Printable View
CHRPAP...
Οι άντρες νοσούν για λίγο ίσα ίσα για να κολλήσουν εμάς τις ταλαίπωρες. χι χι χι..........Δεν θα έχεις πρόβλημα.....αν είναι θα σε ενημερώσει ο γιατρός σου , αφού δεν σου λέει μάλλον όλα πάνε καλά..............
Χ α λ α ρ ω σ ε ...............................................
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝ ΟΤΙ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ, ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΟΦΕΙΛΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ..
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ..
ΔΕ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΔΙΖΩ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ..ΘΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ..
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΥΥΥ ΒΑΡΙΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΦΕΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΩ..
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΤΕΛΜΑ..ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΩΡΑ, ΕΝΩ Η ΜΕΡΑ ΕΙΧΕ ΚΥΛΗΣΕΙ ΚΑΛΑ, ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΝΥΧΤΑ..ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ..
CHRPAP, τι πάει να πει ο γιατρός σου δεν ξέρει ότι έχεις μόνιμη σχέση;; Πώς να σε καθοδηγήσει αν ΕΣΥ δεν του το πεις και δεν τον ρωτήσεις; Είτε κατά τη γνώμη σου οφείλει να σε ρωτήσει είτε όχι, ΕΣΥ είσαι αυτή που χρειάζεται να πληροφορηθεί. Θα πιάσεις λοιπόν τον γιατρό σου και πολύ απλά θα του πεις \'γιατρέ έχω μόνιμη σχέση 3 χρόνια τώρα και αναρωτιέμαι τι να κάνω από εδώ και πέρα, πρέπει να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό ή όχι; Τι κάνουμε όταν θελήσουμε να αποκτήσουμε παιδί;\'.
Ρώτα τον συγκεκριμένα πράγματα, μην περιμένεις να πάρει την πρωτοβουλία να το παίξει εξομολόγος ή να προσπαθήσει να καλύψει όλα τα ενδεχόμενα. Τα δεδομένα εσύ θα του τα δώσεις. Δεν λέω, υπάρχουν γιατροί που παρά τις επίμονες και συγκεκριμένες ερωτήσεις αφήνουν τον πελάτη ακάλυπτο. Αν νιώσεις έτσι, δοκίμασε κάποιον άλλο. Αλλά εσύ καλή μου δεν έχεις καν δοκιμάσει να ρωτήσεις ευθέως αυτόν που έχεις!...
ΑΠΛΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ (ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΚΟΛΟΥΘΕΙ ΧΡΟΝΙΑ) ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΝΙΩΘΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΒΟΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ..
ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΓΩΝΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩ ΟΤΙ ΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΕΣΤ, ΕΙΜΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΧΟΣ..
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΝΑ ΕΙΧΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!
ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ ΛΙΓΟ, ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΥΡΑΝΝΑΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.. ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΜΟΥ..
Κάνε λοιπόν ένα τηλέφωνο στο γιατρό και ρώτησέ τον. Ή κλείσε ένα ραντεβού και πήγαινε μόνη ή ακόμα καλύτερα μαζί με το αγόρι σου. Αχχ, μα βρε CHRPAP γιατί πηγαίνεις στο γιατρό μαζί με τη μητέρα σου;; Και είναι δυνατόν να συμφωνείς να είναι μαζί σου μέσα την ώρα της εξέτασης;;
Μην νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω τα όσα έχεις γράψει κι εγώ μοναχοπαίδι είμαι. Κι εγώ χρησιμοποίησα πρώτη φορά τον γιατρό της μητέρας μου, αλλά απαίτησα να είμαι μόνη μαζί του και βέβαια εκείνος συμφώνησε, έπειτα υπάρχει ξέρεις και το ιατρικό απόρρητο. Η μητέρα μου αγχώθηκε, τσακωθήκαμε αλλά εγώ ρώτησα όλα όσα ήθελα. Κι από την επόμενη φορά έκλεινα ραντεβού μόνη, στην πορεία δε βρήκα το γιατρό που θεωρούσα εγώ ότι μου ταίριαζε.
Κάνε κινήσεις για να γίνεις πιο ανεξάρτητη και διεκδίκησε το δικαίωμά σου στην προσωπική ζωή.
Όσο για την πάθηση και τον ιό, να είσαι σίγουρη ότι θα αντιμετωπιστεί.
CHRPAP, είσαι πλέον αρκετά μεγάλη για να μας μόνη σου ή με το αγόρι σου. Και οπωσδήποτε να ενημερώσεις το γιατρό σου για τη σχέση σου ώστε να σε συμβουλέψει για μέτρα προφύλαξης κατά την περίοδο αυτή της θεραπείας των κονδυλωμάτων.
Επίσης να σε ενημερώσω ότι υπάρχει και το εμβόλιο για τον ιό αυτό που το δημόσιο το χορηγεί δωρεάν. Μπορεί να προσβλήθηκες από ένα συγκεκριμένο στέλεχος του ιού αλλά θα σε προστατέψει από τα υπόλοιπα στελέχη. Ρώτα το γιατρό σου αν ενδείκνυται.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΗΡΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ!!
ΕΝΙΩΣΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ..ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΠΟΣΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΝΕΟ..
ΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΒΕΒΑΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΦΟΒΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΕ 3 ΜΗΝΕΣ ΠΑΛΙ, ΜΗΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΑΣΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ (ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΛΕΙΖΕΡ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΞΑΝΑΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ...
Η ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΟΝΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΣΤ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΤΟΠΙΣΕ..
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΑΛΑΧΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΚΑΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ..
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΞΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΧΑΝΩ ΤΑ ΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥ..ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ..
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΣΜΟ ΜΟΥ..ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ, ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ Η ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ), Κ.Α.
ΝΙΩΘΩ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΟΤΙ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΟΤΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΗΡΕΜΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ..
ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΘΕΤΙΚΑ (ΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ \"ΑΦΗΝΟΥΝ\'???
Καλή μου...καταρχήν συγχαρητήρια για τα καλά νέα....
Ο πανικός σου δείχνει πως τελικά το θέμα δεν ήταν η υγεια σου, αλλά ταλαιπωρείσαι από φοβίες γενικότερα. Μήπως να πήγαινες σε έναν ειδικό να το συζητησεις?
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Καλή μου...καταρχήν συγχαρητήρια για τα καλά νέα....
Ο πανικός σου δείχνει πως τελικά το θέμα δεν ήταν η υγεια σου, αλλά ταλαιπωρείσαι από φοβίες γενικότερα. Μήπως να πήγαινες σε έναν ειδικό να το συζητησεις?
θεοφανία, είσαι ψυχολόγος ? πού το κατάλαβες βρε παιδί μου ?
υποκλίνομαι ........
κι έχω πάντα τα χέρια σταυρωτά!!!
Πρόσεξε μόνο μη σε πιάσει καμιά μέση γιατί είσαι και μεγάλη γυναίκα....Κατα τα άλλα, είχα καιρό να δω τη σκιά μου, αλλά απ ότι φαίνεται.....μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ........
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ?
ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ?
Εγώ στο είπα γιατί βλέπω πως και τώρα που έμαθες πως είσαι καλά, πάλι έχεις φοβίες και πανικό.
Το να μη θέλει η μαμά σου τον φίλο σου, είναι το πλέον σύνηθες. Το έχουμε περάσει λίγο-πολύ όλες, αλλά δεν πέσαμε να πεθάνουμε. Επειδή έχω διαβάσει την ιστορία σου , ξέρω πως έχεις περάσει δύσκολα τους τελευταίους μήνες και πιστευω ότι όλα αυτά σου έχουν σπάσει τα νεύρα....από κει και πέρα εσύ αποφασίζεις για τον εαυτό σου.....
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΕΧΟΥΝ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΦΕΤΟΣ..
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΧΑΡΗΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΕΣ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΕΣ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ, ΝΑ ΒΓΩ, ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ.. ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΕΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
ΛΕΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ..ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.. ΝΙΩΘΩ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ Η ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..
ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Η ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ..ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟΝ ΑΓΑΠΩ??? ΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ?ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ?
Καλή μου......πες στη μαμά σου πως οι πραγματικοί γονείς είναι ευτυχισμένοι μέσα από την ευτυχία των παιδιών τους, α΄κόμη και αν αυτή προέρχεται από ανθρώπους που εκείνοι κρίνουν ως ακατάλληλους.
Αν σε αγαπούν πραγματικά, (κολπάκι είναι, εννοείται πως σε αγαπούν), πρέπει να θέλουν και να σε βλέπουν καλά, εκτός και αν δεν εμπιστεύονται τόσο την κρίση σου, που πάλι πρέπει να το συζητήσεις μαζί τους.
Αφού σε επηρεάζει τοσο πολύ, πρέπει να το λύσεις.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ..
ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟ..ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΟΣ ΦΤΑΙΕΙ..
ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΚΟ,ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΑΠΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΣΕ ΧΩΡΙΣΜΟ..ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΛΙ ΜΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΝ..
ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ 3 ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΙΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ..ΚΥΡΙΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ..
ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΩ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ..ΘΕΩΡΕΙ ΔΗΛ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΑΞΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΜΕΝΑ, ΕΓΩ ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ \"ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ\"...
ΕΓΩ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΩ ΑΠΟ ΤΩΡΑ, ΕΙΜΑΙ ΜΟΛΙΣ 24 ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ 25, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΠΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ..ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ \"ΑΠΑΙΤΗΣΩ\" ΝΑ ΜΕ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΩ) ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΕΣΤΑΡΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ..
ΟΥΤΕ ΕΝΑ 3ΗΜΕΡΟ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΠΑΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΕΔΩ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΠΗΓΑΜΕ ΑΥΘΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΛΕΜΟΣ..
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΩ???Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΩ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ, Η ΑΛΛΩΤΕ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΟΠΑΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ..ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΠΑΡΩ ΣΩΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ..