Printable View
Τι είπες τώρα ρε φίλε!!! θα επανέλθω... το θέμα έχει πολύ ουσία. Να που κάποια πράγματα επιτέλους μπαίνουν στην σωστή τους βάση! Κάποια στιγμή πραγματικά είχα σκεφτεί ότι το κορίτσι αυτό σε όλη της την ζωή έδινε μία μάχη με τα ναρκισσιστικά της στοιχεία. Το σίγουρο πάντως είναι ότι μεγάλωσε με μία ναρκισσιστική οικογένεια.Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Καλά και μένα αποδείξεις ότι είμαι ένοχη έψαχνε, όχι αποδείξεις ότι δεν ειμαι. Αλλά και πάλι νομίζω ότι είναι διαφορετικό από την σιγουριά του ανθρώπου που πάσχει από σχίζο πχ. Με παρακαλούσε μανιωδώς να παραδεχτώ ότι είχε δίκιο, μου υποσχόταν ότι μπορούσε να τα συχωρέσει κι ότι το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να τα παραδεχτώ. Αν τα πίστευε κάποιος 100% δεν θα είχε ανάγκη την παραδοχή του άλλου. Και η φίλη σου προφανώς το ίδιο έκανε. Είχε ανάγκη να την επιβεβαιώσεις για να νιώσει ότι δεν έχει πρόβλημα και φαντάζεται πράγματα που δεν υπάρχουν. Αυτός ήταν ο μεγάλος φόβος.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Στην πιο ειλικρινή συζήτηση που κάναμε οι δύο μας, αφού είχαμε χωρίσει όταν μου είπε ότι θα τον βασανίζει πάντα το ερώτημα , τον ρώτησα τι θα προτιμούσε. Αν μπορούσε να διαλέξει πραγματικότητα, τι θα διάλεγε. Νομίζω πως ήταν ειλικρινής. Μου είπε ότι θα διάλεγε να τα έχω κάνει όλα αυτά γιατί αυτό θα μπορούσε κάποια στιγμή να το αφήσει πίσω του, ενώ αν δεν τα είχα κάνει ήξερε ακριβώς τι θα σήμαινε αυτό για εκείνον. Οτι είχε πρόβλημα σοβαρό το οποίο θα απαιτούσε χρόνια ψυχοθεραπείας και το οποίο δεν θα λυνόταν ούτε με τον δικό μας χωρισμό. Οπότε ήταν σαφές για μένα το γιατί επέμενε να του παραδεχτώ πράγματα τα οποία δεν είχα κάνει. Και του το είπα ευθαρσώς πως δεν μπορώ να του κάνω αυτή τη χάρη, πως κι εκατό χρόνια να περάσουν , όσο με ρωτάει, θα συνεχίσω να λέω πως έκανε λάθος και πως χρειάζεται βοήθεια.
Νομίζω πως οι άνθρωποι αυτοί επιζητούν την παραδοχή για να επιβεβαιώσουν πως δεν έχουν πρόβλημα οι ίδιοι και να το φορτώσουν στον άλλον. Αν εγώ παραδεχομούν τις κατηγορίες, θα ήμουν εγώ αυτή που είχε το πρόβλημα κι όχι εκείνος. Κι εκείνος θα μπορούσε να έρθει ως σωτήρας και μεγαλόψυχος να με συγχωρήσει παρόλα τα όσα του έκανα τάχα, ώστε να αποδείξει και πάλι την ανωτερότητα του και το μεγαλείο του ως άνθρωπος. Είχε απόλυτη ανάγκη να δείξει το πόσο ανώτερος μπορούσε να είναι και να "συγχωρεί". Το λεγε κιόλας, μου έλεγε συνεχώς ότι με συγχωρεί κι όταν τον προσγείωνα στην πραγματικότητα λέγοντας του ότι έλα κόψε τις μπούρδες, δεν μπορείς να συγχωρήσεις κάτι που δεν έχω κάνει, σάστιζε.
Εντωμεταξύ να σου τονίζω πως για ορισμένες από τις κατηγορίες τουλάχιστον που μου έλεγε, υπήρχε σαφής τρόπος να αποδειχτεί ή όχι ο ισχυρισμός του. Για τον κοριό στο λαπτοπ του πχ. Τον παρακάλεσα να πάει το λαπτοπ σε όποιον ήθελε τεχνικό δικό του να το ψάξει κι αν έβρισκε οτιδήποτε θα ήμουν διατεθειμένη να κάνω ο, τι ήθελε πια. Δεν το πήγε. Προσπάθησε να με παγιδεύσει τάχα λέγοντας μου ότι το πήγε κάποια στιγμή, μετα παραδέχτηκε πως δεν το πήγε ποτέ. Μάντεψε γιατί.
εχμμμQuote:
Originally Posted by aeolus74
δλδ, θεωρεις οτι το να κατσει κανεις σε τοσο προβληματικη σχεση για μεγαλο διαστημα ειναι στοχος ή κατι αξιοζηλευτο, κι αυτος που μπορει να τον καταφερει, εχει "σθενος" και οχι προβληματα/ελλειψεις;;;
το παραπανω ερωτημα ερχεται να επιτεινει η αποψη σου οτι το να προσπαθησεις να βελτιωσεις μια κατασταση με συντροφο με τετοια διαταραχη ειναι αδυνατον.
επομενως, προς τι το "σθενος" εφοσον δεν υπαρχει μελλον και γιατρεια; χρειαζεται σθενος για να περναει κανεις τοσο ασχημα; εγω αλλιως θα το ελεγα...
το περι "εμμονης" μου οτι οι εμπλεκομενοι ειναι διαταραγμενοι, ειναι εντελως λαθος, κι αυτο γιατι εγω μιλαω παντα με ορους συμπεριφορων οπως εχω πει, και οχι με ορους ψυχοπαθολογιας. επισης, δεν επιμενω αν δω πειστικα επιχειρηματα. απλα δεν εχω πεισθει οτι ειναι υγιες να εισαι ΧΡΟΝΙΑ σε μια σχεση οπου εισαι βεβαιος οτι ο αλλος εχει τετοια διαταραχη κι οπου υποφερεις..
επομενως, οπου λες "εμμονη" μου οτι εχεις διαταραχη, βαλε "αποψη" μου οτι καποιο προβλημα εχεις (οχι αποκλειστικα/απαραιτητα εσυ, αλλα ο καθε "εσυ") για να μενεις για μεγαλο διαστημα στην τοσο προβληματικη και βασανιστικη σχεση, χωρις να σημαινει οτι το προβλημα αυτο ειναι διαταραχη, και ειμαστε ενταξει...
καλημερα.Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
μου κανει εντυπωση το συμπερασμα σου ξεροντας οτι δεν εισαι ειδικος (εκτος αν εισαι, εγω αυτο εχω καταλαβει).
δλδ, με ποσα ατομα με διαταραχες εχεις σχετισθει κι εχεις βγαλει στατιστικο συμπερασμα;
κι επειδη δεν ξερω πολλα απο διαταραχες, ουτε ειχα αναλογες σχεσεις, να ρωτησω.
μιλας για την κοπελα που ειχες την σχεση και γενικευεις, η μιλας πραγματικα για ολους με αυτην την διαταραχη;
μια ξεχωριζεις τον ναρκισο απο τον οριακο, μια μας λες οτι συνυπαρχουν ολες οι διαταραχες. τι απ ολα ισχυει κι απο που βγαζεις το συμπερασμα;;
Δεν υποστήριξα ακριβώς αυτό, ούτε μίλησα για στόχους και αξιοζήλευτες καταστάσεις. Αντίθετα είπα ότι μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι (δλδ η ύπαρξη συν-εξάρτησης σε επίπεδο διαταραχής). Αυτό επίσης που υποστήριξα είναι το ότι στην περίπτωση σχέσης με οριακή προσωπικότητα, αυτό που βοηθάει στο να αντέξει η σχέση είναι:Quote:
Originally Posted by Remedy
1) η στάση του συντρόφου η οποία πρέπει να χαρακτηρίζεται από σαφή όρια, μείωση των προσδοκιών και μία πολύ προβλέψιμη στάση και συμπεριφορά (δεν είναι τυχαίο ότι οι ειδικοί θεωρούν αναγκαίο στις περιπτώσεις αυτές την εμπλοκή του συντρόφου σε θεραπεία που θα προσφέρει ενημέρωση και υποστήριξη) και
2) την προσωπική δουλειά του ίδιου του οριακού.
Ε! τώρα εσύ θεωρείς ότι ένας νάρκισσος ή οριακός μπορεί να έχει μία συμπεριφορά προβλέψιμη, οριοθετημένη και χαμηλών προσδοκιών? Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα που έθεσες είναι ΝΑΙ! Αυτός που θα τα καταφέρει είναι αυτός που έχει περισσότερες ικανότητες και δεξιότητες από ελλείψεις, γιατί ελλείψεις όλοι έχουμε στην τελική.
Έχω αναφέρει σε προηγούμενα σχόλια ότι αρκετά μετά άρχισα να ψυλλιάζομαι την ύπαρξη διαταραχής και ότι ακόμα και όταν άρχισα να το ψυλλιάζομαι είχα μία άρνηση να δω την κατάσταση με όρους ψυχοπαθολογίας. Αυτό το έκανα όταν πλέον ήταν επιτακτική ανάγκη να προστατεύσω τον εαυτό μου αρκετά μετά. Παρόλα αυτά, σε περίπτωση που η ύπαρξη της διαταραχής ήταν εγνωσμένη από την άλλη πλευρά, ίσως και να έμπαινα στην διαδικασία να επιστρατεύσω το απαιτούμενο σθένος μέσα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο...ίσωςQuote:
το παραπανω ερωτημα ερχεται να επιτεινει η αποψη σου οτι το να προσπαθησεις να βελτιωσεις μια κατασταση με συντροφο με τετοια διαταραχη ειναι αδυνατον.
επομενως, προς τι το "σθενος" εφοσον δεν υπαρχει μελλον και γιατρεια; χρειαζεται σθενος για να περναει κανεις τοσο ασχημα; εγω αλλιως θα το ελεγα...
Υπάρχει κάπου που υποστήριξα ότι κάτι τέτοιο είναι υγιές? Όμως... δεν είναι υγιές με την έννοια του ότι σε βλάπτει όχι με την έννοια του ότι κι εσύ δεν είσαι ψυχικά υγιής απαραίτητα.Quote:
... απλα δεν εχω πεισθει οτι ειναι υγιες να εισαι ΧΡΟΝΙΑ σε μια σχεση οπου εισαι βεβαιος οτι ο αλλος εχει τετοια διαταραχη κι οπου υποφερεις..
Ναι είμαστε εντάξει!Quote:
επομενως, οπου λες "εμμονη" μου οτι εχεις διαταραχη, βαλε "αποψη" μου οτι καποιο προβλημα εχεις (οχι αποκλειστικα/απαραιτητα εσυ, αλλα ο καθε "εσυ") για να μενεις για μεγαλο διαστημα στην τοσο προβληματικη και βασανιστικη σχεση, χωρις να σημαινει οτι το προβλημα αυτο ειναι διαταραχη, και ειμαστε ενταξει...
Σε τι σενάρια αναφέρεστε πιο πάνω;Ζηλοτυπίας; Καταδίωξης; Προηγούμενης ζωής ( μετενσάρκωσης κτλ.); Γιατί τα συνάντησα όλα αυτά. Ειδικά το τελευταίο με τις προηγούμενες ζωές έπαιζε πολύ. "Θυμόταν" τις "προηγούμενες ζωές της" και το έλεγε συνέχεια...
Εγώ αναφέρθηκα σε σενάρια.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Ναι υπήρχαν διάφορα σενάρια με ζηλοτυπία, ότι έχω άλλον, ότι τον απατώ με τον τάδε κτλ κτλ και υπήρχαν και έντονα σενάρια καταδίωξης (ότι τον παρακολουθώ, οτι τον παρακολουθούν άλλοι, οτι του κάνω μάγια κτλ).
Τώρα για μεταφυσικά και τέτοια να σου πω την αλήθεια ανέφερε κι ένα τέτοιο κάποια στιγμή, αλλά ήταν τόσα που είχα ακούσει εκείνη την μέρα που δεν έδωσα και τόση σημασία σε αυτό. Αν θυμάμαι καλά αφορούσε στο τέλος του κόσμου που πλησιάζει και καλά και πώς θα πρέπει να προστατευτούμε και κάτι τέτοια. Είμαι σίγουρη πως θα το είχε εμπλουτίσει κι αυτό και θα είχε πολλά να πει αλλά επειδή φρίκαρα μόλις το άκουσα κι αντέδρασα δεν μου είπε περισσότερα.
Στην δική μου περίπτωση ζηλοτυπίας, και σενάρια που αφορούσαν συμπεριφορές άλλων (φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες, γονείς, συγγενείς) τις οποίες ερμήνευε πολύ συχνά ως επιθετικές ή αγενείς ή χειριστικές ή κακοπροαίρετες που είχαν ως σκοπό να την βλάψουν, να εμπλακούν στην σχέση μας, να προσβάλλουν την ιδιωτικότητά μας και τέτοια. Συχνά δλδ κάποιες συμπεριφορές (που σε εμένα περνούσαν εντελώς απαρατήρητες) θεωρούνταν ως ένδειξη κάποιου "σχεδίου" που είχαν οι άλλοι εναντίων της. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σενάρια καταδίωξης. Μεταφυσικού τύπου σενάρια δεν είχα
Εσένα δεν σε είχε βάλει στα σενάρια καταδίωξης;Quote:
Originally Posted by aeolus74
Απ οτι καταλαβαίνω δεν σε είχε συμπεριλάβει στους "εχθρούς", ήθελε απλά να συμφωνήσεις μαζί της ότι οι άλλοι είναι εχθροί όντως.
Εμένα μέσα στην ίδια μέρα από το πρωί ως το βράδυ μπορεί να άλλαζε θέση σε αυτό. Δηλαδή το πρωί να ήμουν ο βασικός εχθρός που τον παρακαλοθούσα κτλ κτλ επειδή με παρέσερναν οι άλλοι ή επειδή ήμουν διαταραγμένη και μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας μπορεί να γινόμουν κι εγώ θύμα και να με παρακαλούσε να πάμε μαζί στον εισαγγελέα για να καταγγείλουμε τους άλλους που μας το έκαναν αυτό.
Οχι Remedy ειδικος δεν ειμαι και το εχω αναφερει αυτο καποιες φορες, ειναι καθαρα δικα μου συμπεράσματα στα πλαίσια των συζητήσεων που κάνουμε εδώ. Είναι γνώμη από εμπειρία με οριακή και από ενδιαφέρον δικό μου διαβάζοντας γενικώς για ψυχολογία, από όταν πρωτομπηκα εδώ κυριως. Και της περιέργειας γενικώς που έχω σαν άνθρωπος, αν και λένε η περιέργεια έφαγε την γάτα χαχα.Quote:
Originally Posted by Remedy
Θα στηρίξω κάπως αυτά που έγραψα τα οποία ήταν κυρίως εμπειρικά , με κάποια αποσπάσματα από επιστημονικά αρθρα:
"Ο παθολογικός Ναρκισσισμός, ως οριακή διαταραχή, απαιτεί ιδιαίτερες τροποποιήσεις της ψυχαναλυτικής ή της ψυχοθεραπευτικής τεχνικής. Στη ναρκισσιστική παθολογία υφίσταται μια έκδηλη επιδείνωση των σχέσεων αντικειμένου, στην οποία η σχέση δεν είναι πια μια σχέση μεταξύ εαυτού και αντικειμένου αλλά μεταξύ ενός πρωτόγονου, παθολογικού, μεγαλειώδους εαυτού και της προσωρινής προβολής αυτού στα αντικείμενα. 'Ετσι λοιπόν, η σχέση δεν είναι πια μια σχέση του εαυτού με το αντικείμενο, ούτε του αντικειμένου με τον εαυτό, αλλά του εαυτού με τον εαυτό."
"Ψυχαναλυτική Προσέγγιση της Οριακής Προσωπικότητας
Η αρχή του όρου οριακός στην ψυχανάλυση παρατηρείται το 1930, όταν ο Freud γράφει για τη ναρκισσιστική νεύρωση."
Υπάρχει έντονο το ναρκισσιστικο στοιχείο στην οριακή, αν το ζήσεις θα το καταλάβεις.
Πολλοί που γράφουν εδώ ότι μάλλον ήταν οριακος κτλ σίγουρα παίζει να κάνουν λαθος, οριακά στοιχεία μπορεί να έχουν αλλά καθαρά οριακή ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ είναι πολύ λίγοι, απλά δε φαντάζεσαι τι θα ζήσεις αν κάνεις το λάθος και δεν δώσεις σημασία σε σημάδια εξ αρχης ώστε να φύγεις πριν συνδεθείς συναισθηματικά.
Σε εμένα απέδιδε προθέσεις, σκέψεις και συναισθήματα τα οποία δεν ήταν δικά μου. Έβγαζε συμπεράσματα από το πουθενά και ήταν σίγουρη για το τι σκέφτομαι, τι νοιώθω και τι προθέσεις έχω, χωρίς να με ρωτήσει και χωρίς να υπάρχει κανένα σοβαρό στοιχείο που να το στηρίζει. Μετά έκανε επιθέσεις πατώντας πάνω σε αυτά τα συμπεράσματα θεωρώντας τα αληθινά. πχ είμαστε στον προθάλαμο του θεάτρου περιμένοντας να μπούμε και περνάει μία γνωστή και με χαιρετάει ανταλλάσσουμε και 2-3 κουβέντες και φεύγει. Εγώ επειδή δεν θυμόμουν το όνομά της δεν την σύστησα στην δικιά μου. Εκείνη έγινε έξω φρενών και με κατηγόρησε ότι η πρόθεσή μου ήταν να μην φανεί ότι είμαστε μαζί. Όσες φορές και να της εξήγησα την πραγματικότητα δεν μπόρεσα να την πείσω. Η κατηγορία αυτή επανήλθε πολλές φορές στο μέλλον. Γενικώς...όταν άνοιγε ένα σενάριο δεν έκλεινε ποτέQuote:
Originally Posted by elisabet
Στα σενάρια αυτά υπήρχα σαφώς διότι εγώ ήμουν ο δικηγόρος των άλλων, εγώ γελάω πίσω από την πλάτη της με τους άλλους, την θάβω στους άλλους, επιλέγω τους άλλους αντί γι' αυτή, και γενικώς κάτι γίνεται μεταξύ εμένα και των άλλων και αυτή είναι στην απόξω... η πλάκα είναι ότι ουσιαστικά ήμουν ένας σπιτόγατος, είχα απομονωθεί πάρα πολύ από φίλους και γνωστούς για να μην δίνω αφορμές δλδ και να ήθελα να τα κάνω αυτά δεν θα μπορούσα γιατί συνέχεια μαζί της ήμουν (εκτός από τις φάσεις που χωρίζαμε για κάποιες μέρες)Quote:
Originally Posted by elisabet
Στην δική μου περίπτωση υπήρχαν αρκετά ναρκισσιστικά στοιχεία (θα αναφερθώ στη συνέχεια σε αυτά). Όπως είπα εξάλλου και πριν, μεγάλωσε σε ένα ναρκισσιστικό οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μισούσε τους ναρκίσσους. Μερικούς που τους είχε κατατάξει σε αυτή την κατηγορία, (χωρίς να τους γνωρίζει προσωπικά), όταν τους έβλεπε ξερνούσε.... προβολή? δεν ξέρωQuote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Remedy και κάτι άλλο, η οριακή όντως παίζει να συνυπάρχει με άλλες διαταραχές, βαριέμαι να ψάξω στο φόρουμ, αν το βρω πιο μετά θα το ποστάρω, από γυναίκα με οριακή να δεις ποιες άλλες διαταραχές της διέγνωσαν επίσημα μαζί με την οριακή η οποία είναι η κύρια.
Όπως και πιστεύω ότι αν κάποιος πάσχει από κάποια διαταραχή, πχ ιδεψυχαναγκαστικη, η ακόμη και στυτική δυσλειτουργία, θα αρχίσει να υιοθετεί οριακά στοιχεια αλλά όχι οριακή διαταραχή, επειδή η ριζα της οριακοτητας είναι η απόρριψη. Γι αυτό λέω ότι πολλοί τους μπερδεύουν με οριακους. Η διαταραχή είναι άλλη ιστορία πολύ βαριά και για αυτόν που την φέρει και για κάποιον που θα τη ζήσει παρέα. Δεν είναι απλά πληγώθηκα, οκ 2-3-6 μήνες υπομονή κτλ και συνεχίζω. Προσωπικά έκανα 2+ Χρόνια όχι να τη ξεχάσω, αλλά να συνέλθω, να βρω εγώ τον εαυτό μου.
Σου ειπα ο οριακος τον εχει τον ναρκισσο μεσα του αλλα δεν τον θελει, γι αυτο και οταν τους εβλεπε ξερνουσε οπως λες.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Ο ναρκισσος γουσταρει που ειναι ναρκισσος, τον αγαπάει υπερβολικά τον εαυτό του, δεν θα αηδιάσει βλέποντας έναν άλλο νάρκισσο.