε βελτιωθεί από την ξεκούραση και παράλληλα ξεκίνησε και φυσικοθεραπείες και σε λίγο καιρό σταμάτησε να πονάει. Ευτυχώς γλίτωσε την επέμβαση. Από την στιγμή που πάτησε το πόδι του ο Γιώργος στην Θεσσαλονίκη έκοψα κάθε οικονομική εξάρτηση από τους γονείς μου. Δεν ήθελα να τους δίνω το δικαίωμα να επεμβαίνουν στην ζωή μου μιας και ακόμη ήταν κάθετοι ως προς την ακαταλληλότητα της σχέσης μου. Μάταια προσπαθούσα να τους εξηγήσω ότι ο Γιώργος με αγαπάει και είμαστε ευτυχισμένοι μαζί, αυτοί τον χαβά τους και εγώ τον δικό μου. Παρόλα αυτά η σχέση μας με τους γονείς μου συνέχιζε να είναι οριακά καλή. Η αποδοκιμασία όμως στο βλέμμα τους με τσάκιζε. Ο χειμώνας πέρασε δύσκολα μεν αλλά με εμάς αγκαλιά και πιο αγαπημένους από ποτέ. Αρχίσαμε να δενόμαστε πολύ παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε. Τα ωράρια μας ήταν ανάποδα, ο Γιώργος δούλευε τα ΣΚ και τα απογεύματα και εγώ δούλευα πρωινά. Δεν μπορούσαμε να βρισκόμαστε πολύ, αλλά ήμασταν στο ίδιο σπίτι. Καθώς ήμασταν μαθημένοι σε χειρότερα, η διαφορά των ωραρίων ήταν για εμάς πταίσμα. Ο Γιώργος άρχισε να κάνει παρέες αλλά η Θεσσαλονίκη ποτέ δεν του ταίριαξε. Το μόνο πράγμα που αγάπησε πραγματικά από εκεί ήμουν εγώ, αλλά τον ένιωθα δεν θα άντεχε για πολύ, το κλίμα δεν τον σήκωνε. Εγώ από την άλλη είχα σοβαρά προβλήματα με την δουλειά μου, τα ωράρια εξαντλητικά, τα λεφτά λίγα, είχα και μεγάλες κόντρες με το τότε αφεντικό μου, είχα γίνει ένα ράκος. ʼρχισε να εξαντλείται και η δική μου υπομονή. Πλησίαζε η άνοιξη, έπρεπε να πάρουμε και πάλι αποφάσεις για την ζωή μας και την σχέση μας. Δύσκολες αποφάσεις. Αρχίσαμε να κάνουμε σενάρια στο μυαλό μας, μήπως να κατέβουμε Αθήνα; Λες να είναι καλύτερα εκεί τα πράγματα; Δεν ήμουν σίγουρη ακόμη αλλά το δούλευα στο μυαλό μου. Ο Γιώργος είχε την άνοιξη μία πρόταση για δουλειά στην Μύκονο, μία πρόταση που ήταν δύσκολο να αρνηθεί. Τα λεφτά που έβγαζε στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν αρκετά, και χρειαζόμασταν μεγαλύτερη άνεση οικονομική αν ήταν να κάνουμε το μεγάλο βήμα. Αποφασίσαμε να φύγει και πάλι, να πάει στην Μύκονο για μία καλοκαιρινή σεζόν, να κάνει ένα κομπόδεμα και να δούμε τι θα κάνουμε. Αν τα πράγματα πήγαιναν χειρότερα με την δουλειά μου θα μετακομίζαμε Αθήνα. Δεν είχε αποφασιστεί ακόμη τίποτα. Μάζεψε τα πράγματά του και για μία ακόμη φορά, έφυγε?. Σκίστηκε η καρδιά μου στα δύο εκείνη την άνοιξη. Όσο είχα τον Γιώργο δίπλα μου τα πράγματα όσο δύσκολα και να ήταν τα άντεχα, με το που έφυγε όλα έγιναν αβάσταχτα. Χειροτέρευε και η κατάσταση στην δουλειά και πλέον είχα αρχίσει από τα ζόρια μου να το ρίχνω και στο φαγητό. Έβαλα 10 κιλά εκείνη την δύσκολη περίοδο. Ήρθε το καλοκαίρι, άντε πάλι να παίρνω αεροπλάνα για να πάω να τον δω για λίγες μέρες. Τηλέφωνα και πάλι τηλέφωνα, λογαριασμοί στον Θεό και η ψυχολογία στα πατώματα. Παίρνω την μεγάλη μου άδεια για το καλοκαίρι στα τέλη Ιουλίου και κατεβαίνω στην Μύκονο για 2 βδομάδες. Επιτέλους διακοπές! Τα βάλαμε κάτω και τα συζητήσαμε. Ο Γιώργος δεν άντεχε άλλο να με βλέπει να υποφέρω και έτσι είπαμε αν γυρίσω πίσω και αν δω ότι δεν αντέχω θα παραιτηθώ. Έτσι και έγινε, επέστρεψα πίσω με ανεβασμένη ψυχολογία και με το χαμόγελο στα χείλη και την Δευτέρα γύρισα στην δουλειά. Με το καλημέρα σας φάνηκε η κακή η μέρα, κακός χαμός έγινε στην δουλειά και εγώ πλέον κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είχε γυρισμό. Είχα κουραστεί να ακούω μπινελίκια και να ξεφτιλίζομαι για ψύλλου πήδημα. Μέσα σε τρεις μέρες είχα παραιτηθεί!