Η ψυχοθεραπεια δεν ισοδυναμει με την φιλια, αλλα οταν λειπουν οι φιλοι οι πραγματικοι, τοτε μπορει να στηριξει πολυ.
Ετσι ειναι ανωνυμη μου;)
Printable View
Η ψυχοθεραπεια δεν ισοδυναμει με την φιλια, αλλα οταν λειπουν οι φιλοι οι πραγματικοι, τοτε μπορει να στηριξει πολυ.
Ετσι ειναι ανωνυμη μου;)
Έχεις δίκιο weird μου :D
Αυτό που είχα στο μυαλό μου δεν το επεξήγησα και τόσο καλά. Είχα στο μυαλό μου την άποψη του olorou που δεν είναι και φανατικός των ψυχολόγων και δικαίωμά του.
Διαβάζοντας την άποψή του σε συνειρμό δικό μου μου ήρθε μια άλλη άποψη που άλλοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν φίλους να μιλήσουν χρειάζονται τον ψυχολόγο και όχι αυτοί που έχουν. Πράγμα με το οποίο κάποτε συμφωνούσα αλλά όχι πλέον.
(μ\'αρέσει και ο δημόσιος διάλογος :cool:)
ειναι αλλος ο ρολος των φιλων κι αλλος αυτος του ψυχοθεραπευτη
εντελως διαφορετικος
Ναι.. διαφορετικός ρολος. Αυτο που ηθελα να πω, κατα βαση ήταν οτι εαν σου λειπει μια σχεση φιλιας \"πραγματικης\", οπως το εννοει αυτο ο καθενας μας, μπορει ο ψυχολογος να προσφερει σημαντικη υποστηριξη, μεχρι να δημιουργησεις την σχεση αυτη που εχεις αναγκη. Τουλαχιστον απο τη δικη μου πειρα, μου σταθηκε πολυτιμο σε αυτο το σημειο το πλαισιο της θεραπειας. Απο την αλλη όμως, μπορει καποιος να εχει φιλιες ικανοποιητικες, να εξακολουθει ομως να χρειαζεται την ψυχολογικη στηριξη. Δεν μπορει η καλη φιλια να υποκαταστησει ολο αυτο...
η διαφορα ειναι οτι εγω κατεληξα σε ψυχιατρο κι εκει αναλυεις τα πραγματα επιστημονικα...βρισκεις τροπους να επιβιωσεις με αυτο..οποτε...οσο καλες προθεσεις κ να εχει μια φιλη σε τετοια επιπεδα δεν μπορει να βοηθησει!εχω μια φιλη που στεκεται εδω κι 1 χρονο9 μηνες...αλλα δεν εχει τροπο οσο κ να θελει να μου περασει την θεωρια σε πραξη..βεβαια βοηθαν κ τα χαπια!τεχνητα η οχι απο φιλους η απο ειδικους σημασια εχει να πεφτεις να χτυπιεσαι να καταριεσαι τη ζωη σου ΑΛΛΑ να μαθεις να επιβιωνεις..προς το παρον αφηνω τη ζωη να κυλαει παθητικα..ΑΛΛΑ αγωνιζομαι για μενα γιατι αν δεν ειμαι εγω καλα τοτε...δεν θα ειναι κ το παιδι μου
ενας συνεχεις αγωνας με πολλες ηττες αλλα που δεν τα παραταω
\"ενας συνεχεις αγωνας με πολλες ηττες αλλα που δεν τα παραταω \"
Είσαι γενναία καρδιά Ίντερ... Έτσι! Δώσε τώρα κι ένα ακόμα τρυφερό φιλί στο παιδάκι σου.
\"Αν δεν ειμαι εγω καλα.. δεν ειναι και το παιδί μου\".
Δυνατη φραση. Με αγγιξε. Τι μας κανει αληθεια η μητρότητα...
Μας βοηθα και στο να υπερβουμε τα στενα ορια της ατομικοτητας.
Ιντερ... ο αγωνας για επιβιωση.. με συγκινεις.
Η φιλια δεν μπορει να σε ψυχοθεραπευσει.
Η ψυχοθεραπεια δεν εχει πολλα απο τα στοιχεια της φιλιας. Ειναι ενα καλο μπαστουνι στα δυσκολα, σε βοηθα να παιρνεις ανασα, να εξελισσεσαι..
Αλλα το καλυτερο, το καλυτερο ειναι να κανεις μια δημιουργικη θεραπεια και να βιωνεις μια δυνατη φιλια...
Τοτε:
Η θεραπεια μπορει να σε βοηθησει να χτισεις καλυτερα τη σχεση αυτη, εχοντας δηλ. δουλεψει καλα με τον εαυτο σου.
Η φιλια μπορει να σε κανει να ανθισεις σαν το λουλουδι και να δωσει μια νεα πνοη στην θεραπεια σου...να την εμπλουτισει.
Αλληλοσυπμληρουμενα αυτα τα δυο κανουν θαυματα, τουλαχιστον ετσι το βιωσα εγω.
Μια που ανοιξαμε τη σχετικη συζητηση.
χωρις να θελω να υποτιμησω τον ρολο του ψυχολογου ή ψυχιατρου την βοηθεια που πηρα απο τις δυο καλυτερες μου φιλες δεν μου την εδωσε κανενας ειδικος!οκ ειναι διαφορετικος ο ρολος τους αλλα αν εμπενα στο διλλημα φιλια η ειδικος θα διαλεγα την φιλια.(ισως βεβαια παιζει ρολο και το γεγονος οτι οι φιλες μου ειναι ατομα με αναλυτικη σκεψη και εμβαθυνουν οποτε τροποντινα κανουν και τη δουλεια του ειδικου τζαμπε κιολας:P)
weird η μητροτητα μας κανει να κανουμε υπερβαση του εαυτου μας!κι οχι η ευθυνη οσο η αγαπη..βλεποντας το παιδι μου να υποφερει κ βλεποντας κι εμενα να υποφερω κ για τον αντρα μου κ για το παιδι μου δεν μπορω να πω οτι κανω πολλα δεν μου ειναι δυνατον να κανω πολλα, αλλα επιβιωνω κ προσπαθω,το παιδι μου με εχει δει απειρες φορες να πενθω για τον αντρα μου αλλα με εχει δει κ ν αχαμογελαω,να του μεταδωσω οτι στη ζωη ωφειλεις να παραμενεις ζωντανος κ να χαμογελας
η απορια μου?προς τι αυτη η τιμωρια για τον ανθρωπο???πολλοι λενε ειναι οι λαθος επιλογες κ ισως καπου να εχουν δικιο αλλα ο γιοσ μου τι επελεξε??τι λαθος επιλογη εκανε?αμαρτιες γονεων παιδευοσει τεκνα??ε οχι!!!νιωθω οτι η ανωτερη δυναμη εχει στραφει εναντια στο ανθρωπινο γενος
στο θεμα φιλια η ψυχοθεραπεια εχω να πω οτι εχω μαθει να αντιμετωπιζω τους οποιους φιλους μου μειναν σαν φιλους καλους που θα δωσω κομματι απο τον εαυτο μου κ στον γιατρο μου περιμενω να με βοηθησει απο καθαρα ιατρικο-επιστημονικο επιπεδο
Φιλία ή ψυχοθεραπεία. Αν το θεσουμε ως διλημμα, ειναι δυο διαφορετικά πράγματα, το τί επιλέγει ο καθένας εχει να κανει με τις αναγκες του.
Νομιζω οτι δεν ειναι κακο που σε βλέπει το παιδι να πενθείς Ιντερ, ακομα και το να επικοινωνειτε το πενθος μεταξυ σας κανει καλο! Οπως καλο του κανει και η αγαπη που του δινεις, το να σε νιωθει κοντα του...
Μπορεις να αναλωσεις μια ζωη στα \'Γιατι?\" στο να κατηγορεις θεους και δαιμονες... στο να υποφερεις για ολα τα δεινα του ανθρωπινου γενους... Εξαρταται απο το ποσο σε βοηθαει.
Εχω δεχτει απο καιρο τη σκληροτητα της υπαρξης και δεν ζητω απο κανεναν τα ρεστα για το \"απροοπτον\". Ξερω, γεννηθηκαμε για να παλευουμε, καμια φορα ειναι πολυ βαρυ το φορτιο, μα παντα υπαρχουν καρποι να δρεψεις.
Βλεπω ηδη την παλη σου και τη νιωθω να αποπνεει κουραγιο.
Κι αν κοιταξεις γυρω σου καλη μου, θα δεις κατι ωραιους, ζουμερους καρπους! Φαε να γλυκαθεις, εστω λιγο.
Δωσε ενα φιλι κι απο μας στο παιδι σου!
weird σε ευχαριστω!προς το παρον το μονο που ψαχνω ειναι τροπους να ανοιξω μια νεα αρχη κ μετα ισως κ να δω κ τους ζουμερους καρπους...
σημερα δεν τα πηγα καλα με το παιδι εχω κολλησει στο pc μπροστα ολη την ημερα παιζοντας για να κανει ενα διαλειμμα το μυαλο μου ειναι φορτισμενο αλλα αυριο ισως προσπαθησω καλυτερα κι εγω κ ολοι μας οσοι παλευουμε
εχω χασει πολλες μαχες αλλα ακομα πας στον πολεμο
Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς λάθη, ακόμα και συνετός, οπότε κατ\'επέκταση δεν υπάρχει και γονιός χωρίς λάθη, ακόμα και συνετός. Η σύνεση μάλλον προέρχεται από την ικανότητά μας να τα αναγνωρίζουμε και να μαθαίνουμε από αυτά.
Η μάνα είναι μία \"απασχόληση\" 24ώρες/7ημέρες την εβδομάδα. Χρειάζεσαι και εσύ τον ελεύθερο χρόνο σου ειδικά μετά από όλα αυτά. Κάθε μέρα είναι διαφορετική από την προηγούμενη και μπορείς να κάνεις και με το παραπάνω τα πράγματα που ανέβαλες την προηγούμενη. Είμαι σίγουρη ότι αυτά που σου λέω τα ξέρεις και μερικές φορές δεν απαιτείται να είσαι εκεί 24 ώρες αλλά μία μεγάλη αγκαλιά και αμέτρητα φιλιά σε μια στιγμή μπορεί να εξισώσουν πολλές φορές μια μέρα αδυναμίας όπως αυτή....