ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΜΑΝΙΚΑΚΙ!

Πριν από λίγο πηρα τα πρώτα αποτελέσματα από τις αιματολογικές μου και οι δείκτες δεν ήταν και ό, τι καλύτερο :( θα δείξουν οι επόμενες εξετάσεις πιο σίγουρα.

Κατερίνα μου πες μας ποιό ήταν το πρόβλημα με τις αιματολογικές σου εξετάσεις; Γιατί προς το παρόν δεν μπορεί να ευθύνεται το sleeve αφού μόλις τώρα το έκανες. Επίσης επειδή εδώ μπορούν να δουν όλοι το τηλεφωνό σου συνδεδεμένοι ή μη ίσως να ήταν καλύτερα να στείλεις το τηλέφωνό σου με μήνυμα u2u στη Monadiki και να το σβήσεις από εδώ.

Έκανα σήμερα αιματολογικές για να ελέγξω τα λευκά και τον δείκτη CPR. Δεν ξέρω ακριβώς τι μετράει ο δείκτης αλλά έχει να κάνει με την φλεγμονή στο σώμα. Με βάσει αυτούς τους δείκτες θα καταλάβει ο γιατρός αν έχω διαφυγή. Τηλεφώνησα στο γιατρό αλλά δεν τον βρήκα. οπότε μίλησα με την γραμματέα μόνο, η οποία είπε οτι τα λευκά είναι οκ αλλά ο άλλος δείκτης είναι πιο υψηλός από ότι πρέπει και ότι θα κρίνουν αν αυτό είναι σημαντικό από το αν αυτος παραμείνει υψηλός την Τετάρτη που θα ξανακάνω εξετάσεις.

Κατερίνα μην τρομοκρατείσαι, όλα θα πάνε καλά. Μίλα με τον ίδιο το γιατρό σου για να σου εξηγήσει και να ξέρεις ακριβώς τι και πως. Σου έδωσαν να πιεις το μπλε υγρό; Αν ναι, ήταν όλα εντάξει μετά στην παροχέτευση;

Μπλε υγρό δεν ήπια! ούτε παροχεύτεση μου είχαν ! Μόνο έναν καθετήρα στην μύτη είχα και όλα ήταν οκ με αυτόν.

Εντάξει. Μίλα με τον γιατρό σου κάνε και την επαναληπτική εξέταση την Τετάρτη και βλέπεις. Κάποιες φορές ο οργανισμός μας αντιδράει περίεργα μετά από μία επέμβαση και κάποιες εξετάσεις είναι απλά "false alarm" μετά επανέρχονται στο φυσιολογικό. Είναι σπάνιο να υπάρχει διαφυγή αλλά κι έτσι να είναι αντιμετωπίζεται. Εύχομαι να πάνε όλα καλά. Κράτα μας ενήμερους.

κατερινα μου μην ανυσηχεις.,μετα το χειρουργειο σε ολους ειναι λιγο ανεβασμενο κ εμενα ηταν κ στο μικροβιολογικο με αγχοσαν αλλα ο γιατρος γελασε. λογικο μετα απο μια επεμβαση να ειναι λιγο.πολυ να μην ειναι! οσο ημουν στο νοσοκομειο μια κοπελα ειχε πολυ ανεβασμενο κ τελικα ειχε φλεγμονη,της εδωσαν αντιβιωση μερικες μερες μεσα κ περασε.ουτε διαφυγη ουτε τιποτα.αρα ξαναεπαναλαβε την εξεταση οταν πρεπει κ εκει θα φανει.

σιδερενια κατερινα.μην αγχωνεσαι.αντιβιωση μετα την επεμβαση δεν σου εδωσαν?παρε ξανα το γιατρο σου και να εισαι ηρεμη.απο πυρετο πως εισαι?

αυτό ήθελα να ρωτήσω και εγώ , για τον πυρετό, ο πυρετός είναι δείγμα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά όχι απαραίτητα διαφυγή. Στη δική μου περίπτωση ας πούμε, 10 μέρες μετεγχειρητικά έκανα υψηλό πυρετό , με έβαλε άρον άρον ο γιατρός στο Ιπποκράτειο όπου για 5 μέρες με είχαν με ορούς και αντιβιώσεις ξαναμανά, εξετάσεις επί εξετάσεων για να δουν τι συνέβαινε και τελικά είχα λοίμωξη του πνεύμονα και όχι διαφυγή. Μου κάνει πάντως εντύπωση ότι γιατροί του ίδιου νοσοκομείου χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους αντιμετώπισης της μετεγχειρητικής πορείας της σληβ. Δλδ. ο δικός σου Κατερίνα σου έβαλε σωληνάκι στη μύτη , ο δικός μου όχι. Ο δικός σου δεν έβαλε παροχέτευση και μπλε υγρό, ο δικός μου έβαλε. Μα καλά, δεν είναι της ίδιας σχολής όλοι εκεί μέσα?

κατερινακι μν ανησυχεις κ ολα θα πανε καλα.

Κατερινα μου πως εισαι? σημερα θα κανεις τις εξετασεις κ θα ειναι ολα καλα..θα δεις.Κ εγω σημερα θα παρω τηλ. να μου πει η γραμματεας αν θα μπω αυριο νοσοκομειο..ειμαι σε "αναμμενα καρβουνα"..

Αγαπητοί μου συνοδοιπόροι,
νομίζω πως σας χρωστάω μια αναλυτική περιγραφή της επίσκεψης μου στο Ιπποκράτειο, οπότε τώρα που τα έβαλα όλα σε μια σέιρά είμαι ελεύθερη να σας ενημερώσω.

Την προηγούμενη Δευτέρα έφτασα στο νοσοκομείο οπλισμένη με αρκετή ψυχραιμία. Τακτοποίησα όλες τις διαδικασίες για την εισαγωγή μου, είδα τον πάντα βιαστικό γιατρό μου και μετά από λίγες ώρες βρέθηκα στο κρεβατάκι του τρίκλινου δωματίου μου για να εγχειριστώ την επομένη. Δεν μπορείτε να φανταστέίτε σε τι ύψη βρισκόταν η χαρά μου, η σιγουριά και η ανυπομονεσία μου!

Με καλή λοιπόν ψυχολογία και μπόλικο κους κους με την συμπάσχουσα στο διπλανό κρεβάτι πέρασε η 1η νύχτα. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που είδα τον τραυματιοφορέα να μπαίνει στο δωμάτιο.......έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου! Με έπιασε πανικός! .:shocked2::shocked2::shocked2:......Πήραν πρώτα την άλλη κοπέλα και μετά θα ερχόταν για μένα. Ποτέ όμως δεν έφτασε η δική μου σειρά εκείνη την μέρα λόγω απεργίας. Η αλήθεια είναι ότι δεν με χάλασε και πολύ. Ξαναβρήκα το χρώμα μου!

Και έρχεται η Τετάρτη!!!!!!!! Τώρα όντως πιο ψύχραιμη και πιο έτοιμη για να αντικρίσω -τον κατα τα άλλα γλυκούλη -τραυματιοφορέα! Τελικά, στις 9.30 φοράω το μοδάτο μου πράσινο διαφανές φουστανάκι και ανεβαίνω στο φορείο. Ο χώρος των χειρουργείων ήταν ολοκαίνουργιος και πεντακάθαρος! Όλο το προσωπικό -γιατροί και νοσοκόμοι- ήταν ευγενέστατοι και πολύ περιποιητικοί. Μέχρι και μουσικούλα άκουγα όσο περίμενα να μου βάλουν ορούς και τα λοιπά. Μπαίνω στο χειρουργείο, με σταυρώνουν:spin:, εισπνέω οξυγόνο με ένα καταπληκτικό άρωμα , μια ενεσούλα και αυτό ήταν!!!!!! Ο Μορφέας με επισκέφθηκε! Μέχρι και όνειρο είδα...αλλά δεν το θυμάμαι!:smirk: Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι μια νοσοκόμα να μου λέει να πατάω το κουμπί για να παίρνω παυσίπονο όποτε πονάω! Αυτό δεν έπρεπε να μου το πει γιατί ήταν σαν να μου έλεγε πάτα το συνέχεια! Κάθε 5 λεπτά τσουπ το κουμπάκι! Βέβαια, η ανάνηψη μου από την αναισθησία ήταν από τις χειρότερες στιγμές μου στην όλη εμπειρία. Πονούσα υποφερτά αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πού, είχα ένα βάρος στο στέρνο, ένιωθα φουσκωμένη με αέρα και πάνω από όλα είχα τάση για εμετό. Το πρώτο ΄πράγμα που έκανα όταν κατάλαβα οτι ξύπνησα ήταν να ελέγξω τι σωληνάκια έχω. Ανακουφιστηκα που δεν είχα παροχέτευση αλλά δυσανασχέτησα με τον καθετήρα στην μύτη. Για να μην τα πολυλογώ, όλη η υπόλοιπη μέρα κύλισε στον ίδιο ρυθμό. Είχα αρκετές αναγούλες, υπνηλία και ανεχτό πόνο. Μετά από 2-3 ώρες ήρθε ο γιατρός να με δει, με σήκωσαν να περπατήσω και να πάω τουαλέτα και σιγά σιγά όλα περνούσαν. Η αναγούλα με δυσκόλεψε πιο πολύ από όλα. Όσο περισσότερο περπατούσα τόσο πιο καλά ένιωθα ( να το έχουν υπόψιν τους τα μελλοντικά μανικάκια:wink1:)

Το 2ο όμως 24ωρο όλα ήταν καλύτερα. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες περνούσαν συνεχώςνα βάλουν ορούς και αντιβιώσεις. :smirk:

Την Παρασκευή και πριν κλείσω καλά καλά 3 μέρες με ειδοποιούν ότι παίρνω εξιτήριο!!!!!! Πετούσα από την χαρά μου, η ψυχολογία μου άλλαξε αμέσως! Έγιναν όλα τα απαραίτητα, πήρα οδηγίες, φάρμακα και μερικές αντιπηκτικές για το ταξίδι και αποχαιρέτησα το Ιπποκράτειο!

Από τότε κάθε μέρα που περνάει με βρίσκει πιο καλά και πιο δυνατή. Τώρα, μια εβδομάδα μετά, μπορώ να κοιμάμαι άνετα και να μην έχω πια πόνους, εκτός από ένα μικρό σφιξιμο στο στομάχι που και που. Δεν πεινάω ιδιαίτερα, αλλά όταν βρεθώ μπροστά σε φαγητό είναι λίγο οδυνηρό γιατι τότε μόνο νιώθω΄οτι πεινάω σαν λύκος! Απο όσο ξέρω αύτο το αίσθημα θα μειωθεί σταδιακά. Συνεχίζω να κάνω τισ ενέσεις μου και να παίρνω την μασώμενη αντιβίωση μου. Οι αιματολογικές μου εξετάσεις τελικά είναι καλές και άδικα ανησυχούσα!

Το πιο απολαυστικό είναι η ζυγαρια!!!!!! Σήμερα , μόλις 1 εβδομάδα μετά, με έδειξε 135 κιλα από 150!!!!!!!!!!!!!!!!1:thumbup::thumbup::thumbup: -15 κιλα!!!!! νομίζω πως κάποιοσ παίζει μαζί μου......αλλά όχι......πρέπει να το συνηθίσω.... η κατάβαση άρχισε! Ξέρω...σε κάποια φάση θα κολλήσω αλλά δεν με νοιάζει! Ξέρω πως όλη μου η ταλαιπωρία θα πιάσει τόπο και όλα θα γίνουν καλύτερα! Ο κόσμος στο δρόμο έχει αρχίσει να με βλέπει περίεργα και να μου λέει ότι αδυνατισα! και διερωτώμαι...αν μια εβδομάδα μετά μου λένε τέτοια ...τι θα γίνει ΄αργότερα?:smirk:

Ξέρω ότι σας κούρασα με όλα αυτά που είπα, αλλά ήθελα να σας πω την εμπειρία μου όπως την έζησα γιατί ξέρω πως έσείς πιο πολύ από όλουσ μπορείτε να την εκτιμήσετε και να την νιώσετε. Επίσης θέλω να βοηθήσω οποιονδήποτε σκέφτεται να κάνει την επέμβαση να καταλάβει πως είναι ένα τεράστιο βήμα που μας αξίζει. Και εγώ κάποτε διάβαζα τις δικές σας ιστορίες και έπαιρνα κουράγιο.

Ναι !είμαι πλέον μια σλιβάτη και θα αλλάξω την ζωή μου προς το καλύτερο!:starhit:

Συγγνώμη για την πολυλογία μου ( ορκίζομαι δεν έφαγα γλιστρίδα....είμαι ακόμα στην φάση των υγρών χαχαχαχα:spin:)

Πολλούς συναδελφικούς χαιρετισμούς σε όλους!!!!!:wink1:

Κατερίνα πρώτα απ'όλα χαίρομαι που οι εξετάσεις σου τελικά είναι εντάξει και δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Επίσης χαίρομαι για την απώλεια των κιλών σου! Τώρα που είσαι στην αρχή τα κιλά θα φεύγουν πιο εύκολα, όσο περνάει ο καιρός και πλησιάζεις στο φυσιολογικό σου βάρος τα κιλά θα φεύγουν λίγο πιο αργά αλλά και πάλι θα φεύγουν όμως. Οπότε απόλαυσέ το! Έχεις απόλυτο δίκιο για το περπάτημα γιατί όσο περπατάς μετά το χειρουργείο τόσο πιο γρήγορα αναρρώνεις. Εμένα δεν μου είχανε δώσει αυτό το κουμπάκι που ρίχνει το παυσίπονο αλλά απ'ότι ξέρω έχει χρονοδιακόπτη και δεν ρίχνει παυσίπονο όταν το πατάνε οι ασθενείς κάθε δύο λεπτά χιχιχιχι. Από εδώ και πέρα πρόσεχε τη διατροφή σου, πίνε όσο περισσότερο νερό μπορείς και επειδή ο καιρός περνάει γρήγορα ούτε που θα καταλάβεις για πότε αδυνάτισες!! Αύριο κάνει εισαγωγή στο Ιπποκράτειο για προεγχειρητικό και η Monadiki και αν όλα πάνε καλά ίσως χειρουργηθεί την Παρασκευή. Θα σας ενημερώσω σχετικά.

katerina_iero πρωτα απόλα καλη και ταχεια αναρρωση .............Χαιρομαι που ολα πηγαν καλα !!!!!! Πιο πολυ χαιρομαι για τα 15 ολοκληρα κιλα που εφυγαν τοσο ευκολα !!! Εμεις τουλαχιστον ξεορυμε τοσα χρονια ποσο δυσκολο ειναι να φυγουν με συμβατικες μεθοδους ........... Σου ευχομαι ολοψυχα μετα απο μερικους μηνες να ποσταρεις φωτογραφιες με τη ανανεωμενη , σλιβατη katerina_iero !!!!!!!!!!!!! Καλη κατηφορα κατερινιώ μου !

Κατερίνα πολύ χαίρομαι που είσαι γερή και δυνατή! Η περιγραφή σου μου έφερε μνήμες από τη δική μου επέμβαση! Καλά το σκόρ της πρώτης βδομάδας ήταν κορυφαίο, 15 ολόκληρα κιλά σε μια βδομάδαααα, εγώ έχασα 10 τον πρωτο μήνα! Καλή συνέχεια, ό,τι απορία ή δυσκολία συναντήσεις να τη μποιραστείς μαζί μας, πίστεψε με, η εμπειρία των πιο παλιών μανικιών βοηθάει! φιλιά
Μαρία, άντε και στα δικά σου καλή μου!