-
Ευχαριστώ Γλαύκη για το καλωσόρισμα κι από εδώ!
Μιλούσαμε με τη Γλαύκη στο τηλ,όσο επέστρεφα σπίτι από το σταθμό κι όταν πέρασα από την Αριστοτέλους
δε συγκράτησα τον ενθουσιασμό μου για το νέο στολίδι της!Βέβαια η κλασσική μεγάλη φάτνη με το ψηλό δέντρο
και το φωτισμένο καραβάκι είχαν καθιερωθεί χρόνια τώρα...Δεν ξέρω αν στο δεύτερο μέρος του προγράμματος
θα μπουν κι αυτά...Σαν τις τραγουδιάρες ένα πράγμα...Λογικά όχι...Η πλατεία Συντάγματος ακόμα δεν τολμά ε;
Όντως επέτρεψα στο σπιτάκι μου κι είμαι τόσο χαρούμενη που θα κουρνιάσω στα παπλωματάκια μου όπου να'ναι!
Κι ας με περιμένουν άπειρες από αύριο δουλειές και τρεχάματα...Ήταν 15 μέρες γεμάτες με τα πάνω και τα κάτω τους...
Οι πρώτες 9 με τρέξιμο,γλυκές συναντήσεις και κάποια θεάματα ενώ οι 6 υπόλοιπες Τηρηρένιες,χαλαρές κι ερωτικές...
Σας διάβαζα από το κινητό μου καθημερινά...Έχω πολλά να σχολιάσω αλλά όχι απόψε...
Ελπίζω το Πωλινάκι μας να νιώθει λίγο πιο ανάλαφρα όσα την πιέζουν(θα σου τηλ. αύριο με την πρώτη ευκαιρία),
το Τζινάκι μας να πονά κάθε μέρα και λιγότερο,η ʼννα να είναι πάντα έτσι θετική και δυναμική,η Γλαύκη να πασπαλιστεί
με λίγη εορταστική χρυσόσκονη όσο επιδίδεται στα διάσημα διακοσμητικά της,η ***** των εχθρών να είναι πάντα χορτάτη
και να ντύνεται καλά στις βόλτες εκτόνωσης,η Έλι να έμαθε να ποστάρει εικόνες(περιμένουμε απόδειξη) κι εκείνη που μ'αγάπησε
στο Αιγάλεω το καλό που τη θέλω να έσβησε κάθε αποτύπωμα κεράτου μου και να κρατά ακόμα τα σεντόνια μου με τα σημάδια
των ονείρων μου μέχρι την επόμενη μου φορά,όσο μακριά κι αν βρίσκεται!Μην ξεχνιόμαστε σειρά έχεις εσύ να μου'ρθεις!
Μετά το Αβουλίνι βεβαίως βεβαίως!Αλλά πριν το Γλαυκαβουλίνιασμα του τέλους του Γενάρη...Έλα,να οργανωνόμαστε!
Κι η Κατερινοοικογένεια έδωσε κάτι υποσχέσεις!Εσάς σας υπολογίσω κάπου μέσα στις γιορτές...Κανονίστε πορεία όλοι!
Παρούκο μου,περαστικά στο αγγελούδι σου!Ελπίζω ήδη ν'αφήσατε πίσω σας κάθε πόνο που κλέβει παιδικό χαμόγελο!
Πραγματικά λυπήθηκα πολύ που δε σε γνώρισα από κοντά!Το περίμενα πώς και πώς!Ποιός ξέρει τώρα πού και πότε θα βολέψει...
Εντωμεταξύ με το που μπαίνω στον ήδη γεμάτο από την παρέα μας παιδότοπο ορμώ στο μοναδικό αρσενικό(εκτός του Πωλινάντρα,που ήξερα)
και του λέω"εσύ είσαι ο Παρούκος μου;".Τελικά ήταν ο υπέροχος συνοδός μιας ηδονοβλεψία,που ακόμα παρεμπιπτόντως κάνει λογαριασμό!
Ελπίζω μία προς μία να μου είστε καλά!Κι η Λινταλένια που δε μας μιλά και το ξετσίπωτο πιτσοκόριτσο και όλες οι Ναταλένιες ever,
που άφησαν ανεξίτηλο το άρωμα τους!Μία από αυτές είναι και το Μπαρμπουνέλι μου,που γιόρταζε μέχρι πριν λίγα λεπτάκια...
Όσες δεν είχατε τη χαρά να τη γνωρίσετε έστω μέσα απ'τα γραπτά της χάνετε πολλά!Αχ!Τι καλά να μεγάλωνε η αγκαλιά
χωρίς να της γλυστράνε οι παλιότερες αγάπες...Περνάτε όλες τώρα μία μία από το μυαλό μου plus Σποτάκος!
Να μου σας προσέχετε!Είστε όλοι μοναδικοί και πολύτιμοι!Πάμε για την παραμυθένια μας βόλτα τώρα στις γειτονιές των ονείρων
και με δύναμη και χαμόγελο ζεστό να ξεκινήσουμε ο καθένας την απαιτητική του εβδομάδα!Φιλάκια πολλά πολλά!
-
Το ήξερα πως αυτό θα γινόταν!Είπα να μη μπω να μην παρασυρθώ,να πω μόνο ένα γειά και(ω!της έκπληξης)όπου να'ναι ξημερώνει!
Σε κανά δυό ώρες το ξυπνητήρι θα χτυπήσει...Είστε καταστροφή!Καλά έκανα τόσες μέρες που δεν έφαγα το τυράκι σας!
Και μου'βαλε κι η Πωλίνα και τη μέρα που έφυγε ο δικός μου Θηβαίος,ένα απογευματόβραδο Δευτέρας πριν 4 χρόνια
συν κάτι τραγούδια που ελευθέρωναν δάκρυα στο τρένο καθώς επέστρεφα,συν σκέψεις δικές μου κι αλλότριες,εντονότατες τελευταία...
Σκέφτομαι το δικό μου βάσανο,σκέφτομαι και της Πωλίνας...Σπίτι,δάνειο,γονε� �ς,ακόμα και παιδί,δε νομίζω πως εκεί σκαλώνει η απόφαση...
Σκέφτομαι και τη Γλαύκη και τη θεατρική παράσταση,που πρόσφατα είδαμε για ένα ζευγάρι,που παραμένει μαζί μέχρι τέλους παρά τα όσα...
Τι είναι αυτό που αλυσσοδένει δυό ανθρώπους τόσο σφιχτά κι ας δείχνουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι από τον άλλον;
Κάτι πραγματικά ανώτερο ή κάτι ποταπό;Απ'τη μιά αν μ'αγαπάς,μη γυρίζεις πίσω...άσε να κρατήσω τον πόνο συντροφιά
κι απ'την άλλη,με τι καρδιά τα μάτια σου ν'αφήσω...με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ;Μακάρι να είχα μια κλεφτή ματιά
στης ζωής μου τα προσεχώς...Αντ'αυτού ίσως καλύτερα,αγάπη μου πρώτη,αγάπη μεγάλη...θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει...
-
Νομίζω πως τελικά καταλήγω πως από τις μεγαλύτερες ενδείξεις αγάπης(αν όχι η μεγαλύτερη)είναι να μείνεις μακριά
από εκείνον που ο χρόνος έδειξε(παρά τα αισθήματα)πως δεν καταφέρνετε να οδηγήσει ο ένας τον άλλον στα καλύτερα του!
Να τον κρατάς ζωντανό μέσα σου,να του στέλνεις καλότυχες ευχές και θετικές σκέψεις ακόμα κι αν δεν τον ξαναδείς ποτέ!
Να επικρατεί η λογική πως έχεις μεγαλύτερο χρέος απέναντι στον εαυτό σου παρά σε κάτι,που σε τρώει λίγο λίγο καθημερινά.
Έχω τη μακάβρια εικόνα σκουλικιών,να τρώνε το σώμα και την ψυχή μας πολύ πριν κοιμηθούμε στο χώμα κι είμαστε εμείς οι ίδιοι,
που παθητικά το επιτρέπουμε!Τίποτα τόσο αυτοκαταστροφικό δε δικαιούται να βαφτιστεί αγάπη!Ό,τι σπουδαιότερο έχω να καυχιέμαι
είναι αυτός μου ο χωρισμός κι ας μου λείπει τόσο κι ας μη γεννήθηκαν ποτέ τα παιδιά μας...Είμαι ελεύθερη,είμαι ήρεμη κι είμαι δική μου!
-
Ντροπή μου!Ξεκινούν οι πρωινές εκπομπές!Σε μία ώρα πρέπει να έχω κοιμηθεί και να έχω κιόλας ξυπνήσει!
Τελευταίο τραγούδι γι'απόψε...ένα της Τάνιας μου,που μου είχε χαρίσει η Λούλου μου...αφιερωμένο στον ιχνηλάτη εαυτό μας!
--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΠΑΝΤΑ
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πάντα απ' τον έρωτα περνούσα,
σα να περνάω απ' την φωτιά,
ούτε μια ανάσα δεν μπορούσα,
ούτε αντίσταση καμιά.
Πάντα του έρωτα ο δρόμος,
μου 'μοιάζε τόσο τραγικός,
τόσες στροφές τόση ανηφόρα,
κι ύστερα ήτανε κλειστός,
μα τώρα εσύ είσαι οδηγός.
Πάντα πέθαινα για ένα σ' αγαπώ,
πάντα έφτανα μέχρι τον γκρεμό
με 'σένα έκανα ένα βήμα πιο μπροστά,
όταν σε είδα με τα χέρια σου ανοιχτά.
Πάντα πέθαινα για ένα σ' αγαπώ,
πάντα έφτανα μέχρι τον γκρεμό
μα αυτός ο δρόμος μου ποτέ δεν είχε φως,
μα πάντα πίστευα στο τέλος θα 'ναι αλλιώς
μα πάντα ο έρωτας ο ίδιος δρόμος...
Πάντα, του έρωτα ο δρόμος
ήταν ταξίδι ακριβό.
Πάντα το άπιαστο ζητούσα,
το κυνηγούσα με καημό.
Πάντα ως το κόκκαλο αγαπούσα
ως της ψυχής μου το βυθό,
τόσα τα βάθη και τα ύψη
κι όμως δεν βρήκα ουρανό,
μα τώρα σ' έχω οδηγό...
-
Καλημέρα ναταλόκοσμε,
έναντια σε όλα που μας κάνουν μόνες, απαισιόδοξες, υποτονικές, κατά καιρούς κατατονικές, με προβλήματα δυσεπίλυτα ή όχι, με
έγνοιες, με, με , με, με ή χωρίς, χωρίς, χωρίς ....
καλωσορίζω την καινούρια μέρα και βδομάδα με ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, άγιος ο έρωτας, άγιος και για το άλλο φύλο,
άγιος και για τους φίλους μας, άγιος και για την ίδια τη ζωή..
ΑΓΙΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
-
Καλημέρα!!!
Στολισαμε κι νεμείς το δεντράκι μας και οι τρεις μας μαζί στις 11 το βράδυ.!!! Καλές γιορτες σε όλους με λιγότερες ενοιες στο κεφάλι μας και πολυ υγεία σε όλους μας!
welcome back ναταλία μου(ελπιζω το 2ο επταήμερο στην Αθήνα να ήταν ακρως χαλαρωτικό)
-
Καλημερούδια!
ʼγιος ο Έρωτας,ʼγια νύχτα σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί...
Μα όλος ο καλός ο κόσμος χθες στόλισε;Κυρίως οι οικογένειες με μικρά παιδάκια...
Ευχαριστώ,Γιαννούκα,για το καλωσόρισμα!Καλές ήταν οι τελευταίες μέρες με τα σκαμπανεβάσματα τους,
μην ξεχνιόμαστε,είμαστε και υδροχόοι με την τρέλα και την κορδέλα μας,πώς να το κάνουμε,αθώα θύματα μας;
Ξεκινώ για τα τρεχάματα της ημέρας...Ούτε καφέδες ούτε πρωινά ούτε μπάνιο ούτε άπλωμα χθεσινοβραδυνών ρούχων
δεν προλαβαίνω.Καλή μας εβδομάδα!Είκοσι μέρες απ'τα Χριστούγεννα σημερα!Τα λέμε αργότερα,Ναταλένιες...Φιλάκ ιαααααααα
-
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλη την παρέα!!!
Ναταλία μου καλωσόρισες εύχομαι να ήταν πολύ γεμάτο και όμορφο το ταξίδι σου στην Αθήνα και να γέμισες με όμορφες εικόνες και αναμνήσεις :D. Εγώ πάλι δεν έχω μάθει ακόμη να ποστάρω γιατί πήρα τους δρόμους και δεν πήρα την Γλάυκη για το ιδιαίτερο μου :lol::lol:.
Εύχομαι σε όλες μας να έχουμε μία όμορφη βδομάδα δημιουργική με δύναμη και πολύ χαμόγελο, με γιορτινή ατμόσφαιρα και αισιοδοξία :love::love::love:,
και πάνω από όλα με υγεία σωματική και ψυχική :D:D
-
Καλωσορίσατε μαντάμ στον Οίκο της Ευγενείας σας!
Χαίρομαι που είσαι τόσο γαλήνια, τόσο χαρούμενη, τόσο γεμάτη θετική ενέργεια! Αλλά γιατί να μην είσαι? Ο έρωτας φωνάζει από μακρυά :blush:
Κόβεται το σεξ? Λέει μια φιλενάδα μου.. Όχι, δεν κόβεται και πολύ καλά κάνει, αν είναι να έχει αυτά τα αποτελέσματα!
Από το ημερολόγιο που έβαλες μπορούμε να πάρουμε η καθεμία από κάτι? Θα ήθελα το Νο 4 και το Νο 15 παρακαλώ..
-
Καλημέρα Avoulina ;) τρελοκόριτσο!
-
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους.
-
καλημέρα και απο εμένα !! εγώ δεν ξέρω να κάνω τσαχπινιές με φωτογραφίες όπως άλλες και άλλες αλλά σας στέλνω τώρα που σας γράφω το πιο ζεστό μου χαμόγελο και φιλακια σβουριχτά.
Καλώς γύρισες Ναταλία μας στα πάτρια εδάφη! Ανυπομονώ να ανέβω και εγώ τα Χριστούγεννα που από ότι φαίνεται μάλλον θα έρθουμε οικογενειακώς. Από 15 Δεκ δίνουν χιόνια πάνω και ΤΡΕΛΛΕΝΟΜΑΙ. Θα δει και η Μαριλου μου χιόνια και θα παίξει για πρώτη φορά. Φαντάζεστε την χαρά της?? Αντε να την μαζεύουμε. Αχχ τι ωραία!!:bouncy:
Το Σάββατο και εμείς στολίσαμε και η κόρη μου πρωτοστατουσε αφού μας έδινε τα στολίδια και έτσι δεν χρειαζόταν να σκύβουμε:D , οταν ανάψαμε και τα φωτάκια τέντωσε τα χεράκια της ψηλά και φώναξε " μπάμπο" ( μετάφραση " μπράβο") . Από τότε όλο εκεί γυροφέρνει και το κοιτάει.
Πωλινάκι μου πολύ με προβλημάτισες με αυτά που περνάς. Εγώ είμαι άνθρωπος της υπομονής ,αλλά όταν φτάσω στο όριο δεν έχω επιστροφή. Αξίζει για την οικογένειά σου να κάνεις ότι περνά από το χέρι σου για να αποκτήσετε ισορροπία. Εσύ ξέρεις τι είναι καλύτερο για εσάς. Εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τι γίνεται μέσα στο σπίτι σου. Την σωματική βία δεν την ανέχομαι προσωπικά με ή χωρις παιδί. Πιστεύω ότι αν έχει γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να δράσεις άμεσα με όποιο τρόπο πιστέυεις εσύ σωστό.
-
Κι εμένα η βία είναι κάτι που με φρικάρει. Πριν από χρόνια, ο τότε σύντροφός μου πάνω σε ένα γερό διαπληκτισμό με έπιασε από τα μπράτσα και με ταρακουνούσε με βία, φωνάζοντάς μου στο πρόσωπο. Διανύαμε, θυμάμαι τον τέταρτο χρόνο της σχέσης μας. Δεν τον ξαναείδα. Φόρεσα μακρυμάνικη μπλούζα να κρύψω τις μελανιές και οίκτιρα τον εαυτό μου, για το πώς επέτρεψα να συμβεί κάτι τέτοιο. Με παρακάλεσε πεσμένος στα γόνατα, κλαίγοντας και προσπαθώντας να μου φιλήσει τα πόδια. Δεν τον άφησα, γιατί και αυτό το θέαμα μου προξενούσε αφάνταστη θλίψη. Σκέφτηκα ότι αν γίνονται τέτοια προ γάμου, τι θα γίνει άραγε μετά? Δεν κάθησα να το διαπιστώσω. Την "κακιά ώρα" τη δέχομαι παντού, αλλά ποτέ όταν αναμειγνύεται βία. Αυτό είναι κάτι που δε μπορώ ούτε να ανεχτώ, ούτε να συγχωρήσω. Και η πεποίθησή μου είναι ότι είναι να μη συμβεί μία φορά. Με μαθηματική ακρίβεια θα ξανασυμβεί. ʼρα, μία σχέση, από τη στιγμή που οι σύντροφοι αρχίζουν να παίζουν ξύλο, όχι μόνο έχει κάνει τον κύκλο της, αλλά φέρνει συνεχώς βόλτες γύρω από τον άξονά της. Τη συντηρούμε από φόβο, ανασφάλεια και βάζουμε και τη δική μας, προσωπική πινελιά, είτε αυτή λέγεται παιδί, είτε οτιδήποτε άλλο. Και η συμβουλή μου προς όλες τις γυναίκες που υφίστανται τέτοιες καταστάσεις είναι μία και ξεκάθαρη: Φύγετε μακρυά και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν.
-
Επειδή έχω ζήσει βια στην οικογένεια μου δεν πρόκειται να την ανεχτώ απο κανέναν σύντροφο !! καλύτερα μόνη παρα με εναν βίαιο άνθρωπο !! ούτε 1 ευκαιρία !!
-
Καλώς μας ήρθες πίσω Ναταλάκι μας.Ελπίζω να πέρασες σούπερ!
Καλή εβδομάδα σε όλες,εδώ από χτες βράδυ βρέχει συνέχεια,μουλιάσαμε!!!
