.... ουαααουυυ σευχαλιστω ζουζουνομπουρμπουλινογουτ σουγοτζουτζουκο μουυυυυυ
Printable View
Ζουζουνοκουρκουμπινακια μου και γω για μια απλή Καλησπέρα μίλησα μιας και πέσαμε μούρη με μούρη! !
Δεν μου ετυχε να συναντησω την καθριν εκτος από την καθιερωμενη ανα τριμηνο συναντηση μας...
αλλα πιστευω ότι δεν θα ειχε πρόβλημα να πιουμε καφεδακι και να τα πουμε.. ασε που στην αρχη νομιζω με κοιτουσε και λιγο διαφορετικα χα :)
ενταξει τωρα....
αν το κρατας με τους γονεις σου (οχι μονο εσυ, γενικα, αλλα εσυ το ειπες), ειδικα τοτε, ασχετως αν δεν θελεις να κερδισεις κατι (αν και, κρατα μια πισινη γιαυτο, η χειριστικοτητα εχει πολλες μεταμφιεσεις), δεν ειναι ΦΑΝΕΡΟ οτι γραπωνεσαι στον παιδικο σου ρολο , με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ αυτος συνεπαγεται? απο αισθηση ασφαλειας που ειναι και το θετικο,μεχρι αποποιηση ευθυνων, μιας και ειναι δουλεια των μεγαλων αυτο...
κλπ κλπ κλπ....
Καλημέρα fleur! Δεν μου έχει τύχει ποτέ να συναντήσω τον ψυχοθεραπευτή μου έξω αλλά πιστεύω ότι μια τυπική προσέγγιση είναι η καλύτερη. Δηλαδή όχι να κάνετε ότι δεν γνωρίζεστε οκ είναι γελοίο αλλά σίγουρα δεν είναι ανάγκη να τις εξιστορήσεις τα νέα σου σαν να είστε κολλητές. Τουλάχιστον αυτό θα έκανα εγώ, αλλά έτσι είμαι και γενικά σαν άνθρωπος δηλαδή δεν θα δω ένα γνωστό και θα αρχίσω να του λέω τα νέα μου εκτός κι αν ρωτήσει που και πάλι θα περιοριστώ στα πολύ τυπικά. Θεωρησέ το σαν μια επαγγελματική σχέση, θελώ να πω τον παθολόγο ή τον δικηγόρο σου αν τους συναντούσες θα καθόσουν να του εξιστορήσεις τη ζωή σου; Ειδικά αφού συνεχίζεις να την επισκέπτεσαι αυτό θα το κάνεις στο επόμενο ραντεβού σας, μην τα λες από πριν να έχει και σασπένς! Η διαφορά του να τη δεις τυχαία στο δρόμο και να την πάρεις τηλέφωνο είναι αυτό που σου είπε κάποιος ήδη (σόρρυ δεν μπορώ να θυμηθώ το νικ και βαριέμαι να ψάξω 7 σελίδες θέμα). Τηλέφωνο θα την πάρεις όταν την έχεις ανάγκη γιατί αυτός είναι ο ρόλος της, να σε βοηθάει στην ανάγκη σου, όχι να κάνετε παρέα. Άρα το να τη δεις έξω τυχαία είναι κάτι διαφορετικό, απλά έτυχε δεν ήταν ότι την χρειάστηκες και δεν ήταν εκεί για σένα να σε ακούσει. Εστίασε στη βοήθεια που σου δίνει και όχι στο πρόσωπο. Σίγουρα μπορεί να είναι χαρισματική αφού έχει καταφέρει να σε βοηθήσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά μην ξεχνάς ότι σε βοηθάει σαν ψυχολόγος και όχι σαν φίλη. Στις συναντήσεις σας εφαρμόζει όσα έμαθε για το επάγγελμά της, λειτουργεί με το μυαλό και όχι με το συναίσθημα. Αυτό δεν είναι κακό, γιατί πρέπει να είναι αντικειμενική και αποστασιοποιημένη για να σε βοηθήσει. Αν αρχίσει και εμπλέκεται συναισθηματικά δεν θα μπορεί να σου προσφέρει τόσο καλή στήριξη. Άρα μην το παίρνεις σαν κάτι αρνητικό. Και μην αισθάνεσαι ότι έκανες κάτι λάθος, απλά δεν το ήξερες. Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι ανάγκη να το συζητήσεις αν ντρέπεσαι, αλλά ψάξου λίγο μόνη σου για το ποια είναι τα όρια της ψυχοθεραπείας και γιατί αυτά ωφελούν τον "ασθενή".
Νομιζω οτι ειναι θεμα ανθρωπου ..........εγω εχω φιλικη σχεση με τον ψυχιατρο μου , εχουμε μια καλη χημεια , και φυσικα αμα τον δω στον δρομο , θα πιασουμε κουβεντουλα περι ανεμων και υδατων ............αλλα τον εχω πετυχει στο τηλεφωνο , να μιλαει σε αλους ασθενεις πολυ τυπικα , μαλλον επειδη οπως λεει κι ο ιδιος , ειναι κουραστικοι ...........εγω δεν τον κουραζω , ουτε καταχρωμαι τον χρονο του , ουτε την φιλικη μας σχεση , και το εκτιμα αυτο , πιστευω .................εχουμε πει να βγουμε για κανα καφεδακι , αλλα δεν τον κανω πια και τοσο κεφι .................εχουμε και 10 χρονια διαφορα μονο................... αμα ηταν τυπικος μαζι μου , θα τον θεωρουσα ακαταλληλο για μενα , μουχει τυχει τετοιος ψυχιατρος , πολυ ψυχρος ανθρωπος , ουδεποτε ειδα καλο απ αυτον , και τον παρατησα ................αλλα και με τον παθολογο μου ειμαστε φιλοι , βγαινουμε για κανα σουβλακι , λεμε τα προβληματ μας , ( μαλλον αυτος μουτα λεει ) , λεμε τα δικα μας .................ισως ειναι επειδη ειμαι πολυ επικοινωνιακος με οσους συμπαθω ........
μ έναν φίλο μου ψυχίατρο συζητάγαμε γι αυτό το θέμα και μου είπε ότι ο γιατρός έχει άκρως τυπικές σχέσεις με τους ασθενείς
ο λόγος προφανές πρέπει να είναι τυπική
αν δημιουργηθεί πιο στενή σχέση μέχρι και αλλαγή γιατρού μπορεί να πέσει στο τραπέζι
απαγορεύετε να σε δει και να τον δεις φιλικά γιατί χαλάει η σχέση γιατρού ασθενή
Πολυ περιεργο αυτο ...........αμα δεν αισθανθω φιλικα απεναντι του , πως θα του εξομολογηθω τα εσωψυχα μου ? αλλωστε εχει εντολη απο μενα , να μου λεει τα στραβα μου , αυτο του λεω παντα , οτι δεν ερχομαι σε σενα γιια να με χαιδευεις , για να μου λες τα στραβα , απο πελατη δεν με χανεις , λεω , μην φοβασαι , αλλα οσο μου λες οτι ολα πανε καλα , τοσο καχυποπτος γινομαι ..............μου εχει πει αρκετα στραβα , δεν χαλιεμαι , αντιθετως χαιρομαι να τακουω , μπας και τα διορθωσω .............μερικα απ αυτα δεν ισχυουν , αλλα καλυτερα να πει περισσοτερα στραβα , τροφη για σκεψη μου δινει ..................αλλωστε ειμαι εντελως τοσο απειθαρχος , παντα θα κανω τα δικα μου κοκτεηλς , που μενα γιατρο , που θα ηταν λιγοτερο απο φιλικος μαζι μου , θα πλακωνομουν , οποτε , οτι ταιριαζει στον καθενα ................... βεβαια , αναφερομαι σε ψυχιατρο , οχι ψυχολογο /ψυχοθεραπευτη ( δεν εχω παει ποτε ) , γιατι δεν εχω μαθει να δεχομαι υποδειξεις /διαταγες/αυταρχισμους , ουτε απο τον ιδιο μου τον πατερα , απο εναν ξενο θα δεχτω ? χρειαζομαι ειδικη μεταχειρηση ................αλλωστε , για συμβουλο τον εχω τον ψυχιατρο ( consigliere ) , μονο εγω μπορω να βοηθησω τον εαυτο μου .........
όταν πας στο ιατρείο του θα είναι φιλικός έως κολλητός έξω από το ιατρείο όμως είναι τελείως διαφορετικά
για φαντάσου ν αρχίσεις να πηγαίνεις για καφέ μετά για ένα κρασάκι και στο τέλος στα μπουζούκια
πάει όλη η θεραπεία κάηκε δεν θα τον βλέπεις σαν γιατρό αλλά σαν κολλητό
Μα και κολλητο να τον δω , παλι δεν αλλαζει τιποτα .............γι αυτο και τους γιατρους , ποτε δεν τους αποκαλω ' γιατρε ' , παντα με το επωνυμο τους ..............ειναι ενας επαγγελματιας στον τομεα του , κι εγω στον δικο μου , δεν εχω σε παραπανω υποληψη εναν γιατρο απο ενα ηλεκτρολογο , το θεωρω δουλοπρεπεια και ξεφτιλα να λεω εναν γιατρο , ' γιατρε μου ' , τοτε να λεμε και '΄δικηγορε μου ' , ' αρχιτεκτονα μου ' , ' επιχειρηματια μου ' και γιατι οχι , ' υδραυλικε μου ' ............... θα λαβω υποψη τον γιατρο μου , ασχετα αν παιζουμε σφαλιαρες , εχω την ωριμοτητα αυτη στα 54 μου , δεν χρειαζομαι γιατρο-μπαμπουλα , αντιδρω ασχημα σε τετοιους ανθρωπους ....................ουτε θα πω ποτε ' πρωθυπουργε μου ' , ουτε ' υπουργε μου ' , ολοι με τα ονοματα τους , δεν ειναι υπερανω εμου κανεις , ολοι ισοι ειμαστε , τουλαχιστον εγω ετσι αισθανομαι ..................και μαλιστα , επειδη ο γιατρος , απο μενα ζει , δεν τοχω σε τιποτα να του τα χωσω κιολας , τι εκανε στην ζωη του παραπανω απο μενα , για ναξιζει τον σεβασμο μου ? σπουδασε ? ε , και ,. κι εγω σπουδασα , αλλο αντικειμενο ομως , με περισσοτερα χρηματα ........................... ισως εχω καποια υπερβαλλουσα αυτοεκτιμηση , αλλα καλυτερα υπερβαλλουσα , παρα αισθηση μειονεξιας ...........................οπως και τον φιλο μου τον παθολογο , που κανονικα παιζουμε σφαλιαρες , αφου τον ξερω απο το 80 , αλλα αυτο δεν σημαινει οτι απαξιω την γνωμη του , τουναντιον , τον εκτιμω ως γιατρο και ως ανθρωπο , και τον σεβομαι , υπολογιζω στο επακρο την γνωμη του , αμοιβαιο ειναι .....................ετσι εχω μαθει στην ζωη μου , στην Ελβετια μεγαλωσα , που δεν υπαρχει η Ρωμεικη δουλοπρεπεια , ο παμπλουτος θα κυκλοφορει μενα golf , και δεν ξερεις τι ειναι ο διπλανος σου , στο τραμ ....................
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου είμαι κι εγώ του ιδίου σκεφτικού ειμαι εγώ δεν σπούδασα αλλά εχω φάει άλλα παλούκια που οι σπουδαγμένοι δεν θα τα νιώσουν ποτέ
το ότι σκέφτεσαι εσύ κι εγώ έτσι δεν σημαίνει ότι όλοι αντιμετωπίζουμε το ίδιο της καταστάσεις
οπότε κάποιοι γιατροί ίσως έχουν εμπειρίες που τους κάνει να κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από τους ασθενείς
μπορεί να έχεις δίκιο αλλά κι όπως μου το περιέγραψε ο φίλος μου έχει μια βάση