Τελικά, τι ζητάει ένας άντρας;

επίσης :)

Ναι τα πάω πολύ καλύτερα με άντρες, και η μονη φιλη που εχω, πραγματιή εννοώ, είναι η κολλητή μου πλέον. Φυσικά και μπορώ να περάσω τέλεια και με τους αντρες! και το κάνω.... αλλά πλέον έχουν χαθει πολλοί κι απο αυτούς είτε λόγο δουλειάς, είτε γκόμενας είτε δεν ξερω κι εγώ τι. απλά ώρες ώρες ειδικά όταν είμαι με την κολλητη μου μου λείπει ΑΠΕΙΡΑ η αίσθηση της κοριτσοπαρέας!! Πραγματικά το έχω ανάγκη κι αυτή την περίοδο είναι απο τα λίγα που μου λείπουν.....

Όσο αυτά για τις κοπέλες είναι ΤΡΑΤΖΙΚ. Εχω βαρεθει να το κανουν κι ο μόνος λόγος που πλέον έχω πιο πολύ παρέες κι όχι φιλίες είναι αυτός!!! Την έχω σιχαθεί αυτή την συμπεριφορά.....

Πολύ καλά κάνεις και μοιράζεις τον χρόνο σου! Αυτο ΠΡΕΠΕΙ να γινεται. Απλά οι ανθρωποι συναρπάζονται και ξεχνάνε ποιος ήταν μαζί τους και στα σκατα και στις χαρές. Στα διάλα. Εκνευρίστηκα >.<

χαχαχαχα νταξει εγώ να δεις εκνευρισμό που αισθάνομαι

βασικά νομίζω πως πλέον έχω "αδειάσει" με αυτές τις συμπεριφορές. για αυτό και ένα πράγμα έχω πει ότι δεν θα κάνω, όταν με το καλό βρω έναν άνθρωπο. να αφήσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου για πάρτη του. γιατί αυτός σήμερα είναι, αύριο δεν είναι.

στη θέση σου δεν θα μου έλειπε η κοριτσοπαρέα. οι γυναίκες συμπεριφερόμαστε ώρες ώρες πολύ άσχημα και η εμπειρία μου στις κοριτσοπαρέες μου χει δείξει ότι όταν υπάρχουν από 2 άτομα και πάνω αρχίζουν τα κουτσομπολιά και τα θαψίματα. για αυτό μια χαρά είσαι με την κολλητή σου.

Κι όμως όχι :/ Δηλαδή οκ ας το θέσω διαφορετικά. Ας μην είναι απαραίτητα κοριτσοπαρέα. Ας είναι γενικά μια παρέα που να είναι δεμένη με κάτι πέρα απο το βγαίνουμε κάθε τόσο για να πιούμε τα αντερά μας και να χορέψουμε. Δεν ξερω αν καταλαβαίνετε τι εννοώ....

Νταξει αν το θέτεις έτσι και γω θα ήθελα μια τέτοια παρέα αλλά δεν ξέρω. όσο περισσότεροι τόσο το χειρότερο. βασικά μόνο για γυναίκες. οι άντρες σαν φίλοι είναι πολύ πιο νορμάλ από μας. βασικά είναι νορμάλ.

Αν με προβληματίζει κάτι πιο πολύ από τις ερωτικές σχέσεις, αυτό είναι οι φιλικές. Βέβαια, μετά από χρόνια γεμάτα λάθος επιλογές γιατί φοβόμουν να μείνω μόνη, αποφάσισα πως όποιος με γουστάρει σαν άνθρωπο, εδώ είμαι και άμα θέλει ας μου αποδείξει ότι αξίζει για να κάνουμε παρέα. Διαφορετικά, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Αυτή η φίλη μου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι γιατί της είχα πει σε συζητήσεις μας ότι αυτό μπορεί να με ξενερώσει αφάνταστα και κεινη έκανε το μόνο πράγμα που σιχαίνομαι και δεν μπορώ να συγχωρήσω σε φίλη/φίλο.

Δεν πειράζει, ας είναι καλά και έχει ο καιρός γυρίσματα

γενικά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένα μπέρδεμα.....

Κοριτσαρες!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απο χτες που εγραψα μεχρι σημερα καταιγισμος μηνυματων!!!!!προπσαθησα να τα διαβασω ολα και εχετε μπει σε πολυ βαθια κουβεντα!!!!!!Καλυτερα που δεν ειναι αντρας στν παρεα γιατι θα του ειχε καει ο εγκεφαλος με ολα αυτα!!!!Δεν θα χε απο που να φυγει!!!!")")")
Joanna 1991
θελω να σου πω οτι εισαι πανω κατω αντιστοιχη περιπτωσαρα με μενα,αφου διαβαζα τα μηνυματα και λεω μηπως τα γραφω εγω και δεν το θυμαμαι!!!!Αν και οφειλω να πω οτι με εχεις ξεπερασει πιστευω!!!!!Ξερεις γιατι δεν βρισκεις κατι που να σε πληροι?
θα σου πω τι πιστευω,αν υποθεσουμε πως υπαρχουν 2 κατηγοριες ανδρων οι ηλιθιοι και οι εξυπνοι(με ολο το σεβας προς τον ανδρικο πληθυσμος)Σιγουρα δεν θες τους πρωτους αφενος γιατι δεν θα μπορουν να καταλαβουν το χιουμορ και την προσωπικοτητα σου ,και απο την αλλη και εσυ η ιδια δεν θα μπορεσεις να λειτουργησεις με εναν τετοιο αντρα που δεν θα σε ιντριγκαρει εγκεφαλικα ,οσο ωραιος/πλουσιος/καλος/πιστος και να ναι!!!Απο την αλλη πλευρα θεωρω οτι οι αντρες που ειναι σοβαροι και εξυπνοι ,κομπλαρουν γιατι νιωθουν μειονεκτικα διπλα σε γυναικες με εντονη προσωπικοτητα ,οσο και να τους αρεσει ειτε η προσωπικοτητα ειτε η εμφανιση ,οποτε προτιμουν μια πο θα εχει την εμφανιση μονο και θα ειναι ενα βημα πισω απο αυτους για να αισθανονται οτι εχουν δυναμισμος και οτι ειναι "ανωτεροι"στη σχεση(αλλο που στην ουσια η χαζη γκομενα θα τους εχει σαν σκυλακι κατ ιδιαν)οποτε ποιοι μενουν?????????????
ελα μου ντε!!!!!Μαλλον αυτοι που μενουν ειναι ελαχιστοι οποτε μεχρι να τους βρουμε αναλυουμε εδω............Μεχρι να βρεθει αυτος που θα μας κανει να αναθεωρησουμε πληρως και να βυθιστουμε ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΨΟΥΡΑ!!!!!!ΧΑΧΑΧΧΑΧΧΑΧΑΧΑ!! !!!

ζηλιαρομπομπίκα
Οσον αφορα το θεμα οτι η ηλικια των 22 23(και εγω ειμαι τοσο)δεν ενδυκνειται για σχεση .εγω και η jo(ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ),δεν θεωρουμε την φοβερη τη δεσμευση ουτε τον να γινεις σιαμαιος με τον αλλον ,αλλα να μοιραζεσαι πραγματα ουσιαστικα και συναισθηματα και η επαφη σας να μην εξαντλειται στο πηδημα και στον παμε και για ενα καφε για τα ματια του κοσμου μετα.Ετσι και αλλιως πιστευω οτι την σχεση ειναι οπως την βιωνει ο καθενας αντισοιχα,γιατι αν εσυ εισαι ο τυπος ο ανθρωπος μου και δεν κανω ρουπι χωρις αυτον.το ιδιο θα κανεις και στα 30 και το ιδιο και στα 25,δεν εχει ηλικιακο...

Πωπω δυό σελίδες διάβαζα για μούσια... και τα συνδέουμε με μαμάκηδες, βαρβατίλα, κλαρίνα και δε ξέρω εγω τι άλλο. Τρίχες λέω εγώ...

Ο μεσος άντρας στις ηλικιες που μιλάτε δε θέλει σχέση, θέλει σεξ. Η σχέση καλώς ή κακώς δεν έχει να του προσφέρει πολλά, τη περιποίηση του την έχει στο σπίτι, παρέα καλύτερη έχει, ο ρομαντισμός είναι ανύπαρκτος. Αν τον ταλαιπωρήσετε πολύ θα τη κοπανήσει, αν το πάρει πολύ εύκολα θα τη κοπανήσει. Εκτός αν είναι πολύ καλό, τότε αλλάζουν τα πράματα.

Και κάτι για τους φίλους που εξαφανίζονται... επιβάλλεται να γίνει αυτό και επιβάλλεται να το κατανοούμε απόλυτα. Στις αντροπαρέες τουλάχιστον είναι απόλυτα φυσιολογικό να εξαφανίζονται άτομα για τέτοιους λόγους και απόλυτα σεβαστό. Και όταν έρθει ο καιρός, είτε αυτό σημαινει πως πέρασαν τα μέλια είτε χωρισμός, η παρέα εκεί είναι και δεν έχει αλλάξει. Και αν στραβώσουμε εμείς θα χάσουμε τη χοντρή πλάκα για τον σχεσάκια/αγκαλίτσα/παντοφλάκια που τον μάντρωσε η γκόμενα... Εννοείται βέβαια πως στην ανάγκη ο φίλος είναι πάντα εκεί, άνευ όρων και προϋποθέσεων αλλά η παρουσία σε μπαρότσαρκες, ποδόσφαιρα, playstation, καφέδες ή ο,τι μπορεί να κάνει αντίστοιχα μια κοριτσοπαρέα είναι optional.

ακριβώς! και γω καταλαβαίνω τι λέει η joanna1991. σκοπός δεν είναι να μπεις σε μια σχέση μακροχρόνια και σοβαρή, αλλά να μπορέσεις να την ζήσεις με όλα της τα καλά και τα κακά.

τι εννοώ... μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να βρεθώ σε μια σχέση που να με κάνει να βιώσω όλα τα στάδια μια "υγιούς επικοινωνίας" με τον άλλο. αυτό που θέλω να πω είναι πως θέλω να ξεκινήσω από το να νιώθω τις "πεταλούδες" στο στομάχι μου, να περάσω σε αυτό το "σε κοιτώ στα μάτια", μετά στο "περπατάμε στην ακρογιαλιά το ηλιοβασίλεμα", για να πηδήσεις στο "έριξα ένα ψιλοματσάκι", μετά ένα "χοντροματσάκι" , να καταλήξεις στο "σκοτωθήκαμε και δεν μιλάμε πια καν" και να πέσεις στα μαύρα απέραντα βάθη του ωκεανού. κι αυτό όλο έως ότου να βρεις πάλι τον εαυτό σου και να ξανασταθείς στα πόδια σου!

το ξέρω ότι όλο αυτό που περιγράφω μπορεί να ακούγεται μαζοχιστικό και ουτοπικό, αλλά στα μάτια μου αυτό μου φαίνεται το ιδανικό πριν πω ότι θα ψάξω σοβαρά για τον "πρίγκιπα του παραμυθιού". εν ολίγης, θέλω να έχω ζήσει κάτι το οποίο να είναι πλήρες, να έχει αρχή-μέση-τέλος για να αισθανθώ κι εγώ πως "ολοκληρώνω" ένα κομμάτι του εαυτού μου!

μέχρι στιγμής αυτό που βρίσκω είναι μόνο άτομα τα οποία στο δεύτερο ραντεβού θέλουν να πηδήξουν και μετά, αν εγκρίνουν να συνεχίσουν. ε όχι ρε φίλε, αφού με βλέπεις, δεν είμαι του one night stand τι το πιέζεις;! (όχι... αν οι ορμόνες βαρέσουν κόκκινο, θα το κάνω μόνο και μόνο για να ξεμπαφιάσω, αλλά προς το παρόν δεν έχω τέτοια ανάγκη)

κι εγώ joanna1991 έχω υπάρξει επιλεκτική (θα ήμουν ψεύτρα αν δεν το παραδεχόμουν) κι έχω βρεθεί σε μία φιλία όπου είχαμε τελικά κακό timing και ποτέ δεν ευδοκίμησε σε σχέση. τότε ήταν δικό μου λάθος (ανασφάλεια, υπερεγωισμός και φαντασία μεγάλη για τον εαυτό μου) και μου πήρε πολύ για να τα καταλάβω όλα αυτά και να τα βελτιώσω. (δεν λέω ότι τώρα είμαι η τοπ γκόμενα και τέλεια, αλλά έπρεπε να με δείτε κάποια χρόνια πριν!!!)

αυτό όμως που κάνω πια είναι το να τους τσιγκλάω λίγο (μια φίλη με λέει κυνηγό, εγώ το λέω απλά σποντίτσες καραμπαμπαμ). αν δείξει ο άλλος ενδιαφέρον και μου κάνει και μένα το "κλικ" τον "παρακινώ" να το προσπαθήσει και όπου βγάλει. είμαι ο εαυτός μου 100% (ακόμα και αν με πουν παιδί ή υστερική) και δεν χρησιμοποιώ τακτική αποπλάνισης (προς θεού, ποιος ανακάλυψε αυτόν τον όρο!).

η συμβουλή μου είναι να αφήσεις απλά τον εαυτό σου να "λάμψει με οδηγό την υλική και ψυχική σου υπόσταση" όπου και να είσαι (club/cafe/bar/εστιατόρι/πάρκο/ακόμα και σε μία γύρα στο τετράγωνο του σπιτιού σου που λέει ο λόγος) και θα βρεθεί αυτό που θες!

wow απαντήσεις, θα τις πάρω μία μία.

λοιπόν stephie, ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε πάντοτε εγώ να κάνω λίγο "πίσω" για να μην νιώσει κατωτερότητα ο άντρας απέναντι μου. Δεν το ρίχνω στο φεμινιστικό της υπόθεσης αλλά στην τελική, έτσι είμαι. Όταν θα βγω με παρέα, θα με ακούσει ένα μαγαζί απ'τα γέλια, λέω μαλακίες, έχω χιούμορ, πετάω ατάκες, έχω μία άλφα μόρφωση -για την ηλικία μου- το οποίο συνεπάγεται ότι μπορώ να σταθώ σε μια συζήτηση ακόμα και αν το θέμα είναι η αναπαραγωγή των μπαμπουίνων (ντόινγκ!!!! :P ) Επίσης, έχοντας μεγαλώσει σε μια υπέροχη οικογένεια -με τα καλά και τα κακά της- έχω αποκτήσει και τη σχετική παιδεία που μου επιτρέπει να "στέκομαι" κοινωνικά μέσα σε μια παρέα/ομάδα κτλ. Γιατί θα πρέπει λοιπόν να "μειώσω" τα προσόντα μου ή να κατεβάσω το volume του χαρακτήρα μου για τον άλλον; Σίγουρα δεν θέλω πλάι μου έναν ηλίθιο -αν το θέσουμε πολύ πολύ γενικά- αλλά δεν θέλω και έναν έξυπνο -επίσης αν το θέσουμε πολύ πολύ γενικά- που θα προσπαθεί να με κατευνάσει για να φανεί. Αυτή τη λογική του να χαλαρώσει ο άλλος για να "αναδειχθώ" εγώ ποτέ δεν την κατάλαβα. Και μπορεί να ακούγονται κάπως όλα αυτά αλλά ούτε εγωίστρια είμαι ούτε ψωνάρα -εγώ είμαι και άλλος κανένας- αλλά το να μου ζητάει άνθρωπος -φίλος/σχέση- να αλλάξω εμένα γιατί εκείνος αισθάνεται μειονεκτικά ή δεν ξέρω και γω πως, είναι επιεικώς απαράδεκτο. Στην τελική, υποτίθεται ότι κερδίζεις τον άλλον, δείχνοντας αυτό που είσαι!

filipparas νταξει κλασσική απάντηση άντρα ότι όλα τα έχει και δεν χρειάζεται τη σχέση. Λοιπόν, μια φορά μου λέει ένας φίλος μου, ξέρεις τι θέλω; μόνιμο σεξ και του λέω όμορφα και ωραία, γιατί δεν κάνεις μια σχέση;. Βρήκε ένα εκατομμύριο λόγους -γιατί είστε έτσι,γιουβέτσι,αλλιώς- τους οποίους κατέρριψα έναν έναν, γιατί ο συγκεκριμένος -όπως και πολλοί άλλοι- είχε ανάγκη μια σχέση άσχετα που απέρριπτε την ιδέα γιατί πάντοτε μα πάντοτε διάλεγε τις λάθος κοπέλες. Σκεφτόταν, αυτός όπως και το 99,9999% των αντρών με το κάτω κεφάλι και μετά του έφταιγε η τύπισσα. 'Η έβρισκε μια αξιόλογη κοπέλα και επειδή αυτή δεν ήταν "ευκολάκι" ή "σιγουράκι" βαριόταν/δεν ήθελε/δεν ξέρω γιατί, δεν έμπαινε στη διαδικασία να την κερδίσει. Εν ολίγοις, δεν δέχομαι άντρα/γυναίκα να μου πει, "α δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι και θα με ταλαιπωρήσει και δεν μπορώ τη ζήλεια/γκρίνια κτλ.". Σας έχω νέα, σε όλους εσάς τους καλοπερασάκηδες, η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και καλώς ή κακώς για οτιδήποτε θέλουμε πρέπει να παλέψουμε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Αν βρείτε τον/την "the one" και κάνατε σχέση μαζί του με μηδαμινή προσπάθεια και χωρίς καβγάδες/προβλήματα/γκρίνιες κτλ. ελάτε να σας δώσω συγχαρητήρια!

tasso ακριβώς αυτό! Κακά τα ψέμματα, ολοκληρωμένος είσαι μόνο όταν κάθε τομέας της ζωής σου είναι "γεμάτος". Μια σχέση, φίλοι, οικογένεια και μετά επέρχονται τα υλικά αγαθά, δουλειά, χρήμα κτλ. Αν και έχω γνωρίσει ανθρώπους που ενώ φαινομενικά τα είχαν όλα, πάντοτε κάτι τους έλειπε :/

anaisia αυτό ακριβώς κάνω και γω! Ατάκες! Χθες γνώρισα π.χ κάποιον τυπά ο οποίος, τον έκοβες ότι ήταν ατακαδόρος, ετοιμόλογος, ξέρεις από αυτούς που θα τους πεις 1 και θα σου πουν 10. Ε, δεν τον άφησα σε ησυχία. Δεν είναι ότι μου άρεσε ή ότι το έκανα με την προοπτική να μου την πέσει αλλά εκεί ατάκα στην ατάκα και τάπα στην τάπα.
Τώρα όσον αφορά τη σχέση που περιγράφεις, σίγουρα είναι καταπληκτική εικόνα αλλά δυστυχώς βγαλμένη από ταινία με πρωταγωνιστές τον HUgh Grant και την Sandra Bullock! Το one night stand από την άλλη, δεν το θεωρώ "κακό" αρκεί να πας με αυτόν που θα σε φτιάξει και όχι σε κάθε πρώτο ραντεβού να μας ρίχνουν και έναν :P
Άλλωστε, έχω την εντύπωση ότι οι περισσότερες σχέσεις έτσι ξεκινάνε πλέον. Πηδιόμαστε, τα βρίσκουμε, προχωράμε. Δεν είναι τόσο δα τραγικό αρκεί μέχρι να βρεις το άλλο σου μισό, να μην σε έχει πάρει η μισή Αθήνα. :P

:smilegrin: ωραιο τοπικ.
Διαβαζοντας το σκεφτομουν ποσο ταμαμ ειναι αυτη η συζητηση για κοριτσοπαρεα σε καφετερια ή μαζεμενη στο σπιτι με καφε και μουσικα διαλειματα.
Απτην αλλη, παρεμβαλλονται και καποιες αντρικες απαντησεις στο φορουμ αναντικαταστατα χρησιμες!!!

Ιωαννακι, με κινδυνο να πεφτω τελειως εξω, θα σου πω οτι εγω αυτο που διακρινω σαν προβλημα ειναι οτι δεν ξερεις καθολου να ερμηνευεις, να κατανοεις και να μαθαινεις απο αυτα που βλεπεις, ακους και ζεις. Τι εννοω: δε φαινεται να "διαβαζεις" τις καταστασεις. Δε διακρινεις τα λαθη σου ουτε τα αιτια της συμπεριφορας των αλλων. Βεβαια εισαι φρεσκια στο παιχνιδι και θελει να φας και μερικες αναποδες και να κλαψομουνιασεις και τα παντα ολα για να φτασεις καποια στιγμη να ξερεις τι θελεις και πώς να το διεκδικησεις και κυριως να ξερεις να αναγνωριζεις ποτε και πού εισαι φαουλ.

Η αληθεια ειναι οτι οι περισσοτεροι αντρες σε αυτη την ηλικια οντως σκεφτονται οπως περιεγραψε ο φιλιππαρας. Η περιπτωση να κανουν στροφη 180 μοιρων ειναι να ερωτευτουν. Πολυ. Και να νιωσουν οτι το προσωπο που ερωτευτηκαν θελουν να γινει "ο ανθρωπος τους". Σε αυτη την περιπτωση βλεπεις τον ανετο σινγκλ που δε θελει να του τα πρηζουν οι γκομενες ξαφνικα να γινεται ρομαντικος στα τερματα, να κανει περα τους φιλους του, να κανει σχεδια και ονειρα μακροπροθεσμα βασισμενα μονο πανω στην κοπελα του και τελικα να καταληγει να την πνιγει, να την περιοριζει, να υπερβαλλει στα παντα απο τον ενθουσιασμο του και στο τελος, να πνιγεται ο ιδιος μεσα σε ολο αυτο που δημιουργησε. Καψουρα λεγεται το παραπανω. Και τυφλωση χωρις καλο τελος συνηθως.
Αλλα η αληθεια ειναι οτι ο αντρας για να μπει σε τετοιο τρυπακι πρεπει να ερωτευτει πολυ και τοτε γινεται ενα πολυ ενθουσιωδες και αγαπησιαρικο παιδακι. Αν δεν ερωτευτει και δεν εκτιμησει και σεβαστει μια κοπελα, θα θελει σεξ, χαβαλε και να μην τον πρηζει.
Ή το κλασικο, θα συμβιβαστει με μια κοπελα που δεν καψουρευτηκε, αλλα του μαγειρευει, του πλενει, του σιδερωνει και δεν του βαζει φρενα.

Και τελοσπαντων, να ξερεις οτι ο ερωτας θα σου ρθει οταν και οπως δε θα το περιμενεις. Και τοτε θα καταλαβεις και ποση διαφορά εχει απο αλλες σχεσεις. Αρκει να ειναι ερωτας και αγαπη και απο τις δυο πλευρες. Αν δεν ειναι και απο τις δυο, καποιος τρωγεται με τα ρουχα του και κακοπερναει χωρις ισχυρο λογο.
Παντως ΣΙΓΟΥΡΑ θα ερθει η στιγμη που θα λες οτι τζαμπα ανησυχουσες τοσο στα 22. :)

Α και κατι αλλο που ξεχασα. Το σεξ στο δευτερο "ραντεβου" δεν ειναι και τοσο κακο. Ειναι κι αυτο στα πλαισια γνωριμιας. Δηλαδη αν ο αλλος θελει να σε μπιπ στο 1ο η στο 2ο ραντεβου δε σημαινει απαραιτητα οτι θελει να πηδηξει και να την κοπανησει. Ναι, συμβαινει και αυτο, αλλα οχι απαραιτητα. Αμα του αρεσεις πολυ και τον φτιαχνεις ε ναι θα θελει να κανει σεξ μαζι σου. Το σεξ ειναι ενας τροπος να γνωρισεις και να μαθεις πραγματα για τον αλλον. Τον μαθαινεις, σε μαθαινει, δενεσαι, ΝΑΙ δενεσαι και με το σεξ.
Ε και στο φιναλε ρε κοριτσι, δε ρισκαρεις να βγεις 5 φορες με καποιον, να σου αρεσει να τον συμπαθησεις να τσιμπησεις καμποσο και μετα να φας το χαστουκι οτι στο σεξ υπαρχει προβληματαρα. Μαθε το νωρις νωρις, να μη μπλεξεις. Γιατι ειμαστε και ευαισθητες και χαπατα πολλες φορες και κανουμε εκπτωσεις λογω συναισθηματισμου.
Ομως το σεξ ειναι παρα πολυ σημαντικος παραγοντας σε μια σχεση. Παρα πολυ. Κουβεντουλα, συμβουλες, παρεα, καλοπεραση, εμπιστοσυνη μπορει να σου προσφερει και ο φιλος και ο συγγενης, καλο σεξ ομως???
Απλα χρειαζεται να διαβαζεις ποτε καποιος θελει μονο αυτο.
Αν δηλαδη βλεπεις οτι ο αλλος δε ΔΙΨΑΕΙ να σε μαθει, να δει τι εισαι, τι κανεις, πώς σκεφτεσαι, πώς κινεισαι αλλα ασχολειται μονο με το να σου κανει κουτοκοπλιμεντα και να χουφτωνει και να φιλαει, ε ενταξει.... πιθανοτατα δε σε βλεπει και πολυ σοβαρα.

click thnx για την συμμετοχή σου στο θέμα. :)

Αυτό που λες ισχύει, ότι ακόμα δεν έχω μάθει να διακρίνω κάποια πράγματα, δεν έχω μάθει να "διαβάζω" καταστάσεις όπως λες. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό νομίζω, γιατί αν το καλοσκεφτείς, από τα 17 μου που ξεκίνησα να παχαίνω -όπου και έχασα τελείως τον εαυτό μου,την αυτοπεποίθηση μου,την θηλυκότητα μου κ.ο.κ- ξαναμπήκα στο παιχνίδι στα 21+. Οπότε, όπως έγραψα και πιο πάνω, αυτή τη στιγμή μπορείς να με πεις και "έφηβη" που πρωτοανακαλύπτει την έννοια της προσωπικής ζωής. Παρόλα αυτά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξέρω τι ψάχνω από έναν άνθρωπο. Οι λιγοστές, αν θες, εμπειρίες που έχω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πάντοτε ήμουν άνθρωπος με κεραίες ανοιχτές οπότε και έπαιρνα παραδείγματα από γνωστούς/φίλους για το τι πρέπει να αποφύγω/αναζητήσω κτλ., μου έχουν δώσει μια -ίσως μικρή- ιδέα του τι ψάχνω.

Και η αλήθεια, εδώ που τα λέμε, είναι ότι ψάχνω τη σχέση (επαναλαμβάνω όχι κτητικές, αρρωστημένες καταστάσεις). Βέβαια, επειδή δυστυχώς ή ευτυχώς έχω μάθει στη ζωή μου να συμβιβάζομαι, όταν είδα και απόειδα ότι αυτή η ρημάδα η σχέση δεν κάθεται αφού βρέθηκαν στο δρόμο μου ουκ ολίγοι άντρες, αποφάσισα να ενδώσω στο σεξ από το 2ο ραντεβού. Δεν το μετάνιωσα. Αν μου δινόταν η ευκαιρία μάλιστα θα το ξανάκανα, γιατί όπως και να το κάνουμε έχουμε πάνω απ'όλα έχουμε φυσικές ανάγκες, οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν και σίγουρα πέρα από αυτό, εγώ σαν γυναίκα είχα ανάγκη να έρθω σε επαφή με έναν άντρα. Να αισθανθώ ότι έχω την προσοχή ενός άντρα, το ενδιαφέρον του, ότι "ασχολείται" μαζί μου σεξουαλικά, ότι κάποιος φτιάχνεται με μενα, έστω και για κάποιες ώρες. Υποκατάστατο βέβαια γιατί αφού όλο αυτό τελείωσε, εγώ αισθάνθηκα πάλι κενό. Γιατί αυτός ο άνθρωπος ήταν κάτι το εφήμερο ενώ εγώ στη ζωή μου θέλω το μόνιμο.

Όσον αφορά τα λάθη, φρόντισα και διόρθωσα αυτά που "έτρωγαν" εμένα και τα οποία έβγαζα προς τα έξω. Δηλαδή, απέκτησα αυτοπεποίθηση, πλέον φροντίζω τον εαυτό μου σαν γυναίκα που είμαι, ντύνομαι πιο θηλυκά, συμπεριφέρομαι επίσης πιο πολύ σαν γυναίκα και νιώθω καλά με μενα, πράγμα που ο άλλος το αντιλαμβάνεται, για αυτό κιόλας έσκασαν και αυτές οι περιπετειούλες στη ζωή μου. Τώρα απο'κει και πέρα, δεν ξέρω γιατί στραβώνει το πράγμα. Κάποιο φανερό ελάττωμα το οποίο να μην αντέχεται (π.χ ψεύτρα, διπρόσωπη, ζηλιάρα, απότομη κτλ.) δεν έχω και μιλάω με πάσα ειλικρίνεια. Ο καθένας μας σίγουρα έχει τα μείον του τόσο στο χαρακτήρα όσο και στη συμπεριφορά, αυτό όμως δεν εμποδίζει έναν άνθρωπο από το να σε γνωρίσει.

Τέλος, αυτό που λες για τον άντρα που ερωτεύεται, ναι το παραδέχομαι ότι είναι ένα όνειρό μου. Ένας άντρας που θα τον κάνω να με ερωτευτεί (προσοχή, απευθύνομαι στους άντρες της παρέας, όχι να τον αλλάξω για να ταιριάξουμε αλλά να με ερωτευτεί από μόνος, για αυτό που είμαι και μόνος του να αλλάξει από "ελεύθερο πουλί" σε "έχω κοπέλα")!!!! Θεωρώ ότι μπορώ και αξίζω κάτι τέτοιο απλά όσο το βλέπω να μην έρχεται, τόσο πιο πολύ απογοητεύομαι, ειδικά όταν βλέπω άλλες κοπέλες με χειρότερο χαρακτήρα και συμπεριφορά, όχι απλά να κόβουν φλέβα για πάρτη τους αλλά να τις ερωτεύονται με τα μπούνια.
I guess, life is unfair

Σίγουρα θα έρθει από εκεί που δεν το περιμένω και όταν θα έχω πάψει πια να το σκέφτομαι αλλά νταξει όσο μεγάλη ανάγκη το έχω άλλο τόσο το αδημονώ και άλλο τόσο είμαι σίγουρη, ότι θα γελάω με αυτούς τους προβληματισμούς, όταν θα έρθει στη ζωή μου :)

Εγω θα σχολιασω αυτο που ειπε η click! Παιδιά το σεξ στο δευτερο σεξ, ή ακόμα και στο πρώτο, δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να είναι κακό αν το θέλουν κι οι 2....

Μου θυμιζεις εμενα Ιωαννα καταλαβαινω ακριβως απο πού περασες και σε ποιο σημειο εισαι.
Και σκεψου, εσυ ξαναμπηκες στο παιχνιδι στα 21. Εγω ειχα να ασχοληθω απτα 16 και ξαναμπηκα στα 23! Καλυτερα φιλη, δεν καηκαμε, ακου με που σου λεω, δες κι αυτες που πηδιουνται(συγνωμη....) απτα 13 νον στοπ και φτανουν στα 20 και ψαχνουν να παντρευτουν! Μετα μας φταινε οι αντρες που εχουν γινει μισογυνηδες! Μα πώς να μη γινουν?!

No worries!
Εισαι κοπελα εξυπνη, με χιουμορ, δεν εισαι ουτε χαζομπιμπο ουτε ξεκωλακι. Δεν παιζει να μη σε ερωτευτει ενας αντρας, βεβαια το σημαντικο ειναι αυτος που θα σε ερωτευτει να τον ερωτευτεις και συ! Εχε τις κεραιες σου ανοιχτες, να μαθαινεις απο το τι κανεις που μπορει να τους απομακρυνει ή τι ειδους ανθρωποι ειναι αυτοι που απομακρυνονται και τι τελικα ηθελαν απο σενα.