και βεβαια το καλυτερο απ'ολα!και οι δυο μου πρωην σχεσεις εχουν ηδη φτιαξει τη ζωη τους ενω εγω κατστρεφομαι μερα με τη μερα.και παλι αισθανομαι οτι το συμπαν συνομοτει εναντιον μου
Printable View
και βεβαια το καλυτερο απ'ολα!και οι δυο μου πρωην σχεσεις εχουν ηδη φτιαξει τη ζωη τους ενω εγω κατστρεφομαι μερα με τη μερα.και παλι αισθανομαι οτι το συμπαν συνομοτει εναντιον μου
να σε ρωτησω κατι ...μεγαλωσες σε υπερπροστατευτικο περιβαλλον?ή σε περιβαλλον που αδιαφορουσε για σενα?
κατι το ενδιαμεσο.γενικα ως παιδι (και εφηβη) δεν ηθελα να τραβηξω πολυ τη προσοχη.μετα ξεσαλωσα :)
τιποτα το τραγικο ομως, πολυ νορμαλ καταστασεις γενικα...αν σκεφτεις οτι δουλευω και απο τα 18 δεν ειχα πολυ χρονο για φοιτητικη ζωη....
μηπως σου χε λειψει η προσοχη των δικων σου?τι θεση ειχες μεσα στην οικογενεια σου? μηπως με την υποχονδριαση ασυνειδητα ενεργοποιειται ενας μηχανισμος σου να σου δινουν προσοχη?τι λες?
BOOM πάντως μπράβο! που δίνεις σε όλους κουράγιο.. το χεις καλύτερα κ απο ψυχολόγους.. για σκέψου το να το κάνεις επάγγελμα! είσαι πολύ καλή, νοιάζεσαι και σου πηγαίνει ;)
η μουν το "καλο παιδι".οχι, πραγματικα οι γονεις μου οσο και να θελουν δε βοηθανε.δεν καταλαβαινουν οτι ποναω πραγματικα.ακουω κι απ'αυτους τα ιδια "ειναι στο μυαλο σου, ολοι οι ανθρωποι το εχουν, μπλα μπλα μπλα". ακομα και οταν υπαρχουν εξετασεις που δειχνουν οτι πραγματικα κατι εχω (θυροειδης,λεμφαδενες, candida) και ανυσηχω εκεινοι παλι το αντιμετοπιζουν ως ψυχοσωματικο....βεβαια τους εχω τρεξει σε τοσους γιατρους ρους ανθρωπους που στο τελος θα καταληξουμε σαν το ανεκδοτο με το λυκο....επισης οταν ερχονται σπιτι και εγω-οπως παντα-θελω μονο να λιωσω στο κρεββατι , να παρω τα ηρεμηστικουλια μου και να κοιμηθω εκεινοι αρχιζουν "τα σπιτι το εχεις χαλια, δεν θα βγεις με τισ φιλες σου? θα τους χασεις ολους ετσι οπως πασ κ.α.)Δε λεω , να βοηθησουν προσπαθουν και πολλες φορες εχουν ανυσηχησει πραγματικα (πρωτη φορα ειδα τον πατερα μου να κλαιει τωρα στα 75 του εξαιτιας της καταστασης μου) αλλα δεν ξερουν πως...
να σας πω και κατι?αληθεια δε πιστευω οτι κατι θα αλλαξει, απλα ειναι η μοιρα μου να φυγω.δε θελω να ποναω μονο πια , αυτο.και εδω που τα λεμε οσους γιατρους και να επισκευτω τη μοιρα δεν την αποφευγεις.ισως να ειναι και καλυτερα ετσι, εζησα ενα μεγαλο ερωτα και μια πιο μεγαλη απογοητευση.το ξερω οτι δεν προκειτε να ξανααγαπησω ετσι ουτε να φτιαξω τη ζωη μου (κανεις δε θα νοιαστει για μενα στη κατασταση μου).αρα καλυτερα να παιρνω το σκυλακι μου αγκαλια, να βλεπουμε τηλεοραση και να κοιμωμαστε παρεα. το μονο εμποδιο ειναι η δουλεια.....
καταρχην σας ευχαριστω για το κοπλιμαν...χαχααχ!
μου αρεσει να βοηθαω αλλα δεν θα θελα να ειμαι ψυχοθερπαευτρια..προτιμω να το κανω εθελοντικα.
εχω κανει πολλα χρονια ψυχοθεραπεια κ ισως γι αυτο το μυαλο μου πια εχει γινει πιο αναλυτικο.
επισης να ξερετε οτι ολα ξεπερνιουνται..οσο εμεις θελουμε ομως.
πιθανον ερικα να εχεις βολευτει στην θεση του θυματος..κ γι αυτο νιωθεις ετσι ακομα.
δεν βλεπεις καποια βελτιωση γιατι πολυ απλα δεν θελεις.οταν ο εγκεφαλος συνηθισει μια κατασταση τοτε του ειναι δυσκολο να ξεβολευτει.πολλες φορες οταν επιανα πατο(καταθλιψη) φοβομουν να γινω καλα..δεν ξερω γιατι.
κατι με κολλαγε..
επισης ..να επισημανω οτι οσοι ανθρωποι βασανιζοτναι απο τετοια(αγχος, καταθλιψη, υποχονδριαση κ γενικα συμπτωματα στρες ) ειναι ανθρωποι που εχουν ενοχες κ το ασυνειδητο πιστευει οτι πρεπει να βασανιστει για να εξιλεωθει..αληθεια θελω να ρωτησω ερικα..χρωστας οντως σε καποιον τοσο πολυ??
πιστευεις οτι με το να αφαιρεσεις την ζωη σου τελικα θα εξιλεωθεις?
γιατι λοιπον...να κανεις κατι τετοιο?
επισης ποτε μη θεωρεις οτι τα εχεις ζησει ολα..παντα υπαρχει κατι μεγαλυτερο απο αυτο που εχεις ηδη ζησει.
μεγαλοι ερωτες..υπαρχουν πολλοι.ερικα ξερεις αν υπαρχει αλλη?
εχεις εκτιμησει ποτε τον εαυτο σου?εχεις σκεφτει οτι εισαι μοναδικη?
ο καθενας μας εχιε να προσφερει κατι.εχεις σκεφτει αν μπορεις να προσφερεις σε καποιον κατι?σε καποιον φτωχο ας πουμε..σε καποιον αστεγο?
εχεις παει ποτε φαγητο σε καποιον που λιωνει απο την πεινα?γιατι λοιπον πιστευεις οτι εισαι αχρηστη κ δεν θα δωσει κανεις σημασια..αν κανεις τον εαυτο σου ΕΣΥ σκουληκι τοτε δεν φταινε κ οι αλλοι που ΔΕΝ σε βλεπουν κ σε πατανε.
γυρισε λιγο το μυαλο σου.
καθενας μας εχει πολλες πλευρες.αποδεξου τον εαυτο σου.εκανες λαθη οκ..ποιος σου ειπε οτι οι αλλοι δεν κανουν?κ τα δικα σου λαθη ειναι τοσο τρομερα ωστε να σου αξιζει να περνας τετοια τιμωρια?μα τι ειναι αυτα??ποιος σου τα εμαθε ολα αυτα???πες μου αληθεια..πες μου..σε τιμωρουσαν οι γονεις σου οταν εκανες καποια αταξια?
πιστεθω οτι με το να φυγω θα τελειωσει το μαρτυριο μου.δε θελω να τιμωρησω κανενα.θελω να μην περναω πια αυτα που περναω.σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι που εχουν κανει πολυ μεγαλυτερα "εγκληματα" απο μενα.δε ξερω αλλα απο την εμπειρια μου θα ερθει η μερα που θα τα πληρωσουν διπλα και τριδιπλα οπως εγω
δεν με εχει τιμωρησει ποτε κανενασ εκτοσ απο τη πρωτη μου σχεση (καπως βιαια).εχω αυτοτιμωρηθει ομως πολλες φορες για τα λαθη που εχω κανει.μαλλον δεν εμαθα και τιποτα τελικα.συνεχιζω και αυτοκαταστρεφομαι και δεν εχει τελειωμο ολο αυτο....
μαλιστα..δεν μπορω εγω να σε μεταπεισω.ο καθενας μας μονος του μπορει να βγει απο τον φαυλο κυκλο.
ο καθενας μας αποφασιζει κατα ποσο μπορει να βοηθησει ή οχι τον εαυτο του.
αν πιστευεις οτι δεν εχεις ελπιδα κανεις δεν μπορει να σου αλλαξει γνωμη.
ομως θα σου πω κατι...αν υποφερεις πολυ.εχεις την δυνατοτητα να το αλλαξεις.αν θελησεις.
δνε ημουν δυνατοτερη απο εσενα.αληθεια σου λεω.
δεν ειμαι πιο δυνατη απο κανεναν.περασα πολυ βαρυες καταστασεις.
εσκισα τις φλεβες μου με τα δοντια μου, νοσηλευθηκα με βαρυα καταθλιψη, κρισεις πανικου.μετα μου το γυρισε σε ΙΔΨ. εμμονες, ιδεοληψιες.πονος κ παλι πονος.
κ ομως τα καταφερα.κ παντα θα τα καταφερνω, οχι επειδη ειμαι πιο δυνατη απο εσενα..γιατι πολυ απλα εχω θεληση μαλλον.επειδη δεν ηθελα αλλο να ποναω τους γυρω μου..επειδη ηθελα κ γω να ζησω σαν καποιους αλλους.τους ζηλεψα που ηταν καλα κ ηταν ηρεμοι.ζηλευα.κ το ηθελα κ γω.κ εκανα τα παντα για να κοιμαμαι ησυχη τα βραδυα..αν αυτοκτονουσα θα βυθιζα τους αγαπημενους μου σε πονο..γιατι να το κανω αυτο?αφου τους αγαπω..