Μακάρι να βγει έτσι όπως το λες... Νιώθω σαν να έχω χαθεί κάπου. Μόνο για δύο πράγματα είμαι σίγουρη. Ότι δεν θα πεθάνω και ότι δεν αφήνω τα παιδιά μου. Όλα τα άλλα είναι σαν λαβύρινθος με καθρέφτες...
Printable View
Έστω κι γιαυτα που είσαι σίγουρη είναι κάτι.. Κάποιοι έχουν αμφιβολίες κι γιαυτό.
Άντα ως γυναικα μαμα κατανοω οτι βρισκεις μικρουλι το βρεφος για να το αφήσεις. Συνηθως για κάποιες ωρες τα αφήνουν μονον σε αυτη την ηλικία. Ακομα δεν έχουν βγει καποια απο το σταδιο αποχωρισμου μητερας. Επισης η λατρεια των παιδιών στον πατέρα ναι ειναι μαχαιριά οταν εσυ μονον ξερεις πως σου φέρεται. Εγω προσωπικα σκεφτομαι πρωτα δικο μου εισοδημα κατοπιν ασφαλεια παιδιού. Θελει φουλ γκαζια απο πλευρα μητερας και δεν ειναι καθολου ευκολο οταν ο συζυγος το βλεπει εγωιστικα και κινείται με αντιδικια σε ενα διαζύγιο. Οσο για το τι θα σκεφτουν τα παιδια αργοτερα......... Άγνωστο. Καποια συμφωνούν μεγαλωνοντας καποια κανουν παραπονα συνεχως μεχρι να καταλάβουν τι θα πει Μανα. Ο πατερας θα εχει επαφη αλλά το πακετο το εχεις εσυ και το ξερεις. Η μανα αναθρεφει παρηγορει υπερασπιζεται κανακευει κρατάει οσα μπορεί εν ταξη. Ευχομαι να πετύχεις την προσωπικη σου γαληνη παραλληλα με την κατανοηση των παιδιών. Ολοψυχα.
Καλησπέρα καλές γιορτές!
Ναι όλα αυτά που λες τα σκέφτομαι γι αυτό και θέλω πρώτα ασφάλεια. Επειδή ξέρω ακριβώς (μετά από τόσα χρόνια) τον άνθρωπο που έχω "δίπλα" μου είμαι σίγουρη ότι θα τα βρω πολύ σκούρα στο δικαστήριο μαζί του σε όλους τους τομείς και ειδικά στο θέμα της διατροφής. Δεν θα το κάνει από τσιγκουνιά αλλά για να μην μπορώ να φύγω.
Και προφανώς (πάλι ξέροντας τον) για οτιδήποτε πουν τα παιδιά θα ακούσουν το "η μάνα σας διάλεξε να φύγει εγώ την αγαπούσα)
Αν ήμουν χωρίς παιδιά δεν θα ήμουν καν εδώ τώρα
Καλησπέρα Άντα.
Λόγω περιορισμένου χρόνου, δεν έχω παρακολουθήσει με λεπτομέρεια την συζήτηση. Θέλω όμως να σου πω ότι έχω πολύ κοντινό μου παράδειγμα που η κοπέλα είχε προβληματισμούς σαν τους δικούς σου, άργησε πάρα πάρα πολύ να χωρίσει, προσπαθεί να κρατήσει στα παιδιά μία καλή και εν πολλοίς ψεύτικη εικόνα για τον πατέρα τους... Δεν θα σου πω για την μητέρα τι έχει περάσει, θα σου πω μόνο ότι η ζημιά που έχει γίνει τόσα χρόνια στα παιδιά είναι πολύ μεγάλη και σχεδόν αδιόρθωτη πλέον. Χίλιες φορές να είχε χωρίσει όταν ήταν τα παιδιά μικρά. Διότι τι πρότυπο δημιουργείς στα παιδιά σου; Ότι είναι σωστό ο πατέρας στα λόγια να είναι γαμάτος και στην πράξη πάντα απών από την οικογένεια, χειριστικός, να είναι αδιάφορος και να κακομεταχειρίζεται τη μαμά; Να κάνει τη ζωάρα του και η μαμά είναι σωστό να είναι πάντα υποχωρητική και να είναι αυτονόητο ότι πρέπει να σκίζεται για όλους και να μην έχει ανταμοιβή και να λέει κι ευχαριστώ; Τι χαρακτήρα θα αποκτήσουν τα παιδιά; Και όταν τόσα χρόνια τους λες ότι ο μπαμπάς τα κάνει όλα καλά, πως μετά να τους δείξεις ότι πρέπει να φέρονται αλλιώς ή ότι μπορεί να έχεις κι εσύ κάποιο δίκιο και κάποιες συμπεριφορές είναι λάθος;Πως είναι καλό για τα παιδιά ο ένας γονιός να δείχνει τη δύση κι ο άλλος την ανατολή και να λες ότι είναι καλές εντελώς αντίθετες συμπεριφορές και απόψεις; Ή να λες αυτό δεν είναι σωστό αλλά να κάθεσαι τόσο χρόνια και να ανέχεσαι το λάθος; Τι μηνύματα θα πάρουν; Τι άνθρωποι θα βγουν την κοινωνία με τέτοια παραδείγματα; Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στον ψυχισμός τους; Η φίλη μου έχει 3 παιδιά και έχει σοβαρά προβλήματα και με τα 3. Δεν είναι ότι έχει αυτή προβλήματα μαζί τους. Το χειρότερο είναι ότι και τα 3 παιδιά έχουν προβλήματα τα ίδια.
Φυσικά και θα τα καταφέρεις. Θα περάσεις δύσκολα κάποιο διάστημα, αλλά μετά θα πάνε πιο καλά τα πράγματα. Αν μείνεις στάσιμη, τα πράγματα είτε θα μείνουν τα ίδια είτε το πιθανότερο θα χειροτερέψουν. Έτσι κι αλλιώς δύσκολα περνάς τώρα, χωρίς ελπίδα για καλυτέρευση. Αν κάνεις κάτι, υπάρχει η ελπίδα (και οι συντριπτικές πιθανότητες) να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο μεσοπρόθεσμα.