ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

Quote:

---

Originally Posted by favvel

Ναταλία...έχω καταλάβει δύο πράγματα για μένα..
πρώτον ότι με βολεύει και αισθάνομαι πιο οικεία όταν μιλάω με κάποιον απ'το ίντερνετ μέσω μηνυμάτων παρά όταν τον συναναστρέφομαι από κοντά..αυτό το λέω σχετικά με τη συναναστροφή μου με άλλους,που είναι κάτι που φοβάμαι και αποφεύγω για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά τον κάθε άνθρωπο..
είτε αν δεν ξέρει το πρόβλημα που έχω περάσει (όπως δύο φίλες που τις έχω 10 χρόνια ξέρουν ότι εντάξει δεν είμαι και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος αλλά δεν τους έχω πει τπτ για όσα έχω περάσει γιατί αισθάνομαι δεν θα με καταλάβουν..οπότε θα μου πεις τι φίλες είναι..εε τις συμπαθώ πάντως είναι καλές κοπέλες..)οπότε σε αυτήν την περίπτωση αποφεύγω να βγω μαζί τους γιατί δεν έχουμε κοινή βάση και αλληλοκατανόηση..
είτε αν είναι φίλος αποφεύγω να βρεθώ από κοντά γιατί έχω ένα θέμα με τους γονείς..
είτε αν είναι άτομο που έχει περάσει ψυχολογικά προβλήματα όπως εγώ αλλά είναι χειρότερα από μένα πάλι επηρεάζομαι κι εγώ και πέφτω ή τέλος πάντων πάλι δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε κοινή βάση..
είτε αποφεύγω να βγαίνω με άτομα υγιή επειδή πάλι δεν έχουμε κοινή βάση..εγώ είμαι μαύρη και ντρέπομαι να τους πω τι κάνω ή τι έχω κάνει όλα τα χρόνια της ζωής μου..
σε κάθε περίπτωση αποφεύγω να βγαίνω..αποφεύγω να έρθω αντιμέτωπη με τους ανθρώπους..
και νομίζω ότι αυτό μου συμβαίνει επειδή έχω μια οπτική ανταγωνισμού γενικά..ότι δίνεται μια μάχη ποιος είναι ο καλύτερος..
δεν αντιμετωπίζω τους ανθρώπους σαν ίσους αλλά σαν κατώτερους και ανώτερους..υποσυνείδητα αυτό..
οπότε αν είναι να βγω με υγιή άνθρωπο ξέρω ότι είμαι κατώτερη και θα φάω ήττα οπότε δεν το επιχειρώ..κλπ..
δλδ δεν είμαι χαλαρή να κάνω πλάκα με κάποιον..δεν αφήνομαι στην παρέα..
πάντα έχω το άγχος να φανώ καλή,να φανώ ότι καταλαβαίνω και όχι ότι είμαι χαζή..και στο τέλος απ'το άγχος μου μπλοκάρω και όντως δεν καταλαβαίνω..
επίσης όταν βγαίνω θέλω ο άλλος όπως εδώ στο φόρουμ να ασχολείται μαζί μου..
αυτό δε γίνεται όμως..πρέπει κι εγώ να δίνω και αυτό δεν το'χω μάθει ακόμα στη ζωή..

το δεύτερο που έχω καταλάβει για μένα για να μη λέω πολλά,είναι ότι έχω φτάσει 28 χρονών και δεν έχω βρει τι δουλειά μ'αρέσει..
επέλεξα το βοηθός φαρμακείου έτσι για να έχω μια δουλειά όχι ότι μ'άρεσε..
και πλέον δεν πιστεύω ότι θα βρω ποτέ τι μ'αρέσει..ίσως γιατί δε θέλω να δουλέψω..αυτό έχω καταλάβει..

γενικά ενώ μου τα έγραψες πολύ ωραία όλα κι ενώ συμφωνώ έτσι όπως τα λες ωστόσο νομίζω ότι στην πράξη διαφωνώ..
δλδ στο να κάνω πράξη τα όσα μου λες εκεί χωλαίνω..
μπορώ να κάθομαι μια ζωή να γυρνάω γύρω απ'το ίδιο σημείο,γύρω απ'τον εαυτό μου,να συζητάω μια ζωή τα ίδια πράγματα,αλλά όλο μέλι μέλι και τηγανίτα τπτ που λένε..

---

Μα λογικό είναι και αυτό που λες...το δύσκολο είναι η απόφαση και η πράξη, όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέει, δεν έχει σημασία πόσο παρόμοιες εμπειρίες μπορεί να έχεις με καποιον η πόσο σωστά λόγια θα βρει να σου πει. Ο αγώνας μας είναι δικός μας και κανείς δεν θα τον κάνει για χάρη μας, κάνεις δεν μας χρωστάει τίποτα και δεν θα μας λύσει τα προβλήματα. Εισαι μόνη σε αυτό και πρέπει να πάρεις την απόφαση να πάρεις την ευθύνη του εαυτού σου στα χέρια σου. Τον αγαπάς αρκετά τον εαυτό σου για να πεισμωσεις και να το κάνεις;

Το ότι αναγνωρίζεις τα μοτίβα από το σκεπτικό σου όσον αφορά τη σύγκριση και τον ανταγωνισμό στις συναναστροφές σου κλπ είναι ένα πρώτο βήμα. Το δεύτερο βήμα είναι να εκθετεις τον εαυτο σου σε συναναστροφες με διαφορους ανθρωπουε και να αρχίσεις να τροποποιείς τη συμπεριφορά σου ωστε να αισθανεσαι το λιγοτερο δυνατον αβολα, για να αρχίζεις να βλέπεις μικρές θετικές αλλαγές. Ναι είναι δύσκολο στη πραξη. Αλλά πρέπει να αρχίσεις για να κάνεις την υπέρβαση.
Ειπε και κάτι άλλο πολύ εύστοχο ο kavkaz που δεν πρόσεξες...ξεκινάει το σώμα και το μυαλό ακολουθεί. Πρέπει να κάνεις ένα μικρό υπολογισμένο βήμα πίστης κάθε φορα, να θετεις εναν μικρό στόχο και να τον κατακτας και ας μην πιστεύεις σε φάση "i believe i can fly" κλπ...δες το σε φάση "ας το κάνω δε γαμιεται".
Πχ πας στο φαρμακείο...βάλε στόχο πχ ότι "σήμερα δεν θα ρίξω κάτω καμια σακούλα" ξέρω γω...αν σου πέσει τον βάζεις ξανά την επόμενη μέρα τον στόχο, αν τα καταφέρεις είναι μία πρόοδος, νιώσε μία ρημαδα φορά καλά με τον εαυτό σου.
Και μετά βάλε ένα καινούριο μικρό στόχο σαν και αυτόν, δεν μπορώ να ξέρω τι θα ήταν αυτό το ξέρεις μόνο εσύ. Το θέμα είναι να παρατηρείς τι χρειάζεται να κανεις και βλέπω έχεις την κατάλληλη κρίση.
Τα όμορφα λογακια που εμπνέουν δεν σε βοηθάνε λοιπόν...υπάρχει και η λογική ότι αυτά μας εμποδίζουν καμία φορά να προχωρήσουμε γιατί δίνουν στον εγκέφαλο μας την ψευδαίσθηση ευφοριας/ανακούφισης/επιτυχίας χωρίς πρακτική πρόοδο. Ε χεστα λοιπόν τα όμορφα λογακια και τις ωραίες ιδέες αφού δεν σου ταίριαζει.
Δρασε με γνώμονα την λογικη και παιρνε μικρές πρακτικές αποφάσεις και υλοποίησε τις. Όταν τα καταφερνεις θα νιώθεις όλο και καλύτερα και αν θα αποτυγχάνει μία φορα κατι θα προσπαθείς ξανά την επόμενη μέρα. Αν κάθεσαι και λυπασαι τον εαυτό σου δεν θα γίνει τίποτα.

Α και κάτι άλλο σχετικά με τη δουλειά...σπάνια αρέσει σε κάποιον πολύ η δουλειά του και τον γεμιζει κλπ, όλοι βαρυγκομανε για κάποια κομμάτια της εργασίας τους οποια και αν είναι αυτη, δουλειά ειναι, αν ήταν κάτι ρόδινο θα το λέγανε διακοπές :P
Δεν νομίζω πως αυτό είναι τοσο το πρόβλημα όσο η αυτοπεποίθηση σου και ο τρόπος που συσχετίζεσαι/συγκρινεσαι με τον κόσμο. Λυσε αυτό και όλα τα άλλα ειναι στο προγραμμα και σε γενικες γραμμες ολα θα πάνε καλά. Ε είπα δύο μπούρδες πάλι και θα βγω απο το σαιτ και θα συνεχισω με τη ζωη μου, τα λογια ειναι ευκολα. Αλλά τι θες να τα κάνει και άλλος για εσένα; Αμα θελεις μια κουβεντα η ενα λογο εδω ειμαστε, απο εκει και περα στο χέρι σου είναι οι πράξεις, καθαρα.

Nαταλια , εμενα μου αρεσε η μουσικη στο βιντεακι ................... τωρα ποιο ειναι το περιεργο στο βιντεο ? το μυρμηγκι , ενοχλειται απο την μυρωδια του μαρκαδορου , λογικο , αφου εχει οξυτατη οσφρηση , προσπαθει να την αποφυγει , στο τελος σιχτιριζει , και την κανει .............απλα ...
Τα πιθανα νοηματα ειναι ,
μην πνιγεστε σε μια κουταλια νερο ,
μην μεγαλοποιειτε τα πραματα ,
μην περιοριζεστε απο ' τεχνητους ' περιορισμους , που σας εχει επιβαλλει το συστημα ( η η κοινωνια )
αν δεν μπορειτε να παρακαμψετε ενα εμποδιο , περαστε απο μεσα του , ειναι πιο ευκολο απ οσο νομιζετε ,
ειστε δυνατοτεροι απ οσο νομιζετε ..

Ποιο απ ολα ισχυει ?

Κοίτα φαβελ αυτό το ότι όλα είναι μάχη το είχα κι εγώ αυτό ξεπεράστηκε όταν τα γράψα όλα εκεί που δεν πιάνει μελάνι παλιά πίστευα στα θαύματα δηλαδή ότι οι γιατροί είναι όλοι ηθικοί όλοι είναι καλοί κλπ διαφορά αλλά κοινωνικά στερεότυπα σιγά σιγά μου φύγαν αυτά μόλις κατάλαβα τι μαλακές είναι όλοι ανεξαιρέτως κι αυτό το κατάλαβα δουλεύοντας τους βλέπεις όλους καλούς και με το παραμικρό κάνουν ένα κάρο μαλακές οπότε χαλάρωσα σου προτείνω να δουλέψεις για να καταλάβεις κι εσύ το ίδιο άμα θες φυσικά

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Nαταλια , εμενα μου αρεσε η μουσικη στο βιντεακι ................... τωρα ποιο ειναι το περιεργο στο βιντεο ? το μυρμηγκι , ενοχλειται απο την μυρωδια του μαρκαδορου , λογικο , αφου εχει οξυτατη οσφρηση , προσπαθει να την αποφυγει , στο τελος σιχτιριζει , και την κανει .............απλα ...
Τα πιθανα νοηματα ειναι ,
μην πνιγεστε σε μια κουταλια νερο ,
μην μεγαλοποιειτε τα πραματα ,
μην περιοριζεστε απο ' τεχνητους ' περιορισμους , που σας εχει επιβαλλει το συστημα ( η η κοινωνια )
αν δεν μπορειτε να παρακαμψετε ενα εμποδιο , περαστε απο μεσα του , ειναι πιο ευκολο απ οσο νομιζετε ,
ειστε δυνατοτεροι απ οσο νομιζετε ..

Ποιο απ ολα ισχυει ?

---

Εγώ το εξελαβα ως "όλα είναι στο μυαλο/μη τα παρατας"... Το μυρμήγκι πρώτα ψαρωνει ότι αυτό είναι εμπόδιο και μπορούσε απλά να κάτσει μέσα στη μέση και να μη κάνει τιποτα, μακριά από τη γραμμή, μακριά από τη μυρωδια η ότι το ενοχλουσε και να κάθεται παγιδευμένο. Ωστοσο στριφογυρίζει σαν τρελλό, ψάχνει διέξοδο, πατάει μερικές φορές πάνω στη γραμμή αλλά συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν μπορεί να βγει και κάνει πίσω...αλλά με κάθε μικρό πάτημα στη γραμμή μαθαίνει ότι δεν θα πάθει τπτ ιδιαίτερο αν πατήσει για να βγει και με κάθε σβούρα έρχεται όλο και πιο κοντά στο " αει σιχτιρ φευγω". Ώσπου το κάνει και σπάει το νοητό εμπόδιο. Να ξεκουνιομαστε λοιπόν,να ζούμε,να προσπαθουμε, να στριφογυρναμε και να σπάμε τα νοητά μας εμπόδια.

Aρα μεσα επεσα , με τις πιθανες εξηγησεις , που δεν ειναι μονο μια ................ευκολακι , αλλα διδακτικο ......... καμμια φορα ομως τα εμποδια στην ζωη , δεν ειναι τοσο ευκολα να τα ξεπερασεις , αν και τα περισσοτερα ειναι , μπορει να ξερεις τον τροπο , αλλο ομως να τον θεσεις σε εφαρμογη , λεω εγω .........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Aρα μεσα επεσα , με τις πιθανες εξηγησεις , που δεν ειναι μονο μια ................ευκολακι , αλλα διδακτικο ......... καμμια φορα ομως τα εμποδια στην ζωη , δεν ειναι τοσο ευκολα να τα ξεπερασεις , αν και τα περισσοτερα ειναι , μπορει να ξερεις τον τροπο , αλλο ομως να τον θεσεις σε εφαρμογη , λεω εγω .........

---

Φυσικά και δεν είναι εύκολο να ξεπεράσουμε ότι μας βασανίζει, αν ήταν εύκολο δεν θα ήμασταν εδώ μέσα. Όπως το βλέπω εγώ τα βήματα είναι τα εξής:
Επίγνωση της καταστασης μας/αυτογνωσία, ενημέρωση, ληψη καποιας απόφασης/αποφασεων, πρώτο βήμα προς την υλοποίηση τους. Στα λάθη λαμβανουμε υπόψη τις νέες πληροφορίες και τις εκμεταλευομαστε...οριζουμε επαναπροσαρμογη πορείας. Και συνεχίζουμε με υπομονή και επιμονή ότι και αν γίνει. Θέλει να είσαι πεισματάρης.
Είναι παρα πολυ δύσκολο να γίνει μέσα μας εκείνο το "κλικ" εκείνη η στιγμή που λέμε "ως εδω, φτανει η μιρλα, τώρα θα κάνω όσα θέλω πραξη" και το εννοούμε. Αλλά αν γίνει αυτό το κλικ που είναι και το δυσκολότερο όλων και δεν υποτιμω καθόλου το ποσό ζορικο είναι, όλα έχουν μπει σε σειρά και είμαστε στο σωστό δρομο. Έτσι νομίζω...

Δεν βλέπω άλλη επιλογή. Αλλιώς ας ξαπλώσουμε όλοι με σταυρωμένα χέρια και ας περιμένουμε να πεθανουμε. Ε δεν πάει έτσι όμως. Πιστευω πως ποιος είναι εδω μεσα θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του. Θέλει να πράξει. Αλλιώς τι τον σπρώχνει να γράψει; Άρα μένει εκείνο το ρημαδι το κλικ...ο δρόμος προς αυτό μπορεί να είναι μακρύς και το ταξίδι που ακολουθεί μακρύτερο. Αλλά τίποτα δεν είναι αδιέξοδο. Εκτός από τη δικιά μου δυστυχία φυσικά, εμένα δεν με σώζει τίποτα και δεν υπάρχει σωτηρία και δεν είναι το ίδιο και αμάν αμάν :P χαχαχαχα

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Μάλλον απ' αυτό ήταν γιατί τώρα (μετά τη συνεδρία) νιώθω καλύτερα, όχι τέλεια αλλά καλύτερα...
Εσύ πώς είσαι τώρα;

---

εγω πηγα στη δουλεια μιλησαμε ισως με παρει μετα πηγα εκανα ομαδα για τον εθισμο μου εφαγα 4 σουβλακια χαχαχα απορω που χωρεσαν και αυριο θα δω την ψυχιατρο μου

αρε παιδια η πηγη ολων των προβληματων ειναι που δεν αποδεχομαστε τον εαυτο μας και απο κει ξεκιναει ενας εγωκεντρικος φοβος που μας κραταει σε αδρανεια...ο φοβος ειναι παρανοια ειναι κατι ψευτικο...ολα τα αλλα ανασφαλεια χαμηλη αυτοεκτιμηση χαμ.αυτοπεποιθηση αγχος πανικος επιθετικοτητα βια ολα εχουν την ιδια ριζα τον φοβο και αφου δεν αποδεχομαστε τον εαυτο μας δεν εχουμε πιστη η ελειψη πιστης ειναι φοβος

Quote:

---

Originally Posted by kavkaz

εγω πηγα στη δουλεια μιλησαμε ισως με παρει μετα πηγα εκανα ομαδα για τον εθισμο μου εφαγα 4 σουβλακια χαχαχα απορω που χωρεσαν και αυριο θα δω την ψυχιατρο μου

---

μπραβο που πηγες! πως σου φανηκε το αφεντικο?τι σου ειπε?

Quote:

---

Originally Posted by boo

μπραβο που πηγες! πως σου φανηκε το αφεντικο?τι σου ειπε?

---

πηγα στο ιλιον σε ενα σουβλατζιδικο θελει τυλιχτη μιλησαμε τα ειπαμε και μου πε οτι θα με παρει να του δωσω στοιχεια για το ικα αν με παρει καλως αν οχι προχωραω παρακατω...εγω ζω μονο για σημερα μια μερα την μερα ζω δεν ειναι τιποτα σιγουρο για μενα που ειμαι εθισμενος αφου καταφερα σημερα και δεν βαρεσα καμια ηρωινη και ημουν λειτουργικος ειμαι καλα...και μονο που ειμαι καθαρος και ζω και δεν εμεινα σε κανενα απο τα overdose το ειμαι καλα ασχετα απο το τι αισθανομαι και τι σκεφτομαι...τα συναισθηματα μου ειναι αλλα νταλων οι σκεψεις μου; μια απ τα ιδια σημασια εχει τι κανω και σημερα εγω εζησα αυριο ειναι αλλη μερα

Quote:

---

Originally Posted by kavkaz

εγω πηγα στη δουλεια μιλησαμε ισως με παρει μετα πηγα εκανα ομαδα για τον εθισμο μου εφαγα 4 σουβλακια χαχαχα απορω που χωρεσαν και αυριο θα δω την ψυχιατρο μου

---

Εύχομαι να την πάρεις!

Εγώ σήμερα έφαγα αρκετό παγωτό, αφού σε κάποια φάση ένιωσα ότι βαρυστομάχιασα...αλλά για μεσημεριανό έφαγα μόνο ένα μικρό κρύο σάντουιτς οπότε εντάξει...

Απόψε με έχουν πιάσει πάλι οι ανασφάλειες μου, θέλω να κοιμηθώ αλλά φοβάμαι...περιμένω μέχρι να μην αντέχω άλλο ξύπνια...τι να κάνω;

@kavkaz
ευχομαι να σε παρει αλλα και να μη γινει αυτο..οπως λες..παμε παρακατω..
μια χαρα τα λες.ειναι αυτο που πολλες φορες ξεχναμε να ζησουμε τη μερα μας τρωει ολο το τι θα γινει μελλοντικα και δεν εκτιμαμε το τι μπορουμε να κανουμε καθε ξεχωριστη μερα.για κανεναν και για τιποτα δεν ειναι σιγουρο το αυριο.ο καθενας παλευει με τους δαιμονες του και μερικες φορες χανομαστε εκει και ξεχναμε να ζησουμε την καθε μερα.

τωρα δε ξερω γιατι τα γραφω αυτα..ουτε αν κολανε ξερω..αλλα μου ηρθε να γραψω..οτι ναναι..

ευχαριστω κοριτσια...κυκνε αφου το ξερεις ετσι κι αλλιως θα σου κανουμε παρεα...boo καλα κανεις και τα λες η εκφραση ειναι η σημαντικοτερη θεραπεια για μενα