Σε ευχαριστώ πολυ...καλά λες έτσι είναι...ου στο σπίτι μόνο να κάνω κάτι; Δεν έμεινε και τίποτα. Έχω και τη μάνα μου που κάνει τα ίδια για να τη παλέψει, εκείνη είναι χειροτερη, θα καταληξουμε να τσακωνομαστε ποια θα κανεις τις δουλειες. Πήγα σπίτι του αδερφου μου καθησα τη νύφη μου κατω και τους σιδέρωνα τα ρούχα χαχαχα τόσο δεν τη παλευω. Και μετά ξεσήκωσα και μία φίλη να πάμε τον σκύλο της βολτα. Ψάχνω τι να κανω και δεν ξέρω τι :P Κάποια φάση το εριχνα στη ζαχαροπλαστική αλλά έχουμε και μία διατροφή να τηρησουμε να πάρει...
Και γενικά μου είναι δύσκολο όταν δεν έχω ένα πρόγραμμα με υποχρεώσεις (όπως πχ δουλειά, σπουδές, τέτοια πραγματα)...είναι ζόρι να μη σε φάει η αδράνεια. Ότι και αν κάνω αν δεν κουραστω αρκετά τις στιγμές που είμαι μόνη με βαραίνουν ξανά όλες οι χαζες σκέψεις...περιμένω πως και πως να με πάρουν τηλ από μία άλλη προσωρινή δουλειά που θέλω να κάνω, δεν εχω καμία όρεξη να βουλιαξω σε μαύρες σκεψεις ξανά.