Printable View
Και εγώ γυναικολόγο ήμουν..Είμαι ακόμα στο δρόμο και 1 πιάνω δουλειά..Και βρεγμένη μέχρι το κόκαλο..Είναι η πρώτη φορά που βρίζω φωναχτά ενώ είμαι μόνη μου :DQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλύτερα πάντως να πας μετά την περίοδο..Δείχνει καλύτερα ο υπέρηχος...
Κουράγιο σου εύχομαι για να βγάλεις τη μέρα...Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Ναι, ε; Δεν το ήξερα αυτό...
Ευχαριστώ :)Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Φτάνω σε λίγο οπότε ας πούμε ότι τα κατάφερα..
Ναι πάντα είναι καλύτερα να πας τις πρώτες 5 μέρες μετά την περίοδο..
... ... ... ...
Είναι κάτι σαν ομοιοπαθητική θεραπεία; Έκανα google search για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται και παντού έγραφε και για την ομοιοπαθητική σαν εναλλακτική θεραπεία. Ομοιοπαθητική θεραπεία έκανα παλιά για καιρό αλλά είναι εντελώς placebo, το λένε και οι έρευνες. Τώρα για το "φαρμακείο" της φύσης δεν αντιλέγω. Η γυναικολόγος μου είχε γράψει κάτι φυτικά σκευάσματα ακριβώς γι' αυτό τον λόγο αλλά ο πόνος δεν μειώθηκε. Επειδή δεν είναι μέτριος. Τον μέτριο τον αντέχω. Διπλώνομαι κανονικά και δεν μπορώ να λειτουργήσω, γι' αυτό τα παυσίπονα είναι μονόδρομος, ειδικά την πρώτη μέρα. Συνήθως βάζω πείσμα αντί για 6 να πιω 4, αλλά εξαρτάται από την μέρα (κυρίως τι έχω να κάνω) και την ένταση του πόνου. Αν είμαι σπίτι απλά θα είμαι ξαπλωμένη και θα κλαίω για να αποφύγω το παυσίπονο :)Quote:
Originally Posted by Vox
(Ο πόνος μειώνεται -σε μένα- μόνο σε περιόδους έντονης γυμναστικής. Όταν λέω έντονης εννοώ 2ωρο τρέξιμο 5 φορές την βδομάδα και για διάστημα άνω των 3ων μηνών.)
... ... ... ...
Παλι παστωσε το φαι η μανα μου. Εφαγα μια μπουκια και μ' επιασε πονοκεφαλος.
------------------------------------------------------------------------------------------------ .....
Από χθες το απόγευμα νιώθω απογοήτευση και στεναχώρια. Πριν λίγες μέρες ήρθαν στην αυλή μου 2 σκυλάκια, τα ταισα και περπατησαμε μέχρι το σπίτι που πίστευα ότι έμεναν. Όταν φτάσαμε είδα ότι ήξεραν τον χώρο και τα άφησα εκεί. Το βράδυ ξανά ήρθαν στην αυλή μου, τα ταισα αλλά δεν ασχολήθηκα περισσότερο. Την Κυριακή πήγα στην κολλητή μου που μετακόμισε κοντά μου και εκεί είδα στον δρόμο το ένα από τα δύο να τριγυρνάει και υπέθεσα ότι το άλλο το βρήκε ο ιδιοκτήτης του.. Το ταισαμε. Χθες λίγο πριν μπω στην ψυχολογο με πήρε τηλέφωνο η κολλητή μου και μου είπε ότι το σκυλάκι βγάζει αφρούς από το στόμα και με ρώτησε τι να κάνει. Προσπάθησαν να το βοηθήσουν να κάνει εμετο αλλά το ζώο δεν τα κατάφερε.
Είχα τόσες μέρες να κάνω κάτι να το βοηθήσω και ενώ ήξερα τι άνθρωποι είναι όλοι εδώ δεν έκανα τίποτα!!! Ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο σκυλάκι. Νιώθω απαίσια, νιώθω ότι έχω ευθύνη για όλο αυτό γιατί ήξερα!
τι φαγητο ηταν? σε ζηλευω!! σαν ακουω για φαγητο μαμας!! ακομα και φασολαδα να ειναι θα το ηθελα!!Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Αισθάνομαι μπερδεμένη... Κάτι μου φταίει κι έχει να κάνει με το κλείσιμο στο σπίτι αλλά δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι συναίσθημα είναι ώστε να το αντιμετωπίσω...
Νομίζω ότι όλοι έχουμε λίγο ανάμεικτα συναισθήματα αυτές τις μέρες.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Λες;Quote:
Originally Posted by Sonia
Εσύ τι νιώθεις ακριβώς; Μπορείς να καταλάβεις;
Όλοι έτσι είμαστε κυκνε μου δυστηχως....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Είναι μια μεγάλη αλλαγή στην καθημερινότητα μας ...
Ακόμα και για εμάς που ειμασταν δουλειά σπίτι παιδιά. ....