Κοινωνική φοβία.

Sandy,
οι ψυχοδυναμικές προσεγγίσεις είναι κατά κανόνα μακρόχρονες θεραπείες που προσπαθούν να βρουν τα αρχικά αίτια της φοβίας μέσα στα 10 πρώτα κρίσιμα χρόνια της ζωής μας.

Οι συμπεριφορικές θεραπείες είναι βραχύχρονες και εστιάζουν στο σύμπτωμα και όχι στο αίτιο.
Συνήθως έχουν ένα γρήγορο αποτέλεσμα, έχουν όμως και συχνές υποτροπές μιας και στέκονται στην επιφάνεια του προβλήματος.

Στις συστημικές προσεγγισεις που είναι ενδιάμεσης διάρκειας, το άτομο λογίζεται ως ένα μέρος ενός ευρύτερου συστήματος όπου όταν το ένα \"γρανάζι\" δυσλειτουργεί, τότε επηρεάζει και τα υπόλοιπα και τελικα όλη η \"μηχανή\" δε δουλεύει αρμονικά.

Στις ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις, επίσης ενδιάμεσης διάρκειας, δεν υπάρχουν ταμπέλες διαταραχών (κοινωνική φοβία, αγοραφοβία κτλ) ή μάλλον οι ταμπέλες δεν εξυπηρετούν τη θεραπεία και το κάθε άτομο, έχει για κάποιο λόγο αρχίσει να \"δυσλειτουργεί\", έχει όμως και την ευθύνη του εαυτού του και άρα και τη δύναμη να επαναφέρει τις εσωτερικές του ισορροπίες, με αρωγό τον ψυχοθεραπευτή.

Καμία προσέγγιση δεν είναι πανάκεια, ο κάθε ένας επιλέγει αυτή που αισθάνεται ότι του ταιριάζει καλύτερα.
Προσωπικά, είμαι ανθρωποκεντρικός θεραπευτής. Ωστόσο, έχοντας στο παρελθόν εκπαιδευτεί και δουλέψει γνωσιακά-συμπεριφορικά, όταν χρειάστηκε να δουλέψω με μια πελάτισα μου την φοβία της για τα αεροπλάνα την οποία και έπρεπε κάπως να διαχειριστεί άμεσα, μιας και σκόπευε να ταξιδέψει στην Ιταλία για μεταπτυχιακές σπουδές, εφάρμοσα γνωσιακές μεθόδους που είναι σαφώς πιο γρήγορα αποτελεσματικές. Εξήγησα όμως στην πελάτισα ότι αυτη η προσέγγιση θα την βοηθήσει μόνο προσωρινά και πως αν ήθελε να απαλλαγεί από τις φοβίες τις, θα έπρεπε να τις δουλέψει στο μέλλον με διαφορετικό τρόπο και σε μεγαλύτερο βάθος.

Είναι σημαντικό, Sandy, για να δεις αποτέλεσμα, να βρεις ένα θεραπευτή ο οποίος θα σου επιτρέπει να νοιώθεις απόλυτη ασφάλεια και εμπιστοσύνη, ασχέτως προσέγγισης. Εάν δεν εμπιστεύεσαι τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει μέσα στη συνεδρία, τότε είτε πρέπει αυτό ακριβώς το συναισθημα να το συζητήσεις μαζί του, είτε να αλλάξεις θεραπευτή.

ευχαριστω παιδια για τις απαντησεις.
απλα μερικες φορες απελπιζομαι και ψαχνομαι.
ολγιτσα θελω να σε ρωτησω οταν λες παω σε κοινωνικες εκδηπωσεις εννοεις οτι μπορεις και να πας π.χ σε μια βαφτιση οχι σαν καλεσμενη αλλα σαν η κουμπαρα που θα βαφτι σει το παιδι?
γιατι και εγω μπορω να παω σε βαφτιση και σε αλλη κοινωνικη εκδηλωση αλλα οχι οταν προκειται να προββαλω τον ευατο μου.οπως δεν παω σε κοινωννικες εκδηλωσεις που εκει θα ειναι και συγγενεις του αγοριου μου.
καλο βραδυ..........

sandy25 κάνεις κάποια θεραπεία φαρμακευτική;

οχι μιχαλη δεν κανω.

Γλυκιά μου δεν θέλω να σε απογοητεύσω αλλά οι φοβίες δεν ξεπερνιούνται καθόλου εύκολα. Μπορείς όμως να τις περιορίσεις.
Δεν είναι σωστό να ζεις καθημερινά με τέτοια ένταση.
Μην έχεις προκατάληψη με τα φάρμακα. Ούτε και αυτά είναι τόσο αποτελεσματικά και θέλουν και καιρό για να δράσουν όμως βοηθάνε.
Έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα!

ευχαριστω πολυ με απογοητευσες.
μου λες οτι ποτε δεν θα μπορεσω να οδηγησω και να παντρευτω.
πολυ κουραγιο μου δινεις.
εσυ για το προβλημα τι κανεις?

Ήμουν αρκετά καλά περίπου δύο χρόνια. Λεω αρκετά γιατί ήμουν \"λειτουργικός\" όχι όπως θα ήθελα όμως.Εδώ και δέκα μέρες κάτι συνέβει που δεν θέλω να το αναφέρω τώρα και \"έπεσα\".
Ξεκίνησα πάλι φαρμακευτική αγωγή και αισθάνομαι καλύτερα.
Με το αυτοκίνητο τι πρόβλημα έχεις; Φοβάσαι να οδηγήσεις ή όταν οδηγείς και υπάρχουν μέσα άτομα έχεις την αίσθηση ότι σε \"παρακολουθούν\";
Sandy δεν θέλω να σε απογοητεύσω όπως μου λες.Απλώς πρέπει να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι. Εγώ βίωσα την κοινωνική φοβία στην χειρότερή της μορφή και σου λέω ότι είμαι καλύτερα.Απλώς κάποια γεγονότα τη \"πυροδοτούν\".

Απο τετια δε γνωριζω πολλα αλλα απο τις απαντησεις που βλεπω και εγω μπερδευτικα. Ψυχοδιναμικες ο ενας, συμπεριφορες ο αλλος, εκθεση (ιστορια μαθηματικα) ο αλλος. Κατι να που να κανατε ζητα η κοπελα για να το αντιμετωπισει. Περιγραφες και εγω αν παρω ενα βιβλιο ψυχολογιας ξερω να κανω για αυτα τα ψυχολογικα. Εσεις πως τα περιορισατε στην πραξη πειτε να βοηθηθουν και οι αλλοι δε μπορειτε; Οταν ειχατε κοινωνικη φοβια στα βαφτισια οπου ειχατε και σας επιασε αυτο τι κανατε για να φυγει θελει ο αλλος να μαθει με απλα λογια.

Sandy γλυκιά μου δεν είναι ανάγκη να απογοητεύεσαι τόσο εύκολα με την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας μας εδώ για τις φοβίες. Και εγώ ταλαιπωρούμε χρόνια όπως ξέρεις με την κοινωνική φοβία, αλλά δεν μπορώ να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με το άγχος να την ξεπεράσω 100% γιατί μπορεί και να μην γίνει ποτέ λόγο της ευαισθησίας μου. Αν όμως φτάσω σε ένα σεβαστό θετικό ποσοστό αντιμετώπισής της απολαμβάνοντας πιο ήρεμα κάποια πράγματα θα είμαι πολύ ευχαριστημένη. Αυτό άλλωστε προσπαθώ να κάνω χωρίς να τιμωρώ τον εαυτό μου να έχει κάποια αλματώδη πρόοδο. Σίγουρα και εσένα θα σε έχει κουράσει ο αγώνας αυτός μαζί της , αλλά δυστυχώς δεν είναι κάποιος διακόπτης να τον κλείσουμε ξαφνικά και να σβήσει σαν φοβία από τη ζωή μας, ούτε υπάρχει κάποιο χάπι που να την εξαφανίσει ως δια μαγείας. Φαντάσου και εμένα που πρέπει παράλληλα να ισορροπίσω και τα άλλα μου συμπτώματα....... Και για μένα ήθελε μεγάλη επιμονή και υπομονή για να φτάσω στο επίπεδο που βρίσκομαι σήμερα. Κατά την ίδια λογική δεν μπορώ να έχω μόνιμο άγχος για τον αν θα μπορέσω να γίνω κουμπάρα σε έναν γάμο, ή να είμαι το βασικό πρόσωπο σε αυτό, τη στιγμή που κάποια χρονιά δεν είχα τη δύναμη όχι μόνο να παρευρεθώ σε έναν γάμο, αλλά ούτε καν να βγω από το σπίτι.Εάν τέλος αυτό θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα είμαι στο κέντρο της κοινωνικής προσοχής με πάρα πολύ κόσμο σε άλλους τομείς, οπότε δεν χάνω τις ελπίδες μου ότι και στους τομείς που η ψυχολογία συνεχίζει να αντιδρά αρνητικά κάποια στιγμή θα καλμάρει. Μην χάνεις λοιπόν μικρό μου την ψυχραιμία σου και δίνε ένα μεγάλο μπράβο στον εαυτό σου για κάθε μικρό βήμα που κάνεις καθημερινά στον αγώνα , χωρίς να εκβιάζεις την ψυχή σου να κάνει γρήγορα ένα τεράστιο άλμα που θα έρθει στο προσεχές μέλλον από μόνο του.:):):)

μιχαλη εκτος απο τα φαρμακα εχεις ακολουθησει καποια ψυχοθεραπεια?
τι φοβια ακριβως ειχες?
εγω σου ειπα στο περιπου.
ολγιτσα χαιρομαι πολυ που μπορεσες και ξεπερασες μερικα πραγματα.
μακαρι να μην φοβασαι καθολου στο μελλον.
εγω αντιθετα τις περισσοτερες φορες προτιμω να αποφευγω τετοιες καταστασεις.
π.χ. σε μια παρουσιαση που επρεπε να κανω πολυ απλα δεν πηγα.γιατι?
γιατι το αγχος μου ειχε φτασει στο μεγιστο βαθμο,δεν μπορουσα να το πολεμησω.
με ακινητοποιουσε.

Τωρα που ειπες παρουσιαση sandy και εγω σκεφτομαι οτι απο του χρονου μαλλον θα πρεπει να κανω παρουσιαση σε καποιες εργασιες στη σχολη και δεν υπαρχει καμια περιπτωση να μπορεσω..

Danay δεν είχες ποτέ προφανώς κοινωνική φοβία για αυτό τα βλέπεις τόσο απλά. Δεν θα έλεγες σε έναν ανάπηρο σήκω από το καροτσάκι σου ΜΠΟΡΕΙΣ να περπατήσεις. Οι λογικές προσεγγίσεις στις φοβίες είναι για αυτούς που δεν ξέρουν.

Ακούστε τώρα πως λειτουργούν τα φάρμακα στην κοινωνική φοβία.
Είναι δύο κατηγορίες:
α) Αντικαταθλιπτικά (ladoz, Seroxat, effexor, Dymyrox, Zoloft......)
Η δράση των αντικαταθλιπτικών επέρχεται συνήθως 15-20 μέρες με την έναρξη της αγωγής. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος.Μήνας και βάλε.Εξαρτάται από τον οργανισμό.
β) Αγχολυτικά (lexotanil, centrac, xanax, rivotril, tranxene....)
Αυτά είναι άμεσης δράσης. Διώχνουν τα συμπτώματα του άγχους και αισθάνεσαι πιο χαλαρά.

Αν κάνεις αρκετό καιρό λοιπόν θεραπεία με αντικαταθλιπτικά μπορεί να νιώθεις τόσο καλά που να μήν χρησιμοποιείς αγχολυτικά καθόλου.

berg εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάω σε βαφτίσια. Αν ήμουν όμως ο κουμπάρος ακριβώς λόγο της κοινωνικής φοβίας θα είχα πολύ άγχος. Και μόνο οι σκέψεις ότι θα είχα το μωρό στην αγκαλιά και θα ήμουν το επίκεντρο της προσοχής θα μου προκαλούσε άγχος αρκετό καιρό πρίν. Οπότε κανένα μήνα πριν θα ξεκινούσα θεραπεία με αντικαθλιπτικά. Μετά από 15-20 μέρες οι ίδιες σκέψεις δεν θα μου προκαλούσαν χτυποκάρδι. ʼλλωστε στα βαφτίσια το μωρό κλέβει την παράσταση και αυτό είναι από μόνο του αγχολυτικό.
Τώρα σε παρουσιάσεις εργασιών ειδικά σε άτομα που είναι γνώστες του αντικειμένου,γάμους όπου θα ήμουν ο γαμπρός τα πράγματα τουλάχιστον για μένα είναι πιο δύσκολα.

Μπορώ να σας πω επίσης ότι με βοηθάει το mind control (Μέθοδος ελέγχου του νου βασισμένη στο διαλογισμό)

Έκανα και ομοιοπαθητική στο παρελθόν. Εμένα προσωπικά δεν με βοήθησε καθόλου. (Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορεί να βοηθήσει κάποιους άλλους).

Από τον Αύγουστο το έχω στο πρόγραμμα να ξεκινήσω γνωστική συμπεριφορική θεραπεία. Μου είπαν ότι βοηθάει.

Παιδιά πιστεύω πως μου στοίχισε πολύ που άργησα να ζητήσω βοήθεια για το πρόβλημά μου όταν άρχισε να μου πρωτοπαρουσιάζεται. Δεν μπορούσα να το δεχτώ και είχα μεγάλη προκατάληψη τότε για τα άτομα με ψυχολογικά προβλήματα.

ΖΗΤΗΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ.

Και όπως λέει και ψυχή της παρέας (για σένα το λέω Όλγα) δεν υπάρχουν μαγικοί διακόπτες που να σβήνουν τις φοβίες.
Υπάρχουν όμως ροοστάτες που τις \"χαμηλώνουν\"
Φιλιά σε όλους

Δεν με πειράζει γλυκιά μου, μέχρι και εγώ που ξέρω πως λειτουργούν οι φοβίες \"πιάνω\" τον εαυτό μου μερικές φορές να προσπαθώ να εξηγήσω κάποια πράγματα λογικά.Είπα κάποτε σε ένα φίλο μου: Τι φοβάσαι τα αεροπλάνα αφού είναι το ασφαλέστερο μεταφορικό μέσω στον κόσμο!
Δεν έχει νόημα η λογική όμως. Το γνώριζε και ο ίδιος. Δεν τον βοήθησα έτσι. Κάθε φοβικός έχει πλήρη συναίσθηση ότι αυτό που του συμβαίνει είναι παράλογο!

nikigirl18 ξεκινα απο τωρα και κανε κατι γιαυτο.
τωρα θα μου πεις ποιος μιλαει αλλα ενα θα σου πω αυτο εγινε πριν 6 χρονια οπου και καταλαβα οτι εχω κοινωνικη φοβια.ομως περσι που ηρθε η ωρα να το ξανακανω σε ιδιωτικη σχολη οπου φοιτουσα πηγα λιγο πριν ειχαν αρχισει να τρεμουν τα ποδια μου.τελικα η παρουσιαση δεν εγινε μπροστα στην ταξη αλλα στους καθηγητες.αλλα σημασια εχει οτι πηγα και τωρα ειμαι περηφανη που για μια φορα ακομα δεν το εβαλα στα ποδια.εκανα ηδη ψυχοθεραπεια.νομιζω βοηθησε

Quote:

---

Originally posted by Danay
Ο μόνος τρόπος για να σταματήσετε να φοβάστε είναι να μην σκέφτεστε τι λένε οι άλλοι για εσάς ..
Ειδικά από την στιγμή που βλέπετε ότι αυτό σας τρελαίνει, πρέπει να το ελλατώσετε ...
Δεν πρέπει να είστε εξαρτημένοι από την γνώμη του άλλου ..
Και άλλωστε το πως σας βλέπουν οι άλλοι είναι καθαρά υποκειμενικό ..

Αλίμονο αν χάνετε τα μαθήματα επειδή ντρέπεστε μπροστά στους άλλους ..
Σκεφτείτε λιγάκι πόσα χάνετε με το να σκέφτεστε συνέχεια τους άλλους ..
:/

---

Ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί στις κρίσεις μας.
Εντελώς φιλικά :) :)