ΑΤΑΚΕΣ...!!!!

Καποια περιοδο προσφατα που ειχα απανωτα βουλιμικα επεισοδια, απεφευγα να πολυβγαινω για να μην επαναλαμβανεται η ιστορια, οποτε σε καποια στιγμη που αποφασισα να παω μια βολτα κ εχοντας μολις ενα επεισοδιο, μου λεει η φιλη που συναντησα: "Αχ, δεν ξερω τι εκανες!!Ομορφυνες μαλλον!" Το ιδιο μου ειπε κ η θεια μου που συναντησα τυχαια αργοτερα εκεινη τη μερα.Α κ σημειωτεον, καμια τους δεν ηξερε τι ειχε προηγηθει, καθως σε λιγα ατομα δικα μου εχω μιλησει.

Κ σκεφτομουν, τι τραγικη ειρωνεια να πεθαινεις μεσα σου, επειδη τρως για να καλυψεις κενα μεσα σου, τρως μεχρι να λυπηθεις κ να σιχαθεις τον εαυτο σου, καταφευγεις σε ακυρωτικες μεθοδους κ μετα οι υπολοιποι σου λενε τετοια πραγματα...Δεν ξερω αν ειναι λογικο, παντως αυτα τα καλα λογια εμενα δε με βοηθησαν...

Ευτυχώς,χαμογελάκι μου,που είσαι αρκετά σοφή να διακρίνεις το καλύτερο σου παρά τα κοπλιμέντα των άλλων
κι αρκετά δυνατή ν'αγωνιστείς να βγεις από τον λαβύρινθο αυτό!Είμαι πολύ περήφανη για σένα!Καλή συνέχεια!

Σ ευχαριστω γλυκια μου NADINE, κ σ εσενα καλο κουραγιο κ καλη συνεχεια!Απλα ωρες ωρες θα προτιμουσα να ειχα δυο ωτοασπιδες να τις βαζω οταν καταλαβαινω οτι θα ακουσω κατι σχετικο με το προηγουμενο κ θα με ριξει... :P Δεν ξερω πραγματικα γιατι, παντως ηταν ο,τι χειροτερο να μου το πουν.Καλυτερα θα ηταν να μου πουν ας πουμε "πως εισαι ετσι?τι επαθες?".Να το συνειδητοποιησω κ εγω καλυτερα οτι κατι επρεπε να κανω για να μην περιμενω ολο αυτο το "αυριο".

Quote:

---

Originally posted by smile002
Καποια περιοδο προσφατα που ειχα απανωτα βουλιμικα επεισοδια, απεφευγα να πολυβγαινω για να μην επαναλαμβανεται η ιστορια, οποτε σε καποια στιγμη που αποφασισα να παω μια βολτα κ εχοντας μολις ενα επεισοδιο, μου λεει η φιλη που συναντησα: "Αχ, δεν ξερω τι εκανες!!Ομορφυνες μαλλον!" Το ιδιο μου ειπε κ η θεια μου που συναντησα τυχαια αργοτερα εκεινη τη μερα.Α κ σημειωτεον, καμια τους δεν ηξερε τι ειχε προηγηθει, καθως σε λιγα ατομα δικα μου εχω μιλησει.

Κ σκεφτομουν, τι τραγικη ειρωνεια να πεθαινεις μεσα σου, επειδη τρως για να καλυψεις κενα μεσα σου, τρως μεχρι να λυπηθεις κ να σιχαθεις τον εαυτο σου, καταφευγεις σε ακυρωτικες μεθοδους κ μετα οι υπολοιποι σου λενε τετοια πραγματα...Δεν ξερω αν ειναι λογικο, παντως αυτα τα καλα λογια εμενα δε με βοηθησαν...

---

Μπορεί να μη βοηθάνε αυτά τα λόγια, αλλά είναι μια αλήθεια.Όταν ο οργανισμός στερείται το δέρμα του προσώπου γίνεται θαμπό και ωχρό.Όταν του δίνεις λάμπει...Πόσες λαμπερές κοπέλες έχουμε 'δω μέσα; :)

Κλεάνθη,το ακριβώς αντίθετο,νομίζω,συνέβη...
Της έκαναν το κοπλιμέντο αμέσως μετά το ακυρωτικό της επεισόδιο...Αυτή είναι η τραγική ειρωνία...

Όσο για τον προβληματισμό σου,φοβάμαι πως έχουμε ελάχιστες λαμπερές κοπέλες εδώ μέσα...(κι όχι μόνο)
Κι αν κάποιες είναι λαμπερές στο δέρμα τους,δεν είναι απαραίτητα και στην ψυχή τους...Δυστυχώς...

Ωχ ναι δεν το είδα καλά.Πφφφ...

Ναι το θεμα δεν ειναι να μου εκαναν κοπλιμεντο ας πουμε οταν ειχα παρει φυσιολογικα καποια κιλα...Το θεμα ηταν οτι ημουν χαλια, να πεσω να πεθανω κ ειπα να βγω για να γινω καλυτερα κ να προκαλεσω τον εαυτο μου να δω αν θα ξαναεχω επεισοδιο...Κ θα ηθελα καποιος να με εβριζε ας πουμε να μου ελεγε τι κανεις στον εαυτο σου συνελθε παρα να πουν αυτο...

Shmera to prwi mesa sto asanser tou ktiriou pou douleuw..
eimai mesa hdh egw mia sunadelfos kai o proistamenos mou(neo paidi, sthn hlikia mou..29 eimai by the way)...kai leei mia gria(paxoulh) krathste to asanser..kratame loipon tis portes..kai ena bhma prin mpei mesa leei: xwrame h tha pesoume giati eimaste kai uperbares...!!!!
to asanser parepiptontws einai gia 30 atoma!!
:S

Πάντως, όταν κρύβεις το πρόβλημά σου από τους άλλους δεν μπορείς να περιμένεις να σε αντιμετωπίσουν όπως πρέπει. Ακόμα και όταν το ξέρουν δε γνωρίζουν τι πρέπει να πουν, φαντάσου όταν δεν έχουν ιδέα.

Οπότε καλό θα ήταν να λες το πρόβλημά σου σε όσους συναναστρέφεσαι γιατί δεν είναι κακό. Όταν σε πονάει η μέση σου, όταν έχεις πονοκέφαλο ή κάτι άλλο δε το λες? Όταν έχεις κάτι ψυχολογικό/ψυχιατρικό γιατί να είναι ταμπού να το μοιραστούμε?

Γιατι πολλοι, δηλ. οσοι δεν το εχουν ζησει κ δεν ξερουν ΑΚΡΙΒΩΣ σε τι σημειο εισαι οταν κανεις ας πουμε εμετο/αφαγια η οτιδηποτε κακο στον εαυτο σου, δεν το καταλαβαινουν, οποτε δεν μπορουν να βοηθησουν η προσπαθουν με το λαθος για σενα τροπο κ αντι να αισθανεσαι καλυτερα χειροτερευεις.Εκτος του οτι αν σε νοιαζονται τους πληγωνεις κιολας. Η μεση κ ο πονοκεφαλος ειναι συνηθως πραγματα που ξεπερνιουνται ευκολα, παροδικα, κ κυριως δεν ειναι ψυχογενη.Εκτος αν κανω λαθος κ εχει αλλαξει η κατασταση πλεον.

θα συμφωνήσω με την smile. Όταν είπα στους φίλους μου ότι έπαιρνα αντικαταθλιπτικά, κάποιοι με έβρισαν, κάποιοι σταμάτησαν να μου μιλάνε κι όταν ρώτησα γιατί μου είπαν πως δεν μπορούσαν να διακινδυνεύσουν να μαθευτεί ότι κάνουν παρέα με κάποιον που παίρνει ψυχοφάρμακα. Ο κόσμος δεν ξέρει την τύφλα του και ειδικά όσον αφορά προβλήματα ψυχικής υγείας είναι πολύ συχνά αμείλικτοι. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω εφόσον είναι η αλήθεια πως ο άνθρωπος όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάτι που δε γνωρίζει και φοβάται τότε το αποκλείει από τη ζωή του ή τουλάχιστον υιοθετεί αντιδράσεις που ΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι είναι λάθος για να το διώξει ώστε να αποφύγει κάθε μετέπειτα συζήτηση επί του θέματος. Την έχω πάθει έτσι πολλές φορές . Αυτός που του τα έχει δώσει όλα η ζωή και δεν βρέθηκε ποτέ σε θέση θύματος ή αυτοκαταστροφής δεν είναι ποτέ καλός συνομιλητής... Αυτό πιστεύω πια.

Το ότι κάποιος δεν έχει βρεθεί σε άσχημη θέση μπορεί να είναι και θέμα επιλογών. Όχι απλά τύχης. Γιατί μπορεί κάποιος να έχει πιεστεί πολύ και να τα καταφέρει πολύ καλά κι άλλος να γίνει αλκοολικός ή ν' αρχίσει τα ηρεμιστικά. ʼρα μην είσαι απόλυτη. Ωραία μπορεί να σου έρθουν μόνα τους στην εμφάνιση αλλά στην ψυχική υγεία παίζεται πολύ το θέμα.

Να κάτσεις να μιλήσεις σε όσους ξέρεις για τα προβλήματα αυτά. Να τους δώσεις να διαβάσεις 2 πράγματα για τη νεύρωση, την ψύχωση, την επιληψία κλπ. Μην το αφήνεις έτσι, ενημέρωσε αφού ξέρεις. Πάντως πολύ μαλάκες φίλους έχεις που μπλέκουν την ψυχική διαταραχή με τους κακοποιούς. Είναι κακό κάποιος να πάσχει? Και πρέπει να πάσχει ο κόσμος μόνο από σωματικούς πόνους? Πολύ ρήχοι είναι, δε δικαιολογούνται.

Καλέ μου stargazer μόνο να ήξερες πόσοι κουβαλάνε αυτά τα μυαλά, δεν θα το πίστευες. Πες κι εσύ στους δικούς σου φίλους πως σου έδωσε ο γιατρός αντικαταθλιπτικά και πες μου τις αντιδράσεις, είμαι περίεργη να μάθω. Αλήθεια σου λέω δεν μπορείς να φανταστείς πόσο στενόμυαλος είναι ο κόσμος. Προσωπικά στα περισσότερα προβλήματα μόνο ομοιοπαθείς έχουν καταφέρει να με αντιμετωπίσουν ανθρώπινα.

Τώρα το ότι είναι θέμα επιλογών, ναι, αλλά για να φτάσει να κάνει κάποιος την επιλογή είναι και θέμα παιδείας, ή πιο συχνά αυτοεκτίμησης. Κάποιος που είναι πεπεισμένος πως δεν αξίζει μία δεν έχει καλές πιθανότητες να αντιμετωπίσει με υγιή τρόπο τα προβλήματά του.! Δεν συμφωνείς;

Επανέρχομαι στις ατάκες :
(Μετά από προσπάθεια 6 μηνών για την απώλεια των κιλών μου)
Έτρωγα από το κουλούρι μου για πρωϊνό ( και λέω από το κουλούρι γιατί σπάνια το τρώω ολοκληρο) και βλέποντας με κάποια συνάδερφος που δεν με είχε ξαναδεί μου λέει "μα που το βάζεις το φαγητό τόσο αδύνατη που είσαι?"
:-D

YΓ: μα καλά, έχω απορία, πως τα καταφέρνει ετούτος ο stargazer και είναι τόοοοοσο αμετροεπώς malakas?

Το ΄΄δεν τρώω ποτέ με άδειο στομάχι΄΄ είναι από τις καλύτερες ατάκες που έχω διαβάσει πάντως...Χα χα χα!!!