ΝΕΥΡΑ!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ξερεις τι ειναι το τζαρτζαρισμα στο μπασκετ και στο ποδοσφαιρο?
σπρωχνεις εσυ, σπρωχνει ο αλλος, πεφτει ξυλο στα μουλωχτα και οποιος επικρατησει παιρνει την μπαλα.
αυτο σκεψου το να γινεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
αυτο κανεις στον ιδιωτικο τομεα. ειναι ζουγκλα και επικρατει ο ισχυρος.
αν η κοντρα ειναι με το αφεντικο, ειναι παντα ο ισχυρος και συνεχεια πρεπει να κανεις επιλογες σε διλληματα:
το δικιο η την δουλεια?
εργασιακα δικαιωματα η την δουλεια?
την αξιοπρεπεια μου η την δουλεια?

---

στενο μαρκαρισμα... ναι! αλλα ποσο να αντεξεις....??????
και σκεψου τοτε ειχα αρρυθμιστο αδιαγνωστο αυτοανοσο, ξενυχτουσα για να διαβασω για σχολη και ειχα και μπες-βγες στα νοσοκομεια με γονεις...

Σαφως το αφεντικο ειναι ο ισχυρος, σαφως πρεπει να κερδισεις την εμπιστοσυνη του αλλα αυτο το πραγμα, να σου λεει, πεταει ο γαιδαρος! και εσυ να πρεπει να του πεις ναι κυριε ταδε, οντως πεταει, μολις τον ειδα...... εεεεεε αυτο δεν μπορω να το κανω με την καμια.........

Καλα στο δημοσιο ειναι για πολυ ξυλο οι παλαιοι...με συνταξη απο τα 40 και τα 45. Και στα 45 σημερα αλλαζεις καριερα... τελος παντων, αλλες εποχες...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

στενο μαρκαρισμα... ναι! αλλα ποσο να αντεξεις....??????
και σκεψου τοτε ειχα αρρυθμιστο αδιαγνωστο αυτοανοσο, ξενυχτουσα για να διαβασω για σχολη και ειχα και μπες-βγες στα νοσοκομεια με γονεις...

Σαφως το αφεντικο ειναι ο ισχυρος, σαφως πρεπει να κερδισεις την εμπιστοσυνη του αλλα αυτο το πραγμα, να σου λεει, πεταει ο γαιδαρος! και εσυ να πρεπει να του πεις ναι κυριε ταδε, οντως πεταει, μολις τον ειδα...... εεεεεε αυτο δεν μπορω να το κανω με την καμια.........

Καλα στο δημοσιο ειναι για πολυ ξυλο οι παλαιοι...με συνταξη απο τα 40 και τα 45. Και στα 45 σημερα αλλαζεις καριερα... τελος παντων, αλλες εποχες...

---

Τώρα που έγραψες για το δημόσιο,θυμήθηκα μια αστεία εικόνα με το πρόγραμμα τους.
Αλλά πολύ αληθινή.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

στενο μαρκαρισμα... ναι! αλλα ποσο να αντεξεις....??????
και σκεψου τοτε ειχα αρρυθμιστο αδιαγνωστο αυτοανοσο, ξενυχτουσα για να διαβασω για σχολη και ειχα και μπες-βγες στα νοσοκομεια με γονεις...

Σαφως το αφεντικο ειναι ο ισχυρος, σαφως πρεπει να κερδισεις την εμπιστοσυνη του αλλα αυτο το πραγμα, να σου λεει, πεταει ο γαιδαρος! και εσυ να πρεπει να του πεις ναι κυριε ταδε, οντως πεταει, μολις τον ειδα...... εεεεεε αυτο δεν μπορω να το κανω με την καμια.........

Καλα στο δημοσιο ειναι για πολυ ξυλο οι παλαιοι...με συνταξη απο τα 40 και τα 45. Και στα 45 σημερα αλλαζεις καριερα... τελος παντων, αλλες εποχες...

---

Στο αφεντικό σήμερα , όχι μόνο πρέπει να του λες ότι ο γάιδαρος πετάει, αλλά και ότι έχει φτερά αγγέλου και φωτοστέφανο! :rolleyes:
Το χειρότερο πράγμα που πρέπει διαχρονικά να αντιμετωπίσεις (και στις μέρες μας με το παραπάνω) είναι μερικοί "συνάδελφοι", που θα σε ρουφιανέψουν, θα σου στήσουν παγίδες, θα σου κάνουν ενδεχομένως bullying με τη βοήθεια άλλων. Και ας μη μιλήσουμε για πελάτες που είναι στο στυλ: ο,τι του φανεί, του Λωλοστεφανή...

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

ξερω ξερω για τι μιλας...εχεις κ τα δικια σου! βουνο το δικιο σου βασικα..
αραξε κ αστο να φυγει..θελει υπομονη παντως κ εγκρατεια να σφιγγεις τα δοντια για να μη μιλησεις...
εγω οπως ειδατε δυσκολα το καταφερνω.

---

Και μόνο που κρατήθηκα,ένιωσα έκπληκτος με εμένα,καθώς ώρες ώρες είμαι ευέξαπτος.
Απλά σκέφτηκα πως νιώθω για την άλλη,για χ,ψ λόγους και δεν ασχολήθηκα.

Εγω εχω φοβερη ικανοτητα να συγκρατω τα νευρα μου χωρις να πιεζομαι μεσα μου, δε με ενοχλει δηλαδη. Συνηθως το αντιμετωπιζω με χιουμορ και εχω παρατηρησει πως αν καποιος ξεφυγει και φωναξει η κανει κατι που λογικα θα τον αρπαζε καποιος αλλος στη θεση μου, τον κανω να τα χασει και να ηρεμησει, πολλες φορες ζητανε και συγνωμη και αποφευγουν να μου φερθουν το ιδιο, συνηθως με βλεπουν μετα και χαιρονται, τι να πω.
Τωρα καταλαβα γιατι οι οριακες με καραγουσταρουν και κολλανε πολυ μαζι μου αλλα καπου και αυτες ξεπερνανε ακομη και τα δικα μου ορια, δε παίζονται λεμε! Μη μπερδευτειτε δεν ειμαι υποτακτικος, απλα μπορω ευκολα να μετατρεψω τον θυμο του αλλου σε ηρεμια και χαμογελο. Μιλαμε ειμαι η αγαπη των οριακων