ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Κοριτσακια μολις εκλεισα 4 εισητηρια για το θεατρο την Παρασκευη το βραδυ,Ναταλια,εγω,ο αδελφος μου κ η νυφη μου.Εκλεισα κ το τραπεζι στην Τανια για 4 ατομα παλι,Ναταλια,εγω,Κατερινα,Γ ιωτα.Πηρα κ το ναζιαρικο μου του ειπα οτι θα ειμαστε 4 γυναικες να μας βαλει καπου μπροστα να βλεπουμε...Η αληθεια ειναι οτι περιμεναμε,με τη Ναταλια,μεγαλυτερη προσελευση.Αν καποια αποφασισει τελικα να ερθει να το γραψει να κλεισω επιπλεον.Εγω μπορει να παω θεατρο κ το σαββατο το απογευμα κ την Κυριακη αναλογως κ τι ωρα θα τελειωσουμε την συναντηση.
Αβουλινι εχεις 5 μερες να αλλαξεις γνωμη.....Αληθεια πως κ ηξερες πεντε χρονων να γραφεις?κ 7 τοσο δυσκολες λεξεις?Απορια δικη μου κ Ναταλιας.δεν ειναι τυχαιο αγαπη μου που ειχες παντα 20 στην εκθεση κ τις διαβαζουν ακομη σαν παραδειγμα στο σχολειο!

Καλησπέρα. Κι εμένα θα με βόλευε το Νέο Ηράκλειο. Και ίσως και για την Πωλίνα που θα μείνει στο Σύνταγμα θα ήταν καλό εφόσον θα πάρει το μετρό και το τρένο. Σκεφτείτε το και το συζητάμε.:starhit:

Εμένα πάλι το Ν. Ηρακλειο δεν με βολεύει καθόλου...βρε κορίτσια είπαμε πιο κέντρο....
επίσης σκεφτείτε και το παρκινγκ για όσους έχουν αυτ/το...

Εχει έναν στους αμπελοκηπους σχετικα κοντά στο μετρό play room λέγεται, τον ξέρει κανείς;

Καλημέρα σας κούκλες μου!
Αναμπουμπούλα και αναβρασμός επικρατεί στο Ναταλο-τόπικ!

Η Ναταλία ήδη θα αναπνέει αέρα Πρωτεύουσας! Δεν φαντάζομαι ότι θα ξεκουραστεί ιδιαίτερα εκεί, μάλλον θα βολτάρει, θα ψωνίζει, θα αποθανατίζει τοπία καθημερινότητας και θα συναντά κόσμο.. Τα στέκια της Αθήνας δεν τα γνωρίζω, αλλά έχω να σας κάνω μία πρόταση. Κάθε φορά που πηγαίνω σε μία πόλη με αξιόλογη ζωή, μπορεί να κάνω οικονομίες σε διάφορα, αλλά στάνταρ επιλέγω ένα καλό εστιατόριο, με εκλεκτό φαγητό και ωραία κάβα. Αν δεν ξετιναχτείτε στα ψώνια, θα μπορούσατε να πάτε σε ένα γκουρμέ εστιατόριο, να γλυκάνετε τους ουρανίσκους σας...

Κατερινάκι μου, ο λόγος που δεν έρχομαι δεν είναι και για να ανησυχεί κανείς. Απλά μπορώ να φύγω Παρασκευή απόγευμα και πρέπει να είμαι πίσω Κυριακή βράδυ. Με τόσο στενά χρονοδιαγράμματα δεν το λες διασκέδαση, σκότωμα το λες. Όσο για τα υπόλοιπα, μπορεί να ακούγονται δικαιολογίες, αλλά δεν είναι. Η συνεχής παραμνονή μου σε ένα μικρό μέρος με κάνει να ψιλοαγχώνομαι με μετακινήσεις, μετρό, μεγάλα αεροδρόμια, νομίζω πως θα μου είναι δύσκολο να κινηθώ μόνη μου σε αυτά. Πράγμα που σημαίνει ότι θα μεταχειριστώ ταξί, κλπ και θα ξοδέψω μία περιουσία. Ναι, έχω μεταμορφωθεί σε επαρχιωτοπούλα πρώτης, που πρέπει να την έχει κανείς από το χεράκι.. Δηλαδή περισσότερο άγχος θα είχα αν ερχόμουν τελικά, παρά χαρά.
Και τώρα κάτι άσχετο. Μου αρέσει πολύ η ψυχραιμία με την οποία αντιμετωπίζεις τη μητρότητα. Ξεχωρίζεις ότι άλλο η χαρά του παιδιού σου και άλλο η χαρά των φιλενάδων σου. Αν ποτέ γίνω μητέρα, έτσι θα ήθελα να είμαι. Επειδή, όμως, είμαι άνθρωπος των άκρων, θα γίνει ένα από τα δύο: Ή θα έχω ένα απόλυτα πειθαρχημένο παιδί, που θα τρέμει τη μανούλα και την οργή της ή θα γίνω μία από αυτές τις γραφικές που κοροιδεύω, που βασανίζουν τον κόσμο. Θα λέω, κορίτσια, το παιδί μου είπε "μα", "τα", "μπου" και -στην καλύτερη περίπτωση- θα κουνάτε το κεφάλι με κατανόηση.. Στη χειρότερη θα με σιχτιρίζετε και θα μου λέτε να συνέλθω πριν το χάσω εντελώς... :dork:

Χαρά μου, πασαρέλα θα γίνει και σε θέλω κούκλα και απαστράπτουσα! Μπορεί εδώ να μη διστάζω να κυκλοφορήσω σαν το γύφτο, ποιος θα με δει άλλωστε και αν με δει σκασίλα μου, αλλά κάθε φορά που πάω Θεσσαλονίκη βάζω τα "καλά" μου! Ξεχωρίζω ποιο παπούτσι ταιριάζει με το τάδε ρούχο, προβληματίζομαι σχετικά με το χρώμα της σκιάς, τέτοια πράγματα. Δεν θυμάμαι τη διδασκαλία της εποχής, υποψιάζομαι, όμως, ότι η δασκάλα μας μας έλεγε πρώτα λίγα πράγματα για το εκάστοτε θέμα και μετά μας έβαζε την έκθεση. Μόνον έτσι εξηγείται. Γιατί ακόμη και τώρα δεν ήξερα ότι η καστανιά ζει 100 με 200 χρόνια, άρα δεν είναι δυνατόν να το ήξερα τότε.

Τεμπελο-πρωινό σήμερα! Δεν έχω πολλή ώρα που ξύπνησα (καλώστηνε κι ας άργησε)!, παρότι έχει ήλιο έχω τα φωτάκια να αναβοσβήνουν και πίνω την καφεδιά μου. Θα μεσολαβήσουν τρία σκοτεινά διαλείμματα, όπου θα καθαρίσω μπάνιο, κουζίνα και θα ξεσκονίσω. Κατά τα άλλα, θα σέρνομαι με τη λαδί, βελούδινη κελεμπία μου, τις ροζ χνουδωτές κάλτσες μου και το κλάμερ στο κεφάλι μέχρι το απόγευμα. Τότε θα βγω από το λήθαργο και θα πάω για καφεδάκι σε εκείνο το απίθανο στέκι που σας είχα πει. Φλερτάρω με την ιδέα να μην κάνω τίποτε, αλλά δε γίνεται. Γνωρίζετε ότι έχω μία τάση να ελκύω αηδιαστικές και σιχαμερές καταστάσεις... Χθες, την ώρα που έστιβε το πλυντήριο, είδα να βγαίνουν νερά από την αποχέτευση. Εφοδιάστηκα με σακούλες, δυστυχώς δεν είχα γάντια, κατσαβίδια και χαρτί κουζίνας και καθάρισα την αποχέτευση. Ήταν γεμάτη με τα μαλλιά μου, η μυρωδιά απίστευτη, μου ήρθε το στομάχι στο στόμα. Οπότε σήμερα επείγει το μπάνιο! Θα το γυαλίσω με χλωρίνη και ντετόλ, αλλιώς δεν θα ησυχάσω! Το βράδυ, αν είμαι τυχερή, μπορεί να πετύχω στην τηλεόραση μία ταινία σαν τη χθεσινή, που την είδα με μεγάλη χαρά: http://www.youtube.com/watch?v=jfOWaiZuzE8
Καθόμουν μπροστά στο δέντρο, έβλεπα τη Μπάρμπι και έτρωγα κουλουράκια! Έμαθα, επίσης, ότι κάθε κορίτσι κρύβει μέσα του μία πριγκήπισσα! Η συγκεκριμένη πριγκήπισσα, βέβαια, είναι πολύ βαθιά κρυμμένη, μιας και αναγκάζεται να καθαρίζει σιφόνια και αποχευτεύσεις!

Γιώτα, πώς έγινε το σπίτι τελικά? Παραμυθένιο σκηνικό? Μην ξεχάσεις να μας στείλεις φωτογραφίες..

Όσο για την παρελθοντολαγνεία, από την οποία πάσχουμε, δεν είμαι σίγουρη ότι είναι για καλό...
Πέταξα ένα σωρό πράγματα, κουκλίτσες ξεμαλλιασμένες, ρούχα της Μπάρμπι, παπούτσια και γάντια, στολές ιππασίας, νυφικά, ρούχα για τέννις, καθρεφτάκια και χτενάκια δικά μου, κραγιόν της μαμάς μου, που είχαν μπερδευτεί στα παιχνίδια μου (δεν ξέρω πώς, αλλά κλέφτρα δεν υπήρξα ποτέ), άδεια μπουκαλάκια από παιδικές κολωνίτσες, ένα σωρό σκατολοιδάκια, με βαρύτατο συναισθηματικό φορτίο. Έτρεμαν τα χέρια μου και κινούνταν ανάμεσα στη σακούλα αποριμμάτων και στο κουτί για όσα κράτησα τελικά. Από τα παραπάνω δεν κράτησα τίποτα. Μου πέρασε η ιδέα να τα κρατήσω για το παιδί που ίσως κάνω κάποτε, αλλά όχι, σκέφτηκα, δε θα γεμίσω το παιδί μου με σκουπίδια του παρελθόντος και τα έριξα στη σακούλα.
Καλό το παρελθόν, το ζήσαμε και οφείλουμε να το τιμούμε, αλλά το παρόν είναι πιο ανώδυνο και το μέλλον πιο ελπιδοφόρο!

Συγνώμη Ava είδες χτες Barbie?
Είσαι απίστευτη !!!.....
Και γω την είδα βέβαια αλλά όχι από επιλογή μου - λόγω της κόρης μου που είναι 5 και την περίμενε μία εβδομάδα...
Και έπαιζε η ταινία και κοιτιόμασταν με τον άντρα μου και μου' λεγε συνέχεια βρωμόλογα χωρίς ήχο ανοιγοκλείνοντας το στόμα, σχολίαζε την ταινία το πονηρό πλάσμα!

καλησπέρα !

λοιπόν για την συνάντηση όσον αφορά το Ηράκλειο έχει να παρκάρουμε και άνετα μάλιστα γιατί είναι Κυριακή. έχει ακριβώς απέξω και γύρω γύρω στενά. Εμεις πάντως που πάμε κάθε Κυριακή εκεί δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα και σήμερα που πήγαμε είχε και παιδικό πάρτι και γινόταν και χαμός.
Γιάννα μου από ότι κατάλαβα είσαι με αυτοκίνητο. Γιατί δεν κάνεις μια παραχώρηση αφού είσαι και αυτόνομη για να βολέψουμε και τον κόσμο με το μετρο-τρενο??? Από Αγ. Παρασκευή πολύ πιο κοντά πάντως που λέγαμε αρχικά.

Τι λέτε το κλείνουμε για Ηράκλειο που είναι και ήσυχα , πράσινα και σχετικά ευχάριστα? Απέναντι έχει και 2 ζαχαροπλαστεία βέβαια..... αλλά θα κάνουμε ότι δεν τα είδαμε οκ?

Δεν το πιστεύω ότι έκατσες και είδες Μπαρμπι Αβα!!!! Είσαι τρελή και παλαβή τελικά ( μου αρέσει αυτό) . Μια τα θρίλερ και μια η Μπαρμπι ή όπως λέει και η κόρη μου " Μπάμπη". Δεν παίζεσαι. Έστειλα τον άντρα μου για τσίπουρα το μεσημέρι με τον μπατζανακη του για να ξεσκάσει και γυρίζοντας, εγώ με την κόρη μου βλέπαμε την Ντόρα . Μου λέει " αν δω έστω και ένα λεπτό παραπάνω παιδικά θα τσιρίξω" Αχ λινταλενια όλα τα έχουμε δει και τα βλέπουμε , τι να κάνουμε? Αλλά οικειοθελώς? προτιμώ τα θρίλερ :lol::lol:

Ε ναι, το παραδέχομαι, μου αρέσουν και τα παιδικά! Αδυναμία μου ο Μπομπ Σφουγγαράκης! Τη Μπάρμπι την ανακάλυψα μόλις χθες, οπότε φαντάζομαι πως θα ξεφτιλιστώ κανονικά στο παιδί που μου προμηθεύει τα θρίλερ στο ντιβιντάδικο!
Πολύ θα ήθελα να έχω ένα παιδάκι. Αν και φοβάμαι πως θα μαλώναμε για το ποια ταινία θα δούμε ή ακόμη και για τα παιχνίδια. Θυμάμαι με φρίκη τη σκηνή που έκανα με "αντίπαλο" ένα μωράκι ούτε καν δίχρονο! Είχαν οι γονείς του τον Γουίνι σε κουκλάκι και το μωρό υποτίθεται πως κρατάει κάτι σαν κουδουνίστρα. Κουνάει την κουδουνίστρα και ο Γουίνι χορεύει. Λειτουργεί με φωτοκύτταρο, αλλά για μένα, τη στιγμή της επίδειξης του παιχνιδιού, λειτουργούσε μαγικά! Με το που μου το έδειξαν, γιατί ξέρουν τη λόξα μου, εντυπωσιάστηκα! Κρατούσα την κουδουνίστρα και συνέχισα να την κρατώ, ακόμη και όταν το μωρό άρχισε να κλαίει και να τη διεκδικεί! Ενέδωσα από ευπρέπεια και μόνο. Αν μπορούσα, θα κλείδωνα το μωρό στο δωμάτιό του και θα συνέχιζα να παίζω. Οι γονείς του, που με ξέρουν χρόνια, γελούσαν, γιατί καταλάβαιναν!

Lidal, ωραίο το σκηνικό με τη σεξουαλικώς φορτισμένη ατμόσφαιρα στην πιο ακατάλληλη ώρα! Αφροδισιακό πέρα για πέρα!

Κατερινάκι μου γλυκό, Ντόρα δεν έχω δει ακόμη, μου ξέφυγε.. Θα μου δείξεις?

Κορίτσια, θα μου συστήσετε τα μωράκια σας? Αν δεν τους κλέψω τα παιχνίδια, θα γίνουμε πολύ καλοί φίλοι!

Και κάτι ακόμη, πιο "πικάντικο": Το υπνοδωμάτιό μου, αν δεν είχε διπλό κρεβάτι, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί και ως δωμάτιο μιας επτάχρονης. Έχω πολλά και διάφορα κουκλάκια, λούτρινα αρκουδάκια, γοριλάκια, βατραχάκια, γουρουνάκια, μωράκια, σκυλάκια, ό,τι μπορεί να βάλει ο νους σας! Δεν τα αγοράζω, μου τα κάνουν δώρο. Όλα, εκτός από ένα, που το πήρα όταν πρωτοήρθα εδώ, για να μη νιώθω μοναξιά. Την τελευταία φορά που μπήκε αρσενικό εκεί μέσα, τα έχωσα όλα σε μία γωνία, μην τυχόν και τα δει ο άνθρωπος και χαλαστεί! Οι σκέψεις που θα μπορούσε να κάνει, αν τα έβρισκε όλα γύρω - γύρω θα ήταν οι εξής δύο: Πρώτη, αμάν, σε ανισόρροπη έπεσα, καιρός να την κάνουμε σιγά σιγά.. Δεύτερη, αμάν, αυτή λατρεύει τα παιδιά, έχει γούστο να με τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί! Καιρός να την κάνουμε σιγά σιγά... Οπότε τα εξαφάνισα ή μάλλον τα τοποθέτησα διακριτικά και ο τύπος δεν κατάλαβε τίποτα! Την έκανε σιγά σιγά, αλλά τουλάχιστον δεν έφταιγαν τα παιχνιδάκια μου..

Kαλησπέρα στην τριανταφυλλένια μου παρέα, την αναμένουσα τα Χριστούγεννα, άλλες προετοιμασμένες(βλέπε Αβα και την αφεντιά μου), άλλες απροετοίμαστες(χάνετε κορίτσια!), σας ποστάρω λίγο από το χειμωνιάτικο μου σπίτι...

Υ.Σ. Ναταλία μου, χάρηκα! (με όλη τη σημασία της λέξης!!)

ουαααααααααααα!!!!!!!!!!

Τι όμορφο σπίτι !!!!!!!!!

thanks break!

Μπράβο για το σπίτι, για το γούστο, για όλα!
Μου αρέσει το τρίπτυχο στο βάθος, το κερί που καίει και φυσικά το δέντρο! Μοιάζει με το δικό μου, μόνο που εμένα είναι πιο φορτωμένο!
Επίσης μου αρέσει το γήινο της υπόθεσης, το καφέ, μπεζ, δέρμα, σε συνδυασμό με έντονες χρωματικά πινελιές.

Σήμερα με επισκέφτηκε ο ʼγιος Βασίλης με τη μορφή δύο φιλενάδων μου! Ήρθαν για καφέ, κρατώντας κούπες του καφέ από το ikea, έναν Αιβασιλάκο πλεκτό, που τον κοτσάρισα αμέσως στο δέντρο, δύο αγγελουδένες φιγούρες πήλινες, που μπήκαν σε στρατηγικό σημείο και ένα κόκκινο φωτιστικό, πάλι από το ikea (με το πρόσχημα των επερχόμενων Χριστουγέννων, μπουρδελάκι θα το κάνω το σπίτι, το βλέπω)!