Οχι δεν ειναι η πρωτη μου υποτροπη.Απο 22 χρονων παλευω με την καταθλιψη και τωρα ειμαι 30! εχω υποτροπιασει πολλες φορες και ευχομαι να ειναι και η τελευταια αυτη η υποτροπη.
Printable View
αααα...ωραία στα ίδια κι εγω μονο που εγω ξεκινησα αλλιως με διαταραχη πανικου κ εξελιχθηκε πλεον σε αγχωδη κ καταθλιπτικη διαταραχη..με τις υποτροπες μ κι εγω..αλλα ειμαι πιο μικρη!
Κανεις ψυχοθεραπεια?ΜΟΝΟ αυτη κ κυριως ΕΜΕΙς θα βοηθησουμε τον εαυτό μας να ξεφυγει απο αυτό...
Ξέρεις τι γίνεται? Δεν το κρύβω γιατί θέλω να το κρύψω αλλά γιατί δε θέλω να με πουν προβληματικό.Γιατί απο μικρός απο το σχολικό περιβάλλον ήμουν αυτός με τα παρατσούκλια,αυτός που όλοι κοροϊδευαν,αυτός που κατάφερνε να διαφέρει αρνητικά.Και όλα αυτά τα χρόνια είχα προσπαθήσει να μην πλησιάζω πολύ τους ανθρώπους για να μην βλέπουν ότι δεν είμαι σαν αυτούς.Και έδιωξα ανθρώπους απο κοντά μου με την στάση μου.Γιατί πίστευα ότι αν μάθουν την αλήθεια ή με ζήσουν περισσότερο θα με απορρίψουν και μετά θα με κοροϊδεύουν κιόλας.Και μπορώ να πω ότι τα είχα καταφέρει να νιώθω αρκετά καλά με μένα αλλά όχι πλήρης.Και ξυπνάω ένα πρωϊ εκεί κάπου στα 35 μου και την είδα αλλιώς.Οτι δηλαδή τόσα χρόνια κακώς δεν εκτέθηκα περισσότερο.Και συνειδητοποιώ ότι η απόσταση που πρέπει να καλύψω σε σχέση με τους συνομιλήκους μου 38,5 είμαι τώρα είναι από εδώ μέχρι το διάστημα και πάλι πίσω.Και η φάση είναι ότι οι γύρω μου σε κάτι κινήσεις κοινωνικοποίησης σε προσωπικό επίπεδο που έκανα τελευταία μου έδωσαν την εντύπωση ότι πρέπει να είμαι και να σκέφτομαι σαν ένας ώριμος 40αρης άνθρωπος.Αλλά εγώ δεν είμαι έτσι..Και αυτό το πληρώνω πολύ ακριβά.
Αχ :( Είναι αυτό που λέμε "ποτέ δεν ξέρεις τι θα γινόταν αν...", μπορεί να μην έβρισκες τους σωστούς/κατάλληλους ανθρώπους και να σε απέρριπταν. Μπορεί όμως να είχες πραγματικούς φίλους που θα σε δέχονταν και τώρα να ήταν δίπλα σου. (Εκτός κι' αν εννοείς πως πλέον δεν θα φοβόσουν τα σχόλια του κόσμου και δεν θα προσπαθούσες να κρυφτείς; ). Δεν βοηθάει πολύ όμως να το αναλύουμε γιατί ό,τι έγινε έγινε. Σημασία έχει να νιώθεις εντάξει με τον εαυτό σου και τι κάνεις από 'δω και στο εξής. Τι πιστεύεις πως θα σε έκανε να νιώθεις πλήρης; Πραγματικοί φίλοι; Σύζυγος; Δεν ξέρω τι να πω για την ωριμότητα γιατί δεν σε ξέρω προσωπικά αλλά από εδώ μέσα φαίνεσαι ώριμος και συζητήσιμος. Ωριμότητα είναι και το να είσαι σχεδόν 39 χρονών, να νιώθεις τελείως μόνος σου αλλά παρόλα αυτά να έχεις κάθε πρωί την δύναμη να σηκώνεσαι και να παλεύεις για σένα, να μην κομπλάρεις να πηγαίνεις μόνος για καφέ αλλά να νικάς κάθε φορά το πρόβλημα και τον εαυτό σου και να πιάνεις συζητήσεις με άλλους. Πολλοί μιλάνε και κρίνουν εκ του ασφαλούς! Αν δεν έχεις ΕΣΥ να τους διδάξεις μαθήματα ζωής τότε ποιος; (Δεν το' πιασα αυτό που λες με την απόσταση που πρέπει να καλύψεις γιατί στην καθημερινότητα και στην δουλειά μια χαρά τα καταφέρνεις...)
Υ.Γ: Έχω την εντύπωση πως ακούγομαι υπερβολική αλλά πραγματικά εννοώ αυτά που γράφω.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Ναι μου λείπουν όλα αυτά.Αυτό με την απόσταση δε θα ήθελα να το αναλύσω δημόσια.Εχεις κλειστά και τα pm σου οπότε αν θες να μάθεις στείλε μου αν θες ένα mail στο [email protected] και θα καταλάβεις ότι δεν είναι μια χαρά τα πράγματα.. ή τουλάχιστον όχι τόσο "ρόδινα" όσο αφήνω να δείχνουν..
Σας έχω κουράσει με τα pm ε; Σόρρυ, απλά δεν είχα σκοπό να μπαίνω συχνά και έμπαινα απλά για να δω αν είχες απαντήσει εσύ κι' ένα άλλο κοριτσάκι, τιμή σας χεχε
Σε συμπάθησα πολύ, με έχει συγκινήσει η ιστορία σου και προφανώς με ενδιαφέρει να ακούσω. Θα σου στείλω σε λίγο στο e-mail.
Αυτό το ποστ θέλω να το διαβάσω αναλυτικά μόλις ηρεμησω. ..επέστρεψα στο χωριό και νιώθω τη κατάθλιψη να επιστρέφει γιγαντωμενη!! Αγχος νευρικότητα θέλω να τα σπάσω όλα και μετά να βάλω τα κλάματα τα ξαλάφρωσώ. Δεν την αντέχω αυτή τη μάχη μέσα μου. .Συγγνώμη που πετάγομαι σαν την πορδή. Αλλά ήθελα να πω ότι θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα γιατί ΔΕ ΠΑΛΕΎΕΤΑΙ! !!!!
Όταν πρωτοπαρουσιαστηκαν τα πρωτα σημαδια κτθλψης , το 97 , δεν υπηρχε η σημερινη ενημερωση περι κτθλψεως , οποτε φυσιολογικο ηταν να στραφω σεναν ψυχιατρο , πηγαινα το 99 έναν χρονο σενα υποτίθεται καλο γιατρο , κάθε 20 μερες , δεν ειδα αποτέλεσμα , αλλαξα γιατρο , και αυτος με πλακωσςε στα ζαναξ , που ουτε τοτε υπηρχε ενημρερωση γα το τι εστι ζαναξ , και το 2005 , εφτασα να παιρνω 8 ζαναξ /μερα ................αμα την παθαινα τα τελευταια 5 χρονια την κτθλψη , ειχα την ενημερωση περι φαρμακων και εναλλακτικών .................. την αφορμή η το κινητρογια να ξεπεράσεις ιδαις δυναμεις την κτθλψη , δεν εννοουσα ότι περιμενεις και οποτε ερθει , μπορεις και να επινοήσεις μια αφορμή /κινητρο , και να βαλεις μπρος ..................... τα φαρμακα υπαρχουν απλα γα να σε απαλλαξουν από το εξτρα ψυχολογικο φορτιο που συνεπάγεται η κτθλψη , δεν είναι για χορταση , εγω το κοβω σιγα σιγα το αντικαταθλιπτικο , και να πορευτείς με βαση την εμπειρια σου και την λογικη σου ...................... τα ζαναξ όμως , μια και εχω εθιστει σε αυτά , θα δυσκολευτω ναπαλαγω , και τέτοιες ποσοτητες , είναι ικανες , όχι μονον να επιδεινωσουν μια κτθλψη , αλλα και να πυροδοτησουν μια ...............αυτά όμως ταμαθα εκ τβων υστερων , διοτι η εξαπλωση του διαδικτυου , ηταν αλματωδης μετα το 2000 , και εμαθα πολλα από αυτό , ενώ παλια , ησουν στο ελεος του κάθε υποτίθεται ' γιατρου ' .....................
ξυπνημα στις 12, πιο νωρις δεν παιζει οσο και να βαρανε τα ξυπνητηρια. πρωινο, καφεδακι, τσεκ το φβ μου,ντυσιμο αλλα ολα αυτα με την ησυχια μου, γιατι οι κινησεις μου ειναι βαριες εξαιτιας της χρονιας κοπωσης και της καταθλιψης...μετα απο μια συντομη βολτα με το μηχανακι ακολουθει μεσημεριανο φαγητο (2 η ωρα) και σερφαρισμα στο ιντερνετ (φορουμ) αλλα και youtube που με τρελαινουν καποια βιντεακια... κατα τις 4 ξανα βολτα με το μηχανακι ψαχνοντας να πετυχω κανενα γνωστο στον δρομο να περασει λιγο η ωρα...κατα τις 6 ακολουθει βραδινο φαγητο...και απο εκει και περα αν δεν εχω ορεξη για να κανω κατι αλλο ακολουθει ιντερνετ μεχρι τις 12 το βραδυ!!!!!!
Περισσότερο το έβαλα για το δεύτερο κουπλέ εκεί που μιλάει για αυτό που έγραψε η Ρέα ''ετσι ειναι...εχουμε ξεχασει να γελαμε πια. ακομα και τα παιδια γελανε λιγοτερο. και ειναι περιεργο αυτο γιατι οσο περιεργα και να ειναι τα πραγματα σημερα, οι προηγουμενες γεννιες εζησαν πολυ χειροτερα πραγματα απο εμας, πεινες δικτατοριες , εμφυλίους , κατοχη και ομως σημερα η καταθλιψη ειναι πιο εντονη απο ποτε αλωτε.''
Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να το ''ακούσω'' από την Ρέα αυτό.Τι εννοώ για να μη παρεξηγηθώ.Εννοώ πως η κατάθλιψη γιγαντώθηκε με τον ...δυτικό τρόπο ζωής.Με τον ''πολιτισμό'' δήθεν ή όχι.Με το κλασικό παράδειγμα των γιαγιάδων ''τι ανάγκη έχετε εσείς,δεν ζήσατε κατοχή.Τα έχετε όλα''.Είναι πολύ μεγάλο θέμα αυτό και δεν θα ήθελα να παρεξηγήσει κάποιος τα λεγόμενά μου ότι θα προτιμούσα την κατοχή και τον πόλεμο.Καμία σχέση.
Καλησπέρα Νεραϊδούλα κι από εμένα.Προσώπικά τα θεματά μου δεν τα έχω ξεπεράσει και δεν νομίζω να φύγουν ποτέ,όμως με την κατάλληλη στήριξη από ειδικούς και κυρίως με πολύυυ προσωπική δουλειά με τον εαυτό μου τα έχω σε μια καλή σειρά,τα έχω αποδεχτεί και ξέρω πως να τα αντιμετωπίζω.Ναι υπάρχουν υποτροπιάσεις και αρκετά άσχημες σε τραγικά σημεία αλλά απο εκεί που τις είχα μπορεί και ολόκληρους μήνες και συνεχεία κοντά,τώρα έχουν μειωθεί πάρα πολύ.Το άγχος φεύγει νομίζω από προσωπική εμπειρία,απλά θέλει σοβαρή δουλειά με κατάλληλο ειδικό.Πολλά βέβαια ψυχικά θέματα φεύγουν και τελείως οπότε ναι μη το αποκλείεις :)