ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Σπασμένο Καράβι
Μουσική/ Στίχοι: Γιάννης Σπανός/ Γιάννης Σκαρίμπας

Σπασμένο καράβι να \'μαι πέρα βαθιά, έτσι να \'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι

Να\' ναι αφράτος ο τόπος και η ακτή νεκρική γύρω-γύρω
με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω

Σπασμένο καράβι να \'μαι πέρα βαθιά, έτσι να \'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι

Να\' ναι η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά, έτσι να\' ναι
και τα βράχια κατάπληχτα και τ\' αστέρια μακριά να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές δίχως χάρη
και έτσι κούφιο και ακίνητο μες σε νύχτες βουβές το φεγγάρι

Έτσι να \'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό, έτσι να \'μαι

Σ\' αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό να κοιμάμαι

Να κοιμάμαι

αφιερωμένο.....

Sometimes a wind blows
and you and I
float
in love
and kiss
forever
in a darkness
and the mysteries
of love
come clear
and dance
in light
in you
in me
and show
that we
are Love

Sometimes a wind blows
and the mysteries of Love
come clear....

Για τον Νίκο Σεργιανόπουλο...

http://www.youtube.com/watch?v=HV3Rz9JSjlw

http://www.youtube.com/watch?v=f64zC04BV3M

Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Με την πικρα τη ζωη μου ζωγραφιζω
Στην εικονα του μυαλου μου την θολη
Την σκια σου φευγαλεα ξεχωριζω
Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και στο ονειρο γελω την μοναξια μου
Δεν ξεχναω το στερνο σου το φιλι
Ειμαι μονη κι εισαι παλι μακρυα μου
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η καρδια μου σε φωναζει
Κι ακουω της σιωπης σου την ηχω
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η αγαπη με τρομαζει
Δεν θα ερθεις μα εγω θα σ\' αγαπω

Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και για σενα την καρδια μου ξανανοιγω
Ομως γινεται η αγαπη απειλη
Κι οσα θελω να σου πω βαθεια τα πνιγω
Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και στο ονειρο γελω την μοναξια μου
Δεν ξεχναω το στερνο σου το φιλι
Ειμαι μονη κι εισαι παλι μακρυα μου
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η καρδια μου σε φωναζει
Κι ακουω της σιωπης σου την ηχω
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η αγαπη με τρομαζει
Δεν θα ερθεις μα εγω θα σ\' αγαπω

Ό,τι κι αν κάνω
ό,τι κι αν λέω
κι αν σου υπόσχομαι αιώνια αγάπη
το ξέρω θα \'ρθει μια στιγμή
το ξέρω θα \'ρθει
που θα ξυπνήσει ο παλιός μου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει

Όπου κι αν πάω
όπου κι αν μείνω
θα έχω πάντα ένα σακίδιο κρυμμένο
στο λέω δε θα φταις εσύ μα θ\' αργοσβήνω
αν με ξεχάσει ο παλιός μου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει

Ταξίδια στα μάτια σου διάβαζα πάντα
τραγούδια μας κρύβανε κάπου το φως
το ξέρω θα γίνω ξανά μια μπαλάντα
να μ\' έχει μαζί του ο παλιός σου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ.

Όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω.

Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ

Μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τον πείσω.

Αυτά σκεφτότανε τα βράδυα στη δουλειά

Κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη.

Θλιμμένα ναι καλά ευχαριστώ

Μα άλλο πράγμα την τρυπάει και τη χαλάει.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα

Κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμμία δε σ\' αράζει.

Δως μου για φιλοδώρημα τραγούδι με την πάντα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι

Βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε.

Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου

Κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάνε.

Δεν τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση.

Κι αν έχεις άντρα την άρνηση ακολούθα.

Τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου

Γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα

Κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμμία δε σ\' αράζει.

Δως μου για φιλοδώρημα τραγούδι με την πάντα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.(

Αγάπης φως της γης ταξίδια

Μαύρα παράξενα παιχνίδια.

Στο φως του ήλιου θ\' ακουμπήσω

Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ\' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,

Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.

Όσο αγαπάω μένω πίσω.

Κι όλο μ\' αφήνεις να σ\'αφήσω.

Αγάπης φως της γης ταξίδια.

Μαύρα παράξενα παιχνίδια.

Στο φως του ήλιου θ\' ακουμπήσω.

Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ\' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,

Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.

Όσο αγαπάω μένω πίσω.

Κι όλο μ\'αφήνεις να σ\'αφήσω, να σ\'αφήσω, να σ\'αφήσω...

http://www.youtube.com/watch?v=4udy4EhhD7w&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=aoZEwiO78o0

http://www.youtube.com/watch?v=zw5aQ4z-b70

http://www.youtube.com/watch?v=18K3xWY83Fo

ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΟΥ
ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ
ΤΑ ΝΑΖΑΚΙΑ ΣΟΥ ΑΣΤΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΜΠΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΤΑ
ΚΙ ΟΛΑ ΕΓΩ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

OYAOY!AYTO ΘΑ ΠΕΙ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!!!!!