Printable View
ΕΑΝ ο Macgyver απαντήσει στα όσα θίγω στο σχόλιο #10322 (σελίδα 689 του παρόντος) θα στείλω στον Macgyver το μελιτζανάκι γλυκό, όχι σε σένα. Αλλά από ότι κατάλαβα "βαριέται" να διαβάσει "το κατεβατό μου". Υποθέτω ότι, όπως και εσύ δεν βρίσκει επιχειρήματα.Quote:
Originally Posted by cube
Ε μπορεί να μην θέλει μελιτζανάκι ο άνθρωπος.................Quote:
Originally Posted by M87
Αληθεια ειναι , θιγεις πολλα θεματα , και γραφεις κατεβατα , βαριεμαι τοσο μεγαλα ποστ ................. και γιατι να επιχειρηματολογησω ? εχεις καθε δικαιωμα να εχεις τις αποψεις σου , αλλα δεν ειμαι σε φορουμ στοχασμου και διανοησης , περι πολιτικοοικονομικων θεματων , σε φορουμ ψυχολογιας ειμαι .................Quote:
Originally Posted by M87
Ε , ναι , η βελτιωση των συνθηκων ζωης εχει πολλες μορφες .............το καλυτερο εινα να ταχεις καλα με τον εαυτο σου , και κατα συνεπεια με τους αλλους , αυτο τοχω .............. θα βοηθησω εναν φιλο , αλλα ποτε δεν θα οικειοποιηθω το προβλημα του .................... τωρα να ψαχνουμε το νοημα της ζωης , ειναι ασκοπο , για τον καθενα ειναι διαφορετικο ............Quote:
Originally Posted by cube
εχω 3-4 ημερες να ακουσω φωνες και να με παρακολουθησουν.ξεκινησα και γυμναστηριο.εχω παει 3 φορες (εχει πεσει ποοοονος... :P ).ετσι βγαινω και απο το σπιτι.πηγα και για καφε σημερα με τη μανα μου..καποια πραγματα ισως πανε καλυτερα σιγα σιγα θελω να πιστευω
Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Φρόντισε να βάλεις σύντομα μπρος, με πράξεις, αυτά που έχεις για στόχους. Διότι αν δεν ξεκινήσεις να πραγματώνεις τους στόχους νωρίς, όταν θα περάσεις τα 30 κι έπειτα τα 40 θα είσαι στη ζωή σου χωρίς "mission και vision" κατά την επιστήμη, κι αυτό θα είναι αιτία ψυχολογικών ή όξυνσης των ψυχολογικών που τυχόν έχεις.
Μπράβο σου που έχεις ως στόχο να αξιοποιείς το κάθε λεπτό της ζωής κάνοντας τα πράγματα όπως θα τα ήθελες. Να ξέρεις όμως ότι από "λεπτό" σε "λεπτό" υπάρχει διαφορά. Υπάρχουν αυτα τα λίγα λεπτα που εμφανίζονται που και που στη ζωη μας (κάποτε απ εκει που δεν το περιμένεις) που πρέπει να πεις ένα ναι ή ένα όχι ή να κάνεις μια κρίσιμη επιλογή, μια κίνηση, καθοριστική για πολλά πράγματα/τομείς στην έπειτα ζωη σου. Όμως το κάθε "άλλο" σύνηθες λεπτό είναι προετοιμασία (δηλαδή η δημιουργική αξιοποίηση κάθε στιγμής όπως ακριβώς το έθεσες εσυ) γι αυτα τα λίγα κρίσιμα λεπτα. Ετσι θα βρίσκεσαι εκει με τα κατάλληλα εφόδια και άρα με λιγότερες πιθανότητες να μετανιώσεις εκ των υστερων γι απαοφάσεις κι επιλογές.
Σπάνιο αυτό το περιστατικό με την τουρίστρια! Οι καλές πράξεις μένουν και γι αυτόν που τις κάνει αλλα και για τον αποδέκτη. Η ανάμνηση τους δημιουργεί πάντα χαρά και είναι πηγή δύναμης. Αυτοί οι δυτικοί έχουν κάπως διαφορετική νοοτροπία, ειναι πιο συνειδητοποιημένοι στο θεμα βοήθεια προς τον πλησίον και το εκδηλώνουν πιο έμπρακτα, εν σχέσει με εμάς τους έλληνες που μπορεί κάποιος να σφαδάζει κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα.
Εμένα τα ανηψάκια μου δεν με σέβονται. Ψες λίγο ελειψε να πλακωθουμε στο ξύλο αν δεν έφευγα από το σπίτι. Καποιος δικός μου λέει γιατί δεν τους πήρες μαζί σου στον περίπατο... ίσως λάθος από μέρους μου η γενική αντιμετώπιση τους. Βέβαια ο σεβασμός είναι και θεμα "γουσταρω" τον άλλο. Διοτι αυτοί που δεν γουσταρουν καποιον κι επειτα δεν τον σέβονται, το κάνουν επειδή δεν σέβονται την ιδιαιτερότητα και την ιδιοσυγκρασία του και όχι επειδή ο άλλος, ως άνθρωπος (ως status με χαρακτήρα και έργα), δεν αξιζει σεβασμού.
Παιδιά, σε 100, σε 200 χρόνια δεν θα υπάρχουν ούτε τα ανίψια, ούτε τα εγγόνια και ό,τι καλό/ κακό κάναμε θα έχει θαφτεί για πάντα. Εκτός αν κάποιος από σας είναι μέγας εφευρέτης ή κανένας από τους πολιτικούς/ διαπλεκόμενους που θα μας φουντάρουν και θα μνημονεύεται στις επόμενες γενιές ως η καταστροφή της χώρας :p
Ζούμε ζωές μέτριες, άλλοι καλύτερες άλλοι χειρότερες. Οι καλές μας πράξεις- όπως και οι κακές- αλλάζουν τη ζωή κάποιων ανθρώπων γύρω μας οι οποίοι κι αυτοί ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Τι σημασία έχει αν ήσουν ένας παπάρας ή καλός άνθρωπος? Τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς σου θα έχουν θαφτεί και αυτά.
Δε με νοιάζει να με θυμούνται. Ίσα- ίσα, το έγραψα και πιο πάνω, με ανακουφίζει που οι μαλακίες που χω κάνει θα θαφτούν και αυτές.
Μια στιγμή στην αιωνιότητα, αυτό είμαστε.
Απορώ γιατί επιμένω να αναλαμβάνω υποχρεώσεις για πράγματα που τελικά αμφιβάλλω κατά πόσον θα τα κάνω, κι αρκετές φορές να εκτίθεμαι όταν τους λέω πως άλλαξα γνώμη (βέβαια κάποτε συμβαίνει αυτό). Άλλη μια απόδειξη κι αυτή ότι παρόλες τις προσπάθειες δεν άλλαξα ιδιαίτερα. Ίσως να ναι και ο ενθουσιασμός που έχω, στο να κάνω πράγματα που με την έκβαση τους θα μου προσφέρουν, τουλάχιστον, ηθική ικανοποίηση, να δίνω δλδ ένα νόημα στη ζωη μου, παρόλο που οι απώτεροι στόχοι χάθηκαν, ειναι ανύπαρκτοι. Άλλοτε στη σκέψη μου έρχεται, σαν προτεραιότητα αλλά και σαν ανάγκη, σαν πόθος, η ησυχία και η καθημερινή ξεγνοιασιά, ως μέσο ηρεμίας.
------------------------------------------------------------------------------
Αυτό που λέω είναι ότι δεν έχει σημασία αν σε θυμούνται ή όχι...αυτό έχει παρεξηγηθεί νομίζω στα λεγόμενα μου. Ωραία δεν θα υπάρχουν τα ανηψιά σου α παιδιά σου ούτε τα τρισεγγονα σου ούτε κανείς που γνωρισες ποτέ θα χαθούν ολοι και όλα. Αλλά πιστεύεις ότι αν δεν είχε κάνει κάποια πράγματα με συγκεκριμένο τροπο ο γείτονας του προπροπροπροπρο-παππου σου αποκλείεται να μην υπήρχες εσύ; Κάποια πράγματα και κάποια γεγονοτα επηρεάζονται με τρόπο που δεν μπορείς να προβλέψεις. Και άντε είσαι ασημαντη/ος εσυ αλλά που ξέρεις αν κάποια πραξη/σταση σου θα επηρεάσει κάτι σημαντικό που δεν μπορείς να φανταστείς καν; Βασικά ή νοοτροπία και η στάση ζωής του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά αρκεί για να διαμορφώσει ολόκληρες κοινωνίες. Δεν έχει σημασία που δεν το καταλαβαίνεις δεν το βλέπεις στο φάσμα της ζωής σου ή που δεν σε θυμάται κανεις, αυτό που λέω είναι πως κανενός ή ζωή δεν φεύγει χωρίς να αφήσει ένα μικροσκοπικό αποτύπωμα και ας ΜΗΝ το ξέρει/θυμαται κανεις...και δεν μιλάω μόνο για καλές πράξεις. Πχ ο ωχαδερφισμός και ο νιχιλισμός που βλέπω συλλογικά εδώ μέσα σε μεμονωμένα άτομα νομίζετε δεν επηρεάζει τιποτα; Αν μεμονωμένα άτομα κοιτάζουν τη παρτη τους ή μουρμουρανε συνέχεια ή είναι κουτοπονηρα ετσι δημιουργείται ένας μικρος κύκλος από δυσλειτουργικους παρτακηδες...μετά αυτοί οι μικροί κύκλοι φτιάχνουν μία γειτονιά με αυτή τη νοοτροπία και έτσι κλιμακα-κλιμακα έχουμε μία χώρα με νοοτροπία για τον πουτσο με συγχωρείτε κι όλας. Δε μιλάω για καλες πράξεις που θα θυμάται κάποιος...λέω πως ότι κάνει ο καθένας, και ο πιο ασήμαντος επηρεάζει είτε θετικά είτε και αρνητικά τη ροή των πραγμάτων σε συνάρτηση με τους γύρω του. Ακόμα και το να ΜΗΝ κάνεις κάτι επηρεάζει τα πράγματα. Για αυτό για εμένα προσωπικα παρ'οτι ξέρω ότι θα πεθάνω και πιθανόν δε θα με θυμάται κανείς μετά από γενιές και δε θα υπάρχει τίποτα που να υπηρξε ταυτόχρονα με εμένα μεσα στην αιωνιότητα και πάλι...έχει σημασία και βαρύτητα για εμένα να πραττω όσο καλύτερα μπορώ. Γιατί ή αιωνιότητα αποτελειται από στιγμές. Και η ποιότητα των στιγμών μας επηρεαζει τους αιωνες με έναν μηδαμινό έστω τρόπο που δεν θα δει ποτέ μας κάνεις. Δεν είπα ότι πρεπει να θέλεις να επηρεάσεις κάτι ή να σε θυμούνται...είπα ότι έχει σημασία τι κάνεις θέλεις δε θέλεις...μου φαίνεται τοσο αυτονόητο και απλό.Quote:
Originally Posted by imagine
http://www.ladylike.gr/articles/zodi...=24MediaWidget
Νονιζατε οτι ειστε το ζωδιο που ξερατε ? λαθος κανετε .......
Συνεχίζουν οι μαύρες μου οι σκέψεις... Ίσως μια οριστική λύτρωση να ήταν η λύση.. Βλέπω τους ανθρώπους να εξελίσσονται κι εγώ εδώ.. Στα ίδια.. Ως πότε?
. . . . . .
. . . . . . .
Tι λάθος κάνουν κάποιοι,όταν τρώνε άνοστα και ανθυγιεινά φαγητά,όπως πιτόγυρα και πίτσες...
Γεμάτα λιπαρά και με έλλειψη θρεπτικών συστατικών.