Printable View
Καλά κι εμένα δεν είναι το καλύτερο μου αλλά όταν ξέρω τον νεκρό νιώθω την ανάγκη να πάω... Η τελευταία κηδεία που πήγα ήταν από τις τραγικότερες της ζωής μου γιατί ήταν αυτοκτονία και μάλιστα παιδιού στην ηλικία μου, παλιού συμμαθητή...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ναι, τον έχω συνηθίσει πιστεύω κι εγώ...
H φιλοσοφια μου ειναι οτι αμα δεν πας στην κηδεια του νεκρου ( που καθολου δεν τον νοιαζει ) ουτε αυτος θαρθει στην δικη μου κηδεια , γιατι να στενοχωριομαστε πηγαινοντας σε κηδειες ? εεεεεεεεεεεεεεεεε ? φραπεδακι και Αγιος ο Θεος ......εγω Ελληνικο ....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
πεθαναν ενα σωρο θειοι και θειες , μονο στον γονεων θα παω , κι αυτο υπο σκεψη , ειμαι αρκετα στεναχωρημενος απο την κατασταση μου , κι ααααααααλο ? οχι , φτανει ......
Αυτό τώρα τι είναι; Έχεις σταθερά ταχυπαλμία λόγω κατάθλιψης; :confused:Quote:
Originally Posted by Macgyver
Καφέ πάντως δεν πίνω σε καμία μορφή του. :p
Nαι, δεν ειναι παθολογικη , εινα απο το στρεςς της κτθλψης ........μην κοιτας ποτ δεν γραφω ποστ για το ζορι που τραβαω , ειμαι αρκετα μεγαλος για να το αντιμετωπισω μονος , και ευτυχως που δεν ειμαι νοσοφοβικος ....Quote:
Originally Posted by Vox
Εγώ στεναχωριέμαι έτσι κι αλλιώς όταν πεθάνει κάποιος που αγαπώ και θέλω να τον αποχαιρετήσω, έτσι το βλέπω... Μόνο σε μία κηδεία δεν ήθελα να πάω αλλά έκανα κουράγιο για να στηρίξω τη φίλη μου που έχασε τον πατέρα της...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Δεν ξερω , εγω το βλεπω αλλιως , αμα πεθανουν οι γονεις μου, δεν θελω κανενα στην κηδεια τους , ειναι πολυ προσωπικες σιγμες, αγαπητε Κυκνε ......Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Κι εγώ, όταν πεθάνει κάποιος που αγαπώ θέλω να τον αποχαιρετήσω και να συμπαρασταθώ.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Όπως κι εγώ πήρα μεγάλη βοήθεια, συμπαράσταση και στήριξη από τους συγγενείς και τους φίλους μου όταν πέθανε η μητέρα μου. Να είναι καλά οι άνθρωποι!
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Μακ, ο καφές απλά με ξυπνάει. Δεν μου αλλάζει τη διάθεση. Πάντως από τα γραφόμενα σου είσαι δυνατός χαρακτήρας.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Κύκνε, από κηδεία σε κηδεία έχει διαφορά. Εμένα αυτό μου συγκλονίζει σε μια κηδεία δεν είναι τόσο η παρουσία του νεκρού όσο τα συναισθήματα που εκδηλώνουν οι οικείοι του, με κάνουν να γονατίσω στο μαράζι αμα είναι έντονα. Πάντα όμως με συγκλονίζει μια κηδεία ως συναίσθηση για το θάνατο, το φόβο που εμπερικλείει κυρίως στο να τον αντιμετωπίσουμε.
Κασσάνδρα, ο καθένας μας σε κάθε δύσκολη στιγμή του έχει ανάγκη συμπαράστασης, να νιώθει ότι υπάρχουν άνθρωποι δίπλα του, αν δεν μπορούν να τον βοηθήσουν, τουλάχιστον με το να του λένε μια καλή κουβέντα, να του δίνουν θάρρος.
Mac, επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Ο θάνατος ενός ανθρώπου δεν είναι το προσωπικό γεγονός του παιδιού του. Είναι κοινωνικό γεγονός.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Διότι ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο γονιός, ούτε είχε μόνο αυτή την ανθρώπινη σχέση. Ένας άνθρωπος μπορεί υπήρξε και αδελφός και γιός και εξάδελφος και θείος και ανηψιός και φίλος με άλλους ανθρώπους, όλοι αυτοί με τους οποίους έχει ζήσει διάφορες στιγμές και υπήρξαν μέρος της ζωής του θανόντος και εκείνος υπήρξε μέρος της ζωής τους.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να τον αποχαιρετήσουν τελευταία φορά, να βρεθούν μεταξύ τους και να θυμηθούν και να συλληπηθούν και ο ένας τον άλλον. Δεν είναι το παιδί μόνο όλη η ύπαρξη ενός ανθρώπου, ούτε έχει το αποκλειστικό συναισθηματικό δικαίωμα.
Είναι νομίζω κάπως εγωιστικό και άδικο έτσι όπως το θέτεις.
Κασσανδρα , ο καθενας οπως το αισθανεται ........ δεν θελω κλαμματα και τα συναφη ........ δεν ξερω αν ειναι εγωιστικο , αλλα δεν μενιαφερει .......
Κοίτα, εξαρτάται... Αν αγαπάω το πρόσωπο που χάθηκε είμαι συγκλονισμένη για την δική μου απώλεια εκ των πραγμάτων... Αν δεν ήμουν πολύ πολύ κοντά τότε είμαι λίγο πιο ψύχραιμη... Όμως αυτό που λες για τα συναισθήματα που εκδηλώνουν οι συγγενείς του εκλιπόντος το καταλαβαίνω κι έχεις δίκιο κι εμένα με επηρεάζουν... Ειδικά στον συμμαθητή μου που αυτοκτόνησε, με συγκλόνισε η αδελφή του που έκλαιγε απαρηγόρητη...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Εμείς οι δυο καταλαβαινόμαστε βλέπω και χαίρομαι γι' αυτό... :)Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Όχι μόνο να συλληπηθουν και με το που τελειωσε η κηδεία να χαθούν, αλλά να μείνουν δίπλα του, συνεχώς να έχουν την εγνοια του διότι με το συλληπητήριο δεν εσβεισε ο πόνος.
Μακ, εσένα σε βρίσκω δυνατό μέσα απο όλα αυτά που λες. Έχεις εμπειρία ζωής και ξέρεις να τα χειρίζεσαι ψύχραιμα, χωρίς πολλυς συναισθηματισμούς, διοτι, από προσωπικη πείρα το λέω, το πολλή συναίσθημα βλαφτει!
Χαιρομαι , Γιαννη να που καταλαβαινειβαινει το οι κηδειες ςειναι ενταλως προσωπικο θεμα , οχι κοινωνικο , οπως καποιοι παντρευοναι σε πολυ κλειστο κυκλο, αλλοι κανουν ανοιχτο κυκλο γαμου .....πιθανοτατα δεν θα πηγαινα εκηδει γονεων ,για ναQuote:
Originally Posted by ioannis2
τους θυμαμαι ζωντανους ......................... ειλικρινα δεν παω σε κηδειες , κανενος .......στην Νεα Ορλεανη κανουν γιορτη μετα την κηδεια ,,,,,,,
Εμένα πάντως, θα με στεναχωρούσε πάρα πολύ αν έφευγε ο αδελφός μου από την ζωή και τα ανήψια μου θεωρούσαν τον θάνατό του "προσωπικό γεγονός" και δεν με καλούσαν να πάω. Διότι, γι αυτά είναι ο πατέρας τους αλλά και για μένα είναι ο αδελφός μου και μάλιστα η συγγενική σχέση μας προϋπήρξε της δικής τους και είναι .και συναισθηματικά ισχυρή.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Για βάλτε τον εαυτό σας σ αυτή τη θέση να διαπιστώσετε οτι δεν τα βλέπετε σωστά τα πράγματα .
Στην Νέα Ορλεάνη κάνουν γιορτή μετά την κηδεία, όπως κι εδώ "κάνουμε τραπέζι" στους συγγενείς και φίλους (όποιος θέλει και μπορεί οικονομικά). Και μάλιστα πολλές φορές ακολουθεί και κάποια εκτόνωση της λύπης με κάπως εύθυμες συζητήσεις και γέλια, εξ ού και η λαϊκή παροιμία πως "δεν υπάρχει γάμος άκλαφτος και κηδεία αγέλαστη". Διότι κάνει έναν μίνι κύκλο η λύπη της ημέρας και οι συζητήσεις με τους συγγενείς και δίνουν μια μικρή θέση στην άλλη όψη της ζωής.
Καλή σου μέρα Mac, καλή σου μέρα Κυκνάκο!