Χωρισμός

Άντε καλά... τα διάβασα όλα, τι χάλι είναι αυτό με τις απιστίες.

Μόνο τρία πράγματα θα συμπληρώσω...

1) Ψηφίζω στρατηγό Remedy ...απλή μαθηματική λογική με συνέπεια κι αξιοπιστία.

2) Υπάρχουν γυναίκες 20 χρόνια μεγαλύτερες που βάζουν κάτω δύο 20άρες, η πρώην σύζυγος μου ήταν μια τέτοια περίπτωση και το ξέρω 100% από πρώτο χέρι...όλα τ' άλλα που έχουν γράψει οι προλαλήσαντες, ποιο βαθμό αξιοπιστίας έχουν??

3) xrysa, εκείνο που καταλαβαίνω για την περίπτωση σου, είναι ότι έχεις εγκλωβιστεί σε μια συναισθηματική και οικονομική παγίδα. Από τη μια μεριά θέλεις να φύγεις κι από την άλλη δεν μπορείς επειδή δεν έχεις που να πας. Η μόνη λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι η αλλαγή κλειδαριών και η πρόσληψη ενός security για λίγες μέρες τουλάχιστον, ως αποτρεπτικό μέσω από πιθανά αντίποινα.
....
Αυτά... χαιρετισμούς από τη ζούγκλα του Αμαζονίου και καλά κρασά σε όλους.

Εε... και ψιτ, ψιτ... Χρύσα... βλέπω πολύ βία στο άμεσο μέλλον, ας με διορθώσει ο στρατηγός αν έχω λάθος. Φύγε, ή οχυρώσου κατάλληλα όσο υπάρχει χρόνος.

Quote:

---

Originally Posted by broken heart 1985

Είμαι και γω στην ηλικία σου καταρχήν και θα σου πω κάτι πολύ απλό και αν θέλεις να το αποδεχτείς το αποδέχεσαι και αν δεν θέλεις να το αποδεχτείς προσπέρασέ το. Η σχέση σας έχει κάνει το κύκλο της και έχει τελειώσει καιρό ( εσύ γνωρίζεις από πότε ). Το ότι είσαι μαζί με κάποιον 14 ολόκληρα χρόνια σημαίνει πως τον έχει συνηθίσει, αγαπήσει και έχεις γενικά επενδύσει και κοπιάσει που σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά το ότι έχει κάποια άλλη και δεν το παραδέχεται, είναι απόμακρος κτλ δεν σε ξενερώνει; Εμμένεις σε κατάσταση γιατί φοβάσαι να το μάθουν οι φίλοι σου, φοβάσαι μη στεναχωρεθούν οι γονείς σου και συ παίζεις ένα θέατρο σκιών που στην ουσία κοροϊδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Ξέρεις κάτι; Δεν ζούμε για τους άλλους και το τι θα πουν, αλλά για μας. Όταν κάτι δεν μας γεμίζει χαρά, ηρεμία και αντιθέτως μας αρρωσταίνει, το κόβουμε από τη ρίζα. Όσο το αφήνεις να αρρωσταίνει, το κακό γιγαντώνεται. Απλά φοβάσαι το άγνωστο του χωρισμού και μένεις από συνήθεια. Δεν ξενερώνεις και μόνο που υποψιάζεσαι ότι σε απατά; Έχω διαβάσει την ιστορία σου και ο τύπος είναι για σφαλιάρες.

---

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Φυσικά και έχω ξενερώσει, ακόμα και να γινόταν κάτι να φτιάξουν όλα, εγώ δεν μπορώ να αυνεχίσω τη σχέση αυτή. Μένω στο σπίτι γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχω που να πάω, δεν μπορώ να βρω κάποιο άλλο. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι τι θα γίνει μετά γιατί έχω συνηθίσει να ζω μ' αυτόν τον άνθρωπο. Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω τη δύναμη να μιλήσω και σε αυτόν και στους δικούς μου αλλά δεν το κάνω και αφήνω το χρόνο να περνάει. Ελπίζω κάποια στιγμή να το πάρω απόφαση.

Εε... και ψιτ, ψιτ... Χρύσα... βλέπω πολύ βία στο άμεσο μέλλον, ας με διορθώσει ο στρατηγός αν έχω λάθος. Φύγε, ή οχυρώσου κατάλληλα όσο υπάρχει χρόνος.



Ότι και να έχει γίνει, αυτό δεν το επιτρέπω σε καμία περίπτωση, οπότε δεν με ανησυχεί. Το ότι έχω εγκλωβιστεί είναι το μόνο σίγουρο, αλλά δεν θέλω να φτάσω στα άκρα με αλλαγή κλειδαριών κλπ. Είμαι πολύ μπερδεμένη δυστυχώς..

Πάρτο απόφαση κοριτσι μου..σε εκμεταλλεύεται..θα ήταν χαρούμενος και με σένα σπιτι..Και με την γκομενα αλλου..του δίνεις αυτο που θέλει.. Πίεσε τον να φύγει

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by xrysa

Καλησπέρα,
επιστρέφω μετά από τόσο διάστημα για να βγάλω από μέσα μου όλα αυτά που έχουν συμβεί. Όσο παράξενο και αν φαίνεται είμαι ακόμα εδώ και εξακολουθώ να υπομένω αυτήν την κατάσταση. Έκανα κάποια βήματα, του μίλησα, του είπα όλα όσα ξέρω και βλέπω και για όλα είχε μια δικαιολογία. Φυσικά δεν παραδέχτηκε τίποτα... Συνεχίσαμε να μένουμε μαζί ως συγκάτοικοι πια, μέχρι να βρει σπίτι και να φύγει. Σταμάτησα να ασχολούμαι μαζί του και είδα ότι έκανε μια προσπάθεια να τα ξαναβρούμε. Εγώ έπαιζα θέατρο ουσιαστικά, για να δω πόσο θα κρατήσει. Μετά από ένα μήνα άρχισαν πάλι τα ίδια. Ακόμα είναι εδώ και ακόμα δεν έχει αποφασίσει πότε θα φύγει και που θα πάει. Όπως είχα αναφέρει παλαιότερα, για μένα είναι δύσκολο να φύγω, εδώ που ζω δε υπάρχει σπίτι ούτε για δείγμα. Δεν βρίσκω καν άδεια αποθήκη να βάλω τουλάχιστον τα πράγματα μου. Η καθημερινότητα μου δεν αντέχεται πλέον. Φεύγει το πρωί και γυρνάει ξημερώματα. Δεν υπάρχει καμία επικοινωνία παρά μόνο όταν με δει να στέλνω κάποιο μήνυμα στο κινητό, όταν με ακούσει να μιλάω στο τηλέφωνο ή όταν επιστρέψει στο σπίτι και δεν είμαι εδώ, με ρωτάει με ποιόν μιλάω και που ήμουνα. Δεν έχω την δύναμη ούτε να του μιλήσω πια, δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να κάνω καμία συζήτηση απλά αφήνω τις μέρες να περνάνε. Ο λόγος που γράφω εδώ δεν είναι για να ακούσω τι πρέπει να κάνω γιατί ξέρω πολύ καλά. Αυτό που μου λείπει είναι η στήριξη και το θάρρος να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Με φοβίζει πολύ η στιγμή που θα μιλήσω στους γονείς μου για όλα αυτά γιατί ξέρω ότι θα στεναχωρηθούν, με φοβίζει το που θα μείνω και η αντίδραση του όταν συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει, γιατί δυστυχώς δεν έχει καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την απαράδεχτη συμπεριφορά που έχει απέναντι μου.
Ευχαριστώ όσους μπήκατε στη διαδικασία να διαβάσετε τα παραπάνω γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, αλλά θεωρώ ότι η επικοινωνία και η αλληλοβοήθεια είναι πολύ σημαντική για όλους μας.

---

καλημερα χρυσα.
λυπαμαι για την εξελιξη.
ηλπιζα να το τελειωσεις συντομα για να γλυτωσεις την φθορα.
εισαι μεσα στο προβλημα και δεν συνειδητοποιεις, οτι αυτο που σε καταρρακωνει περισσοτερο, δεν ειναι η προδοσια του ΠΛΕΟΝ, αλλα η φθορα που ζεις παραμενοντας σε αυτην την κατασταση.
μια αποφαση ειναι.
μολις την παρεις και δρομολογησεις τις μετακινησεις, θα ανακουφιστεις.
εχεις λυσει τα τεχνικα θεματα;
ξερεςι που θα μεινεις μολις φυγεις;
θα γυρισεις στους γονεις σου η μπορεις να μεινεις καπου μονη η με φιλους;
λυσε αυτα, κανε κουραγιο κι ενημερωσε αυτους που πρεπει.
εγω νομιζω, οτι οσο και να στεναχωρεθουν οι δικοι σου, αν τους ελεγες τι εχει γινει, οι ιδιοι θα σου ελεγαν να φυγεις.

αυτην την στιγμη εχεις παθει αυτο που παθαινει ο λαγος οταν πεσουν πανω του τα φωτα του αυτοκινητου. ενω μπορει να φυγει, υπνωτιζεται και περιμενει να τον πατησει το αυτοκινητο.
run Lola, RUN!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα χρυσα.
λυπαμαι για την εξελιξη.
ηλπιζα να το τελειωσεις συντομα για να γλυτωσεις την φθορα.
εισαι μεσα στο προβλημα και δεν συνειδητοποιεις, οτι αυτο που σε καταρρακωνει περισσοτερο, δεν ειναι η προδοσια του ΠΛΕΟΝ, αλλα η φθορα που ζεις παραμενοντας σε αυτην την κατασταση.
μια αποφαση ειναι.
μολις την παρεις και δρομολογησεις τις μετακινησεις, θα ανακουφιστεις.
εχεις λυσει τα τεχνικα θεματα;
ξερεςι που θα μεινεις μολις φυγεις;
θα γυρισεις στους γονεις σου η μπορεις να μεινεις καπου μονη η με φιλους;
λυσε αυτα, κανε κουραγιο κι ενημερωσε αυτους που πρεπει.
εγω νομιζω, οτι οσο και να στεναχωρεθουν οι δικοι σου, αν τους ελεγες τι εχει γινει, οι ιδιοι θα σου ελεγαν να φυγεις.

αυτην την στιγμη εχεις παθει αυτο που παθαινει ο λαγος οταν πεσουν πανω του τα φωτα του αυτοκινητου. ενω μπορει να φυγει, υπνωτιζεται και περιμενει να τον πατησει το αυτοκινητο.
run Lola, RUN!

---

Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Πλέον μου περνάει αδιάφορη η συμπεριφορά του. Τα τεχνικά ζητήματα είναι αυτά που με προβληματίζουν περισσότερο, γιατί όπως έγραψα και παραπάνω, στην Κρήτη που μένω δεν υπάρχει σπίτι ούτε για δείγμα. Και να βρω προσωρινά να μείνω κάπου αλλού, τα πράγματα μου τι θα τα κάνω;; Ένα ολόκληρο σπίτι είναι, γι' αυτό ψάχνω ήδη και αποθήκη. Μπορεί να στεναχωρηθώ όταν φύγω, αλλά πιστεύω ότι το συναίσθημα της ανακούφισης θα είναι μεγαλύτερο. Για να δούμε..Η αλήθεια είναι ότι αγχώνομαι που αφήνω τον χρόνο να περνάει γιατί δεν είμαι 20 χρονών πλέον. Σκέφτομαι πολύ έντονα, ότι μετά από αυτό ίσως δεν προλάβω να κάνω οικογένεια και με παίρνει από κάτω.. Εύχομαι να τα καταφέρω..

Quote:

---

Originally Posted by Guilty

Πάρτο απόφαση κοριτσι μου..σε εκμεταλλεύεται..θα ήταν χαρούμενος και με σένα σπιτι..Και με την γκομενα αλλου..του δίνεις αυτο που θέλει.. Πίεσε τον να φύγει

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Του το έχω πει τόσες φορές, αλλά δεν φεύγει. Αν δεν φύγω εγώ δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Πρέπει να κινητοποιηθώ άμεσα.

Quote:

---

Originally Posted by xrysa

Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Πλέον μου περνάει αδιάφορη η συμπεριφορά του. Τα τεχνικά ζητήματα είναι αυτά που με προβληματίζουν περισσότερο, γιατί όπως έγραψα και παραπάνω, στην Κρήτη που μένω δεν υπάρχει σπίτι ούτε για δείγμα. Και να βρω προσωρινά να μείνω κάπου αλλού, τα πράγματα μου τι θα τα κάνω;; Ένα ολόκληρο σπίτι είναι, γι' αυτό ψάχνω ήδη και αποθήκη. Μπορεί να στεναχωρηθώ όταν φύγω, αλλά πιστεύω ότι το συναίσθημα της ανακούφισης θα είναι μεγαλύτερο. Για να δούμε..Η αλήθεια είναι ότι αγχώνομαι που αφήνω τον χρόνο να περνάει γιατί δεν είμαι 20 χρονών πλέον. Σκέφτομαι πολύ έντονα, ότι μετά από αυτό ίσως δεν προλάβω να κάνω οικογένεια και με παίρνει από κάτω.. Εύχομαι να τα καταφέρω..

---

φυσικα θα τα καταφερεις.
βρες πρωτα που θα μεινεις εσυ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.
φυγε με τα προσωπικα σου πραγματα, να συνειδητοποιησει κι αυτος οτι τελειωσε το παρτι, και πες του οτι ψαχνεις αποθηκη και θα στειλεις να παρεις τα πραγματα σου μολις την βρεις.

Quote:

---

Originally Posted by xrysa

Του το έχω πει τόσες φορές, αλλά δεν φεύγει. Αν δεν φύγω εγώ δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Πρέπει να κινητοποιηθώ άμεσα.

---

Εσύ μπορείς να συντηρήσεις το σπιτι αυτο μονη σου.; .υποθετω αυτος δεν μπορεί.. ειναι κριμα παντως να το αφήσεις..κινητοποιησου ναι..Όπως και να χει κοριτσι μου

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

φυσικα θα τα καταφερεις.
βρες πρωτα που θα μεινεις εσυ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.
φυγε με τα προσωπικα σου πραγματα, να συνειδητοποιησει κι αυτος οτι τελειωσε το παρτι, και πες του οτι ψαχνεις αποθηκη και θα στειλεις να παρεις τα πραγματα σου μολις την βρεις.

---

Το έχω σκεφτεί και αυτό, αλλά νιώθω ότι θα αφήσω εκκρεμότητες και δεν θέλω. Αν δεν βρω άλλη λύση όμως αναγκαστικά θα το κάνω έτσι.

Quote:

---

Originally Posted by Guilty

Εσύ μπορείς να συντηρήσεις το σπιτι αυτο μονη σου.; .υποθετω αυτος δεν μπορεί.. ειναι κριμα παντως να το αφήσεις..κινητοποιησου ναι..Όπως και να χει κοριτσι μου

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Δυστυχώς όχι. Δεν μπορώ να το συντηρήσω μόνη μου, ούτε αυτός μπορεί.. Αναγκαστικά θα το αφήσουμε, απλά αν φύγει αυτός, ο οποίος πέρα από τα προσωπικά του αντικείμενα δεν έχει κάτι άλλο, θα μπορούσα να το κρατήσω ένα-δύο μήνες και να σκεφτώ τι θα κάνω. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, πρέπει να γίνουν όλα βιαστικά και αγχώνομαι περισσότερο.

Quote:

---

Originally Posted by xrysa

Δυστυχώς όχι. Δεν μπορώ να το συντηρήσω μόνη μου, ούτε αυτός μπορεί.. Αναγκαστικά θα το αφήσουμε, απλά αν φύγει αυτός, ο οποίος πέρα από τα προσωπικά του αντικείμενα δεν έχει κάτι άλλο, θα μπορούσα να το κρατήσω ένα-δύο μήνες και να σκεφτώ τι θα κάνω. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, πρέπει να γίνουν όλα βιαστικά και αγχώνομαι περισσότερο.

---

Δεν χρειάζεται άγχος.. δες το σαν την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου..σαν μια καινούργια αρχή.. βάλε μουσικη...Και ξεκίνησε να πακεταρεις

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

https://youtu.be/pX-bIr8dr6U πάρε και ένα τραγουδάκι.. ισως σου ακούγεται καταθλιπτικό.. Αλλά εμενα μου δίνει δύναμη

Εστάλη από SM-A520F στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλημέρα,
πριν 2 μέρες βρήκα τις αποδείξεις που ζητούσα εντελώς τυχαία, οπότε βλέπω τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Τουλάχιστον επιβεβαιώθηκα και σταμάτησα να σκέφτομαι αυτήν την μικρή πιθανότητα να τον αδικώ και να τον κατηγορώ άδικα, όπως ο ίδιος μου έλεγε. Σκέφτομαι τα ψέματα και την κοροϊδία και τρελαίνομαι.. μου φαίνεται απίστευτο. Όπως και να' χει, τα γεγονότα δεν αλλάζουν, οπότε πρέπει να συνέλθω και προχωρήσω. Μου είπαν κάποιοι γνωστοί μου για αποθήκες που μπορώ να φυλάξω τα πράγματα μου, οπότε την Δευτέρα θα ξεκινήσω την διαδικασία. Νιώθω πολύ περίεργα, δεν ξέρω αν είναι στεναχώρια, απογοήτευση ή φόβος, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω και στο τέλος θα νιώσω αυτήν την ανακούφιση που περιμένω μήνες τώρα.
Όσο και να προσπαθεί κάποιος, στο τέλος όλα βγαίνουν στην επιφάνεια τελικά..