ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Καλησπέρα σας!
Look, φυσικά και δεν είναι έπαρση το να χαίρεσαι και να γιορτάζεις την καινούρια σου ζωή, όσα εσύ τόλμησες να ονειρευτείς και τα πραγματοποιείς βήμα βήμα. Χρόνια πολλά και καλά!
Πωλίνα, να χαίρεσαι το γιόκα σου και να τον δεις όπως επιθυμείς!
Ράμμα free κορίτσι, είδες που πέρασαν όλα τελικά?
Όλα περνούν και αυτό το λέω σε κάποιες μελαγχολικές υπάρξεις (στη χαρά μου, στην Πωλίνα), αλλά το λέω και για να το ακούσουμε και να το πιστέψουμε όλες. Όλα είναι περαστικά και οι στενοχώριες φεύγουν κι αυτές, αρκεί να τους το επιτρέψουμε και να μην τους κλείνουμε το δρόμο..
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη της Ναταλίας σχετικά με τη μητρική αγκαλιά. Μερικές φορές μπορεί να γίνει ασφυκτική. Όσοι είμαστε ακόμη μόνο παιδιά κάποιων και όχι γονείς, το καταλαβαίνουμε αυτό. Χαιρόμαστε όταν οι γονείς μας είναι χαρούμενοι. Όχι όταν είναι χαρούμενοι, επειδή είμαστε εμείς χαρούμενοι. Μας αρέσει να νιώθουμε τους γονείς μας αυθύπαρκτα όντα και όχι συναισθηματικά βαμπίρ, όπου, έστω και χωρίς να το θέλουν, τρέφονται και ζουν μέσα από τη δική μας ζωή. Γι' αυτό, χαρά μου, σε προτρέπω να μην κάνεις καμία αναφορά στο κορίτσι για τον επικείμενο γάμο της. Μην τη γεμίζεις άγχος, για κάτι που, στο κάτω κάτω, δεν ξέρουμε αν θα πραγματοποιηθεί. Να εύχεσαι μόνο να είναι γερή, χαρούμενη και να στηρίζει τις επιλογές της. Τότε θα είσαι κι εσύ ικανοποιημένη, στο πλευρό της, αλλά όχι πάνω από το κεφάλι της. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, ούτε να φανεί ότι σε μαλώνω. Απλές κατευθύνσεις δίνω, που θα ωφελήσουν κι εσένα και την κορούλα σου.
Το παιδάκι μας γύρισε χαρούμενο και μάλιστα με φωτογραφικό υλικό από την Ονειρούπολη! Αυτές είναι χαρές! Πού να δεις τι χαρές θα κάνουμε τα δυό μας... Θα σου κάνω παντομίμα και το i survive και το a toi και τον υπηρέτη! Θα την τηρήσω την υπόσχεσή μου και αυτό είναι απειλή!

Χθες έγινα κι εγώ για λίγο παιδάκι.. Είδα το πιο γελοίο καρτούν που υπάρχει, τον Ταζμάνιαν Ντέβιλ! Τι παθαίνει ο κακομοίρης από τη λαιμαργία του και μυαλό δεν βάζει!
http://www.youtube.com/watch?v=Z0a6t...eature=related
Το επίπεδο ήταν, όπως καταλαβαίνετε, ιδιαίτερα ανεβασμένο και ανέβαινε ολοένα και περισσότερο!

Ναταλένιες,
να μοιραστώ τη ματαιόδοξη χαρά μου?? Επιτρέπεται? Η εργασία μου είναι ένας χώρος με πολλά άτομα, τα οποία με γνωρίζουν τα τελευταία τρία χρόνια, οπότε με έχουν δει στα πιο πιο παχιά μου.. Το feedback που λαμβάνω κάθε μέρα από τους συναδέλφους εκεί είναι απίστευτο, από τη διευθύντρια μου μέχρι και την καθαρίστρια, με φτύνουν, με σταυρώνουν, μου λένε πολύ κολακευτικά σχόλια, μου ρίχνουν επαινετικές ματιές συνεχώς κτλ. Οι κολητές μου συνάδελφοι με πιάνουν κιόλας κάθε μέρα, υφίσταμαι παρενόχληση στο χώρο εργασίας, χιχιχι (να με έπιανε και ένας συγκεκριμένος συνάδελφος δεν θα είχα αντίρρηση, αλλά αυτός στην κοσμάρα του, κλαψ κλαψ). Γενικά, οι ώρες που περνάω στη δουλειά είναι άκρως ανεβαστικές... ταυτόχρονα όμως νιώθω και ντροπή! Πολύ ντροπή! Ο μόνος που ούτε μια φορά δεν σχολίασε την αλλαγή μου στην εμφάνιση , στα ντυσίματα, στη διάθεση , είναι εκείνος που θα ήθελα περισσότερο... και εννοείται πως είμαστε και φίλοι-συνάδελφοι, από αυτούς που λες και μια κουβέντα παραπάνω από τα τετριμμένα...
Αυτά από χαρές.
Από λύπες, επιλέγω να μην τις μοιραστώ σήμερα, είναι τα μονιμάκια της ζωής μου, τα οποία τα παλεύουμε οικογενειακώς..Αχ, μαμά.
Σας αφιερώνω και ένα τραγούδι του Σωκράτη..

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ- ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΨΑΧΝΩ

Αχ, ξέρω τον πόνο που θα βρω
προτού να σ' αγαπήσω
και πριν να 'ρθεί η ανατολή
τη δύση θα ζητήσω

Λαχταρώ και τρέχω να σε φτάσω
να σε βρω προτού να προσπεράσω
σ' άλλη μοίρα την ψυχή μου δίνω
κι ό,τι ψάχνω πίσω μου τ' αφήνω

Αχ, ξέρω και τη γλυκιά χαρά
που πλάι σου θα νιώσω
κι όταν θα φεύγω μακριά
γι' αυτήν θα μετανιώσω

Καλησπέρα στην Ναταλοπαρέα :)
Πωλίνα να χαίρεσαι τον γιο σου να είναι γερός και δυνατός και πάντα ευτυχισμένος.
Γιώτα μου χαίρομαι πάρα πολύ για τα εγκωμιαστικά σχόλια που λαμβάνεις από τους συναδέλφους σου τα αξίζεις και με το παραπάνω.
Avaki τι ωραία που ένιωσες χθες παιδί, εγώ σπάνια πια απολαμβάνω με παιδικότητα ένα καλό καρτούν, τουλάχιστον χθες ένιωσα φοιτήτρια οπότε έριξα μία δεκαετία από πάνω μου έστω και για λίγες ώρες :bigsmile:
Τζίνα εύχομαι καλή ανάρρωση :)

Σήμερα ήταν η δεύτερη μέρα γυμναστηρίου και ήδη ένιωσα πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου. Είναι σημαντικό ένα τέτοιο εγχείρημα να το κάνεις μαζί με παρέα, μόνη μου δεν ξέρω αν θα είχα την δύναμη. Την Τετάρτη αναμένεται να ρίξουμε πολύ γέλιο γιατί για πρώτη φορά θα μπούμε σε αίθουσα να κάνουμε Ζούμπα, ανάθεμα και αν ξέρω τι είναι τούτο αλλά υποτίθεται ότι είναι πολύ αστείο και περνάς καλά οπότε τολμώ να το δοκιμάσω έστω και για να γελάσουμε. Το θέμα αερόμπικ είναι λίγο πονεμένη ιστορία για εμένα καθότι δεν παίρνω εύκολα μπρος και δυσκολεύομαι με τα βήματα και νιώθω ολίγον σαν μία άχαρη μπάλα να πάει πέρα δώθε :lol::lol: Θα ξεπεράσω όμως τις ντροπές μου και τις αναστολές μου και θα καραγκιοζίσω για καμιά ωρίτσα :lol::lol:

Eli μου, δεν ξέρεις πόσο συμπάσχω στο θέμα της γυμναστικής.. ʼλλη μπάλα από δω! :roll: :roll: :roll: :roll:
Κατάλαβα ότι για να βελτιωθείς παίζουν ρόλο δύο παράγοντες: 1) Η επανάληψη, η οποία ως γνωστόν είναι μήτηρ της μαθήσεως. Θα είσαι άχαρη μπάλα μία φορά, δεύτερη, τρίτη, ε, κάποια φορά θα τα μάθεις τα ρημαδοβήματα και 2) Το να αφουγκράζεσαι το ρυθμό. Προσπάθησε όσο γίνεται να αισθάνεσαι τη μουσική, πιάσε το ρυθμό της και τα πόδια θα κινούνται σαν από μόνα τους.
Κατά τα άλλα είναι μία ευχάριστη, αν και κουραστική, γυμναστική. Για να συγχρονιστείς πρέπει να κινείσαι έντονα και γρήγορα. Έχει, όμως, και τα καλά της. Επειδή χορεύεις, περνάει η ώρα πιο γρήγορα. Μέχρι στιγμής αυτό το καλό έχω εντοπίσει. Σίγουρα έχει και πολλά άλλα καλά, αλλά επειδή σιχαίνομαι τη γυμναστική τα εντοπίζω πιο αργά από άλλους που την αγαπούν.

Γιώτα μου, αυτό το θριαμβευτικό συναίσθημα.. Η αίσθηση ότι τα κατάφερες και η αναγνώριση από τους γύρω σου! Όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται να μοιραζόμαστε τέτοιου είδους συναισθήματα!
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ντρέπεσαι. Δεν υπάρχει χώρος για ντροπές εδώ! Μόνο η χαρά επιτρέπεται, άντε και κανα φλερτάκι με το συνάδελφο. Αφού μιλάτε, μπορείς να μάθεις άνετα αν έχει ήδη κάποια σχέση. Αν ξέρεις ήδη ότι είναι μόνος και παρόλα αυτά δεν το βλέπει διαφορετικά το μεταξύ σας, θα σε συμβούλευα να αλλάξεις πορεία, ώστε να μην τρέφεις άδικες προσδοκίες και για να μην πληγωθείς στο μέλλον. Μεγάλο θέμα ανοίγω, αλλά πιστεύω πως όλες μας λίγο πολύ ψιλοερωτευτήκαμε κάποιον φίλο μας. Εγώ πήγα και στο γάμο του, γι' αυτό προσπαθώ να προλάβω..

Μολις ανακαλυψα πως ο γιος μου οχι μονο λατρευει το αγαπημενο μου τραγουδι, αλλα το ξερει και απεξω και ανακατωτα και το τραγουδαει και με ρυθμο!!! Επειδη σας γραφω απο το κινητο, ψαξτε για το τραγουδι τιτλων του ΄φοντο κοκκινο΄ απο τον κοτσιρα. Ειναι απλα τελιο.....

ʼστρα ʼβα άμα δεν είχα την Κατερίνα να με πάρει από το χέρι και να με βάλει στην αίθουσα θα το έπερνα απόφαση μετά από 1 χρόνο :dork:
Που ξέρεις μπορεί και να μου αρέσει! Από ρυθμό δεν έχουμε πρόβλημα τον πιάνω και την μουσική την νιώθω οπότε εκεί ποντάρω και εγώ....Τώρα αν είμαι ένα άχαρο τσουβαλάκι που πάει πέρα δώθε δε βαριέσαι κάτι πρέπει να κάνω και εγώ για να γίνω πιο ευλύγιστη και να αποκτήσω λίγο χάρη στην κίνηση μου και βεβαίως να χάσω και κάνα κιλό! Στον καναπέ μου πάντως σίγουρα δεν θα την αποκτήσω ;)

Γιώτα, υπάρχει περίπτωση να έχει κομπλάρει "ο έτσι" με το γεγονός ότι έχεις αποκτήσει αυτοπεποίθηση και έχεις ομορφύνει επικίνδυνα με αποτέλεσμα να διστάζει να πλησιάσει? Μήπως να δώσεις ένα πράσινο φως μπας και ξεστραβωθεί?

Τζίνα μου πόσο χαίρομαι που είσαι ραμμα free!!! άντε μπικινάκια ετοιμαστείτε έρχεται το Τζινάκι με τσιτωμένο κοιλάκι.

ʼστα Κατερίνα μου, ό "έτσι" έχει τα κολλήματα του και όπως λέει και η Αβα σωστά, αν δεν το βλέπει διαφορετικά, βράσε όρυζα...Το γεγονός βέβαια πως ποτέ δεν μου κάνει σχόλια για την αλλαγή της εμφάνισης (ενώ γενικά κοπλιμεντάρει άλλες συναδέλφους) εμένα μου δείχνει μια αμηχανία που κάτι μου λέει, αλλά πια στην ζωή μου δεν έχω χρόνο να περιμένω τους αργούς και δυσκίνητους άντρες. Όποιος ενδιαφέρεται, πρέπει να έχει και τα α%&*ια να διεκδικήσει ό,τι επιθυμεί, και ειδικά αν είναι άντρας, άντε που έχουν ξεχάσει εντελώς το ρόλο που κυλάει στο DNA τους, αυτό του κυνηγού..
Την Παρασκευή πάντως έχουμε βραδυνή έξοδο για φαγητό με τους συναδέλφους και είπε ότι θα έρθει..

εγώ δεν είπα να κάτσεις και να χάσεις τον χρόνο σου, συμφωνώ ότι αν δεν ..... τα εχει δεν μας κάνει. Απλά είπα μην είναι τόσο ζωντόβολο που δεν έχει πάρει πρέφα ότι ενδιαφέρεσαι.

παίζει και αυτό το σενάριο, οι φίλες από το σχολείο λένε ότι παραείμαι σοβαρή και ο άλλος δεν πιάνει τα σήματα μου που εγώ νομίζω ότι έχουν πράσινο χρώμα αλλά τελικά δεν έχουν.. τι να πω! Θα δείξει!

Μπήκα αστραπιαία για να πω το εξής:
Κορίτσια, ας μην παραμυθιαζόμαστε. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει τον τρόπο και το χρόνο και το δείχνει. Όλα τα άλλα είναι παρηγοριές στον άρρωστο.. Τι θα πει σοβαρή και φαιδρή, ο άντρας που διεκδικεί μία γυναίκα δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. Γιώτα, μη χάνεις το χρόνο σου. Αν ο άνθρωπος δε γουστάρει, που είναι δικαίωμά του στο κάτω κάτω, πάμε γι' άλλα..

Quote:

---

Originally posted by *Katie
Τζίνα μου πόσο χαίρομαι που είσαι ραμμα free!!! άντε μπικινάκια ετοιμαστείτε έρχεται το Τζινάκι με τσιτωμένο κοιλάκι.

---

:starhit::starhit::starhit::starhit: