Printable View
Εν μέρει έχεις δίκιο.Ομως όταν παράξεις έργο,όταν αλλάξεις το ρου της ιστορίας,κανείς δεν σε ξεχνάει.Τόσοι συγγραφείς,ποιητές,ζωγράφο ι,μουσικοί, επιστήμονες, εφευρέτες, πολεμοχαρείς άνθρωποι,άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προσφορά στο κοινωνικό σύνολο που έγραψαν ιστορία ο καθένας με τον τρόπο του,δεν ξεχνιούνται.Εμεις οι υπόλοιποι απλοί άνθρωποι που δεν κάνουμε τίποτε απο όλα αυτά,φυσικά και θα ξεχαστούμε κάποια στιγμήQuote:
Originally Posted by imagine
Μην το λέτε αυτό, εγώ ακόμα θυμάμαι όσους ανθρώπους αγάπησα κι έχασα κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια...έχω και τις φωτογραφίες τους κοντά μου για να τους θυμάμαι και να τους νιώθω δίπλα μου...μπορεί να μην επηρέασαν την ανθρωπότητα αλλά επηρέασαν τη δική μου ζωή και πια λείπει ένα κομμάτι της...Quote:
Originally Posted by admforall
Εμένα παλι αυτή η σκέψη με τρομοκρατει και όταν κάτι πάει πολύ στραβά με αγχωνει/στενοχωρει παραπάνω, γιατί τότε μου φαίνεται πως μπροστά σε αυτο που περιγράφεις η ζωή είναι υπερβολικά μικρή για να κάνεις λάθη :/
Είναι μάταιο προφανώς αλλά νιώθω πως θέλω να αξιοποιησω το κάθε λεπτό της...να κάνω τα πράγματα "σωστά" και όπως θα ήθελα, να βρω το δικό μου νοημα. Και άμα γίνει μαλακια και σκεφτώ πως όλα κάποτε τελειώνουν και ξεχνιούνται λέω μέσα μου "τέλεια άλλη μία μέρα/αλλος ένας μήνας/αλλος ένας χρόνος χαμένος...τικ τοκ..."
Φυσικά και τα καλά και τα άσχημα και όλος αυτός ο αχταρμας είναι η ίδια ή ζωή και το καλυτερο είναι να τη βιώνεις και όχι να το φιλοσοφεις ενώ περνάει από μπροστά σου...
Απλά εγώ δεν ερμηνευω το εφήμερο της ζωής μου ως ματαιοτητα...πιστεύω πως ότι κάνω επηρεάζει κάπως έστω με μικρό τροπο τα πράγματα μέσα από το στενό μου περίγυρο (και αυτός καθένας μέσα από τον δικό του και κάπως έτσι παίρνουν την ανάλογη τροπή τα μεγαλύτερα πράγματα, οποια και αν είναι αυτη, όχι ότι την θεωρώ προβλέψιμη)...θυμάμαι ένα αστείο που διάβασα κάποια φάση και ταιριαζει με αυτό το σκεπτικό...καθόταν μία γιαγιά σε μία οικογενειακή συμμαζωξη και άρχισε να χασκογελαει στον εαυτό της...και τη ρωτησε κάποιο εγγόνι της τι γελαει. Και λέει "σκεφτόμουν πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι εδώ πέρα είναι ζωντανοί επειδή εγω έκανα σεξ" :P χαχαχα
Και δεν μιλάω μόνο για απογόνους...που σκατά ξέρω εγώ πως επηρεαζει/θα επηρεασει η ασήμαντη ύπαρξη μου καποιους κάτι; Μιλάω γενικά...πχ ακόμα θυμάμαι μία άκυρη αγγλιδα τουρίστρια που με είχε δει αναστατωμενη και σταμάτησε να με ρωτήσει και μου προσέφερε αγκαλιά...τοινγκ! Και τη δέχτηκα :P Αυτή μπορεί να μη το θυμάται καν και να μη το ξέρει αλλα μου έκανε καλό και με κάνει να θέλω να κάνω κάτι αντίστοιχο οπότε μπορώ...κάποια τυχαία πράγματα σου αλλάζουν την οπτικη. Που ξέρω εγώ τι φλασια μπορεί να φάει κάποιος ή τι μπορεί να γίνει στη ζωη του επειδη ξέρω γω φτερνιστηκα στο λεωφορείο;
Και οκ... δε μπορούμε να ξέρουμε για τέτοια τυχαία χαωδη πράγματα αλλά αυτά τα οποια είναι στο χερι μου αισθάνομαι πως έχει σημασία να τα κάνω σωστά για το λόγο που περιγραφω παραπάνω και παίρνω το παραμικρό με αίσθηση ευθυνης...πχ θα γίνω και θεία σύντομα. Ένα καλό πράγμα να μείνει στο ανηψι μου από εμενα, ένα, κάτι άκυρο, κάτι τυχαίο μέσα απο κάποια συναναστροφή και ότι σκατά και να μου συμβεί μπορώ να πω πως δεν υπήρξα εις μάτην. Ναι θα πει κάποιος θα χαθεί και αυτος...αλλά θα κάνει κάτι παρόμοιο, θα επηρεασει μικροσκοπικά πραγματα...και αυτό θα γίνεται επ απειρον ανά τις γενιές όχι μεταξύ απογόνων σωνει και καλά...μπορεί γειτόνων, μπορεί ατόμων στο φόρουμ ή τη δουλειά ή φίλων ή περαστικών ή συντρόφων...μπορεί χίλια δυο. Και μπορεί αυτά τα πράγματα να μην είναι μονο καλά να είναι και κακά έτσι...για αυτό το παίρνω σοβαρά και βαριά αμα κάτι κάνω λάθος αμα κάτι μου πάει στραβα.
Οταν κάνω μαλακια το παίρνω βαριά αν κάτσω και το σκεφτώ αντιπαραθετοντας την με το φάσμα της μικροσκοπικης ζωής μου :P
Το ίδιο και άμα μου συμβεί κάτι κακό/στραβο τυχαία...άμα κάνω τη σκέψη για το εφήμερο της ζωής με πανικοβαλλει γιατί πιστεύω σε αυτό το χαζό ίσως για κάποιους νόημα που περιεγραψα παραπάνω...δε με νοιάζει που δεν θα ξέρω/δε θα θυμάται κανείς ποιος ακριβώς ήταν ο αντίκτυπος της δικιάς μου μικρης ζωής, μου αρκεί ή σκέψη ότι υπάρχει. Για αυτό δε με καθησυχάζει αυτό το σκεπτικό.
Και τώρα κατάλαβα ότι όταν πατήσω τα 30 ή 40 θα γελασει και η παρδαλη μπεκατσα με τις κρίσεις ηλικίας μου :PP
Αχχχχ καιρό είχα να γράψω σεντόνι ξεδωσα.
Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Μωρε τουδωσες και καταλαβε ..................πολυ σκεφτεσαι , πολυ ................
Επηρέασαν εσένα που ανήκεις στην ανθρωπότητα..............και κάθε ένας κάτι προσφέρει.................Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και αμα ξεχαστουμε , τι εγινε ? σημασια εχει να περασουμε οσο καλυτερα μπορουμε οσο ειμαστε εδω ..............ας αφησουμε τους αδριαντες και τα αγαλματα , τις προτομες για αλλους , σαμπως αυτονων των νοιαζει ? πεθαμενοι ειναι .........Quote:
Originally Posted by admforall
Εσυ δλδ τι προσφερεις στην ανθρωποτητα , περα απο την ποταπη σου υπαρξη , η την δικη μου ? μας ρωτησε κανεις αν θελουμε ναρθουμε σε αυτον τον κοσμο ? και θα προσφερουμε κι απο πανω ? εγω δεν σκοπευω να προσφερω τιποτα .......... ισως να σου προσφερω λουλουδια , μια και σε συμπαθω ...............Quote:
Originally Posted by cube
Ναι, εννοούσα ότι δεν άφησαν αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο, δεν το εξέφρασα σωστά...Quote:
Originally Posted by cube
Κι εγώ πιστεύω ότι καθένας προσφέρει, και μόνο την αγάπη που δίνει στους δικούς του ανθρώπους να σκεφτείς είναι αρκετό αν εξαιρέσουμε κάποιους που ούτε αγάπη δεν είναι ικανοί να δώσουν...
Αν δε βαριοσουν να διαβάσεις το σεντόνι θα εβλεπες πώς επηρεάζετε την ανθρωπότητα κι εσύ και η κιουμπ :PQuote:
Originally Posted by Macgyver
Αμέτοχος δεν είσαι πάντως. Άλλο το ποσο θετική ή αρνητικη είναι η επιρροή σου, θέλεις δεν θέλεις υπάρχει. Είτε το ξέρεις είτε όχι υπάρχει. Το θέμα δεν είναι αν το ξέρεις ή αν σε νοιάζει όταν πεθάνεις. Το δάσος αποτελείται από δεντρα και τα δέντρα από φύλλα. Χωρίς το φυλλο δεν υπάρχει δέντρο και χωρίς το δέντρο δεν υπάρχει δάσος. Άλλοι είναι φύλλα αλλοι κλωναρακια άλλοι δέντρα...και; Δεν είναι δάσος αυτο; Οι άνθρωποι δεν είναι ανθρωπότητα; Φυσικά και είμαστε. (Πάω να αναψω τη πίπα της ειρήνης τώρα λολ )
Και εγώ αυτό ήθελα να τονίσω.........ότι δεν χρειάζεται πάντα να είσαι φοβερός και τρομερός για να κάνεις καλό στον κόσμο...........Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Θα προσφέρεις και θα πεις και ένα τραγούδι! χαχ
Δεν πάει πάντα με το σκοπό.......προσφέρεις έτσι και αλλιώς λέω γω......και δεν το κάνεις για να σε θυμούνται όταν πεθάνεις, το κάνεις για να ζήσεις καλύτερα πιστεύω........ναι δώσε μου ένα κάκτο να σε θυμάμαι....
Ωωωωωωωωωμμμμμμμμμμμμμ , ωωωωωωωωωωωμμμμμμμμμμ , ωωωωωωωωμμμμμμμμμμμμ , τωρα συντονιστηκα ........Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Πολυ φιλοσοφια επεσε , βρε παιδι , δλδ αμα αγορασω πχ. ενα σκαφος , τι θα προσφερω στην ανθρωποτητα ? τι λες αντι για κακτο , για ενα σαρκοβορο φυτο ? απο τα μεγαλα .......................Quote:
Originally Posted by cube
Για τα έντομα ε? μπράβο , τέλεια η ιδέα σου, πως με σκέφτεσαι όμως ε?.............................Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αμα αγοράσεις ένα σκάφος θα χαρεί ο έμπορος σκαφών ! Και τέλος πάντων τι θες να πεις με το παράδειγμα? Δεν κατάλαβα.........
Α κατάλαβα νομίζω, εκεί που λέω να ζήσεις καλύτερα κότσαρες το σκάφος.........ε δεν είπα για σκάφος, μια φιλία πχ, δεν θα κάνεις καλό για να είσαι και εσύ καλύτερα, να βοηθήσεις κάποιον, ένα φίλο κλπ? υπάρχουν και εγωιστικά κίνητρα στη καλοσύνη................
Συμφωνώ απόλυτα!Quote:
Originally Posted by cube