Δεν αντέχω άλλο....

Τέλεια!!!!!!!!!!!!!

Αν καθε φορα που πρεπει να 3επερασω-αποφυγω ενα βουλιμικο το ριχνω στο ουισκι θα καταντησω αλκοολικη χαχαχαχαχα :bigsmile:

"beer heels all wounds"... αν το γενικευσουμε σε "alcohol heels all wounds" δε νομιζω να παρεξηγηθεί κανείς!!!!

ρε κορίτσια, τελικά δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω....είμαστε απελπιστικά ίδιες...εγώ το βραδάκι όταν έχουν τελειώσει όλες οι δουλειές και το μωρό είναι για ύπνο τότε χαλαρώνω....και γουστάρω τρελά να κάτσω και να φάω με την ησυχία μου όοοοοοο,τι υπάρχει σε ντουλάπια και ψυγείο (στο μεταξύ έχω πάντα καβάτζα <αν είναι δυνατόν> και μερικές σοκοφρέτες και πατατάκια). ένας καλός τρόπος να το αποφύγω είναι να βάλω ένα ποτηράκι κραασάκι, το ουίσκι δεν το αντέχω ούτε και στη μυρωδιά, το οποίο ευτυχώς με πιάνει αμέσως και έτσι όπως είμαι ψιλοσούρα το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ.....Και βέβαια κατά καιρούς για να μην γίνω αντιληπτή έχω κάνει και εγώ εμετό όπου μπορείτε να φανταστείτε....μέχρι και νύχτα έξω στο μπαλκόνι....και τελικά θυμάμαι που μας έλεγαν για τους τοξικομανείς στο σχολείο...δεν έχουν πλήρη και σαφή αίσθηση της αξιοπρέπειας...μήπως εκεί έχουμε πέσει τελικά;;;;;

Καλημέρα... τί ωραίος τίτλος!και φυσκικά ισχύει!και στο μπαλκόνι εννοείται ότι κι εγώ έχω κάνει,ακόμα και στο δρόμο στη νάουσα στην πάρο...άστο μην το ψάχνεις!σαν πρεζάκια κανονικότατα.
Όμως πρέπει να τα αφήσουμε πίσω όλα αυτά και ο στόχος είναι να μην τα επαναλάβουμε...

Καλημέρα! Όντως το φαγητό μας είναι το ναρκωτικό μας... Κατά την διάρκεια των κρίσεων μου έχει τύχει κι εμένα από την μία να κοιμάμαι και από την άλλη να τρώω ό,τι σαβούρα είχα μπροστά μου. Χωρίς να καταλαβαίνω ούτε γεύση, ούτε ευχαρίστηση. Ένας απλός εθισμός στον οποίο δεν μπορείς να πεις όχι. Εγώ κάθε φορά που έχω έντονη ανάγκη για βουλιμικό σκέφτομαι τα εξής:
- Θέλεις να πρηστείς σε επίπεδο που δεν θα μπορείς να αναπνεύσεις? Όχι
- Θέλεις να φας τόσο ώστε να κάτσεις ακινητοποιημένη σε έναν καναπέ για την υπόλοιπη ημέρα ανήμπορη να κάνεις οποιαδήποτε δραστηριότητα και με ψυχολογία σκατά? Όχι (pathetic...)
- Σκέψου με πόσο γαμάτη ψυχολογία θα ξυπνήσεις το πρωί έχοντας αποφύγει το βουλιμικό.
Και αν τελικά δεν μπορώ να αντισταθώ στο βουλιμικό και σκεφτώ ότι μπορώ να φάω ότι γουστάρω και μετά να τα βγάλω, σκέφτομαι:
- Θέλεις το στόμα σου να γεμίσει πάλι πληγές από τους εμετούς και να σε ταλαιπωρούν για καμιά εβδομάδα?
- Θέλεις να χάσεις την γεύση σου και να μην μπορείς να απολαύσεις τίποτα?
- Αξίζει ένα δίωρο γευστικής απόλαυσης να σου καταστρέψει ώρες και ημέρες από την ζωή σου? ΟΧΙ!!!
Τρώω λοιπόν μία οποιαδήποτε λιχουδιά μέχρι εκεί που θα αντέχω και θα μου είναι ευχάριστο, και μετά ασχολούμαι με κάτι άλλο. Και αποβάλλω τελείως από το μυαλό μου την σκέψη του πόσες θερμίδες μπορεί να πήρα από την λιχουδιά και πως θα τις ξεφορτωθώ...
Όλοι ξέρουμε τις συνέπειες του εμετού σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Επειδή όμως είναι στην φύση μας ό,τι δεν είναι χειροπιαστό να το αποβάλλουμε, εγώ εστιάζω στις άμεσες συνέπειες που έχει ο εμετός πάνω μου, και αρνούμαι πλέον να τις υποστώ...
Αυτά... Δεν ξέρω αν βοήθησα κάποιον από εδώ. Το ελπίζω, γιατί κι εγώ από εσάς αντλώ όλη μου την δύναμη και το κουράγιο.

Quote:

---

Originally posted by loustam
Καλημέρα! Όντως το φαγητό μας είναι το ναρκωτικό μας... Κατά την διάρκεια των κρίσεων μου έχει τύχει κι εμένα από την μία να κοιμάμαι και από την άλλη να τρώω ό,τι σαβούρα είχα μπροστά μου. Χωρίς να καταλαβαίνω ούτε γεύση, ούτε ευχαρίστηση. Ένας απλός εθισμός στον οποίο δεν μπορείς να πεις όχι. Εγώ κάθε φορά που έχω έντονη ανάγκη για βουλιμικό σκέφτομαι τα εξής:
- Θέλεις να πρηστείς σε επίπεδο που δεν θα μπορείς να αναπνεύσεις? Όχι
- Θέλεις να φας τόσο ώστε να κάτσεις ακινητοποιημένη σε έναν καναπέ για την υπόλοιπη ημέρα ανήμπορη να κάνεις οποιαδήποτε δραστηριότητα και με ψυχολογία σκατά? Όχι (pathetic...)
- Σκέψου με πόσο γαμάτη ψυχολογία θα ξυπνήσεις το πρωί έχοντας αποφύγει το βουλιμικό.
Και αν τελικά δεν μπορώ να αντισταθώ στο βουλιμικό και σκεφτώ ότι μπορώ να φάω ότι γουστάρω και μετά να τα βγάλω, σκέφτομαι:
- Θέλεις το στόμα σου να γεμίσει πάλι πληγές από τους εμετούς και να σε ταλαιπωρούν για καμιά εβδομάδα?
- Θέλεις να χάσεις την γεύση σου και να μην μπορείς να απολαύσεις τίποτα?
- Αξίζει ένα δίωρο γευστικής απόλαυσης να σου καταστρέψει ώρες και ημέρες από την ζωή σου? ΟΧΙ!!!
Τρώω λοιπόν μία οποιαδήποτε λιχουδιά μέχρι εκεί που θα αντέχω και θα μου είναι ευχάριστο, και μετά ασχολούμαι με κάτι άλλο. Και αποβάλλω τελείως από το μυαλό μου την σκέψη του πόσες θερμίδες μπορεί να πήρα από την λιχουδιά και πως θα τις ξεφορτωθώ...
Όλοι ξέρουμε τις συνέπειες του εμετού σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Επειδή όμως είναι στην φύση μας ό,τι δεν είναι χειροπιαστό να το αποβάλλουμε, εγώ εστιάζω στις άμεσες συνέπειες που έχει ο εμετός πάνω μου, και αρνούμαι πλέον να τις υποστώ...
Αυτά... Δεν ξέρω αν βοήθησα κάποιον από εδώ. Το ελπίζω, γιατί κι εγώ από εσάς αντλώ όλη μου την δύναμη και το κουράγιο.

---

καλή μου νομίζω πως ναι...με βοηθάς..και θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω σήμερα κι όλας...όταν θα γυρίσω στο σπίτι και θα με πλακώσουν οι δουλειές και βλέπω ότι δεν προλαβαίνω τις 1 εκατομμύρια ευθύνες που φροντίζουν να μου φορτώσουν όλοι...ακόμη και αυτοί που με αγαπούν πάρα πολύ...(τώρα ας ζαλίζω με άσχετα αλλά μπορεί και να είναι σχετικά τελικά). ό,τι μα ό,τι και να θέλουν όλοι σε εμένα έρχονται...από το να πάρουν τηλέφωνο στην αντιπροσωπεία του πλυντηρίου μέχρι το να τρέξω σε λογιστές, δικηγόρους, συμβολαιογράφους ,εφορίες τράπεζες.....αλλά φταίω και εγώ πάρα πολύ γιατί εδώ και πολλά χρόνια είμαι εθελοντής σε όλα.. μην πας μανούλα θα πάω εγώ μην ανησυχείς αγάπη μου θα το κάνω εγω΄......ο μαλάκας που τα κάνει όλα και συμφέρει μια ζωή....και τελικά με πνίγει το άγχος και ψάχνω διέξοδο......

είμαστε όντως απελπιστικά ίδιες...

Μου εχουν σπασει τα νευρα. Παλι σηκωθηκα τη νυχτα, κατα το πρωι δηλαδη, γυρω στις 6 και ενω ολη η προηγουμενη μερα ειχε κυλησει καλα, τα σκ@τωσα τελειως. Ουτε που θυμαμαι τι εφαγα. Σχεδον ενα κουτι δημητριακα. Κορν φλεικς με μελι και γαλα, πολυ ψωμι με φετες τυρι και ζαμπον και σιγουρα κι αλλα. Αλλα εκεινη την ωρα δεν εχω το κουραγιο να κανω εμετο και καλυτερα ισως, αλλα τωρα δεν θελω να φαω για ολη τη μερα. 2000-3000 θερμιδες θα χτυπησα. Και δεν ειναι οτι ξυπναω και τρωω απο στερηση. Ειχα φαει το βραδακι. Και να πιω λιγο, θα με βοηθησει να κοιμηθω, αλλα οχι και να μην ξυπνησω και υπνωτικο που ειχα παρει 2-3 φορες παλι ξυπναγα. Θελω να με κλειδωνουν στο δωματιο και να μου βαλουν κι ενα γιογιο:shocked2: Ειλικρινα το εχω σκεφτει, αλλα δε γινεται. Πολυ συχνα κοιμαμαι στου φιλου μου. Τι να που πω?
Μερικα πρωινα ξυπναω και ντρεπομαι πολυ που αδειασα το ψυγειο.

Σκέψου θετικά!!!!!!!!απέφυγες τον εμετό........ και έφαγες ένα υγιεινό πρωινό!!!!!
θα έλεγα-μπορει να μην ειναι σωστο- αν ειναι να νιωσεις καλυτερα μη φας σημερα... αλλά σκέψου ότι θα σε πιάσει μεγάλη πείνα και θα ξυπνήσεις πάλι μέσα στην άγρια νύχτα....καλύτερα να φας λίγο.
θύμησέ μου,σε γιατρό πηγαίνεις?εννοώ ψυχίατρο...

Δε θα φαω σημερα και για να μην ξυπνησω τη νυχτα δεν θα κοιμηθω. Σπουδαια λυση!!! Αν ειμαι ξυπνια οχι οτι αποφευγω τα υπερφαγικα, αλλα μου ειναι πιο ευκολο να το ελεγξω. Τη νυχτα σχεδον σιγουρα θα σηκωθω και θα γινει χαμος.
Οχι δεν με παρακολουθει. Παλια με εβλεπε για ενα χρονικο διαστημα. Εσενα?

Εγώ μία φορά πήγα σε ψυχολόγο αλλά τον έκοψα.Τώρα οι γονείς θέλουν να με πάνε σε ψυχίατρο αλλά προς το παρόν το αποφεύγω,θέλω να το παλέψω λίγο ακόμα μόνη μου.
Αυτά που ξυπνάς στη νυχτα... οι αυπνίες... γιατί?????ξέρεις? μήπως να ξαναπήγαινες?δεν είχες δει βελτίωση?

μόνη σου μένεις?
αν δεν έχεις καθόλου φαγητό σπίτι?πιό δύσκολα βγαίνεις έξω τέτοιες ώρες...
εγώ πχ δεν κουβαλάω καθόλου λεφτά πάνω μου-ουτε καρτες πλεον- για να μην μπω καν στον πειρασμό να αγοράσω φαγητό.

Ναι, νομιζω πως πρεπει να ξαναπαω. Γενικα εχω μεγαλο προβλημα με τον υπνο και ειναι σε μαγαλο βαθμο λογω αγχους. Εχω ενταση και αγχος πολυ. Εκδηλωνεται ποικιλοτροπως. Μην το αποριπτεις παντως κι εσυ.
Τοτε, για ενα χρονο που πηγαινα στον ψυχιατρο, ειχε βοηθησει την ψυχολογια μου αρκετα.

ειμαι καινουργια!

θελω απλα να πω ευχαριστω που υπαρχει αυτο το forum! ευχαριστω που υπαρχετε εσεις!

μου δωσατε δυναμη!