2ος Γαμος και 2η οικογενεια

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κατερινα, καλημερα.
τα παιδια σου ειναι ανηλικα, αλλα οχι και μωρα. εκτος του οτι καταλαβαινουν πολυ καλα τι γινεται, εχουν ηδη διαμορφωσει το μικρο δικο τους περιγυρο, φιλους- συμμαθητες, μια θεση στο σχολειο τους, πραγματα που πρεπει να διακοψουν για την δικη σου αποφαση που σχετιζεται με την σχεση σου. συντροφο δεν τον αποκαλω, γιατι βλεπω οτι σας χωριζει τεραστια αποσταση, οποτε δεν ζειτε μαζι την καθημερινοτητα σας, απ οτι καταλαβα.
επιπλεον, ειναι και αγορια, πραγμα που σημαινει οτι εχουν ακομα μεγαλυτερη αναγκη απο την παρουσια τους πατερα τους.
χωρις να ειμαι βεβαιη, εχω την εντυπωση οτι τα αγορια μετα τα 8 μπορουν να επιλεξουν να ζησουν με τον πατερα (απο νομικη αποψη).

η γνωμη μου ειναι οτι δεν πρεπει να τα συρεις σε μια τετοια συγκατοικηση με το ζορι, εφοσον αντιδρουν τοσο.
προσωπικα δεν θεωρω τους ανδρες λιγοτερο καταλληλους να μεγαλωσουν παιδια, ειδικα αν δεν ειναι μωρακια. ποσω μαλλον , αν ειναι και αγορια.
αν δεν καταφερεις να συμβιβασεις τα πραγματα, και να τα πεισεις ποσο χρησιμο και καλο θα ειναι να πατε εκει, και εισαι βεβαιη για την δυναμη και την αρμονια της νεας σου σχεσης, γιατι δεν τα αφηνεις στην επιμελεια του πατερα τους, να πας να εργαστεις και να ζησεις για ενα διαστημα στα μερη του φιλου σου μιας και οπως λες εισαι και ανεργη και χωρις στηριξη απο κανεναν?
στο μεταξυ εχε την επικοινωνια που θα ειναι εφικτη με τα παιδια, σε γιορτες και διακοπες κι αν στο μεταξυ τα πεισεις οτι θα ειστε καλα μαζι εκει, τους ζητας να αποφασισουν μονα τους αν θα ερθουν.

---

Βρηκα αυτο το σχολιο σου απο περσυ οταν πρωτοεστειλα την ιστορια μου. Ξαναδιαβαζοντας το μου ηρθε η εξης ερωτηση. Αν εγω αφηνα τα παιδια στον πατερα τους για ενα χρονο ωσπου να δω τι και πως με δουλεια και σχεση στο μερος του συντροφου, θα ηθελαν να ξενιτευτουν μετα και να ζησουν μαζι μου? Κι αν δεν ηθελαν? Τι να εκανα σε τετοια περιπτωση? Να ξαναγυρνουσα πισω η να παρεμενα μακρια τους να δουλεψω και να ζησω με τον συντροφο μου? Α ν το εκανα αυτο τι θα μου λεγαν τα παιδια μου οταν θα μεγαλωναν? Γιατι μαμα σηκωθηκες κι εφυγες και πηγες να ζησεις με τον αλλον? Δεν μας αγαπουσες αρκετα και ειδες το προσωπικο σου συμφερον και πηγες να ζησεις με τον αντρα που αγαπας. Αυτα πανω κατω. Εσυ τι λες?

κατερινα μου
οι υποθετικες συζητησεις για υποθετικες επιλογες που τελικα δεν εκανες, μονο περισσοτερα προβληματα και μπερδεμα μπορουν να σου φερουν.
τωρα εχεις μια δεδομενη κατασταση με οοοσα εχουν μεσολαβησει, κι αυτην καλεισαι να διαχειριστεις.
μην βαζεις κι αλλες παραμετρους, αρκετα προβληματα εχεις.

Eχεις 2 γιους 9 και 11 ετων θυμαμαι σωστα? Αυτα τα παιδια λες να μην εχουν αναγκη την μανα τους? Η προτεραιοτητα σου ειναι ο κυριος καθηγητας και οχι τα παιδια σου που στο φιναλε ειναι και πολυ μικρα ακομα και δεν θα επρεπε καν να αναρωτιεσαι .
Πραγματικα βγες λιγο να σε χτυπησει αερας .

και γω νομιζω οτι επρεπε να τα παρεις μαζι σου.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio is back

Eχεις 2 γιους 9 και 11 ετων θυμαμαι σωστα? Αυτα τα παιδια λες να μην εχουν αναγκη την μανα τους? Η προτεραιοτητα σου ειναι ο κυριος καθηγητας και οχι τα παιδια σου που στο φιναλε ειναι και πολυ μικρα ακομα και δεν θα επρεπε καν να αναρωτιεσαι .
Πραγματικα βγες λιγο να σε χτυπησει αερας .

---

Αυτο που διαβασες mnimonio is back ειναι μια παλαιοτερη αναρτηση οπου σημερα την ξαναδιαβασα και σχολιασα. Το μελος που ειχε απαντησει τοτε ειχε προτεινει να αφησω τα αγορια στον πατερα τους και να φυγω μονη. Φυσικα και δεν το εκανα!!! τα πηρα μαζι μου εννοειται!! Και θα τα επαιρνα μαζι μαζι μου οπου και να πηγαινα. Το λεω αυτο γτ πριν συγκατοικησουμε με τον συντροφο μου εψαχνα για δουλεια σε αλλες χωρες.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

και γω νομιζω οτι επρεπε να τα παρεις μαζι σου.

---

Φυσικα και τα πηρα μαζι μου οπως θα διαβασες και σε αλλο μελος που ειχε την ιδια γνωμη μαζι σου. Μαλλον μπερδευτηκατε διοτι σχολιασα μια πιο παλια αναρτηση.

Quote:

---

Originally Posted by katherina

Καλησπερα Anxious. Aν καταλαβα καλα λες οτι εγω εχω θεμα με τις επιλογες που κανω και οτι οταν δυσκολευομαι λακιζω. Κατι παω να καταλαβω εδω κ λιγο διαστημα.. Το πως κανω τις επιλογες στη ζωη μου δεν ειναι και το πιο δυνατο μου σημειο. Ναι ενθουσιαζομαι ευκολα, ναι στα δυσκολα λακιζω και μαλιστα αν τα δυσκολα ειναι εναντια στη θεληση των δικων μου. Οι γονεις μου με θεωρουσαν αδυναμο χαρακτηρα και οταν επρεπε να αποφασισω για κατι με εσπρωχναν προς τις αποφασεις που βολευαν εκεινους και γενικα σε αποφασεις που ηταν κοινωνικα αποδεκτες. Ο χωρισμος, το διαζυγιο, ο δευτερος συντροφος, η μετοικηση και η επιστροφη μου ηταν εκ διαμετρου αντιθετες ενεργειες απο εκεινες που θεωρουν κοινωνικα αποδεκτες. Με λιγα λογια τωρα ειμαι η ατιθαση, απαραδεκτη κορη. Δεν μπορεσα να στηριξω την δευτερη επιλογη μου οσο επρεπε διοτι αφησα να επηρρεαστω απο ττην οικογενεια μου επειδη "τα βρηκα σκουρα" στην συγκατοικηση και στην σχεση μου με τον συντροφο μου. Εχω καταλαβει επισης οτι σε καποιους τομεις ημουν ανεπαρκης και ο συντροφος μου με ηθελε πιο δυναμικη. Μου το ειπε..
Οπως και να εχει το πραγμα εγω τωρα δυσκολευομαι πολυ και δυσκολευονται και τα παιδια μου που με βλεπουν οτι δεν ειμαι ευτυχισμενη. Δεν βλεπω να μπορει να γινει κατι. Δεν μπορω να ξαναπαρω τα παιδια και να φυγω και να ζησουμε ολοι μαζι ξανα. Αυτο θα σκοτωνε πρωην συζυγο και γονεις την ιδια μερα χωρις υπερβολη. Αν εχεις κατι αλλο να παρατηρησεις σε παρακαλω κανε το. Αγγιξες κατι που δεν τολμουσα να παραδεχτω.

---

Όσο να'ναι οι επιλογές μας σε αυτά τα θέματα, είναι προσωπική μας υπόθεση και "λουζόμαστε" τα αποτελέσματα είτε τα θετικά, είτε τα αρνητικά.

Από εκεί και πέρα και επειδή "μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται", το μόνο που μας απομένει να κάνουμε είναι ο εντοπισμός και η υιοθέτηση των καλύτερων αποφάσεων και λύσεων ώστε να μπει το "νερό στο αυλάκι"...

Quote:

---

Originally Posted by katherina

Αυτο που διαβασες mnimonio is back ειναι μια παλαιοτερη αναρτηση οπου σημερα την ξαναδιαβασα και σχολιασα. Το μελος που ειχε απαντησει τοτε ειχε προτεινει να αφησω τα αγορια στον πατερα τους και να φυγω μονη. Φυσικα και δεν το εκανα!!! τα πηρα μαζι μου εννοειται!! Και θα τα επαιρνα μαζι μαζι μου οπου και να πηγαινα. Το λεω αυτο γτ πριν συγκατοικησουμε με τον συντροφο μου εψαχνα για δουλεια σε αλλες χωρες.

---

το "φυσικα", δεν ξερω ποσο φυσικο ειναι...
ο πατερας δεν θα τους παρειχε καταλληλο περιβαλλον και διαπαιδαγωγηση?
ηταν καλυτερα τελικα που τα παιδια υπεστησαν την κακομεταχειριση απο τον νεο σου συντροφο και πηγαινοερχονται σαν βαλιτσες?
μια χαρα θα ηταν με τον μπαμπα τους (λεω εγω) σε σχεση με αυτο που εζησαν.

[QUOTE=Remedy;639236]το "φυσικα", δεν ξερω ποσο φυσικο ειναι...
ο πατερας δεν θα τους παρειχε καταλληλο περιβαλλον και διαπαιδαγωγηση?
ηταν καλυτερα τελικα που τα παιδια υπεστησαν την κακομεταχειριση απο τον νεο σου συντροφο και πηγαινοερχονται σαν βαλιτσες?
μια χαρα θα ηταν με τον μπαμπα τους (λεω εγω) σε σχεση με αυτο που εζησαν.[/QUOT

Απο την στιγμη που εγω χωρισα και αποφασισα να κανω αυτη την αλλαγη στη ζωη μας επειδη θεωρησα οτι θα ηταν το καλυτερο για τους τρεις μας. δεν αφηνει κανενα περιθωριο για κανενα αλλο ενδεχομενο. Τα παιδια πανε οπου παει η μαμα τους. Αν εβρισκα συντροφο και δουλεια στην Αμερικη εκει θα πηγαινα και θα προσπαθουσα να βλεπουν τον πατερα τους οσο το επετρεπαν οι καταστασεις οπως εκανα και τον χρονο που περασε. Το οτι δεν λειτουργησε ολο αυτο δεν μπορουσα να το ξερω εκ των προτερων. Και κανενας δεν ξερει πως εξελισσονται τετοιες καταστασεις αν δεν τις ζησει. Επισης σε πληροφορω οτι ο πατερας τους ειναι καλος και "χρυσος" αλλα δεν μπορει να τους επιβληθει και τον κανουν οτι θελουν τα παιδια. Αν εγω αφηνα τα παιδια μια ολοκληρη χρονια με τον πατερα τους και τον παππου τους δεν θελω να ξερω τι θα αντιμετωπιζα. Επιπλεον τον χρονο που μας περασε ο πατερας τους ειχε σοβαρα προβληματα υγειας και δεν ηταν σε θεση να τα φροντισει.

κοιτα η αληθεια ειναι οτι ειναι περιεργη η κατασταση σου...απο την μια θες να ξαναφτιαξεις την ζωη σου...να αγαπησεις ..να βρεις συντροφια αγαπη και αλλα...αλλα απο την αλλη υπαρχουν και τα παιδια...

θα σου πω μερικα πραγματα....

1ον.τα παιδια δεν κανει να αλλαζουν συνεχεια περιβαλλον και σχολεια..στο λεω γτ σαν παιδι το εζησα...στην αρχη λυπηθηκα πολυ αλλα μετα ηταν πολυ ωραια ..αλλα αυτο απλα ετυχε σ εμενα αλλα παιδια μπορει να μην μπορουν να προσαρμοστουν...

2ον.δεν πρεπει να τους στερησεις τον πατερα τους...αυτος ειναι ο πατερας τους και οχι ο συντροφους τους και εχουν δικαιωμα να τον βλεπουν οπως και αυτος εχει δικαιωμα να τα βλεπει..δεν πρεπει να σκεφτεσαι μονο την παρτη σου...

3ον .ο συντροφος γτ δεν ηρθε να μεινει αυτος εκει π εισαι εσυ ?και πηγες εσυ σε αυτον?

4ον...το θεωρω γελοιο και τουλαχιστον τραγικο στον συντροφο σου π εκανα παρατησεις στα παιδια σου για το νερο και το ρευμα...λες και ειναι μεγαλα και ειναι συνεσταλμενα.και ξερουν για την οικονομικη κριση και αυτα...παρολο που λες οτι ειναι καθηγητης δεν ξερει καν να αναθρεψει ενα π[αιδι και την ψυχολογια του σε αυτην την ηλικια π ειναι ευθραστη...

5ον αφου δεν τα βρηκατε οταν πηγατε εκει δεν νομιζω να τα βρειτε και ποτε.....

6ον...αν μ επιτρεπεις θα ηθελα να ρωτησω γτ χωρισες με τον αντρα σου?λογω του προβληματος υγειας?

[QUOTE=nick190813;639342]κοιτα η αληθεια ειναι οτι ειναι περιεργη η κατασταση σου...απο την μια θες να ξαναφτιαξεις την ζωη σου...να αγαπησεις ..να βρεις συντροφια αγαπη και αλλα...αλλα απο την αλλη υπαρχουν και τα παιδια...

θα σου πω μερικα πραγματα....

1ον.τα παιδια δεν κανει να αλλαζουν συνεχεια περιβαλλον και σχολεια..στο λεω γτ σαν παιδι το εζησα...στην αρχη λυπηθηκα πολυ αλλα μετα ηταν πολυ ωραια ..αλλα αυτο απλα ετυχε σ εμενα αλλα παιδια μπορει να μην μπορουν να προσαρμοστουν...

2ον.δεν πρεπει να τους στερησεις τον πατερα τους...αυτος ειναι ο πατερας τους και οχι ο συντροφους τους και εχουν δικαιωμα να τον βλεπουν οπως και αυτος εχει δικαιωμα να τα βλεπει..δεν πρεπει να σκεφτεσαι μονο την παρτη σου...

3ον .ο συντροφος γτ δεν ηρθε να μεινει αυτος εκει π εισαι εσυ ?και πηγες εσυ σε αυτον?

4ον...το θεωρω γελοιο και τουλαχιστον τραγικο στον συντροφο σου π εκανα παρατησεις στα παιδια σου για το νερο και το ρευμα...λες και ειναι μεγαλα και ειναι συνεσταλμενα.και ξερουν για την οικονομικη κριση και αυτα...παρολο που λες οτι ειναι καθηγητης δεν ξερει καν να αναθρεψει ενα π[αιδι και την ψυχολογια του σε αυτην την ηλικια π ειναι ευθραστη...

5ον αφου δεν τα βρηκατε οταν πηγατε εκει δεν νομιζω να τα βρειτε και ποτε.....

6ον...αν μ επιτρεπεις θα ηθελα να ρωτησω γτ χωρισες με τον αντρα σου?λογω του προβληματος υγειας?[/QUO

6)Χωρισαμε διοτι επηλθε φθορα, κουραση, απομακρυνθηκαμε και στο τελος μας χτυπησε και η κριση. Τα προβληματα υγειας προεκυψαν μετα το διαζυγιο.
5)Το πιο πιθανο οντως ειναι να μην τα βρουμε ποτε...
4) Ειχε δικιο απο τη μια αλλα απο την αλλη ο τροπος που χρησιμοποιησε απεναντι στα παιδια μου ηταν το λιγοτερο απαραδεκτος!!
3) Ο συντροφος ειναι διορισμενος μονιμα σε σχολειο με μεγαλο κυκλο ιδιαιτερων μαθηματων που του αποφερει πολυ καλο εισοδημα στην πολη του. Αν μετοικουσε θα εχανε ολο το κερδος απο τα ιδιαιτερα και δεν ξερω αν θα τον μετεθεταν στη δικη μου πολη ή αν θα οηγαινε σε καμμια μακρυνη περιοχη. Επισης επειδη εχει εκεινος τα παιδια του μαζι του χωρις να εχει την επιμελεια τους (διαλεξαν να ειναι με τον πατερα τους) η μετοικηση θα δημιουργουσε προβληματα. Ετσι εγω που δεν ειχα δουλεια και εχω την επιμελεια των παιδιων μου μετακομισα στον τοπο του συντροφου μου για να βρω δουλεια και να μεινουμε μαζι.
2) Δεν τους στερησα τον πατερα τους.. τον περασμενο χρονο που λειπαμε εκανα τα αδυνατα δυνατα να τον βλεπουν οσο το δυνατον περισσοτερο. Γυρισα πισω εξαιτιας των διαφορων μου με τον συντροφο,τα δυσβασταχτα οικονομικα και την υγεια του πατερα τους. Δεν σκεφτομαι μονο την παρτη μου!
1)Ετσι οπως διαμορφωθηκε η κατασταση τωρα σιγουρα δεν πρεπει να ξαναμετακινησω τα παιδια. Θα καταστραφουν! Ειχαν πολυ καλη προσαρμογη στον τοπο του συντροφου μου δεν υπηρχε θεμα.ΠροσαρμοστηκαΝ πολυ καλα στο σχολειο, εκαναν νεους φιλους γνωρισαν καινουρια μερη. Επικοινωνουν με τα παιδια του συντροφου μου οπως και τον ιδιο , επικοινωνουν με παλιους συμμαθητες απο κει.

Αυτο που θελω για μενα ειναι να νιωσω ευτυχισμενη ξανα..τον αγαπω τον συντροφο μου,εχουμε περασει πολλα μαζι, με ξερει και τον ξερω απο την καλη και την αναποδη που λενε. Εχουμε μεγαλες διαφορες σε καποια θεματα, σε πολλα ομως εχουμε τις ιδιες αποψεις.Θελω να ζησω μαζι του ομως με την υπαρχουσα κατασταση δε νομιζω οτι θα εχουμε την ευκαιρια να ειμαστε ξανα οοολοι μαζι. Δεν ξερω αν υπαρχει τροπο ς να ειμαι μαζι του χωρις να ζημιωνονται τα παιδια μας.. αυτα σκεφτομαι και στεναχωριεμαι παρα πολυ..

kane υπομονη 10 χρονια τοτε μεχρι να μεγαλωσουν τα παιδια και βλεπεις :P πλακα κανω...

οπως και να εχει καποιος θα ζημιωθει δεν γινεται να τα εχεις ολα...αλλος λιγοτερο ,αλλος περισσοτερο....

και τωρα καθε ποτε βλεπεστε?

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

kane υπομονη 10 χρονια τοτε μεχρι να μεγαλωσουν τα παιδια και βλεπεις :P πλακα κανω...

οπως και να εχει καποιος θα ζημιωθει δεν γινεται να τα εχεις ολα...αλλος λιγοτερο ,αλλος περισσοτερο....

και τωρα καθε ποτε βλεπεστε?

---

Βλεπομαστε πολυ αραια... μιλαμε συνεχεια στο τηλεφωνο, στο skype στο viber ολη την ωρα . Ηρθε εκεινος 2 φορες, εγω πηγα και τον ειδα μια φορα. Τα εισιτηρια ειναι ακριβα δυστυχως... τα προγραμματα μας πολυ δυσκολα και δεν ξερω ποσο συχνα θα μπορουμε να βλεπομαστε απο δω κι εμπρος. Τα παιδια ο μπαμπας τους τωρα δεν μπορει να τα κραταει ολοκληρο Σκ οπως γινοταν παλια. Δουλευει και σιγουρα δεν θα ηθελα να μαθει οτι εγω αφηνω τα παιδια στους γονεις μου για να πηγαινω να βλεπω τον συντροφο μου. Ουτε και οι γονεις μου το δεχονται. Το προηγουμενο Σκ αναγκαστηκα να πω ψεμματα στον πρωην για το που παω και στους γονεις μου οταν ειπα οτι φευγω για Σκ στον τοπο του συντροφου μου "πεσαν" να με φανε!!! Παραλιγο να μην παω απο τις τυψεις και τις ενοχες μου! Εκανα κουραγιο και πηγα και καλα εκανα. Περασα πολυ ομορφα και γυρισα γεματη και ανανεωμενη!

Quote:

---

Originally Posted by katherina

Βλεπομαστε πολυ αραια... μιλαμε συνεχεια στο τηλεφωνο, στο skype στο viber ολη την ωρα . Ηρθε εκεινος 2 φορες, εγω πηγα και τον ειδα μια φορα. Τα εισιτηρια ειναι ακριβα δυστυχως... τα προγραμματα μας πολυ δυσκολα και δεν ξερω ποσο συχνα θα μπορουμε να βλεπομαστε απο δω κι εμπρος. Τα παιδια ο μπαμπας τους τωρα δεν μπορει να τα κραταει ολοκληρο Σκ οπως γινοταν παλια. Δουλευει και σιγουρα δεν θα ηθελα να μαθει οτι εγω αφηνω τα παιδια στους γονεις μου για να πηγαινω να βλεπω τον συντροφο μου. Ουτε και οι γονεις μου το δεχονται. Το προηγουμενο Σκ αναγκαστηκα να πω ψεμματα στον πρωην για το που παω και στους γονεις μου οταν ειπα οτι φευγω για Σκ στον τοπο του συντροφου μου "πεσαν" να με φανε!!! Παραλιγο να μην παω απο τις τυψεις και τις ενοχες μου! Εκανα κουραγιο και πηγα και καλα εκανα. Περασα πολυ ομορφα και γυρισα γεματη και ανανεωμενη!

---

ean τον αγαπας μην τον αφησεις τον συντροφο σου και σε κανει να νιώθεις καλα.....

αλλα ετσι οπως εγιναν τα πραγματα ειναι δυσκολη η σχεση σας...δεν ξερω..πως θα τα βρειτε...

μονο εαν ξαναπατε και μεινεται εκει..αλλα απο οτι ειδα δεν κολαγατε οι δυο οικογενειες ,ειναι και λιγο στριμενος ο συντροφος.....

Και τωρα τι σκεφτεσαι να κανεις?

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

ean τον αγαπας μην τον αφησεις τον συντροφο σου και σε κανει να νιώθεις καλα.....

αλλα ετσι οπως εγιναν τα πραγματα ειναι δυσκολη η σχεση σας...δεν ξερω..πως θα τα βρειτε...

μονο εαν ξαναπατε και μεινεται εκει..αλλα απο οτι ειδα δεν κολαγατε οι δυο οικογενειες ,ειναι και λιγο στριμενος ο συντροφος.....

Και τωρα τι σκεφτεσαι να κανεις?

---

Ναι τον αγαπω!!! Δεν θελω να τον αφησω! Θα προσπαθησω να κανω ο,τι περναει απο το χερι μου για αυτην την σχεση ειτε απο μακρια ειτε απο κοντα! Οτι ειναι στριμμενος με καποια θεματα ειναι! Δεν ξερω τι να κανω. Εκεινος μου λεει να ξαναμετακομισω με τα παιδια την επομενη σχολικη χρονια. Και προσπαθει να κραταει καποιες πορτες ανοικτες σε οτι αφορα την δουλεια μου ωστε αν οντως μετακομισω να μην ξεκινησω απο το μηδεν. Εκεινος ευτυχως στεκεται πολυ καλα επαγγελματικα. Αν εγω σταθω στα ποδια μου επαγγελματικα και ριζωσω εκει πιατευω οτι θα εχω πολυ καλη εξελιξη. Το πιστευω αυτο. Ομως εχει πολυ δρομο ως εκει.
Απο τη μια λεω να ξαναμετακομισω και απο την αλλη σκεφτομαι οτι τα παιδια δεν ειναι βαλιτσες να πηγαινουν πανω κατω στην Ελλαδα. Επειτα ειναι και ο πατερα ςτων παιδιων μου ο οποιος αν ξαναφυγουμε τοτε ειναι που θα πεσει ψυχολογικα και θα με κυνηγησει νομικα να παρει τα παιδια. Για την οικογενεια μου βεβαια αυτο θα ειναι παρα πολυ βαρυ. Νομιζω ομως οτι πρεπει να σκεφτω πρωτα τα παιδια μου μετα εμενα και μετα ολους τους αλλους. Εγω εδω που ειμαι τωρα ειμαι μιση . Η αλλη μιση βρισκομαι στο αλλο μερος.. δεν ειναι ζωη αυτη. Δε νομιζω οτι μπορω να ζησω ετσι τα επομενα 10 χρονια της ζωης μου ! Να περιμενω δηλ να μεγαλωσουν τα παιδια μου και μετα να παω να ζησουμε μαζι με τον συντροφο μου οπως μου προτεινες αε αλλη αναρτηση.
Λυση δεν βρισκω...