γιατί εκτός του ότι όταν αποφάσισε να χωρίσει της λέγαν οι δικοί της : \"Χώρισες, και τώρα τι? θα γίνεις *******?\"
ήθελε να μην μου λείψει τίποτα, φοβόταν για το τι άνθρωπος θα μπει στο σπίτι, γιατί αν κάνεις μια σχέση υποτίθεται πως κάποια στιγμή θα το προχωρήσεις...και γιατί δούλευε σαν τρελή, ο πατέρας μου δεν έδωσε ποτέ τίποτα, μέναμε στο ενοίκιο και έχτιζε μόνη της σπίτι, είχε εμένα, δεν είχε χρόνο για έρωτες, αργότερα όταν μεγάλωσα και πλέον καταλάβαινα, της έλεγα, εγώ χωρίς μπαμπά θα είμαι? και μου έλεγε, πατέρα εχεις, και φυσικά της έλεγα πως πρέπει να βρει έναν άνθρωπο να συνεχίσει την ζωή της...για μενα αυτό ήταν το λάθος, αφιέρωσε όλη της την ζωή και έκλεισε. θα μπορούσε να με μεγαλώσει και να έχει και έναν σύντροφο, όχι να γυρίζει δεξιά και αριστερά, δεν ήταν του χαρακτήρα της ουτως ή άλλως...αλλά...