Με την συγκεκριμένη πως συμπεριφέρθηκες τελικά; Πάντως αν λειτουργείς έτσι και
στο λαου-λαου ακόμα, η άλλη αντιλαμβάνεται την ανισορροπία της συμπεριφοράς, λολ.
Printable View
Νιώθω μια ασύλληπτη καταπιεσμένη οργή που δεν ξέρω που να την ξεσπάσω. Μου φαίνεται ότι μόνο αν δω κάποια άτομα νεκρά ή να υποφέρουν μέχρι θανάτου, θα επανακτήσω τη γαλήνη μου.
μεγαλα λογια... μην τα λες
Γιατί; Έχεις ιδέα πως μπορεί να νιώθω τώρα μέσα μου;
φυσικα και ξερω λες να μην τα εχω περασει? και επειδη εχω πει κι εγω τετοιες κουβεντες τις μετανιωσα και γι αυτο στο λεω
Δεν υπάρχει λόγος να τις μετανιώσεις. Μερικοί θέλουν όντως σκότωμα.
sheldon από την στιγμή που η σκέψη αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα σε τι εξυπηρετεί το ανάλογο συναίσθημα;
δηλ. η σκέψη χωρίς νάναι ρεαλιστική π.χ. νεκρά άτομα ή να υποφέρουν.. δεν υπάρχουν την δεδομένη στιγμή, το συναίσθημα
όμως έτσι κι αλλιώς παράγεται.
Σ' αυτή τη σκέψη αναφερόσουν; Ναι, είναι καθαρά αφαιρετική και δεν αντικατοπτρίζει κάτι το υπαρκτό, αλλά αντιρεαλιστική δεν τη λες, εφόσον εντάσσεται στα όρια του εφικτού η υλοποίησή της. Πάντως, και πάλι δε συντρέχει λόγος να τη διώξω, αφού το συναίσθημα που παράγει είναι η ανακούφιση, δημιουργώντας συνειρμούς απονομής δικαιοσύνης.
μα προς στιγμήν παραμένεις με το συναίσθημα μιας ασύλληπτης καταπιεσμένης οργής που δεν ξέρεις που να την ξεσπάσεις.
Αυτό το συναίσθημα σε τί εξυπηρετεί; Για όλα τ' άλλα που λες περί ανακούφισης υπάρχει μόνο σενάριο.
Και μόνο σενάριο θα υπάρχει. Όσο και να ψάξεις, καμία ρεαλιστική σκέψη, δηλαδή με αναφορά σε πραγματικά γεγονότα, δεν κατεβαίνει τέτοια που να μου απαλύνει τον πόνο, διότι δεν υπάρχει αισιόδοξο παραθυράκι μέσα στην κόλαση που ζω.
Πού σου ήρθε ότι με στενοχώρεσες; Χειρότερα απ' ότι είμαι, δεν παίζει να με κάνεις.
Οκ, μάλλον ήταν ένας κομψός τρόπος να λήξεις ευγενικά την κουβέντα. Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς δεν οδηγούσε κάπου.