Είναι δυνατόν μια ψυχοθεραπεία να είναι αρνητική;

Έτσι είναι.Η ψυχοθεραπεία είναι εγχείριση ψυχής και πονάει.Σου λένε αλήθειες που πονάνε.Μισείς έτσι τον θεραπευτή,την θεραπεία ή απλά την αποφεύγεις....Αρνητική δεν μπορεί επ\'ουδενεί να είναι....Όλο και κάτι καλό θα πάρεις...Μου πήρε 4 χρόνια για να εμπιστεύομαι περισσότερο τον εαυτό μου.Έζησα πολλά,άλλαξα πολλές δουλειές,πέρασα από πολλά αδιέξοδα πνευματικά,ψυχολογικά...αλλ ά μου είπε η ψυχίατρος και το αναγνωρίζω κι εγώ πως η δομή του εαυτού μου είναι πιο σταθερή,ξέρω καλύτερα τι θέλω και πως θα το επιτύχω και αυτό ναι,αυτό είναι ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!

Βέβαια στο θέμα σχέσεις είμαι ακόμα πολύ μα πολύ πίσω...Ίσως να φταίει η μη έγκυρη επισήμανσή αυτού του προβλήματος από τον παλιό θεραπευτή...

γεια σας παιδια
πολυ ενδιαφεροντα ολα οσα γραψατε.
η δικη μου ιστορια ειναι οτι εχω καταθλιψη απο παιδι και πριν 7 χρονια εκδηλωσα και κοινωνικη φοβια με τα γνωστα επακολουθα,δεν οδηγω,δεν παντρευομαι,δεν παω σε γιορτες,δεν παω σε γαμους κτλ....
το θεμα τωρα ειναι οτι εχω ξεκινησει ψυχοθεραπεια(ψυχοδυναμικη) απο το 2003 με διακοπες,πεστε συνολο 3 χρονια,ενω τον πρωτο καιρο πηγαινε με αισιοδοξια οτι καποια στιγμη θα τα καταφερω εχει εδω και ενα εξαμηνο που παω μονο απο αγγαρεια.η ζωη μου συνεχιζει να ειναι χαλια,η απαισιοδοξια ειναι στα φορτε της μερικες φορες πιστευω οτι εγινα και πιο χαλια.λεει συνεχεια ο ψυχολογος μην πιεσεις τον ευατο σου,οτι για τα συμπτωματα φταει η οικογενεια μου και τα δυσκολα παιδικα μου χρονια και καθε φορα που αναφερομαστε εκει εγω γινομαι τουρμπο,δεν δεχομαι οτι φταιει αυτο.
σκεφτομαι να αλλαξω ψυχολογο και να ακολουθησω καποιον που εχει ειδικευτει στην γνωσιακη -συμπιριφοριστικη αλλα ξερω οτι δεν προκειται να κανω τις ασκησεις για το σπιτι δηλ.σταδιακη εκθεση σε αυτο που φοβαμαι.
ακομα σκεφτηκα την υπνοθεραπεια αλλα δεν εχω κανει καμια κινηση.
συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα .....
ευχαριστω που με ακουσατε

Φυσικα και μπορει μια ψυχοθεραπεια να ειναι αρνητικη...μαλιστα καπου ειχα διαβασει (ειρωνικα το ελεγε ο συγγραφεας) οτι το 50% των περιπτωσεων παει καλυτερα και το υπολοιπο 50% παει κατα διαολου.

Μια αρνητική ψυχοθεραπεία(πάντα με χιούμορ) θα μπορούσε να είναι αυτή της Ιντερ με τους δύο γιατρούς..Τον ένα,Η ζωή είναι ένα σκατό,όπου εκεί τρέχεις να αγοράσεις καμπινέ και όχι ψυχοφάρμακο και η άλλη όπου αν πας να θεραπεύσεις παθολογική ζήλεια και ανασφάλεια στις σχέσεις θα δεις μεγάλη βελτίωση στα τηλέφωνα που έκανες στο αμόρε...Στα 5 την ημέρα 100 την εβδομάδα και βελτιώνεις και τις σχέσεις σου,βεβαίως βεβαίως,με τις κινητές τηλεφωνίες καθ\'ότι η τύπισσα στο ένα χέρι δεν είχε το μπεγλέρι αλλά το κινητό και οριόταν στον άντρα της και με το άλλο υποδείκνυε στην Ίντερ ότι η ανασφάλεια της διαλύει τις σχέσεις της..

sandy,
το μειονέκτημα των ψυχοδυναμικών προσεγγίσεων είναι ότι δεν εστιάζουν στο \"εδώ και τώρα\"... και καλώς ή κακώς, στο \"εδώ και τώρα\" βιώνεις τα συναισθήματα σου, στο \"εδώ και τώρα\" (παρόν) βρίσκεσαι πάντοτε. Αυτός είναι ο χρόνος που έχουμε και αυτός είναι ο χρόνος που μπορούμε να \"ελέγξουμε\".

Κιπ, αν και τα στοιχεία που παραθέτεις δεν είναι ακριβώς έτσι, ωστόσο δεν απέχουν πολύ απ την πραγματικότητα. Οι λόγοι είναι πολλοί (κακός θεραπευτής, ασύμβατη προσέγγιση με αυτό που φέρνει ο ασθενής, τυχαίοι εξωτερικοί παράγοντες της ζωής του ατόμου κτλ)
Κάποτε έλεγε κάποιος χαριτολογώντας πως \"η ελπίδα του γιατρού για την θεραπεία του ασθενούς περνά μέσα από τη θέληση του ίδιου του ασθενούς. Πράγματι. Ο ειδικός, από μόνος του, δεν μπορεί να φέρει κανένα αποτέλεσμα. Δεν έχει κανένα μαγικό ραβδάκι για να αγγίξει τους ανθρώπους και να αλλάξει το σύστημα σκέψης τους, τα συναισθήματα τους.

dodoni ευχαριστω για την απαντηση.
θα μπορουσες να μου πεις ομως πια ειναι η καταλληλη ψυχοθεραπεια για το προβλημα μου.
και αν εχεις και την ευγενη καλοσυνη που μπορω να βρω εναν ψυχολογο που να ειναι καταλληλος για το προβλημα μου.η περιοχη που μενω ειναι καπου στην μακεδονια.αν δεν γινατε δημοσια για λογους που καταλαβαινω μπορεις στο mail η στο u2u.
η επισης αν ξερει καποιος αλλος πολυ ευχαριστως να ακουσω την γνωμη του
ευχαριστω

sandy, είμαι ιδιαίτερα μεροληπτικός ως προς τις προσεγγίσεις.
Μεροληπτώ υπέρ όλων των αποκαλούμενων \"ανθρωπιστικών προσεγγίσεων\". Μια απο αυτές χρησιμοποιώ (την προσωποκεντρική) και αισθάνομαι και βλέπω ότι αποδίδει καλά και ότι είναι βοηθητική.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι σημαντικό είναι να βρεις θεραπευτή που να αισθάνεσαι εμπιστοσύνη και ασφάλεια να επεξεργαστείς κομμάτια της σκοτεινής πλευράς του εαυτού σου.
Αυτό ίσως είναι πιο σημαντικό από το είδος της προσέγγισης του θεραπευτή. Δε χρειάζεται να ρωτάς τον όποιο ψυχολόγο τι προσέγγιση ακολουθεί. Μάθε πληροφορίες από φίλους, γνωστούς που τον έχουν επισκεφθεί, πήγαινε και πολύ γρήγορα θα ασθανθείς αν όντως μπορείς να κάνεις δουλειά μαζί του. Θα το αισθανθείς όχι στο κεφάλι σου αλλά στο στομάχι σου.
Αν δε μπορείς να αναζητήσεις κάποιον μέσω φίλων/γνωστών,
ρίξε μια ματιά στον κατάλογο επαγγελματιών ψυχικής υγείας που έχουμε εδώ στο e-psychology.
http://www.e-psychology.gr/index.php?option=com_sobi2&Itemid=56

Αν στην πόλη που μένεις, δεν υπάρχει κάποια καταχώρηση, στείλε μου U2U και πες μου σε ποια πόλη βρίσκεσαι, να δω μήπως μπορώ να βοηθήσω.

ξαναφερνω με πολυ κοπο αυτο το θεμα στην κορυφη.
αλλα εχω απελπιστει οταν ξαφνικα βλεπω οτι η ψυχοθεραπεια μου αληθεια μου κανει κακο.
μπορει μπολυ απλα να μην ειμαι ο πιο δυνατος ανθρωπος για να την αντεξω.θα σας δωσω μια μικρη περιγραφη της ¨υπεροχης¨συνεδριας μου.μιλαμε για την μεγαλη sandy και την μικρη.και καλα η μικρη ειναι το υποσυνειδητο η κατι τετοιο.και η μεγαλη το συνειδητο.
στην συνεδρια που λετε καποια στιγμη αναφερθηκαμε και στο θεμα της υπνωσης,η απαντηση της ψυχολογου μου ηταν οτι δεν εχει κανενα νοημα να κανω κατι τετοιο γιατι μπορει να ειναι ενα προσωρινο μεσο ή οτι μπορει να βγουν πολλα πραγματα στην επιφανει και να γινω πολυ χειροτερα και τετοια.και μετα απο αυτα που μου ειπε ρωταει η μικρη σου θα ηθελε κατι τετοιο?
ε λοιπον εχει αρκετες μερες που το σκεφτομαι το θεμα της υπνωσης και μολις λεω οτι θα δοκιμασω τι εχω να χασω μονο την φοβια μου,τι λετε να εγινε?
ξαφνικα ενφανιστηκε μια υπεροχη κριση πανικου και πολυ αγχος.
το ιδιο εγινε και μολις σκεφτηκα να παω σε καποια ψυχολογο που μου συστησαν στην θεσσαλονικη.
και αρχισω και σκεφτομαι οτι πριν ξεκινησω αυτην την ψυχοθεραπεια δεν ειχα προβλημα να παω τουλαχιστον στην θεσσαλονικη,τωρα εχω......ηθελα να δωσω εξετασεις για καποιο πτυχιο την 1 φορα ειχα λιγο αγχος,την 2 φορα περισσοτερο,και εδω ερχομαι και σκεφτομαι οτι ειχα αναφερει σε συνεδρια οτι εχω αγχος στο να παω στις εξετασεις και η απαντηση αν ειναι ετσι και δεν θελει η μικρη και αγχωνεται ας μην πας.
δεν θα επρεπε η ψυχολογος να μου πει η σε μενα η στην μικρη μου οτι δεν πειραζει πηγαινε ολα καλα θα πανε?
επισης δεν ειναι ολες η ψυχοθεραπειες για ολους τους ανθρωπους εαν εμενα αυτην δεν μου ταιριαζε,δεν θα μου το ελεγε?
διαβαζα σε βιβλιο οτι η ψυχοδυναμικη δεν ειναι για ευαισθητους και πολυ πληγωμενους συναισθηματικα ανθρωπους.
δεν ξερω πια,βρισκομαι σε πολυ ασχημη κατασταση.
ειχα φοβιες και εχω και καινουριες χαρη στην ¨υπεροχη ¨ψυχολογο μου...
........και συγνωμη για το μεγεθος ........

sandy,καλα εκανες κ ξαναφερες το θεμα στην επιφάνεια αφου τοσο σ αφορα....

διαβάζοντας το οσα γραφεις νιωθω πως εισαι θυμωμένη με την ψυχοθεραπεύτρια σου, ίσως κ με σενα την ιδια και την πορεια της θεραπείας σου.

Εχεις μιλησει στην ιδια την θεραπεύτρια για αυτη σου την απογοήτευση?αυτα που εγραψες εδω σε εμας, τα εχεις πει στην ιδια?και μαλιστα για το γεγονος με τις εξετάσεις?

Νομίζω πως σε καθε περίπτωση, ειτε μεινεις ειτε φύγεις θα ταν χρήσιμο να της τα πεις. Γιατί οτι απαντησεις κ να σου δώσουμε εμεις,δεν ειμαστε εμεις εκει μεσα. Εκει εισαι εσυ κ αυτη.

Δεν ξέρω ποιες ειναι οι ψυχοδυναμικες προσεγγισεις. Παντως πληροφοριακα να σου πω, οτι μετά απο πολλες συνεδριες εχω φύγει κομματια. Χαλια. Στην πορεια νομίζω οτι ειχαν τη χρησιμότητα τους και αυτες οι συνεδρίες.

ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΑΜΟΙΡΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΕΝΝΟΩ ΠΟΥ ΨΥΧΟΑΥΝΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΨΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΑΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΡΕΤΑΡΕΙ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΙ ΕΧΟΥΝΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΡΚΕΤΑ ΣΟΒΑΡΑ!

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Φυσικα και μπορει μια ψυχοθεραπεια να ειναι αρνητικη...μαλιστα καπου ειχα διαβασει (ειρωνικα το ελεγε ο συγγραφεας) οτι το 50% των περιπτωσεων παει καλυτερα και το υπολοιπο 50% παει κατα διαολου.

---

φυσικα και το 50% της εκατο μπορει να παει κατα διαολου. θελει προσπαθεια επιμονη και υπομονη για να πετυχει μια ψυχοθεραπεια. και φυσικα ολοι οι θεραπευομενοι δεν ταιριαζουνε με ολους τους θεραπευτες. θελει υπομονη να βρεθει ο καταληλος θεραπευτης και ισχυρη προθεση απο το θεραπευομενο.κακουργηματα εχουνε γινει σε ολους αυτους τους χωρους. ανθρωποι ειναι κι αυτοι και πολλεσ φορες σε χειροτερη μοιρα απο τους πελατες τους.υπαρχουνε θεραπευτες με διωκτικο παρραληρημα, μεγαλομανια και οτι αλλο ειναι καταγεγραμενο στο dsm.στην αγορα κυκλοφορανε τα παντα δυστυχως.

Δυστυχώς ναι
Ακόμα αντιμετωπίζω με επιφύλαξη τις συζητήσεις περί αποτελεσματικής θεραπείας, εξ αιτίας του τελευταίου "ψυχοθεραπευτή" ο οποίος επειδή απέκτησε το τίτλο από κάποια κατάρτιση νόμιζε πως ήταν και έτοιμος. Ειρωνίες, γελάκια, γκρίνια προς εμένα, όλα αυτά με κάνουν να το θυμάμαι με αηδία. Τόσες χαμένες ώρες και λεφτά.
Δεν έχω εμπιστοσύνη πλέον να ξεκινήσω κάτι άλλο με κανέναν...

Ουάου, παλιό θρεντ. Ναι, φυσικά και μια ψυχοθεραπεία μπορεί να σε κάνει χειρότερα. Το έχω δει σε άτομα μετά από χρόνια θεραπείας (!) παραδοσιακής ψυχαναλυτικής λολ (just kidding :P). Μπορεί και να σε σκοτώσει αν είσαι σε ευαίσθητη φάση! Χωρίς πλάκα.




Γενικά από την δική μου εμπειρία και από ότι έχω διαβάσει, οι θεραπείες που σε κάνουν πολύ να κάνεις αναδρομές, να επικεντρώνεσαι στο παρελθόν και όλο να αναρωτιέσαι για τον εαυτό σου συνέχεια σε φάση αβεβαιότητας-και στην τελική να ψυχαναγκάζεσαι και να ιδεομηρυκάζεις περισσότερο-μπορεί να σε κάνουν λιώμα αν είσαι ήδη σε ευαίσθητη φάση (που οι περισσότεροι είναι σε φάση "έξαρσης" του προβλήματος όταν πάνε σε ένα θεραπευτή). Ένα στάνταρ εύρημα στην σύγχρονη κλινική ψυχολογία είναι ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται συνέχεια με τις ίδιες τους τις ψυχικές λειτουργίες έχουν περισσότερο στρες και πιθανότητα νευρώσεων από αυτούς που επικεντρώνονται πιο πολύ στο περιβάλλον και σε ασχολίες/χόμπι, κάτι που προσυπογράφω και ο ίδιος σαν νευρωσικός. Γι αυτό και θεωρώ πολύ καλύτερο γι'αρχή να υπάρξει αλλαγή των προβληματικών σκέψεων και περιβαλλοντικών ερεθισμάτων που τροφοδοτούν το πρόβλημα και σε πιο προχωρημένα στάδια να πάει κάποιος και πιο "βαθύτερα" σε δομές προσωπικότητας κλπ. αφού έχει ήδη αποκτήσει κάποιες άμυνες (αν και ευεργετικές αλλαγές σε προβληματικά στοιχεία της προσωπικότητας μπορούν να υπάρξουν και από την αλλαγή του τρόπου σκέψης και ερμηνείας και μόνο).


Προσωπικά-από ότι έχω δει- οι θεραπείες που επικεντρώνονται για αρχή στο τώρα-γνωσιακή-συμπεριφορική, διαλεκτική-συμπεριφορική, mindfulness-based cognitive therapy κλπ. και στην αλλαγή των προβλημάτων στο παρόν (με κάποιες πιο "βαθιές" αναδρομές στο παρελθόν σε προχωρημένα στάδια) γενικά έχουν άριστα αποτελέσματα-τουλάχιστον για τις νευρώσεις/κατάθλιψη και αυτό το έχουν επιβεβαιώσει και πολλές έρευνες. Είναι άκυρο να έχεις κρίσεις πανικού η ιδεοψυχαναγκασμούς και να κάνεις δύο και τρία χρόνια ψυχανάλυση ενώ σταδιακά χειροτερεύεις, το έχω δει και απορώ με αυτούς τους θεραπευτές που δεν έχουν την τσίπα να πούνε στους θεραπευόμενους να πάνε αλλού (αλλά βλέπεις το στάνταρ το παραδάκι είναι καλό). Μετά είναι και το ίδιο το άτομο που σε πιο ευαίσθητη φάση μπορεί να αποκτήσει σχέση εξάρτησης με τον θεραπευτή και σκέψεις του στιλ «που να αλλάζω τώρα μετά από τόσα χρόνια». Μεγάλο λάθος.


Μετά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και ο θεραπευτής φυσικά. Οι ποιότητες του ίδιου του θεραπευτή και η "χημεία" που υπάρχει με τον θεραπευόμενο. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και ανεξάρτητα με την θεραπευτική μέθοδο, ένας θεραπευτής μπορεί να εμπνεύσει η μπορεί να σε στείλει στην κόλαση. Φυσικά παίζει ρόλο και η εμπειρία. Έρευνες έχουν δείξει π.χ. ότι οι έμπειροι γνωσιακοί θεραπευτές είναι κατά πολύ μεγαλύτερο ποσοστό αποτελεσματικότεροι από τους newbies.

Η ικανότητα του ψυχοθεραπευτή είναι σημαντικός παράγοντας για την έκβαση της ψυχοθεραπείας. Ίσως να παίζει ρόλο και η προσέγγιση / σχολή στην οποία ανήκει ο ψυχοθεραπευτής... δεν το γνωρίζω...
Από την έως τώρα εμπειρία μου καταλήγω στο ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο, σε άγχος, σε θλίψη, σε περιόδους που οι αντιστάσεις μου είναι πάρα πολύ ισχυρές, όταν οχυρώνομαι πίσω από διάφορα, όταν αρνούμαι να με δω, να με ακούσω... όταν παρασύρομαι από τη λογική και της επιτρέπω να υπερισχύσει του συναισθήματος... Εκεί ίσως να παίζει καθοριστικό ρόλο η παρέμβαση του θεραπευτή... να έχει την ικανότητα να σε αντιμετωπίσει ως μια πραγματικά ξεχωριστή προσωπικότητα, αποφεύγωντας πεπατημένες και προσεγγίσεις εγχειριδιακού τύπου... να σε βοηθήσει να βγεις από αυτό, να σε οδηγήσει σταδιακά και με σεβασμό στα σκοτεινά δωμάτια χωρίς να παραβιάζει τους ρυθμούς σου...