Originally Posted by
μαρκελα
Συμφωνώ απόλυτα με τον nic, την κουξου.., αλλά και με την Φρύνη,
έχουμε ανάγκη Άννα μου, την επαφή με τους άλλους(φίλους, γονείς και συγγενείς..), γιατί αυτή η ανατροφοδότηση βοηθάει
ουσιαστικά και τη σχέση με τον άνθρωπό μας, γιατί έτσι επιστρέφεις ανανεωμένος και με περισσότερο ενδιαφέρον σ' αυτόν!
Τώρα, αν ο άλλος την φοβάται κι απειλείται, είναι ίσως γιατί νιώθει ότι θ' αποκαλυφτεί η ανεπάρκειά του κι έτσι όσο
εμείς του παραχωρούμε συνέχεια έδαφος, είναι σαν να του επιτρέπουμε να ασκήσει πάνω μας κάθε είδους συμπεριφορά!
Μην διστάσεις να του πεις-για να δεις αντιδράσεις-πως στο διάστημα που μείνατε χώρια απευθύνθηκες σε σύμβουλο για
να ξεπεράσεις τον πόνο.. κι ότι σου είπε πως η σχέση για να σωθεί χρειάζεται να γίνουν αλλαγές κι απ' τις δυό μεριές.
Εκεί, πιστεύω θα καταλάβεις αν όντως θέλει να είσαστε μαζί ισότιμα και με αλληλοσεβασμό κι όχι για νάχει κάποια, που θάναι
ο σάκος του του μποξ, έτσι για να ξεσπάει όποτε θέλει τα δικά του.. και που θάναι γι' αυτόν σίγουρη και δεδομένη. :)