Originally Posted by
Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Αυτό που είπες παραπάνω, ότι προσπαθείς να βγάλεις στον άλλον τον πραγματικό του εαυτό. Από την μια είναι πολύ θετικό, αλλά ο άλλος που έχει πολλά προβλήματα, δεν τον ενδιαφέρει η θεωρία σου, για τον εαυτό του. Ο άλλος λοιπόν που έχει πολλά προβλήματα και ουσιαστικά θέλει να ακούσει πράγματα που του λείπουν, για να συνεχίσει την ζωή του, δεν θέλει να ακούσει ότι είναι λάθος ή βγάζοντας του στην επιφάνεια τα όποια κόμπλεξ που μπορεί να έχει. Σαν σκέψη είναι σωστή, αλλά ο άλλος πιέζεται έτσι και στο τέλος αντιδρά και φεύγει σαν την κοπέλα παραπάνω. Ο κάθε άνθρωπος έχει το "κουμπί" του. Θα πρέπει να κρίνεις, τι ζητάει και τι θέλει ο καθένας και να προσαρμόζεις τις σκέψεις σου, πάνω στον άνθρωπο που έχει το πρόβλημα. Βλέπεις και εγώ είπα στην κοπέλα να είναι δυνατή, αλλά το είπα με διαφορετικό τόνο. Όχι πως η δική σου άποψη ήταν λάθος, ολόσωστη ήταν, αλλά φάνηκε σαν να πιέζεις τον άλλον και ότι ο άλλος είναι λάθος. Το μόνο πράγμα που δεν θέλει να ακούει κάποιος όταν έχει πολλά προβλήματα είναι ειρωνίες και ψυχοφθόρα λόγια. Η κάθε ψυχή είναι είτε πολύ ευαίσθητη, ειτε σκληρή κλπ. Θα πρέπει να προσαρμόζεις τις σκέψεις σου, ανάλογα με την ψυχή του καθενός. Θέλει διαφορετικό τόνο, με διαφορετικές λέξεις. Για παράδειγμα στην τελευταία πρότασή σου "έτσι είναι η ζωή κουκλίτσα μου..." που κάτι τέτοιο έλεγες, δεν θυμάμαι ακριβώς, φάνηκε εκεί σαν να την κρίνεις, να την κατηγορείς και να την ειρωνεύεσαι. Δεν ήταν η πρόθεσή σου αυτή, το ξέρω, αλλά σου λέω μια εκδοχή που αντέδρασε η κοπέλα.