Quote:
Originally posted by justme
------ Όταν έλεγα ότι αλλάζεις το όνομα εννοούσα ότι άλλοι λένε Θεό, άλλοι Αλλάχ, Βούδα, Πνεύμα, άλλοι άτομο, άλλοι τίποτα. Εσύ αλλάζεις το όνομα και το λές Κρίνο.
Πάντως είσαι στην αρχή ακόμα. Όταν ξεκινήσεις να αναρωτιέσαι γιατί μπορείς και πιστεύεις, από που σου δόθηκε αυτή η δυνατότητα, πως μπορείς καλίτερα να την διαχειριστείς, πως θα πετύχεις κάτι καλίτερο από αυτά που πετυχαίνεις μόνο σου τότε ίσως αλλάξεις πολλά.
Με αναγκαζεις να ανοιξω τροπο τινα φιλοσοφικη συζητηση....
τσεπα.
Υπαρχει μια διαφορα οταν πιστευεις,
σιγουρα δεν ειναι το ιδιο πραγμα να ονοματιζεις αυτο που πιστευεις, τον εαυτο σου με ενα θεο, οτι ονομα και αν του δωσεις.
Εχεις υποψη σου γιατι οι ανθρωποι ενιωσαν την αναγκη να πουν οτι υπαρχει θεος, υπερτατη δυναμη τελως παντων???
Ανοιγουμε μεγαλη κουβεντα, αλλα το να πεις οτι πιστευεις στον εαυτο σου, σε σχεση οτι πιστευεις σε ενα θεο (οτι ονομα και αν του δωσεις το ιδιο κανει) δεν ειναι καθολου μα καθολου το ιδιο πραγμα.
Ειναι εντελως διαφορετικη η ψυχολογια ενος ανθρωπου που στηριζετε σε ετερες δυναμεις και σε δυναμεις που ειναι εσωτερικες, δικες του.
Με πολλη ευκολια λοιπον μου λες οτι μπορω να ονομαζω αυτο που πιστευω, Κρινο η και Βουδα κανοντας τα ισα!!!
Ο Κρινος στηριζεται στον Κρινο και μονο σε αυτον, για τα υπολοιπα πρεπει να γινουν ετερες συμφωνιες και αυτο θα επρεπε να το λαμβανεις υποψη σου χωρις να κανεις τετοιες αφαιρεσεις.
Οσο για το αν εχω ξεκινησει να αναρωτιεμαι, θα σου πω οτι δεν κανω και τιποτα αλλο στην ζωη μου, απο το να αναρωτιεμαι.
Ακομα και τωρα που γραφω.
Και ειναι ηλιου φαιενοτερο γιατι γραφω οτι πιστευω στον Κρινο και οχι καπου αλλου, νομιζα οτι δεν χρειαζοταν περεταιρω επεξηγηση.
Και οχι σορρυ σε αυτο το επιπεδο δεν εχω κατι αλλο να ψαξω,
θεωρω οτι εχω φτασει στο τερμα της αυτογνωσιας μου οσον με αφορα.
Η απολυτη εναρμονιση με το ειναι μου εχει φτασει στο τερμα της.
Θεωρω δε, οτι δεν εχω κατα νου να αλλαξω τιποτα, το ψαξιμο στην ζωη καθε ανθρωπου εχει μια αρχη, μια διαδρομη και ενα τελος.
--------ΟΛΑ θέλουν μία ρέγουλα???? Αυτό δε το περίμενα να το ακούσω από εσένα.
γιατι οχι?
Ειμαι υπερ των αργων γευσεων, οσο χρειαζεται για να νιωσω αυτο που θελω.
Με ρεγουλα λοιπον ακομα και αν αυτο σημαινει να διανυσεις την αιωνοτητα.
Ο χρονος μπροστα σε αυτο που θες ειναι απλα ενα μεγεθος, το ζητουμενο ειναι τι ακριβως θες να κανεις και οχι το μεγεθος.
Προτιμότερο πάντως είναι να έχεις την δικιά σου μηλιά και να ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣΑΙ τα μήλα που σου δίνει και να την φροντίζεις και ... και ... και...
μαστα,
εσυ πως καταλαβες οτι δεν εχω την δικη μηλια???
και μαλιστα οτι δεν τα ευχαριστιεμαι???
Μην σου πω οτι γκρινιαζει αυτη την στιγμη που καθομαι και σου γραφω....
αλλά πάντως όχι να τσιμπολογάς (κρυφά ή φανερά δεν έχει και πολύ διαφορά) από τη μηλιά του γείτονα.
α ναι??? και για πες μου που ειναι το προβλημα???
εσενα αμα σου αρεσει καθε μερα φασολαδα, φτιαξε ενα καζανι και τρωγε την μεχρι να πεθανεις....
Το αν σε αφήνει ο γείτονας δεν σημαίνει ότι εσύ θα είσαι πιό ευτυχισμένος αν αφήσεις την δικιά σου την μηλιά να ξεραθεί
εεε οχι και υπερβολες,
μολις τελειωσω το γραψιμο εδω παω αν την ποτισω.
γιατί έχεις μήλα να τσιμπολογήσεις από αλλού
πρεπει να μαθεις οτι καθε πραγμα εχει την σωστη του ωρα.
Οταν κανεις το σωστο πραγμα την σωστη του ωρα, δεν εχεις προβλημα.
(το τι σου φέρνει απέχθεια δε το έπιασα. Πρέπει όντως να πήγες πολύ πίσω)
μου φερνει απεχθεια η υποκρισια παντος ειδους, φανερη η οχι.
Και σημερα η υποκρισια εχει μετασχηματιστει σε συμβιβασμους.
Και ναι αυτο το απεχθανομαι εστω και αν ειναι πιο σικατο.
[/quote]