Εγραψα ενα κατεβατό και κοπηκε η συνδεση και παει πααααααπω! Δεν ξερω αν "φταιει" η βροχη, σημερα πάντως η συνδεση μου δεν παει καθολου καλά.
Μολις βρω την υπομονη θα προσπαθησω να επαναλαβω - δεν ξερω αν "γουρουνοφέρνω" απο προχθες, αρρωστη ειμαι παντως και εχω ενα κεφαλι-καζανι.
Παντως, αυτο με τα "συμπτωματακια" που κανεις δεν τα παιρνει στα σοβαρά, ειναι ανω ποταμων! Οταν αγαπη μου σου λεω εχω κανει "αυστηράν" 3 εβδομαδες και ΔΕΝ ΧΑΝΩ, το λεω αληθεια, αλλιως δεν θα σου ερχομουν κυριε γιατρέ! Και δεν καταλαβαινω γιατι ολο το μηνα πρεπει να εχω ενα σπυρι εδω κι ενα εκει και να μαδιεμαι γιατι ακμη δεν ειχα ποτέ μου και δεν εχω μαθει να μην τα "πειραζω" - μονο αμα τρέξει πυον απο τη μουρη θα ασχοληθειτε εσεις;
Καλη της ωρα όπου κι αν βρισκεται τωρα, η ενδοκρινολόγος Ευαγγελία Βενακη (εχω φαει τον κοσμο και δεν μπορω να την εντοπισω με τιποτα! Μετα τη γεννηση του δευτερου παιδιου της εφυγε απο την ομαδα του κυριου Μορτογλου στο Ιατρικο Κεντρο και από τότε εχουμε χασει τα ιχνη της.... Ισως και να υπηρετει στο ΕΣΥ - κανενα τηλεφωνο δεν βρισκω, τιποτα-πουθενα...) ηταν η μονη γατρος που Ο,ΤΙ και αν της ελεγα το ακουγε προσεχτικα και το εξεταζε. Εχω δυσκοιλιότητα - Ναι, να το δουμε. Εχω καθυστερηση - Ναι, να το δουμε. Μια φορα το μηνα, ότι κι αν της ελεγα το σημειωνε και μου εδινε λύση! Με ρωταγε κιολας, μηπως αυτό, μηπως το αλλο; Μου εδειξε οτι πραγματικα νοιαζοταν για εμενα βραχυπροθεσμα και μακροπροθεσμα και οχι για τις "επιτυχιες" της ομαδας του στιλ ειχαμε 500 και τους αδυνατισαμε (αλλο αν το γαϊδούρι μετα ψοφησε....) Για εμενα ηταν η γιατρος-λαχειο μου. Και την ευχαριστω.