φοβαμαι αρκετα και αγχωνομαι
Printable View
φοβαμαι αρκετα και αγχωνομαι
Ήταν κάποια στιγμή την προηγούμενη εβδομάδα. Είχε νυχτώσει και διέσχιζα το δάσος. Τα δέντρα ήταν ακόμα φορτωμένα με τα πολύχρωμα φύλλα τους ώσπου ξαφνικά άρχισε να φυσάει δυνατά. Περιττό να περιγράψω το πανδαιμόνιο που ακολούθησε. Υπερθέαμα κάτω από τις λάμπες του δρόμου που ήταν δίπλα.Quote:
Originally Posted by Eagle guy
Σήμερα πάλι, πρωί-πρωί, άλλο τοπίο, χειμερινό πλέον. Τα κλαδιά ξεγυμνωμένα, αναρίθμητα, σε όλα τα μεγέθη και τα σχήματα, με το χαρακτηριστικό καφέ-γκρι χρώμα, ορισμένα με μερικά φύλλα ακόμα πάνω τους, αχλή στα πιο χαμηλά σημεία, ενώ ο ουρανός είχε ένα πολύ όμορφο χρώμα, γκρι με πορτοκαλί, επειδή κάποια σύννεφα άνοιγαν λιγάκι, που τόνιζε ακόμα πιο πολύ το ζωηρό χρώμα των πεσμένων φύλλων. Ήταν μια εικόνα σαν όνειρο. Γκρι, καφετί, πορτοκαλί, κοκκινωπό, χάλκινο, μπλε, λευκό, όλα τα χρώματα μαζί σε μια ασύλληπτης ομορφιάς φυσική καλλιτεχνική σύνθεση. Ακόμα νιώθω αγαλλίαση.
θέλω να ξαπλώσω να κοιμηθώ, έχω και άγχος, ταραχή, αλλά έχω να κάνω δουλειές....για μένα η υπνοθεραπεία είναι "θαυματουργή"
Τι ταινία τρόμου ήταν αυτή πρωί-πρωί! :eek: :D Έφυγα νύχτα σήμερα από το σπίτι, είχε οριακά παγετό αλλά μια ομίχλη ... άλλο πράμα. Εκεί που περπατούσα έβλεπα στα θαμπά φώτα να πέφτουν ακόμα λίγα φύλλα, ενώ όλα, σπίτια, δέντρα, άνθρωποι, φαίνονταν σαν σιλουέτες. Πολύ υποβλητική ατμόσφαιρα ... Γέμισαν και σήμερα οι μπαταρίες μου. Ελπίζω την επόμενη φορά με χιονάκι. ;)
Δε γινόταν να είχε τέτοια σκοτάδια και ομίχλες όλο το χρόνο; Άντε καλά, μόνο 9 μήνες το χρόνο. :p
Νιώθω συναισθηματική κούραση και πως πλέον δεν τραβάω άλλο...
Χαλια. Εχω εξαντλησει τα ορια μου. Νιωθω στον αυτοματο πιλοτο. Η ψυχη ουρλιαζει το στομα σιωπα. Σωπα μου λεω μαλλον εχεις rapid cycle μανιοκαταθλιψης θα περασει. Δεν ξερω που θα βρω δυναμη σημερα. Ματαια ολα μοιαζουν. Παλευω. Δεν παραιτουμαι. 18μηνες αχνα. Θελω να βρεξω το κεφαλι μου με παγωμενο νερο αλλά δεν εχω κριση αγχους. Εχω συνειδητοτητα του που με εφτασαν οι επιλογες μου και οι ελπιδες μου για κατι καλο. Εχω κριτηρια χαζα για εναν τοσο ωφελιμιστικο τροπο λειτουργειας και στασης ζωης. Κουραστηκα. Ναι ξερω. Να παραιτηθω απαγορευεται. Να κανω μια σταση ξεκουρασης ομως ; αραγε μπορω; Οχι δε μπορω ουτε αυτο
ΦΟ ΒΑ ΜΑΙ
δεν ξερω τι μου συμβαινει ουτε τι πρεπει να κανω
φοβαμαι
φοβαμαι
φοβαμαι
πανικος και αγχολυτικα να μη με πιανουν
ευχομαι να μην μπαινω σε επεισοδιο
ΟΚ, χιονάκι δεν είδα αλλά αυτή η παγωμένη ομίχλη ήταν ωραία. Άφησε σχεδόν παντού ένα παχύ στρώμα πάχνης σαν χιόνι. Καταπληκτική χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα, με τα απογυμνωμένα δέντρα, την καταχνιά, το σκοτάδι, την πάχνη ... Τι άλλο να ζητήσεις κανείς ... Α ναι, μια ωραία χιονοθύελλα με ξηρό χιόνι, και χιονονιφάδες σαν χαρτοπετσέτες όταν θα σταματάει ο αέρας! ;)Quote:
Originally Posted by Vox
Γιατί έτσι; Τι συμβαίνει;Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ενιωσα στο μεδουλι τις συνεπειες των επιλογων μου. Παρολαυτα εστω και σερνομενη συνεχιζω. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφερον.
Αρχισα παλι να μιλαω μονος μου στο δρομο.
Δεν ξέρω αν αυτό σε παρηγορεί κάπως, αλλά όλοι νιώθουμε κάποια στιγμή ως το μεδούλι τις συνέπειες των επιλογών μας. Η διαφορά έγκειται στη βαρύτητα που εκείνες έχουν.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Και μπορείς και πρέπει. Τίποτα πιο πάνω από τις αντοχές και την υγεία μας. Μην ξεπερνάς συνέχεια τα όρια εις βάρος σου. Ο οργανισμός χρειάζεται ανάσες και ξεκούραση για να μπορεί να συνεχίσει και στο φωνάζει. Ψυχή-σώμα-μυαλό, όλα συνδέονται. Φρόντισε το ένα για να έχεις και τα υπόλοιπα πιο υγιή.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Όσον αφορά την ελπίδα...
"Ελπίδα σ' εποχές που μια λογιστική λογική δεν δείχνει τίποτε αισιόδοξο, είναι ο ηρωισμός των «βουβών» εποχών."
Ολα με παρηγορουν. Ολοι αγωνιζομαστε. Πρωτα φυσικα με ξεκουναω με το ζορι εστω και σα ζομπι να εκτελεσω τα καθηκοντα μου. Το σωμα το προσεχω με σωστη διατροφη κτλ. Το νου μου ( ελπιζω) τη ψυχη την τρεφω οσο μπορω με γαληνιες σκεψεις ^οσο μπορω^. blackbird αυτο που εγραψες το βρισκω ευστοχο και σοφο. Μπορεις σε παρακαλω να μου γραψεις τον / την συγγραφεα ; Ευχαριστω που μου απαντησατε σχολιασατε. Καλες γιορτες εστω και με ψυχικες καταιγιδες ευχομαι !!!
Όσα σου στέρησαν και όσα στέρησες εσύ η ίδια από τον εαυτό σου, θα τα δώσεις τώρα και σε εσένα αλλά και στο μωράκι σου. Διάβασα πως είσαι έγγυος. :) καλές γιορτές, πάντα με υγεία και πολλά αμέρτητα χαμόγελα - έτσι για το γαμώτο, για την κόντρα για ό,τι βλέπουμε γύρω μας, για ό,τι βιώνουμε.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Από εδώ το quote:
https://www.presspublica.gr/i-anatom...koy-kyriakidi/