Επουλώνονται ολα τα τραυματα;

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Στα αρχιδια μου τι με θεωρεις εσυ. Ουδεποτε ζητησα τη γνωμη σου, μια συζητηση εκανα και αμα δεν σου αρεσει ο τροπος που μιλαω και εκφραζομαι στο ΘΕΜΑ ΜΟΥ να φυγεις απο αυτο. Δεν σε βρηκα σε κανενα δικο σου θεμα ουτε πουθενα αλλου για να ΣΟΥ μιλησω ασχημα εσενα προσωπικα. Καταλαβες; Αντε γεια.

---

Τερμα τα επιχειρηματα δλδ; σκετη οργη; δε σε θεωρω προσωπικα τπτ, γιατι ουτε σε ξερω ουτε εχω κατι μαζι σου. . Η συσσωρευμενη οργη και οι εκρηξης θυμου κ βιας λεκτικης και η ερμηνια τους δεν ειναι προσωπικη μου αποψη.
Επισης τα θεματα δεν ειναι ιδιοκτησια κανενως. Το να σου ζητησω να μου μιλας καλυτερα επειδη και με ηρεμο τροπο σε καταλαβαινω σε ταραξε τοσο πολυ ωστε να παψεις να λογαριαζεις ελευθεριες του λογου κτλ και να απαιτεις ετσι την λογοκρισια; ποσο λογικο ειναι αυτο;

Γεια σου κουτσουνι , θυμαμαι τονομα σου , τι παθατε εδω με την Ναταλια ? δουλευεις ακομα εκει που δουλευες ? Αγγελο με λενε να σου θυμισω , το ονομα σου δεν το λεω ....

Νομιζω οτι αν ενα τραυμα επουλωθει εξαρτάται απο πολλους παράγοντες πχ ποσο σοβαρο ειναι το τραυμα ποσες φορες τραυματίστηκε καποιος αν θελει να το αντιμετωπισει αν ζητησει βοηθεια απο εναν καλο ειδικο γιατρο ψυχολογο ...
Πολλα τα αν ...

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Τερμα τα επιχειρηματα δλδ; σκετη οργη; δε σε θεωρω προσωπικα τπτ, γιατι ουτε σε ξερω ουτε εχω κατι μαζι σου. . Η συσσωρευμενη οργη και οι εκρηξης θυμου κ βιας λεκτικης και η ερμηνια τους δεν ειναι προσωπικη μου αποψη.
Επισης τα θεματα δεν ειναι ιδιοκτησια κανενως. Το να σου ζητησω να μου μιλας καλυτερα επειδη και με ηρεμο τροπο σε καταλαβαινω σε ταραξε τοσο πολυ ωστε να παψεις να λογαριαζεις ελευθεριες του λογου κτλ και να απαιτεις ετσι την λογοκρισια; ποσο λογικο ειναι αυτο;

---

Εσυ εισαι αυτη που πρωτη απερριψε την ουσια τον επιχειρηματων μου και επικεντρωθηκε στο πως θα πουμε ο, τι θα πουμε. Απο τη στιγμη που το κανεις αυτο ναι δεν βρισκω λογο να επιχειρηματολογησω αλλο μαζι σου. Ο τροπος που υποτιθεται διαγεις συζητηση ειναι κακοποιητικος, σου λενε κατι και βρισκεις δεκα πραγματα γιατι δεν εχει αξια το ΤΙ σου λενε και πας να ακυρωσεις αυτοματα το καθαυτο επιχειρημα ετσι. Επειδη δε σου αρεσε το ΠΩΣ το ειπαμε, επειδη κρινεις το πως νιωθουμε και πως φερομαστε και δε ξερω κι εγω τι αλλο. Σα να σου λεει ο αλλος ο ουρανος ειναι μπλε και του λες δε σε πιστευω γιατι εχεις νευρα αρα εισαι τρελος-θυμα δε ξερω κι εγω τι αλλο (ενω ο ιδιος σε εχω φτασει εκει με αυτες τις τακτικες "συζητησης" ). Χαιρομαι που εσυ ξεπερασες τα τραυματα σου ως θυμα αλλα προτεινω να μιλησεις στο ψυχιατρο/ψυχολογο σου και για την ταση σου να δρας σα θυτης και να το ευχαριστιεσαι κι ολας. Δεν σου το επιτρεπω καταλαβες; Δεν δεχομαι το δικαίωμα σου να μου λες οτι θελεις, δε θελω να επιχειρηματολογησω άλλο μαζι σου, ουτε να σου μιλησω αλλο, θελω να μην με ενοχλεις, δεν σου επιτρεπω. Εχεις δικαιωμα να εισαι σπαστικη αμα θες αλλα εγω εχω το δικαιωμα να μην το δεχομαι και να σε ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ. Καταλαβες η οχι ακομα;

Τοτε αφου δε δεχεσαι δικαιωματα αλλων με ποια λογικη τα ιδια δικαιωματα εσυ τα εχεις; επισης, αν δε εχω φτασει εγω σε ορια, σε εχω χειριστει δηλαδη, (πραγμα που καταφερα μονο λεγοντας σου να μιλας λιγο πιο .κοσμια και εχοντας την αποψη πως ο θυμος δε βγαζει πουθενα?)

Αν οντως δρω κακοποιητικα, που δεν το κανω στην πραγματικοτητα, εσυ το αντιλαμβανεσαι ετσι. Το οτι νοιωθεις κακοποιημενη εσυ επειδη σου ειπα μιλα μου καλυτερα δεν σημαινει πως εγω σε κακοποιησα.
Κ αντε εγω να πω στο ψυχολογο μ αυτο που ειπες, εσυ θα πεις δτο δικο σου οτι ησουν υβριστικη κ επειδη καποιος σου ειπε μιλα καλυτερα ενοιωσες κακοποιημενη?

Αγγελε ναι, αλλα λογω μητροτητας εργαζομαι τις μισες ωρες. Πως σου ηρθε αυτο;
Δεν ξερω ακριβως τι συμβαινει, γιατι εγω το μονο που ειπα κ εξηγησα ειναι οτι μπορω να καταλαβω και σε ηρεμο πλαισιο τι θελει να πει καποιος. Καλυτρρα ρωτα την ναταλια γιατι νοιωθει οργησμενη γιατι το δικο μου μυαλο δε μπορει να το συλλαβει.

χαλαρωστε κοριτσια καποιοι σασ χρειαζονται δεν ειμαστε για τετοια τωρα

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Αγγελε ναι, αλλα λογω μητροτητας εργαζομαι τις μισες ωρες. Πως σου ηρθε αυτο;
Δεν ξερω ακριβως τι συμβαινει, γιατι εγω το μονο που ειπα κ εξηγησα ειναι οτι μπορω να καταλαβω και σε ηρεμο πλαισιο τι θελει να πει καποιος. Καλυτρρα ρωτα την ναταλια γιατι νοιωθει οργησμενη γιατι το δικο μου μυαλο δε μπορει να το συλλαβει.

---

A , μητροτης , ε ? μπραβο , η Ναταλια , ειναι καλο παιδι , αλλα τελευταια εχει κατι νευρα .........εσενα σε θυμαμαι ηρεμη............παει καιρος , πολυς .............γι αυτο ρωτησα για την δουλεια .......

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

6 χρόνια έκανα ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, τα 5 ακολουθούσα φαρμακευτική αγωγή και το τελευταίο 6 μηνο πηγαίνω σε ομαδικες για άτομα που έχουν κακοποιηθεί όπου γίνονται διάφορα πράγματα που βοηθούν πολύ. Στα 6 αυτά χρόνια συν τον τελευταίο μισό εκτός του ότι ήμουν συνεπής και πειθαρχιμένη διάβαζα. Από πολύ βασικά θεωρητικά και εισαγωγικά μέχρι πολύ προχωρημένα πράγματα που είχαν να κάνουν με το δικό μου πρόβλημα που ήταν κυρίως το τραύμα.

---

πες μου σε παρακαλω που εκανες ό,τι εκανες...
στειλε μου και μηνυμα, it's ok...

κοριτσια, θελω να σχολιασω αλλα δεν ξερω απο που να αρχισω και τι να πρωτοπιασω...

Ναταλια, θα σου προτεινα να διαβασεις Βικτορ Φρανκλ - νομιζω θα βρεις καποιες κατευθυνσεις στα ερωτηματα σου.

Και παραθετω ενα κειμενακι του Φρανκλ που θεωρω οτι ειναι σχετικα με οσα συζητατε

Ο άνθρωπος έχει πάντοτε τη δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής παρά το γεγονός ότι επηρεάζεται από ψυχο-κοινωνικούς και βιο-φυσιολογικούς παράγοντες. «Υπάρχει μια ελευθερία παρά τον ντετερμινισμό».Η δυνατότητα της επιλογής βιώνεται σε προσωπικό επίπεδο ως εμπειρία απελευθέρωσης από οποιονδήποτε προσδιορισμό. « Ο άνθρωπος μπορεί να ορισθεί ως το ον εκείνο που γνωρίζει να απελευθερώνεται από αυτό που τον προσδιορίζει».Δεν αντιδρά απλά στα ερεθίσματα που δέχεται αλλά απαντά υπεύθυνα πραγματώνοντας με μοναδικό τρόπο ένα ιδιαίτερο νόημα σε κάθε ιδιαίτερη περίσταση.

Εκτός από τις ηθικές και κοινωνικές αξίες οι οποίες έχουν μια γενικότερη ισχύ ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ανακαλύπτει σε προσωπικό επίπεδο το μοναδικό νόημα της κάθε περίστασης. Η βασική κινητήριος δύναμη είναι η θέληση για νόημα. Η ψυχική ισορροπία, χαρά και ολοκλήρωση δεν πραγματώνονται με το άμεσο κυνήγι της ευχαρίστησης. Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται και νοιώθει ευτυχισμένος στο βαθμό που επιτυγχάνει αξιόλογους στόχους οι οποίοι υπερβαίνουν τα στενά πλαίσια του ατομικότητάς του.

Το νόημα γεμίζει την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από την επιδίωξη της πραγμάτωσης τριών κατηγοριών αξιών:

1. Δημιουργικότητας: Αφοσίωση σε προσωπικές δραστηριότητες και ιδιαίτερα στην εργασία.

2. Εμπειρίας: Αγάπη και τέχνη.

3. Προσωπικής στάσης: Θετική και δημιουργική αντιμετώπιση της αναπόφευκτης οδύνης.

Εγω δεν ειπα κακη την ναταλια ουτε κουνησα το δαχτυλο σε κανενα. Το μονο που εξαντλησα να εξηγω ειναι πως το να μιλας ασχημα δεν εξυπηρετει κανενα σκοπο μεσα σε μια συζητηση, δεδομενου πως δεν εκφοβιζομαι ουτε σοκαρομαι.

Απο κει και περα αν μπορει να βρει η ναταλια καποιο ρεαλιστικο και εποικοδομητικο τροπο να την βοηθησουμε να σταματησει να νοιωθει οργη για πραγματα που δεν ειναι λογικο να νοιωθει οργη, να την βοηθησουμε με ολη μας την καρδια

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Μια ζωη να παλευει εναντια στο ρευμα ουτως η αλλως δηλαδη

---

νομιζω παλευεις εναντια στο ρευμα οταν δεν αποδεχεσαι τα τραυματα ήταν δεν τα καταλαβαινεις οτι υπαρχουν μεσα σου...
Οταν γινει το κλικ στο μυαλο σου οτι τρεμω απο φοβο να εκτεθω μπροστα σε κοσμο επειδη πχ οι γονεις μου με ξεφτιλιζαν μπροστα σε συγγενεις και γνωστους, καταλαβαινεις οτι εχεις μαθει να φοβασαι, εχεις προγραμματιστει σα ρομποτακι. Οποτε πρεπει να ξεμαθεις αυτο το μαθημα και να μαθεις ενα νεο τροπο συμπεριφορας μπροστα σε κοσμο, να επανεκπαιδευθεις δηλαδη. Το πως δεν ειναι του παροντος, ειναι μεγαλη συζητηση, νομιζω και η kutchunie κι εγω ζησαμε αυτη τη φαση της επανεκπαιδευσης για πολλα χρονια και με πολυ κοπο.

Λες καπου αλλου για το παιδακι στην αφρικη που πειναει και το παιδακι στην ευρωπη πχ που απορριπτει τα μακαρονια επειδη δεν του αρεσουν. Και αναρωτιεσαι γιατι το βιωμα τους δεν ειναι το ιδιο αληθινο... Νομιζω η απαντηση ειναι στην ελευθερια επιλογης. Αυτο που λεει ο Φρανκλ. Το παιδακι στην αφρικη δεν επιλεγει, δεν μπορει να κανει αλλιως. Το παιδακι στην ευρωπη δεν θελει μακαρονια, οκ μια χαρα, αμα πεινασει θα φαει κατι αλλο ή αν ενα γλυκο του τραβηξει την προσοχη, μπορει να διαλεξει.

Δηλαδη ειναι σα να μου λες γιατι το δικο μου κακοποιητικο βιωμα οταν με ελιωναν στο ξυλο αφου γυριζα απο το σχολειο και με αναγκαζαν να παραδεχομαι γεγονοτα ανυπαρκτα, και μετα να εξευτελιζομαι μπροστα σε ολη τη γειτονια, να ειναι πιο σκληρο απο ενα παιδακι που γυριζει απο το σχολειο, παιζει με την κουκλα του και την καταστρεφει, και οι γονεις το μαλωνουν ?
Γιατι απλουστατα διαφερει η ενταση, η αιτια και οι συνεπειες, και αυτη ειναι η διαφορα της κακοποιησης.
Το παιδακι που εκανε ζημια, βιωσε το αποτελεσμα της πραξης του. Μαθαινει οτι το να μην υπολογιζει τα εξοδα των γονεων ειναι απορριπτεο. Υπαρχει η σχεση αιτιας-αιτιατου.
Αυτος που εχει βιωσει κακοποιηση, δεν εκανε τιποτα για να δεχθει τετοια συμπεριφορα. Του ηρθε ο ουρανος σφοντυλι κυριολεκτικα.

Επισης λες καπου αλλου, αφου νιωθω χαλια γιατι να νιωσω καλυτερα σκεπτομενη καρκινοπαθεις που σφαδαζουν απο τους πονους και αργοπεθαινουν? γιατι να νιωσω καλυτερα επειδη καποιος αλλος ειναι χειροτερα? η απαντηση ειναι στο να εκτιμας οσα εχεις. Εκτιμω που εχω 2 ποδια στη θεση τους και μπορω να σηκωθω το πρωι να παω τουαλετα, να κανω μια βολτα, να μυρισω ενα λουλουδι, κλπ. Και να μαθουμε να εκτιμαμε οσα εχουμε επειδη τα θεωρουμε δεδομενα ή νομιζουμε οτι η ζωη/κοινωνια μάς χρωσταει και μονο οταν τα χασουμε καταλαβαινουμε ποσο αλαζονες ημασταν...

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Αγγελε ναι, αλλα λογω μητροτητας εργαζομαι τις μισες ωρες. Πως σου ηρθε αυτο;
Δεν ξερω ακριβως τι συμβαινει, γιατι εγω το μονο που ειπα κ εξηγησα ειναι οτι μπορω να καταλαβω και σε ηρεμο πλαισιο τι θελει να πει καποιος. Καλυτρρα ρωτα την ναταλια γιατι νοιωθει οργησμενη γιατι το δικο μου μυαλο δε μπορει να το συλλαβει.

---

Το καταλαβα οτι το μυαλο σου δεν μπορει να το συλλαβει, αφου αργεις λοιπον και δυσκολευεσαι με τις νοητικες σου διεργασιες θα στο εξηγησω τελευταια φορα με ενα απλο παραδειγμα. Φαντασου οτι θελεις να πεις κατι σε καποιον και κανεις ενα ορθογραφικο λαθος. Και αντι να εστιασει στο τι του λες σου απανταει "να γραφεις σωστα ελληνικα ομως, οποιος σεβεται τον εαυτο του και τους αλλους προσεχει να εχει περιποιημενη γραμματικη"...εσυ του λες οτι για τον χ, ψ λογο το εγραψες ετσι και ζητας να εστιασει στο ζητημα. Το αλλο ατομο ομως επιμενει οτι δεν εχει σημασια τι λες επειδη δεν ξερεις σωστη ορθογραφια αλλα δεν μετρανε οσα λες και παρασυρει την συζητηση αλλου ακυρωνοντας τα επιχειρηματα σου και "φιμωνοντας" σε ουσιαστικα, οτι και να πεις πια δεν εχει σημασια, σε εχει βγαλει απο τα ρουχα σου και συνεχιζει με την αρνηση να καραλαβει οτι ηταν αδικο και ασχετο αυτο που εκανε να σε βγαζει απο τα ρουχα σου. Και να σε δασκαλευει μετα απο πανω και να ρωταει ταχα προστατευτικα σα τη ψυχραιμη μαμα-χηνα μετα "μα δε καταλαβαινω γιατι εχεις τοσο θυμο μεσα σου"....καταλαβαινεις τωρα γιατι φερεσαι σαν πολυ μεγαλη ******* στο θεμα μου;
Γιατι αν προσεξες εγω στην αρχη δεν σε εβρισα ουτε σου ειπα τιποτα κακο εσενα. Δεν σου ειπα " μωρη ηλιθια αχρηστη πατσαβουρα ποσο καθύστερη εισαι", σου ειπα απλα "αμα καποιος ειναι κλαψομουνης". Εσυ γιατι μυγιαστηκες; Αλλο το γελαω παρεα με εσενα και αλλο το εις βαρος σου. Αλλο το βριζω εσενα λοιπον και αλλο το βριζω παρεα με εσενα επειδη ετσι φανερωνω οικειοτητα οταν σου λεω το πονο μου. Και μαλιστα μετα μπηκα στη διαδικασία να σου εξηγησω αυτη τη λειτουργια και παλι το απερριψες λεγοντας οτι ειναι "φανφαρες" και οτι καταλαβαινω και ετσι τι θες να πεις και δε ξερω τι. Το καταλαβαινεις μωρη ηλιθια οτι με γειωσες χωρις λογο ενω δεν ειχα καμια εχθρικη διαθεση απεναντι σου και καθολου νευρα μεχρι να με βγαλεις εσυ απο τα ρουχα μου με τις μαλακιες σου; Το καταλαβαινεις μωρη καθύστερη λοιπον οτι εχες δικαιωμα να μη σου αρεσει το πως εκφραζω εγω οικειοτητα η εκμυστηρευτικοτητα ΧΩΡΙΣ να βριζω εσενα και καθε δικαιωμα να στραβωσεις επειδη σου χαλαει την αισθητικη αλλα οτι δεν εχεις δικαιωμα να μου υποδεικνυεις να το σταματησω και τι να κανω και να μου μιλας οπως μου μιλας;
Γιατι αυτο που κανεις ειναι patronizing? Παρε και τον ορισμο αφου εισαι καθυστερη και δε θα καταλαβεις παλι:
treat with an apparent kindness that betrays a feeling of superiority.
Ολα αυτα τα "μιλα ετσι μιλα αλλιως σεβασου τον εαυτο σου και τους άλλους" λοιπον μου φερνουν ναυτια απο τη στιγμη που μιλας σε εναν ανθρωπο που δεν τον ξερεις δε σε ξερει και δε στο ζητησε και δεν εχεις δικαιωμα να του επιβληθεις ετσι.
Δεν θελω λοιπον καμια υποδειξη απο εσενα και καμια "βοηθεια", δε γουσταρω να γραφεις εσυ στο θεμα μου. Αυτες τις υποδειξεις και τις βοηθειες να τις δινεις στα παιδια σου και σε οποιον στα ζηταει.
Εχεις ελευθερια λογου αλλα κανενα δικαιωμα να χωνεσαι στα δικα μου θεματα, η ελευθερια σου τελειωνει εκει που ξεκιναει η δικια μου, γκεγκε;
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

νομιζω παλευεις εναντια στο ρευμα οταν δεν αποδεχεσαι τα τραυματα ήταν δεν τα καταλαβαινεις οτι υπαρχουν μεσα σου...
Οταν γινει το κλικ στο μυαλο σου οτι τρεμω απο φοβο να εκτεθω μπροστα σε κοσμο επειδη πχ οι γονεις μου με ξεφτιλιζαν μπροστα σε συγγενεις και γνωστους, καταλαβαινεις οτι εχεις μαθει να φοβασαι, εχεις προγραμματιστει σα ρομποτακι. Οποτε πρεπει να ξεμαθεις αυτο το μαθημα και να μαθεις ενα νεο τροπο συμπεριφορας μπροστα σε κοσμο, να επανεκπαιδευθεις δηλαδη. Το πως δεν ειναι του παροντος, ειναι μεγαλη συζητηση, νομιζω και η kutchunie κι εγω ζησαμε αυτη τη φαση της επανεκπαιδευσης για πολλα χρονια και με πολυ κοπο.

Λες καπου αλλου για το παιδακι στην αφρικη που πειναει και το παιδακι στην ευρωπη πχ που απορριπτει τα μακαρονια επειδη δεν του αρεσουν. Και αναρωτιεσαι γιατι το βιωμα τους δεν ειναι το ιδιο αληθινο... Νομιζω η απαντηση ειναι στην ελευθερια επιλογης. Αυτο που λεει ο Φρανκλ. Το παιδακι στην αφρικη δεν επιλεγει, δεν μπορει να κανει αλλιως. Το παιδακι στην ευρωπη δεν θελει μακαρονια, οκ μια χαρα, αμα πεινασει θα φαει κατι αλλο ή αν ενα γλυκο του τραβηξει την προσοχη, μπορει να διαλεξει.

Δηλαδη ειναι σα να μου λες γιατι το δικο μου κακοποιητικο βιωμα οταν με ελιωναν στο ξυλο αφου γυριζα απο το σχολειο και με αναγκαζαν να παραδεχομαι γεγονοτα ανυπαρκτα, και μετα να εξευτελιζομαι μπροστα σε ολη τη γειτονια, να ειναι πιο σκληρο απο ενα παιδακι που γυριζει απο το σχολειο, παιζει με την κουκλα του και την καταστρεφει, και οι γονεις το μαλωνουν ?
Γιατι απλουστατα διαφερει η ενταση, η αιτια και οι συνεπειες, και αυτη ειναι η διαφορα της κακοποιησης.
Το παιδακι που εκανε ζημια, βιωσε το αποτελεσμα της πραξης του. Μαθαινει οτι το να μην υπολογιζει τα εξοδα των γονεων ειναι απορριπτεο. Υπαρχει η σχεση αιτιας-αιτιατου.
Αυτος που εχει βιωσει κακοποιηση, δεν εκανε τιποτα για να δεχθει τετοια συμπεριφορα. Του ηρθε ο ουρανος σφοντυλι κυριολεκτικα.

Επισης λες καπου αλλου, αφου νιωθω χαλια γιατι να νιωσω καλυτερα σκεπτομενη καρκινοπαθεις που σφαδαζουν απο τους πονους και αργοπεθαινουν? γιατι να νιωσω καλυτερα επειδη καποιος αλλος ειναι χειροτερα? η απαντηση ειναι στο να εκτιμας οσα εχεις. Εκτιμω που εχω 2 ποδια στη θεση τους και μπορω να σηκωθω το πρωι να παω τουαλετα, να κανω μια βολτα, να μυρισω ενα λουλουδι, κλπ. Και να μαθουμε να εκτιμαμε οσα εχουμε επειδη τα θεωρουμε δεδομενα ή νομιζουμε οτι η ζωη/κοινωνια μάς χρωσταει και μονο οταν τα χασουμε καταλαβαινουμε ποσο αλαζονες ημασταν...

---

Δεν καταλαβαινω σε τι εξυπηρετουν οι συγκρισεις. Θα ερθει τωρα η καθε κακοποιημενη και βιασμενη να μου πει οτι δεν εχω δικαιωμα να μην ειμαι καλα;
Η συγκριση σε τι θα βοηθησει εναν ανθρωπο που δεν τον κακοποιησαν δηλαδη; Για να νιωσει ακομα πιο αχρηστος που θεωρητικα θα επρεπε να ειναι καλυτερα απο την ταδε που την βιαζε ο μπαμπας της αλλα κοιτα που τελικα αυτη ειναι πιο καλα κι εσυ θες να πεθανεις;
Αυτο μου λες; Ξανασκεψου το σε παρακαλω ποσο αχρηστο και ακυρο ειναι αυτο που λες. Η ενταση του ασχημου βιωματος εχει σημασια, ναι. Αλλα η συγκριση του με αλλα ασχημα βιωματα καμια. Μπορει καποιο παιδακι να εχει φλασμπακς τυπου βιετναμ επειδη του πηρανε το παγωτο και καποιο αλλο που τρωει ξυλο να ειναι πιο χοντροπετσος ανθρωπος τελικα.
Επισης τα πραγματα που μας γαμανε τη ψυχολογια απο παιδια δεν χρειαζονται να ειναι τοσο κραυγαλαια οσο λες για να την καταστρεψουν εξισου. Που ξερεις εσυ τι σαρακι τρωει τον καθε ανθρωπο διακριτικα και ανεπαισθητα;