Printable View
εν τω μεταξυ η ειρωνια της τυχης ειναι πως οταν εισαι τετοιος τυπος σου συμβαινει ακριβως αυτο που φοβασαι. Παραδειγμα: Προχτες ειχε παρει το αυτοκινητο απο το παρκινγκ (το οποιο ειναι ανοιχτο και το ελουζε ο ηλιος) και το πηγε στο πλαι του σπιτιου που εχει σκια. Ε, το βρηκε σημαδεμενο. Καποιος το χαραξε με κλειδι. Πηγε να αποφυγει τον ηλιο και πηρε το σημαδι. Πηγε για μαλλι και βγηκε κουρεμενος! Εμα, τα θελε και τα παθε. Να πω την κακια μου πολυ το ευχαριστηθηκα
Αυτό λέω βρε γλυκιά μου. Τον αντιπαθείς. Δε γίνεται ζωή έτσι!!
Λες βρε Τινα μου να εχω ερθει σ\' αυτο το σημειο? να τον αντιπαθω? μπορει.
Για να σε πιάνει πανικός με κάτι πάει να πει ότι το φοβάσαι και μάλιστα τόσο πολύ που και στην σκέψη μόνο παγώνεις... Οταν όμως συνέρχεσαι δεν θα έπρεπε να κάνεις κάτι για αυτό σου τον φόβο; Ιδιαίτερα απ΄την στιγμή που αφορά τον σύντροφό σου και το ότι φοβάσαι μην τον χάσεις δεν θα έπρεπε -λογικά- να καθίσεις να το κουβεντιάσεις μαζί του και να βεβαιωθείς πως ο φόβος σου δεν θα γίνει πραγματικότητα; Εκείνος όχι μόνο δεν κάνει κάτι τέτοιο αλλά δείχνει να θέλει να αποφύγει κιόλας.
Αυτή είναι η σύνηθης διαδικασία σε μία κρίση πανικού;
Ρωτάω γιατί δεν γνωρίζω επί του θέματος...
Ελα μου ντε, για πεστε ρε παιδια γιατι εγω ειμαι ασχετη.
Μπορεί να είμαι λάθος, αλλά αυτή την εντύπωση έχω αποκομίσει απο τα γραφόμενά σου. Σε τσατίζουν ακόμα και οι μικροιδιοτροπίες του (πχ περιστατικό με το αυτοκίνητο). Χαίρεσαι όταν την πατάει. Σ εκνευρίζουν οι πανικοί του. Σ εκνευρίζει ο χαρακτήρας του.
Είμαι της γνώμης ν αλλάξεις σελίδα. Πρότεινε διάσταση για λίγο καιρό. Και βλέπεις πως νοιώθεις.
ομολογω πως δεν το ειχα σκεφτει ετσι. Ισως να εχεις και δικιο. Απλα εγω πολυ δυσκολα αντιπαθω ανθρωπο γι\'αυτο και δεν μου περασε απ\' το μυαλο.
τας, η κρίση πανικού δε γνωρίζει λογική. Πυροδοτείται απο οτιδήποτε, και σε κάνει να νομίζεις πως θα πεθάνεις. Δεν μπορείς να κουβεντιάσεις νορμαλ. Και είναι τόσο έντονη που σε οδηγεί να απφεύγεις τις καταστάσεις που την δημιουργούν. (γι αυτό και΄κάποιος που παθαίνει μια κρίση έξω, οδηγείται σε αγοραφοβια πολλές φορές)
Δεν είναι απλός φόβος. Δεν αντιμετωπίζεται εύκολα.
Αν κάποιος παθαίνει κρίσεις σε οποιαδήποτε στρεσογόνο κατάσταση (όπως ο άντρας της gramle) τότε θα πρέπει να πάει στον ψυχολόγο.
τον πηρα προυγουμενως να του πω πως πρεπει να εμφανιστει κι αυτος στοκεντρο για το παιδι. Η απαντηση του ηταν ναι, να δουμε, αν θα τα καταφερω, θα το δω κλπ. Με ρωτησε με ενα απαξιωτικο υφος \"τι σου ειπαν εκει?\". Δεν τα πολυπιστευει ολα αυτα τα ψυχολογικα ή φοβαται να την ψαξει. Εγω πιστευω το 2ο αυτος υποστηριζει το πρωτο
Οκ, το καταλαβαίνω αυτό κατά την διάρκεια της κρίσης και μου ακούγεται απόλυτα λογικό και φυσιολογικό. Οταν όμως περάσει η κρίση, ανάλογα πόσο θα πάρει, δεν υπάρχει δυνατότητα να συζητηθεί το θέμα και να διευθετηθεί; Ο άντρας της Gramle για παράδειγμα όταν συνέλθει δεν μπορεί να καθίσει μαζί της να το συζητήσει;
Ο ψυχολόγος θα μπορέσει να φτάσει το εν λόγω άτομο στο σημείο να διαχειρίζεται τα θέματά του μέσω κουβέντας;
Και γω το δεύτερο πιστεύω διότι οδηγεί και στη δική σας σχέση.
Κορίτσια σας αφήνω, ήρθε δουλειά
Όχι τας, το αποφεύγει γιατί φοβάται πως θα του πυροδοτήσει νέα κρίση. Φαύλος κύκλος.
Αν ο ίδιος δεν θέλει να κάνει κάτι για να καλυτερέψει την κατάσταση μεταξύ σας και με το παιδί τότε τι να πω... Ο καθένας είναι άξιος των επιλογών του..Quote:
Originally posted by gramle
τον πηρα προυγουμενως να του πω πως πρεπει να εμφανιστει κι αυτος στοκεντρο για το παιδι. Η απαντηση του ηταν ναι, να δουμε, αν θα τα καταφερω, θα το δω κλπ. Με ρωτησε με ενα απαξιωτικο υφος \"τι σου ειπαν εκει?\". Δεν τα πολυπιστευει ολα αυτα τα ψυχολογικα ή φοβαται να την ψαξει. Εγω πιστευω το 2ο αυτος υποστηριζει το πρωτο
Ιδια απάντηση με την παραπάνω... δυστυχώς.Quote:
Originally posted by Τίνα
Όχι τας, το αποφεύγει γιατί φοβάται πως θα του πυροδοτήσει νέα κρίση. Φαύλος κύκλος.
και γω πρεπει να φυγω, σημερα ο γιος μου κανει σφραγισμα και εχω μεγαλο αγχος.Θα πονεσει το πουλακι μου. Εγω φυσικα δεν θα παω. Δεν θα το αντεξω. Θα παω βολτα στην Κηφισια για να καλμαρω. Να προσπαθησω να το ξεχασω