Λίγα ακόμα φύλλα για την Πέννυ μου,μ'έναν ήλιο λαμπερό σαν τα σημερινά μας μαντάτα!
Printable View
Λίγα ακόμα φύλλα για την Πέννυ μου,μ'έναν ήλιο λαμπερό σαν τα σημερινά μας μαντάτα!
Ένα παγκάκι αδειανό από φιλιά κι αγκαλιάσματα
με μόνα χαραγμένα πάνω του κάποια αρχικά.
Αγάπες,φύλλα νεκρά στην κουρασμένη γη
και περιστέρια,που απλά επιβιώνουν...
Λίγες κλεμένες σταγόνες νερό κι απέραντη ευγνωμοσύνη,που ξεδιψάσαμε και σήμερα!
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
...Πιστεύω σ'ένα μονοπάτι,που θα'μαστε μαζί!
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα!
Ένα τοπίο.. χίλιες λέξεις
κι άλλες λέξεις...
βουνό & σύννεφα
Ήθελα που ήθελα να πάω στα Ζαγοροχώρια(όλο κάτι γίνεται και δε μου κάθονται)
μετά τις φωτό σου,Πέννυ,η επιθυμία έγινε "πρέπει"(από αυτά τα αγαπημένα σου)
αλλά μετά τις διηγήσεις σου περί απαιτητικών αναβάσεων έγινε προορισμός για μετά...
Ας δούμε κάτι από τα χθεσινά...ό,τι προλάβαμε...τα υπόλοιπα που βάλαμε στο μάτι,αλλά όχι και στο φακό,next time!
"Γκρεμισμένα σπίτια μέσα στο σκοτάδι,
έτσι είναι η ζωή μας μεσημέρι βράδυ.
Μη ζητάς,κορίτσι μου,ένα κορδελάκι,
από τα ερείπια φτιάχνω ένα σπιτάκι"
Κι έμεινε εκεί.. να περιμένει το επόμενο καλοκαίρι
Πάργα, 27 Οκτωβρίου 2009
κι εκει που ηρεμη ετρωγα και κοιτουσα τις φωτογραφιες σελιδα 4 απο τα ζαγοροχωρια και υπο τον ηχο της μπελου για αεροπλανα και βαπορια .......πεφτω σε κατι γνωριμα μου μερη. αχ, να το ξανακανουμε κοριτσια. ολοκληρη την ημερα την επομενη φορα. και με ανακοινωσεις και απο αλλες της παρεας....
Βόλος...η μαρίνα δίπλα στο μεγάλο πεζόδρομο
Βόλος...μέσα στο λιμάνι
Βόλος...Δυό βράχοι,δυό παγκάκια,δυό δέντρα...όλα δύο...