Τι σκέφτεστε;

το ότι βλέπατε από άλλη σκοπιά, ή μάλλον ο ένας έβλεπε λιγότερο τη σχέση και ο άλλος περισσότερο, δεν σε κάνει ανεπαρκή ή λίγο.
Εκείνη είχε το θέμα και είμαι σίγουρη πως θα το μετανιώσει, εκτός του ότι στην πορεία θα το ξαναβρεί μπροστά της.
Σίγουρα ο εγωισμός μας μερικές φορές δεν μας αφήνει να δούμε από πάνω τα πράγματα και εκτιμώ πως χρειάζεσαι χρόνο και μια νέα αγάπη για να δεις την πρώην έτσι όπως πραγματικά είναι.

Από προσωπική εμπειρία θα σου πω να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο, να ανοίξεις τα μάτια σου, να δεις γύρω σου και τα καλύτερα έρχονται...:)
(όσο περίεργο και απίστευτο αν σου φαίνεται αυτό τώρα)

Έχεις δίκιο. Το πιστεύω πραγματικά αυτό. Απλώς ήταν η πρώτη φορά που πέρασε από το μυαλό (πολύ σοβαρά), ρε συ να κάνουμε κάτι πραγματικό εδώ που να κρατήσει;
Anyway, ο τρόπος που το περιέγραψες μου άνοιξε τα μάτια : )

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

σκεφτομαι πως τα παιδακια μου ειναι τα στολιδακια μου,ειναι ο θησαυρουλης μου....
......σκεφτομαι πως σημερα που το μικρο μου ξερναει,ποσο σφιγγεται η καρδια μου που δεν μπορω να κανω κατι...

---

Να σου ζήσουνε! ευχές από καρδιάς ότι καλύτερο επιθυμείς

Quote:

---

Originally Posted by path

σκεφτομαι που εχω εισιτηρια (7 ημερες διακοπες ,κοινωνικο τουρισμο ),, τα εχω απ τον ιουνιο, ληγουν τελος μαρτιου ,,,,,,,,,και θα παν χαμενα , γαμωτο ..._______________________________και παρολο που ντρεπομαι , θα το πω . Το ιδιο επαθα και την προηγουμενη χρονια :(

---

θες παρέα;.........

Σκεφτομαι οτι εχουμε κριση και ολο χειροτερευει και οτι εγω παρολο που ζοριζομαι δεν το αντιμετωπιζω σωστα ζωντας ακομα σε ενα ροζ συνεφακι. Απο την αλλη ισως να πρεπει να ζω στο ροζ συνεφακι και καλα κανω γιατι μια ζωη την εχουμε...και δεν αξιζει
να αγχωνομαστε...δεν ξερω μπερδεμενος λολ.

Σκέφτομαι, όχι, δεν είναι το στοίχημα της γρ-αφής. Είναι ο τζόγος της ανάγνωσης.
Κι αφού έμαθα αλφαβήτα από στίχους, πώς να μην ποντάρω;
Ούτε καν εφημερίδα για τα προγνωστικά.

(Και για να μην μιλάω πάλι με γρίφους, μάγε..)
Σκέφτομαι απλά τον Carl Popper να λέει ''ας τελειώνουμε επιτέλους μ' αυτήν την επαγωγή!''.
Σκέφτομαι ότι ναιιι, θέλω να τελειώνω με αυτή την επαγωγή που τρεις μέρες γράφω σερί και δε λέω να φτάσω στον ******** τον επίλογο.. εημέν!

Σκεφτομαι τις κουτρουβαλες που εφαγα σημερα και την ξενερα

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Σκεφτομαι οτι εχουμε κριση και ολο χειροτερευει και οτι εγω παρολο που ζοριζομαι δεν το αντιμετωπιζω σωστα ζωντας ακομα σε ενα ροζ συνεφακι. Απο την αλλη ισως να πρεπει να ζω στο ροζ συνεφακι και καλα κανω γιατι μια ζωη την εχουμε...και δεν αξιζει
να αγχωνομαστε...δεν ξερω μπερδεμενος λολ.

---

Συμφωνώ απόλυτα ότι δεν αξίζει να αγχωνόμαστε για τίποτα. (Τώρα, ότι μια ζωή την έχουμε, δεν παίρνω και όρκο).Να προνοούμε,ναι, ως ένα βαθμό και να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, ΟΤΑΝ και ΑΝ προκύψουν. Το να αγχωνόμαστε δε βοηθάει σε τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Κάπου είχα διαβάσει κάτι που μ' άρεσε πολύ και το πιστεύω : "Το 99% των πραγμάτων για τα οποία ανησυχούμε δεν συμβαίνουν ποτέ".

θες παρέα;......... <<<<<<<<<<<<<<<,pws eipame se lene ? ioanna ? :)

σκεφτομαι πως θα γινει να εξαφανιστω. απο το διαδικτυο, το σπιτι, τη γειτονια, τη πολη, τη χωρα ολοκληρη...

Quote:

---

Originally Posted by path

θες παρέα;......... <<<<<<<<<<<<<<<,pws eipame se lene ? ioanna ? :)

---

Αν εισαι γυναίκα ναι!!, γιαννης!!!

(από τα πιο πανω μηνυματα σου και το προφιλ δεν ξεχωρισα μεσα στην ανωνυμια φύλο, ειλικρινά, γι΄αυτό και το μηνυμα που γραψα, για να μην παρεξηγιομαστε)

Εγω παλι το μονο π μπορω να σκεφτω αυτο το καιρο, ειναι το αγορι μου που ειναι σε κλινικη και περιμενω πως και πως να βγει...:(

Σκεφτομαι οτι οσα δε μου δοθηκαν μπορω να τα παρω μονη μου.

εγω παλι σκεφτομαι οτι ειμαι μια κατηγορια απο μονος μου, τι ωραια τι καλα, γιαυτο δε ταιριαζω πουθενα! λες και γνωριζονται ολοι απο πριν οπου κι αν παω, και ειμαι παρεισακτος, περισσευω. και μετα μου λετε ειναι ευκολη η κοινωνικοποιηση, απλωνεις χερακια και γινεσαι αποδεκτος...