ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Godkiller - The Inner Pain

Back to reality
For the first time in my life
I thought it was good to be alive
But I was wrong...

The dreams of yesterday faded away
There is no more hope
No more hope

Back to reality
Where all is dull and grey
Where living is everyday an ordeal
Where everything can break down in a split second

What a mess I've made of my life
Will I have the strength to live one more day like today?
Blinded by a past I don't want to see anymore
And a future from where a bleakness is all I can see
What a mess I've made of my life
Will I have the strength to live one more day like today?

Back to reality
For the first time in my life
I thought it was good to be alive
But I was wrong...

The dreams of yesterday faded away
There is no more hope
No more hope
I just can't carry on this way...

My Dying Bride
Deeper Down



An unfortunate journey
Through a bleak sea of loneliness
I carved through the waves of grief
In a black vastness of self doubt

I have never felt so alone
So pitiful and wretched and low
I'm tried by a terrible wind
The misery and the pains blow

Fill my vast sails of ruin
Steer me toward a bleak end
A horizon of purples and reds
The still waters of my welcome end

The clouds of grey come overhead
A storm will hunt me down
And rip the guts out of my body
That I would surely drown

The unforgiving wind searches
And lashes me like a whip
The self-pity overwhelms me
My heart sinks like a ship

Thrashing out at torment and pain
The maddened sea engulfs me
I let myself be swallowed up
The magnificent weight upon me
[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/m/m...eper_down.html ]
Deeper I go, deeper down
Didn't think it could get any blacker
The cold bites, the pressure builds
I think I no longer matter

Can't tell if my eyes are open or closed
The grieving waters swallow
The pain I'm in through my life of sin
The Devil will doubtless follow

Loneliness is agony
For those of you who know
A war of grief and sadness rages
Through mind, body and soul

When lovers die and friendships fade
Whin kin all lie forgotten
The gates of agony spew forth
Your memories, stinking and rotten

So deep now I feel so numb
I'm ravaged by utter loss
The guilt, the grief, the astounding pain
My body, they all will wash

I hope I ne'er return to life
Oh, Christ just let me go
Let death devour my simple soul
Lest my misery grow

I quietly leave. A lonely sight
Relieved of all my guilt
To join a wall of deepest Hell
The Devil himself has built.

Bay oF Pigs

Listen
I've been drinkin'
As our house lies in ruin
I don't know what I'm doing
Alone in the dark
At the park or at the pier,
Watching ships disappear in the rain

The world's just bones
The world is black stones dressed up in the rain
with no place to go but
Home, just like Nance
On a night like this, why, she's
Pro-stars, pro-sky

All lit up and sick of fighting
Beneath the diseased lighting
Of the discotheque at night
It don't mean a thing, it never means a thing
It don't mean a thing, it never means a thing
It's got that swing

I've seen it all
I've seen it all
Magnolia's a girl, her heart's made of wood
As apocalypses go, that's pretty good
Sha-la-la, wouldn't you say

Please remove your spurs
Come to think of it, remove your antlers
Haven't seen you for ages
I still fly into rages
At the mention of your name,
Christine White

I think about you often, off in the desert,
Laughing your head off in the Forest of the Night
Say a prayer for the light

So now I live well
I live in the mine
I'm still slinging mud at the towers all the time
I took a walk
And threw up in an English Garden

I was born in the North, but my father's from the South
Love is a political beast with jaws for a mouth I don't care
You're upset - and have every right to be
Regretfully, you decline
Every night was a waste of time
Every night, every night, every night

You were on the side of good
I was inside of the sea's guts,
A crumbling beauty trapped in a river of ice
A crumbling beauty trapped in paradise,
Oh yes, it was Paradise

The tide comes in and the tide goes out again
I suppose this is the kind of thing we see every day
The tide comes in, the tide goes away
Oh, the tide comes in, yes the tide, yes the tide

A ransom note written on the night sky above
Reminds me what-in-particular about this wine I love
Like a punctured beast; better-off dead,
Compliments going to my head
La-da-da, la-da-da!

And speaking of my mind (the Sunflower)
And speaking of a world turning sour on you,
I was twenty years old in 1992
I was bathed in golden sunlight, alright

I was ripped on dope, you were a ray of sunshine
I was a hopeless romantic, you were swine
You've got to spend money to make money
You've got to stop calling me honey

Oh world, you fucking explosion that turns us around
The searchlight slumps over, so sick of the night,
And the kids on the boats, busted in the shipyard
Going down, down, down, down, down, down, down

You traveled light (all night, every night),
To arrive at the conclusion
Of the world's inutterable secret,

And you shut your mouth
I've seen it all

Free and easy, gentle, gentle
The wind through the trees makes you mental for me
Nancy, in a state of crisis, on a cloud



!


Ωραία μουσική έγραψε το παιδί

Ανώριμοι - Εκείνον

ΕΙΜΑΙ ΕΝ'ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ
ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ
ΧΑΜΕΝΟ ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΚΟΜΜΕΝΕΣ
ΝΑ ΣΤΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
ΕΛΑ ΝΑ ΒΟΣΚΗΣΟΥΜΕ ΓΚΑΖΟΝ

O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΒΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΤΟΥ ΚΟΥΦΑΡΙ
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΕΛΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕΙΣ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
ΣΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΓΑΜΙΟΥΝΤΑΙ
ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΣΟΥ ΚΑΒΑΛΑΩ ΤΟ ΠΟΔΙ
ΣΟΥ ΤΡΙΒΟΜΑΙ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΤΕΡΝΗ ΠΝΟΗ

O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΒΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΟΥΦΑΡΙ
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΕΛΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕΙΣ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΝΕΚΡΟΣ

O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
O ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ
ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΒΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΟΥΦΑΡΙ
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΑ Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΕΛΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕΙΣ

Trendy HooliGuns – Ζητάω παρέα

ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ
ΦΟΡΑΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ
ΜΕΤΑΞΩΤΗ ΚΥΛΟΤΑ
ΕΙΜΑΙ Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΠΛΗΡΩΝΩ
ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΝΩ ΔΩΡΑ
ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΑ ΧΡΕΩΝΩ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ
ΠΑΩ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΩ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ
ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΣΦΥΡΙΖΩ
ΜΑ ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΦΙΛΟ
ΜΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ ΚΑΛΗ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΦΙΛΟ ΓΚΟΜΕΝΑ
ΚΑΙ ΓΚΟΜΕΝΑ ΚΟΥΛΗ

ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΠΟΤΟ
ΝΑ ΠΙΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΩ
ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΜΕΤΟ
ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΚΑΝΩ ΠΟΛΥ ΠΑΡΕΑ
ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ
ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΩΡΑΙΑ
ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΑΡΑ
ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕ ΑΓΝΟΕΙ
ΜΙΛΑΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΠΑΡΑ
ΤΗΣ ΛΕΩ ΕΛΑ ΣΕ ΜΕΝΑ
ΑΣΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΡΑ
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ
ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ

ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ

ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΑΧΟΣ
ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟ ΠΑΧΟΣ
ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ
ΧΑΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΒΑΘΟΣ
ΔΕ ΠΑΩ ΚΑΛΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ
ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΤΕ ΩΡΑΙΑ
ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΑ
ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΤΕ ΩΡΑΙΑ
ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΑ
ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΤΕ ΩΡΑΙΑ
ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ

ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ
ΖΗΤΑΩ ΠΑΡΕΑ

Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει
Να' ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι
Να' ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη

Τι τραγούδι να σου πω
Εκεί που πας
Να μη μοιάζει με κανένα
Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς

Τι τραγούδι να σου πω, που να' χει αέρα
Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που' χουν λιώσει
Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει
Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν

Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει
Να μην έχει λάμψη, ούτε αξία...

Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά...

Τζίμης Πανούσης - Σουζάνα‏

Η ζωή έχει μια πόρτα, μια πόρτα πονηρή
μ' ένα κόκκινο φωτάκι και πληρώνεις για να μπεις
Έχει και υπογραφή σε ταμπέλα πλαστική

Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η ******* η ζωή

Σεξ, φαΐ, σκατά και ύπνος, εργασία και χαρά
μια ζωή να περιμένεις να γαμήσεις στην ουρά
με φαντάρους και φρικιά

Την κάνω να φύγω δειλά
Δεν έχεις να πας πουθενά
Κουφάλα χαλάς τη σειρά

Sir please, I don't want to make love
You have to go inside
μου ρίχνουν κιλίμια χαλιά

Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η ******* η ζωή

Όλα είναι ένα ψέμα μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή
μόλις είναι να μπεις, λίγο πριν την επαφή

Σουζάνα, Σουζάνα, Σουζάνα η ******* η ζωή

Στην επιστροφή από Λαγονήσι, σε ένα Punto που τρέχει με 90 και παίρνει τις στροφές στις 2 ρόδες, μια παρέα τρελοκόριτσων κάνουν τη δική τους αστρολογική διασκευή σε πασίγνωστο καλοκαιρίζον τραγούδι... Ιδού!

Μιχάλης Χατζηγιάννης featuring Λίτσα Πατέρα - Χωρίς αναπνοή

Και ανάστροφα ο Κρόνος γυρνάει
και τσακωνόμαστε με βάση τ'αστέρια
Εκδρομούλα ο Δίας με πάει
και θα βρεθώ με συγγενή στα μαχαίρια

Μα ο Άρης είναι εναντίον και αυτός
και με σπατάλες τα λεφτά μου μειώνω
Και αν σκεφτείς μ'Ερμή πως είναι ζευκτός
προβλέπω νεύρα, κακουχίες και πόνο
Α ρε Κρόνο...

Πάει το καλοκαίρι παίδες...

A Natural Disaster_Anathema

It's been a long cold winter without you
I've been crying on the inside over you
Just slipped through my fingers as life turned away
It's been a long cold winter since that day

It's hard to find
Hard to find
Hard to find the strength now but I try
And I don't want to
Don't want to
Don't want to go on and speak now
Of what's gone by
Cos no matter what I say
No matter what I do
I cant change what happened
No matter what I say
No matter what I do
I cant change what happened

You just slipped through my fingers
And I feel so ashamed
You just slipped through my fingers
And I have paid

Cos no matter what I say
No matter what I do
I cant change what happened
No matter what I say
No matter what I do
I cant change what happened
No no I can't change

Just slipped through my fingers
And I feel so ashamed
You just slipped through my fingers
And I have paid.

Unholy Matrimony - Memory Must Remain

Killing myself to live
A half life, a double pain
Two is power but two is war
One is peace but one is blight

Reason against heart
The choice of negation strikes
Mutilating the newborn god
Reducing His kingdom to ashes

Ashes from which no life can grow again
Except reasonable memory, memory, memory...

The myth is broken: Isolde lies dead on the ground
Who killed Her, what killed the sworn to be everlasting
Both a suicide and a murder
The treacherous whispers of Love acted again sewing both pain and shame

Love is a Lie

Memory must remain
Beyond the present stains of pain
And shame
Fight! Fight! Fight! Fight! Fight! Fight! Fight! Be proud!

The myth is broken: Isolde lies dead on the ground
Who killed Her, what killed the sworn to be everlasting
Both a suicide and a murder
The treacherous whispers of Love acted again sewing both pain and shame

Memory must remain
Memory must remain

Amy Winehouse


Wake Up Alone



It's okay in the day I'm staying busy
Tied up enough so I don't have to wonder where is he
Got so sick of crying
So just lately
When I catch myself I do a 180
I stay up clean the house
At least I'm not drinking
Run around just so I don't have to think about thinking
That silent sense of content
That everyone gets
Just disappears soon as the sun sets

This face in my dreams seizes my guts
He floods me with dread
Soaked in soul
He swims in my eyes by the bed
Pour myself over him
Moon spilling in
And I wake up alone

If I was my heart
I'd rather be restless
The second I stop the sleep catches up and I'm breathless
This ache in my chest
As my day is done now
The dark covers me and I cannot run now
My blood running cold
I stand before him
It's all I can do to assure him
When he comes to me
I drip for him tonight
Drowning in me we bathe under blue light

His face in my dreams seizes my guts
He floods me with dread
Soaked in soul
He swims in my eyes by the bed
Pour myself over him
Moon spilling in
And I wake up alone

Όσο μπορείς (K.Π. Kαβάφη)

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

“Γιατί αγαπάμε τα εγκαταλελειμμένα σπίτια και τα λέμε παλιά;
Γιατί η δίψα μας για το βαρελίσιο κρασί παραμένει άσβεστη;
Γιατί τόσο πολύ πονάμε για τα προδομένα μπουζούκια;
Προσκυνώ ακόμα όσους σταθμούς του τρένου απόμειναν.
Και ρέπω ακόμα για το ξενύχτι που ενώνει και δεν ψεύδεται.
Υπάρχουν ευτυχώς ακόμα μερικά καφενεία σε απομονωμένα χωριά
και στις εξοχές τόσα απροσδόκητα χαμομήλια αγριάγκαθα και θυμάρια.
Και τα πρώτα φώτα μιας πόλεως ανάβουν ακόμα όπως παλιά
και τα ολάνοιχτα καλοκαιρινά παράθυρα του ύπνου ακόμα δεν πάλιωσαν”

Θ. Γκόρπας

Cathedral - Funeral Of Dreams

As I walked through fields of innocence
My dreams were distorted with no defense
Earth's creatures beside me, what a joy to be
Bright flowers, gay sunshine, sweet destiny

Then one day scarecrow greeted me
My mind began to see truths unfolding
So I built - a house up in a tree
To view reality and began observing
From there I saw an abattoir for minds
A system of lies man is enslaved in
Murdered thoughts, human machinery
In life's factory keep the wheels turning

Now that the sun sets upon this magic land
My eyes are wide open to the ill fate of man

They put me in a place to educate
Instead my mind was raped, not yet turned eight
Stories of crucifixion and moral codes to live life by
Force-fed lies, defiled, brainwashed and blind

Then a priest with fire in his eyes
Warned me of my demise if I stopped believing
He said young man you'll burn in hell you see
Christ is your sanctuary, so just be subservant
Stand up and fight, defend your country
Kiss feet of the elite and you shall inherit
Your wealth up in the sky but first you have to die
And live in poverty - keep the wheels turning

Now that the sun sets upon this fated land
My eyes are wide open to the ill deeds of man

Where is this place, I once wondered free?
A funeral of dreams became reality

Grey concrete, human cage - society
Joys butchered, blind envy, bleak destiny
Killing yourself to get by in this murdered world
Words, music on black plastic; the truth!

Black towers over you and me authority
Destroy your will to be if you let them own you
Reclaim your mind, view life through your own eyes
You soon may realise your own true meaning
Fuck their wars, religious lies and laws
Guilt trips you're not the cause, don't just accept them
A life of misery they want for you and me
Just drink and be merry - stop the wheels turning

Now that the sun sets upon this magic land
My eyes are wide open to the ill fate of man

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.

-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

I feel alittle strange inside, a little Mr.Jekyll,a little Mr.Hyde..
Rory Gallagher-Απο Shadow Play...

Fuckin' Perfect

Made a wrong turn
Once or twice
Dug my way out
Blood and fire
Bad decisions
That's alright
Welcome to my silly life

Mistreated
Misplaced
Misunderstood
Miss knowing it's all good
It didnt slow me down.

Mistaking
Always second guessing
Underestimating
Look I'm still around

Pretty, pretty please
Dont you ever, ever feel
Like you're less than
Fucking perfect

Pretty, pretty please
If you ever, ever feel
Like you're nothing
You're fucking perfect to me

You're so mean
When you talk
About yourself, you were wrong
Change the voices in your head

Make them like you instead
So complicated
Look how we all make it
Filled with so much hatred
Such a tired game

It's enough
I've done all I can think of
Chased down all my demons
I've seen you do the same

Oh

Pretty, pretty please
Dont you ever, ever feel
Like you're less than
Fucking perfect

Pretty, pretty please
If you ever, ever feel
Like you're nothing
You're fucking perfect to me

The whole worlds scared
So I swallow the fear
The only thing I should be drinking
Is an ice cold beer

So cool in line
And we try, try, try
But we try too hard

And it's a waste of my time

Done looking for the critics
Cause they're everywhere
They don't like my jeans
They don't get my hair

Exchange ourselves
And we do it all the time
Why do we do that?
Why do I do that?

Why do I do that?

Yeeeeaaaahhh
Oooooooh
Oh baby pretty please

Pretty, pretty please
Dont you ever feel
Like you're less than
Fucking perfect

Pretty, pretty please
If you ever, ever feel
Like you're nothing
You're fucking perfect to me

You're perfect, you're perfect

Pretty, pretty please
If you ever, ever feel
Like you're nothing
You're fucking perfect to me

H το αλλο απο Gallagher...PHILBY
NOW AIN’T IT STRANGE THAT I FEEL LIKE PHILBY
THERE’S A STRANGER IN MY SOUL
LOST IN TRANSIT IN A LONESOME CITY
CAN’T COME IN FROM THE COLD
I’M DEEP IN ACTION ON A SECRET MISSION
CONTACT’S BROKEN DOWN
TIME DRAGS BY, I’M ABOVE SUSPICION
THERE’S A VOICE ON THE TELEPHONE
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
SURE IS DARK IN THIS CLOCKWORK CITY
CONTACT’S NEVER GONNA SHOW
I’VE GOT A CODE WHICH CAN’T BE BROKEN
MY EYES NEVER SEEM TO CLOSE
WELL I’M STANDING HERE IN THE SILENT CITY
SHADOWS FALLING DOWN
I’M DISCONNECTED BUT I DON’T NEED PITY
THE NIGHT’S GONNA BURN SLOW
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
NOW AIN’T IT FUNNY THAT I FEEL LIKE PHILBY
A STRANGER ON A FOREIGN SHORE
WELL I’VE GOT MY PLANS AND I MUST MOVE QUICKLY
THERE’S A KNOCK UPON THE DOOR
STILL IN TRANSIT AND I’M CLOSE TO DANGER
MY COVER CAN’T BE BLOWN
IT’S GETTING STRANGE AND IT’S GETTING CRAZY
TELL ME WHAT IS GOING ON
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
FOUR O’CLOCK AND NOTHING’S MOVING
SIX O’CLOCK AND THE DAYLIGHT’S STIRRING
MORNING COMES, MUST BE MOVING ON
ALL NIGHT LONG MY MINDS BURNING
MAKES ME FEEL SUCH A LONG, LONG WAY
FROM HOME, HOME
NOW AIN’T IT STRANGE THAT I FEEL LIKE PHILBY
THERE’S A STRANGER IN MY SOUL
LOST IN TRANSIT IN A LONESOME CITY
CAN’T COME IN FROM THE COLD
I’M DEEP IN ACTION ON A SECRET MISSION
CONTACT’S BROKEN DOWN
TIME DRAGS BY, I’M ABOVE SUSPICION
THERE’S A VOICE ON THE TELEPHONE
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH, YEAH

Mütiilation - The Eggs Of Melancholy

The desertic summer fades, the black curtains opens on a depressive autumn.
The ground gave rotten fruits this season.
The black wings of melancholy above the superstitious mortals.
The dogs bark at the moon, children wake at night.
Since the appearance of those weird black eggs,
No chance for an exorcism in this place forgotten by god
Some of them speak of witchcraft but no scapegoat to crucify.
Peasants in starvation and fear, epidemics over animals.
Each day opens on new victims, cursed by a strange evil.
No one to bless the funeral, the priest was buried one week ago.
Fields are changing to mass graves.
People dwell in the church which has turned weird and dark.
Ignoring the chapel is the nest, they get close to Evil.
Curse spreads over the villages around as a magnetic wave of sadness.
The wind carries the carrion's stench, the eggs of melancholy.

Τις νύχτες μπαίνεις στα όνειρά μου
λες κι ήρθες σε δικό σου κήπο
κι αν μεγαλώσαν τα φτερά μου
εγώ απ' το πλάι σου δε λείπω
Θεός αν είναι
...........................
Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια
ζευγάρια γίναν φτιάξαν σπίτια
μονάχα εμένα χάσκει ακόμα
χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια

Puissance - Hail The Mushroom Cloud

Let us ignore the answer, let us blind ourselves to the pole of execution.
Let us all strip down to the bare naked bones and let go.
Can you stand your own filthy self, i know i can't...
The memories burned onto the concrete foundations of this sad sad society
see it, worship it and love it, the true liberator.
After thousands of years seeking the face of god we have alas found and
tamed but a single finger.
But this finger is enough, enough to let loose the hell on earth and to set
free the winds of apocalypse.
Aren't we all ready, aren't we all set to go on with the world.
Aren't we all tired and and finally sick of the burden of life.
Even if there is god, he could never ever love a world like mine?
And even if he ever did, isn't this time to say that it's not right?
In heaven we are told, there are only beautiful things and only beautiful songs.
Why would heaven open it's gates for a human soul? We were made of dirt but
weren't we supposed to improve from dirt to something more, we really haven't have we?
Do you believe in mankind? I know i don't ...
There is an afterlife or so i'm told...But i have no idea what it is.
Maybe we have a second chance, only to make sure that we make all the same mistakes over again.
Isn't in time we stopped hoping for a change and started making a difference?
Do you believe in nuclear war? I know i do...
Aren't we all ready, aren't we all set to go on with the world.
Aren't we all tired and and finally sick of the burden of life.
Even if there is god, he could never ever love a world like mine?
And even if he ever did, isn't this time to say that it's not right.

Τειρεσίας_Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ξυπνάς και του καθρέφτη τη λίμνη αναταράζεις
ζαρκάδια ξαφνιασμένα θα πεταχτούν
θα φύγουν για τα δάση κι από το είδωλό σου
θα λείπουνε τα μάτια και η φωτιά

Θα ψάξεις τους δικούς σου τυφλός και τρομαγμένος
Ήρθε ο καιρός να μάθεις ποιοι σ' αγαπούν
μα η πόλη είν' άδεια κι ο μάντης Τειρεσίας
θ' αφήσει τον χρησμό του στην ξένη γη, σε ξένη γη

Τυφλός είναι κι εκείνος που κάνει ότι δεν ξέρει
πως πίνει απ' το πηγάδι το σκοτεινό
που ότι τον κατατρώει ανάγκη το 'χει κάνει
ή στην αυλή το κρύβει να ξεχαστεί

Την ώρα αυτή στον κάμπο, ομίχλη κατεβαίνει
τα σκιάχτρα, τα κουρέλια θα φοβηθεί
τρέξε να ψηλαφήσεις την πλάση, ακριβέ μου
το μπράτσο της απλώνει να κρατηθείς, να κρατηθείς

ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΔΙ ΩΡΑΙΟ_ ΑΣΙΜΟΣ

Είσαι παιδί ωραίο
κι υπηρετείς στα Ρέο
για γαλονάκια και βαθμούς σε είχανε
Σου φτιάχνουν το μεράκι
με το κομπιουτεράκι
μα να χαζεύεις το κενό
σε βρήκανε
κι όλοι αποφανθήκανε πως ετρελάθης
αφού δεν προσαρμόστηκες καλά να πάθεις

Ω εποχή ραγδαία
απέβηκες μοιραία
και χάλασες τόσα παιδιά ευαίσθητα
αναρωτιέμαι ως πότε
θε να με τρώνε αι κόται
γιατί στα πίτουρα βαθειά
μπερδεύτηκα
Μες στον πυρήνα σου θαρρώ πως θα μπουκάρω
τον ζωικό μου τον παλμό να ξαναπάρω

Οι μέρες αποφράδες
με ξόρκισαν παπάδες
κι αμαρτωλό με βγάλανε και βλάσφημο
Κι εγώ να καταπίνω Τιτανικός θα γίνω
να σας βυθίσω στο στερνό μου χάσιμο
Οτι ενθάδε κείμεθα
Ω ξείν' αγγέλειν
κι απολωλότες είμεθα απ΄την αγέλην

"Ακόμα κι η παραμικρή υπόθεσις γίνεται σωστή περιπέτεια,
Αλγεβρικές εξισώσεις τα βήματά μου"

Κ. Καρυωτάκης

Razastarr - Απ' το μηδέν στο είμαι

Δηλητήριο γλυκό όταν σκοτεινιάζει η μνήμη
να μην θυμάμαι θέλω τόσα, μα η πληγή δεν κλείνει
ο φόβος γύρω μου θα μείνει...
μαύρο φως που η ομίχλη δίνει
μα για να δώσω μια να φύγω από 'δω
πρέπει να γίνει μηδέν...
πρέπει να γίνουνε τα λόγια στάχτη,
να σκοτώσω το χειμώνα που δεν είδα κι έχω πάθει
απ' τα δικά μου πάθη
μα τι να δω αφού σκεπάζω τα μάτια σ' όλα τα λάθη...
Τι κι αν δε μάθει ο υποφαινόμενος, τι κι αν δε μάθει...
εγώ σου δίνω λουλούδι, εσύ μου δίνεις αγκάθι
πόσα να μάθω απ' τη ζωή που το μυαλό δεν πλάθει
παντρεύτηκα τη τρέλα μου σ' όλα τα μήκη και βάθη...
να σε γνωρίσω μάλλον θέλω ξανά
νοιώθω καλύτερα όταν κλέβω τα όμορφα σου μυστικά
μου 'χεις πει μονάχα για αυτά που βάζουν φωτιά
γι' αυτό έχω βάλει στο κιβώτιο νεκρά και προχωράω
μήπως μάθω στη στεριά σου να ακουμπάω
στο ρελαντί τσουλάω και μετά βουτάω...

Ζωή μικρή βούτα βαθιά και πάρε με μαζί σου
είν' η στιγμή μαζί σου κόλαση μα και νησί του παραδείσου
μαθαίνω δύσκολα πως δίνεις το κλειδί σου
θέλω εξίσου κάθε ώρα μου δική σου...

Ζωή μικρή βούτα βαθιά και πάρε με μαζί σου
είν' η στιγμή μαζί σου κόλαση μα και νησί του παραδείσου
απ' το μηδέν στο είμαι κόβω βόλτες αυτό θυμήσου...

Τι να πω, πάει εφτά το πρωί
στην αυγή η ψυχή μάλλον βγαίνει καθαρή
το μηδέν μοιάζει με δύση και το είμαι με ανατολή
μα και ανάποδη να είναι η διαδρομή αυτό αρκεί
το ζουμί μάλλον θα είναι εκεί για την κακιά στιγμή
όλο το δηλητήριο που ήπια θα καεί μες το σκοτάδι
η νύχτα όλο παίρνει, μισό μου δίνει χάδι,
Θεός και πλάνη που με πάει στον Ουρανό ή τον Άδη...
μα το πρωί εξακολουθεί την νύχτα να σκοτώνει
εκεί πιάνω τιμόνι...
και πόσο μόνη έιν' η ζωή μου... μόνη
έτσι τραβιέμαι στο βυθό όταν το μυαλό διπλώνει
αν θα γυρίσω θα 'μαι πάλι ένα πιόνι
προτιμώ το βυθό μου λοιπόν κι ας είναι τέρμα...
άλλο τόσο είν' ο ουρανός μου τέρμα
πόσο να δώσω στη ζωή μου ακόμα σπέρμα
όταν βολτάρει το βλέμμα είν' όλα ψέμα...

Ζωή μικρή βούτα βαθιά και πάρε με μαζί σου
είν' η στιγμή μαζί σου κόλαση μα και νησί του παραδείσου
μαθαίνω δύσκολα πως δίνεις το κλειδί σου
θέλω εξίσου κάθε ώρα μου δική σου...

Ζωή μικρή βούτα βαθιά και πάρε με μαζί σου
είν' η στιγμή μαζί σου κόλαση μα και νησί του παραδείσου
απ' το μηδέν στο είμαι κόβω βόλτες αυτό θυμήσου...

Βαβυλώνα - Αλήτης στη χώρα των θαυμάτων

Πήρα κουράγιο και πριν προλάβω να ησυχάσω
ήπια ρουτίνα να μικρύνω να περάσω
σε ένα κόσμο καινούριο ξένο
που είναι όλα εδώ τόσο μικρά μα εγώ επιμένω.
Να 'χω τη νύχτα ένα βήμα από τη μέρα
να φωνάζω στο φεγγάρι καλημέρα
να ταξιδεύω σε καινούρια μονοπάτια
εκεί που χάνεται ο χρόνος απ' τα μάτια.
Ωωω χω! Και τι ωραία!
Γίνομαι πιόνι σε μια μαγική σκακιέρα
για να κερδίσω πρέπει να φαω τον βασιλιά
μα είμαι μόνος δεν ακούγεται μιλιά.
Και πριν το τέλος σαλτάρω πάλι
για να κερδίσω θέλει στέμμα στο κεφάλι
που να το βρω εγώ εδώ την κοπανάω
κι αρχίζω λεει να τρέχω να πηδάω.
Παίρνω από πίσω το λαγό χωρίς να νοιάζομαι εγώ
αν μπορέσω να γλιτώσω ή αν θα πνιγώ
εκεί που χώνεται βαθιά μέσα στο χώμα για να μπει
πάω και εγώ κρυφά από πίσω μη με δει.
Κι όταν τινάχτηκα και βγήκα από το χώμα
έμεινα ώρα μ' ανοιχτό και κρεμασμένο ρε το στόμα
όσα έβλεπα ήταν μικρά μα εγώ μεγάλος
και πολύ το ευχαριστιόμουνα που ένοιωθα ένας άλλος.
Δυνατός πολύ για πρώτη μου φορά
μέχρι που σκέφτηκα γιατί και μου κόπηκε η χαρά
ένοιωσα κυνηγός εν ελέω θηραμάτων
ένας αλήτης στη χώρα των θαυμάτων.
Είμαι αλήτης στη χώρα των θαυμάτων
ορατό αποτέλεσμα αοράτων
είμαι αλήτης στη χώρα των θαυμάτων
βλέπω αλήθεια εν μέσω οραμάτων.
Ω, κι έπεσα κάτω
κι είδα απέναντι ένα χαμογελαστό χοντρούλη γάτο
να μου κουνάει την ουρά να μου στέλνει και φιλιά
να μου μιλάει με την δικιά μου τη μιλιά.
Να μου γελάει, να με κοιτάει φιλικά
μα τα μάτια του εμένα μου έμοιαζαν διαβολικά
τότε φοβήθηκες παρέα μου όνειρό μου
πήρε τη φάτσα απ' το παλιό το αφεντικό μου.
Τότε σαλτάρω να τον πνίξω ρε το γάτο
κι όπως τον βούτηξα γλιστράω και φτάνω μόνος μου στον πάτο
Ω, κι έχει σκοτάδι παντού
και το χώμα που πατάω έχει το χρώμα του ουρανού.
Και φοβάμαι να μην πέσω και τ' αγγίζω με τα χέρια
και αρχίσαν το τραγούδι όλα τα αστέρια
κοιτάω ψηλά και βλέπω γη
τότε με σπρώχνει για να βγει λεει η αυγή.
Κυνηγημένη από ένα κόκκινο φεγγάρι
και στο βάθος ένα τεράστιο μανιτάρι
να μεγαλώνει, να αφήνει σκόνη
και την ψυχή μου το κακό σαν να πλακώνει.
Τότε ένα χέρι με παίρνει πάνω
και εγώ φοβήθηκα μήπως και ήρθε η ώρα να πεθάνω
κι είπα να κλάψω, μα δε γαμιέται
έχουμε άλλο ένα κουπλέ και όποιος βαριέται
να βρει το άσπρο στον κύκλο των χρωμάτων,
ας γίνει αλήτης στη χώρα των θαυμάτων.
Ορατών τε πάντων και αοράτων
είμαι αποτέλεσμα δικών σας πειραμάτων
κυνηγημένος από βαλέδες και ρηγάδες
από βασίλισσες που δέρνουν βασιλιάδες.
Μα το κεφάλι μου στο δήμιο δε χαρίζω
μπαίνω ξανά μες τον καθρέφτη και γυρίζω
στον κόσμο τον δικό μου των άψυχων πραγμάτων
κουράστηκα, ο αλήτης, στη χώρα των θαυμάτων.

Η πρώτη πανσέληνος στον κόσμο


Φορούσα κουρέλια κι έτρεχα στα τέσσερα

είχα τυλίξει τα πληγιασμένα πόδια σε φύλλα δέντρων

πατούσα σε θραύσματα από παλιά ρολόγια

ένας κούκος χτυπούσε διαρκώς μεσάνυχτα

είχα μόλις αντέξει την εποχή των παγετώνων

και το καλοκαίρι έσταζε καυτό ιδρώτα

δεν είχα γονείς ούτε ιστορία

θυμόμουν μόνο το αυγό που έσκασε

και τον κόκκινο κρόκο που ήλιος ξεπήδησε από μέσα.

Σε είδα ξαφνικά ψηλό και ακίνητο

στην μέση εκεί του πουθενά

να μου ανοίγεις διάπλατα τα χέρια.

Τυφλά χώθηκα στην αγκαλιά σου.

Κάτι παλιό τότε κατέρρευσε με θόρυβο

και η πρώτη πανσέληνος γεννήθηκε στον κόσμο.



Χλόη Κουτσουμπέλη

Η λάμψη της αστραπής πίσω απ' το βουνό


αρχίζεις να χαμογελάς
παντού
μέσα σου
μόλις οι λέξεις ξεχύνονται
απ' τα δάχτυλά σου
στα πλήκτρα
κι είναι σαν
να ονειρεύεσαι τσίρκο:
εσύ είσαι ο κλόουν, ο θηριοδαμαστής,
ο τίγρης,
είσ' αυτός που είσαι
καθώς
οι λέξεις σαλτάρουν
μεσ' από φλεγόμενα στεφάνια,
εκτελούν τριπλό άλμα στον αέρα
από τραπέζιο σε
τραπέζιο, κι ύστερα
αγκαλιάζουν τον
Άνθρωπο Ελέφαντα
καθώς
τα ποιήματα συνεχίζουν να βγαίνουν,
ένα ένα
γλιστράνε στο
πάτωμα,
όλα πάνε ρολόι'
οι ώρες πετάνε και φεύγουν
και ξαφνικά
έχεις τελειώσει,
πηγαίνεις στην κρεβατοκάμαρα,
πέφτεις στο κρεβάτι
και κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου
εδώ στη γη,
η ζωή είναι επιτέλους τέλεια.

η ποίηση είναι αυτό που συμβαίνει
όταν δεν μπορεί να συμβεί
τίποτ' άλλο.



Τσαρλς Μπουκόφσκι

ειμαι μυστηριο τρενο δε θελω να χω επιβατη..

Εγώ κοιμάμαι στο σπλάχνο της θύελλας

Και ξυπνώ με ξάστερα μάτια.



Πωλ Ελυάρ

Ραψωδός Φιλόλογος - Επιβάτης

Νιώθω επιβάτης σ’ ένα τρένο χωρίς στάση και προορισμό
Να κατεβείς όμως τι να πεις κάπου πρέπει να βγεις
Και εσύ πού, γιατί και πώς δεν έχει σχέση.
Πρέπει μόνο να κατασταλάξεις και να το φέρεις εις πέρας κι ας μην σ’ αρέσει
Ούτως ώστε να μην γίνεις νέος Βρούτος
Νιώσε εσύ ανθρωπιά και τα συναισθήματα του συνανθρώπου μόνο πλούτος
κι άσε τον εγωισμό δέξου το, σκάσε
Πάτα κάτω την αξιοπρέπεια και να σε νοιάζει μόνο να μην θυμάσαι
Άλλωστε εσύ δεν ήθελες να είσαι στο βαγόνι
αφού βίασες και πάλι να κρατήσεις το τιμόνι,
ώσπου τελικά πήρε πρωτοβουλία και σε άλωσε.
Κι’ όταν έπρεπε για κάτι να μιλήσεις,
έβρισκες δικαιολογίες να σιωπήσεις
μα δεν σε ένοιαζε αφού πάλι βρέθηκε κάποιος για σένα και τα μπάλωσε.
Μα δεν πειράζει λέω, λες, λέμε, λέτε
αφού ζούμε στην χώρα του δεν γαμιέται.
Δεν δαγκώνουμε ποτέ το χέρι του αφεντικού που μας μεγάλωσε.
Και ίσως να ‘μαστε ευγνώμονες που είμαστε αγνώμονες
και βάλαμε για γνώμονες
αυτούς που ο καθένας χωριστά πάνω σε πτώματα σκαρφάλωσε
Και άμα θελήσεις να ανεβείς βιαστικά είναι ίσως ότι δεν έπραξες σωστά,
τώρα είναι αργά, έχει ράγες μπροστά.
Κι’ όσοι πουν στον οδηγό όπως τόσοι, την ταχύτητα να ελαττώσει
αυτός θα τους πει και πάλι, αφού η βόλτα τελειώσει
Λύση η μόνη να πηδήξεις εν κινήσει
ή μέσα στο τρένο όλη η ζωή σου για πάντα κολλήσει και ποτέ δεν γυρίσει…
πίσω. Δεν ορκίζομαι ότι θα ζήσω μα από το να μείνω σαν την βελόνα κολλημένος στο δίσκο
παίρνω το ρίσκο…

Μια μέρα

κάποιος θα βρει ένα ξέφτι στον ουρανό
θα το τραβήξει και


θα πέσουν όλα τα ποδήλατα των αγγέλων

όλα

το εννοώ



Γιάννης Στίγκας

I'd like to think, that when i die
i'd get a chance another time

Iron Maiden/Infinite Dreams

Και ή παίζεις τρικυμία ή πνίγεσαι.



Οδυσσέας Ελύτης

ENERYTHING BURNS

She sits in her corner
singing herself to sleep
Wrapped in all the promises
that no one seems to keep.
She no longer cries to herself
no tears left to wash away
just diaries of empty pages
feelings gone astray
But she will sing...


Till everything burns
while everyone scream
Burning their lies
burning my dreams
All of this hate
And all of this pain
I'll burn it all down
As my anger reigns
Till everything burns


Walking through life unoticed
Knowing that no one cares
Too consumed in their masquerade
No one sees her there
And still she sings


Till everything burns
While everyone scream
Burning their lies
burning my dreams
All of this hate
and all of this pain
Burning it all down
as my anger reigns

Η ζωή δεν είναι όνειρο. Σηκωθείτε. Σηκωθείτε. Σηκωθείτε.



Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

Κοιτα που η μερα μου παλι ξεκινησε
και στον καφε απεναντι μου δεν σε βλεπω.
Ως και το μπρικι μου, σε αποθυμισε
για μενα μη ρωτας - εγω απλα αντεχω.

Βαζω τα ρουχα μου και τα παπουτσια μου
φοραω τη μασκα για να βγω στο καρναβαλι.
Ο ονειροκριτης, μου 'πε διστακτικα
πως και αυτη η μερα θα'ναι χαλι.

Μα δε γαμιεται - τωρα συνηθισα
εγινα ενα μ' ολα τ' αψυχα του κοσμου.
Σιγα τα λαχανα, μαλακα μου,
κατι θα βρω μες τη ρωγμη του χρονου.
Δεν ειμαι δα κι ο πρωτος που εχασα
ο,τι αγαπουσα για ενα Εγω και μονο.
Τι κι αν για λιγο ομορφα ενιωσα;
Ο τρισκαταρατος ακομα το πληρωνω....

Ακομα καιγομαι, ακομα σερνομαι
ακομα φτυνω τη χολη μου μες τη χουφτα.
Μη με ρωτας, σου λεω, αν ντρεπομαι
εχω τον εαυτο μου που φωναζει ''γιουχα''.

Καιω τα ρουχα σου και τα αντιγραφα
νομιζοντας πως ετσι θα σε αποφυγω.
Φτυνω τα κρινα σου, μα και τα νουφαρα
μονολογω "που θα παει θα ξεφυγω..."

Στο πρωτο απαγγειο μας νομιζα σ'αδειασα
απ'το κεφαλι, μα η καρδια μου αγκομαχαει.
Δευτερη σταση: ουτε που δακρυσα
το ******** το κεφαλι μου ποναει.
Τριτη και τελειωσα -ειπα απο μεσα μου-
κοιτα τραγουδια ομως ακομα σου γραφω...

Αναρωτιεμαι, που πηγε η μπεσα μου;
Λες να την αφησα στον αδειανο μου ταφο;

Το πηρα αποφαση - δε συνεχιζεται
αυτη η κατασταση, καταντησε αηδια.
Δεν εισαι πλαι μου γιατι το διαλεξα
γιατι το να'μαστε μαζι δεν είχε ουσια...

Δεν ειχε νοημα ουτε και χρωματα
χαθηκαν ολα ξεθωριασαν απ'το ξυδι.
Τα ομορφα αρωματα, δυστυχως γιναν'
κι αυτα λεκες σε σαπιο σανιδι.
Το αγγιγμα σου, θυμαμαι δεν μ' αγγιζε
και η φωτια σου, γινηκε σταχτη.
Η αγαπη επαψε να υφαίνεται
για τα καλα στο μικρο μας τ'αδραχτι.

Το ονειρο μου, δεν το καταλαβες
το ονειρο σου, δεν εκατσα ν' ακουσω.
Αρα συμπερασμα: Εφτασε η στιγμη,
το τραγουδι καπου εδω να κλεισω...

Στον εαυτο μου, αυτα ψυθιρισα
αυτα μου ειπα - μπας κι ηρεμισω.
Λυπαμαι ακομα, που δεν σε νικησα,
μα που θα παει, καποτε θα σε νικησω...

Καποτε θα μπορω χωρις τη σκεψη σου
απλα κι εγω σαν ανθρωπος να ζησω.
Να μη με τυρανα το καθε βημα μου
θα βρω τον τροπο το μυστηριο να λυσω.

θα βρω τη δυναμη, μακρυα απο σενανε
καινουργια ονειρα να ξαναχτισω.
Δεν ειναι προσκληση, ουτε και καλεσμα
ουτε που θελω να σε συναντήσω.

Ποτε τα μεσα μου, απλα δε δεχτηκαν
τουτη την εποχη που ολα τα σηκωνει.
Αγαπες δανεικες......γεματες σκονη
δεν ειναι αυτα σου λεω για μενανε
και για κανενανε, απλα συμβιβαζομαστε ολοι
ψαχνουμε ματαια το ρολο μας
μα για το εργο τουτο δεν μειναν αλλοι ρολοι.

Αυτα μου ειπα και ξεκινησα
τη μερα, εντελλει, δεν μπορεσα να πεισω.
Ειναι και γκριζος ο καιρος
αντε να δω πως θα συνεχισω..

Knuckledust - Old Habits Never Die

Can’t see a positive view
Through these negative eyes
Am I chasing a dream that just doesn’t exist?
There’s a fire burning deep inside
With a will to live and a will to die
Everytime I ask the question why, I look to the sky
For a god that never answers
I’m sick, I’m tired of this shit, I’ll deal with it right now

Our time is now
I’ll make my own choices
Our time is now
Always looking forward

I lost faith in all I hoped for
Dreams were slammed shut
With every opened door
I’ll take time, collect my thoughts
Erase my mind, choose the next step
When opportuniy knocks
You think it’s knocking for us?
We work hard for all this shit you see
Represent for the cause of day one
No ambition, only personal gain

Never accepted
No future
We see through it all
Do it our own way

στα ορια της σιωπης
ταξιδευουμε παντα μονοι
μερικοι επιστρεφουν καποτε
αλλοι κολανε εκει για παντα

καπου τριγυριζει μια παραξενη ματια
κατι σε γεμιζει με θανατου σιγουρια
κανεις δε θες να σε δαμασει
κι ομως πονας για οτι εχεις χασει
και ρωτας