Είμαι gay

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Noctis, όπως λέμε Phantom der Nacht ή όπως λέμε Nox Arcana; :P

Θέλεις να πεις πιο πολλά για την ενασχόλησή σου με τη μουσική; Φεύγουμε βέβαια έτσι στον εφαπτόμενο χώρο αλλά μπορείς να γράψεις εκεί. Θα σε περιμένω παρέα με τον τανυστή του Riemann :D. Εγώ βέβαια δεν έχω το χρόνο που έχεις εσύ, αλλά κάποια στιγμή (...) θα περάσω να δω.

---

ναι δεν εχω προβλημα.. ουτως η αλλως το θεμα ειμαι γκει μετακομισε σε αλλο θεμα χαχα

Έχω κανει 6 χρονια κλασικο βιολι, εφτασα μεχρι κάποιο επιπεδο αλλα θεωρησα οτι τα 120 ευρω το μηνα που μου στοιχιζε μαζι με αλλα εξοδα (βιβλια, χορδες, δοξαρια, συνοδεια πιανου) ηταν υπερβολικα πολλα για ενα χομπυ. Κλασική όπως λέμε μινουέτα του σοπέν, τη λίμνη των κυκνων, τα κονσερτα του oscar rieding και άλλα πολλα. Παραδοσιακα δεν εκανα ποτε, με ρωτησε αν θελω κλασικο η παραδοσιακο βιολι, του ειπα κλασικο.

Εγώ θα σου πω ένα πράγμα
Έχω αδερφό με ειδικές ανάγκες, αλλά μιλάμε για πολύ βαριά περίπτωση με πολλές και διαφορετικές αναπηρίες. Οι γονείς μου έχουν ταλαιπωρηθεί παρα μα παρα πολύ με νοσοκομεία, χειρουργεία ακόμα και για την καθημερινή του φροντίδα.
Μου είπε κάποτε ο μπαμπάς μου σχεδόν κλαίγοντας πως οταν ηταν νεος ο μεγαλύτερός του φόβος ήταν μην κάνει γιο και βγει γκει. Έκανε σενάρια οτι θα τον έδιωχνε, δεν θα μπορούσε να τον δεχτεί ποτέ και του είχε γίνει μεγάλη φοβία. Όταν λοιπόν έγιναν όλα αυτά με το παιδί μας, μου λέει τι μ@λ@... ήμουν , τι έλεγα! Χίλιες φορές να ήταν γκει, θα είχε μεγαλώσει σαν κανονικό παιδάκι, θα γελούσε θα έβλεπε, θα έτρεχε, θα είχε φίλους, θα έκανε εκδρομές, θα γνώριζε τον έρωτα, θα ήταν ένας υγιής και χαρούμενος άνθρωπος. Και όλα αυτά βγήκαν από το στόμα του μπαμπά μου που ανήκει σε άλλη γενιά, ομοφοβικών ανθρώπων.
Οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν και μαθαίνουν. Αν οι φίλοι σου δεν μπορέσουν να αποδεχτούν τι θες να κανεις εσυ στην προσωπικη σου ζωη, τότε ίσως δεν αξίζει να είναι φίλοι σου. Μια φορά ζούμε, δεν μπορούμε να χαραμίσουμε όλη μας την ζωή με φοβο για το τι θα πουν οι άλλοι.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Έχω κανει 6 χρονια κλασικο βιολι, εφτασα μεχρι κάποιο επιπεδο αλλα θεωρησα οτι τα 120 ευρω το μηνα που μου στοιχιζε μαζι με αλλα εξοδα (βιβλια, χορδες, δοξαρια, συνοδεια πιανου) ηταν υπερβολικα πολλα για ενα χομπυ. Κλασική όπως λέμε μινουέτα του σοπέν, τη λίμνη των κυκνων, τα κονσερτα του oscar rieding και άλλα πολλα. Παραδοσιακα δεν εκανα ποτε, με ρωτησε αν θελω κλασικο η παραδοσιακο βιολι, του ειπα κλασικο.

---

Το ποσό που πλήρωνες μου φαίνεται υπερβολικό. Ήταν μήπως μαθήματα κατ' ιδίαν; Εγώ πλήρωνα 180 το χρόνο αλλά ήταν σε ακαδημία και έμεινα πολύ περισσότερο. Και αυτή ήταν η τιμή ενηλίκων, τα παιδιά πλήρωναν πολύ λιγότερα.

Πώς προέκυψε η προτίμηση για το βιολί; Είχες επιρροές από το περιβάλλον σου;

Και τέλος, μήπως έχεις κάποια ηχογράφησή σου διαθέσιμη; Θα ήθελα να ακούσω αν υπάρχει κάτι.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Δεν θέλω κάτι τρελό, να με καλούν κάπου και να μπορώ να φέρω το ταίρι μου. Να μη με θεωρούν single.

---

Αν έχω καταλάβει σωστά είσαι γιατρός. Αυτό διευκολύνει, θεωρητικά τουλάχιστον ορισμένα πράγματα.

Αν λοιπόν δε θέλεις να απαγγέλεις το Θούριο του Ρήγα Φερραίου μέχρι η γενειάδα σου να γίνει όπως του Oldtimer, και για να τραγουδήσεις μια μέρα με το αγόρι σου το «Πάμε γι' άλλες πολιτείες», τότε πρέπει να εξετάσεις πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να φύγεις από την Ελλάδα. Δεν βλέπω λύση στο πρόβλημα που θέτεις όσο ζεις εκεί.

Με την κατάρτιση που έχεις πιστεύω ότι δε θα δυσκολευτείς να βρεις μια δουλειά στο εξωτερικό, στην Ευρώπη συγκεκριμένα που είναι πλέον όπως η δίπλα πόρτα στον ίδιο όροφο. Βρίσκεσαι στην ιδανική ηλικία, άρτια εξοπλισμένος, για να κάνεις ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή σου. Μπορείς να δημιουργήσεις νέο κύκλο ανθρώπων που θα σας αποδεχτούν σαν ζευγάρι και να σταματήσετε να ζείτε σαν κυνηγημένοι, σ' έναν κόσμο πλαστό και απατηλό. Και επιπλέον μπορείς να προσθέσεις το δικό σου λιθαράκι ώστε να μην περιμένει ο κόσμος τρεις και τέσσερις μήνες (καμιά φορά και πέντε) για ραντεβού σε ορισμένες ειδικότητες.

Ξέρω περίπτωση νεαρού στην ηλικία σου που πέρασε το διδακτορικό του πριν από δύο μήνες. Έφερε μαζί τους γονείς του και το ταίρι του. Το ταίρι λοιπόν είναι ένας άλλος νεαρός στην ίδια ηλικία, και εκείνος διδάκτωρ. Ωραίοι τύποι, κανένα πρόβλημα με τον κοινωνικό περίγυρο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στο εξωτερικό, γιατί ομοφοβικοί υπάρχουν παντού. Απλά σε άλλες χώρες οι άνθρωποι με διαφορετικό προσανατολισμό έχουν μια ευκαιρία να ζήσουν ανοιχτά χωρίς στίγμα, όπως όλος ο κόσμος.

Είμαι σίγουρος ότι παρόμοιες σκέψεις έχουν περάσει από το μυαλό σου αλλά μάλλον κάτι σε κρατάει πίσω. Ήρθε η ώρα όμως να πάρεις μια απόφαση σε σχέση με τον τρόπο ζωής που θα ακολουθήσεις

@Vox δεν είναι τόσο εύκολο. Πχ ο δικος μου δουλευει στο δημοσιο δεν μπορω να του πω να τα παρατησει. Πήγαμε διακοπές και ήταν λίγο περίεργα το αίσθημα. Πρώτη φορά βρηκα το θαρρος και εκλεισα διπλο κρεβατι. Και αποφασισα οτι απλα δεν με νοιαζει τι σκεφτονται. Καναδυο φορες τον φιλησα σε δημόσιο χωρο αλλά απομερα καπως (σε νησι αυτα). Βεβαια ενας στην παραλια και ενω απλα καθομασταν σαν φιλοι οταν μπηκαμε στη θαλασσα τραγουδησε λιγο κρασι λιγο θαλασσα και το αγορι μου. Το εξω ισως ειναι ενας μικρος παραδεισος για τη σχεση μας. Ειδικα σε σκανδιναβια ουτε παπαδες θα χεις ννα σου λενε οτι εισαι αμαρτωλος, ουτε θα ακους ρατσιστικά σχόλια απο αυτους με την πολιτεια να μην αντιδρα ουτε τιποτα.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

@Vox δεν είναι τόσο εύκολο. Πχ ο δικος μου δουλευει στο δημοσιο δεν μπορω να του πω να τα παρατησει.

---

Είναι ακριβώς αυτό που φοβόμουν (για δουλειά γενικά). Ίσως όμως να υπάρχει και ενδιάμεση λύση.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Πήγαμε διακοπές και ήταν λίγο περίεργα το αίσθημα. Πρώτη φορά βρηκα το θαρρος και εκλεισα διπλο κρεβατι. Και αποφασισα οτι απλα δεν με νοιαζει τι σκεφτονται.

---

Και πολύ καλά έκανες. Σιγά μη δώσεις και λογαριασμό με ποιον κοιμάσαι και τι σου είναι.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Το εξω ισως ειναι ενας μικρος παραδεισος για τη σχεση μας. Ειδικα σε σκανδιναβια ουτε παπαδες θα χεις ννα σου λενε οτι εισαι αμαρτωλος, ουτε θα ακους ρατσιστικά σχόλια απο αυτους με την πολιτεια να μην αντιδρα ουτε τιποτα.

---

Οι βορειότερες χώρες είναι ιδιαίτερα φιλόξενες και ορισμένες φορές πρωτοπόρες σε τέτοια θέματα. Και αλλού όμως είναι καλές οι συνθήκες. Π.χ. στην Ολλανδία και το Βέλγιο (όπου υπήρξε πριν μερικά χρόνια και ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός μιας περιφέρειας). Γενικά στην κεντρική και τη βόρεια Ευρώπη υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι, κάτι που αντικατοπτρίζει και τη γενικότερη νοοτροπία του πληθυσμού όσον αφορά την αποδοχή. Όπως έλεγα όμως και πιο πάνω, ομοφοβικά κρούσματα, πολλές φορές επικίνδυνα για τη ζωή, υπάρχουν πάντα και παντού. Χρειάζεται προσοχή.

Κατά τη γνώμη μου χρειάζεστε εσύ και το ταίρι σου έναν κύκλο gay γνωριμιών, ώστε να μπορείτε να είστε ελεύθεροι.
Αν δεν μπορείς να πεις στο περιβάλλον σου αυτός είναι ο άνθρωπος που αγαπάω και θέλω να ζήσω μαζί του, έχεις όντως ένα θέμα, δεν είσαι ελεύθερος και το κατανοώ γιατί σε βαραίνει, είναι φυσικό.

Οι φίλοι του που είναι γκέι, δεν έχουν το δικό τους κύκλο; Ε, κάποιοι από εκείνους μπορεί να σου ταιριάζουν σε φιλικό επίπεδο περισσότερο. Πηγαίνετε σε gay μπαράκια; Είναι ιδανικά για το αίσθημα της ελευθερίας που σας λείπει, συν θα γνωρίσετε ανθρώπους που μπορείτε να εντάξετε στον φιλικό σας κύκλο. Σιγά και σταθερά θα το χτίσετε. Τώρα, κάποιες και κάποιοι δε θα το δεχτούν ποτέ. Κι αυτό να το έχεις στο νου σου. Με αυτές θα πρέπει να δεχτείς ότι θα έχεις επαφή σε συγκεκριμένες καταστάσεις και με εντελώς διαφορετικές προδιαγραφές. Δε μπορείς να φύγεις από το σπίτι που μένεις τώρα; Νοίκιασε αλλού και μείνε με τον σύντροφό σου.

Έχω βασικά έναν γκει φιλο που δεν τα πανε καλα γιατι πιστευει τον γουστάρω. Αυτός έχει μια λεσβία που έχει κοπέλα και έχουν 2 γκει φιλους αλλα δεν μαρεσει ολο αυτο.. δεν γουσταρω να νιωθω περιθωριοποιημενος που κανει παρεα απο αναγκη με καποιον.
Σε γκει μπαρακια μεχει φαει, αλλα δεν εχουμε παει. Βασικά σε 1,2 χρονια παω φανταρος οποτε θα το εκανα μετα απο αυτο. μενω σε δικο μου σπιτι αλλα απο κατω η μανα μου οποτε ειναι καπως.. αλλα ισως το νοικιαζα και να ννοικιαζα εγω μετα μαζι του.. απλα δεν μπορει να γινει τωρα

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Προσπερνώντας το σκουπιδαριό που μεσολάβησε,

είναι δύσκολο να πω ότι είμαι γκει. Δεν φοβάμαι τόσο ακραίες συμπεριφορές φοβάμαι μήπως περιθωριοποιηθώ ή σκέφτονται άσχημα για πράγματα. Με το αγόρι μου ούτε χειραψιά δεν κάνουμε πάντα έξω. Ο φίλος που έχασα (στρ8) θα με φίλαγε στο δρόμο στο μάγουλο και δεν θα ντρεπόταν. Εγώ ντρεπόμουν που με φίλαγε γιατί ένιωθα πως μας κοίταζαν.

.

---

Μήπως ο φίλος σου γεννήθηκε, το χε στο αίμα μάλλον, το γκέι, ενώ εσύ το απέκτησες μετά από κάποια εμπειρία, και γι αυτό εκείνος ήτανε πιο αυθόρμητος, δεν το ντρεπότανε, ενώ εσύ δεν το έδειχνες προς τα έξω?
Μήπως είναι και θέμα μεγέθους, εννοώ αυτός με το μεγαλύτερο είναι, τουλάχιστον, κατά κανόνα ο ενεργητικός?

@ioannis2
καπου χαθηκαμε. Ο φιλος που λεω οτι εχασα ηταν ενα str8 παιδι που πεθανε. Εννοουσα οτι επεδη δεν ειχε φοβο να τον πουν γκει δεν φοβοταν να μαγκαλιασει πχ.

Το θεμα μεγεθους δεν ισχυει

Δεν γινεσαι γκει, γεννιεσαι. Δεν ειναι επιλογη.

Ως μαμα θα με ισοπεδωνε να μαθω οτι ο γιος μου εχει ενα τοσο σημαντικο θεμα στη ζωη του και δεν με εμπιστευεται να μου μιλησει.Μηπως να εκανες μιαπροσπαθεια να μιλησεις στη μαμα σου?Οσο και να σοκαριστει στην αρχη σιγα σιγα θα σταθει διπλα σου.Ομοιως και οι φιλοι που λες.Μηπως φοβασαι υπερβολικα?Γιατι να σε περιθωριοποιησουν επειδη εισαι γκει?Φανταζομαι οι φιλοι σου ειναι νεα παιδια.Τους φιλους μας τουα αγαπαμε γι αυτοπου ειναι στην ψυχη τους οχι για τις σεξουαλικες τους προτιμησεις.

@nicolina
Απλα δε θα το δεχτει πιστευω. Δεν εχω καποιον οικονομικο φοβο, ειμαι ανεξαρτητος. Απλα θα υστεριασει, ειναι και λιγο drama queen. Γενικα δεν με νοιαζειι τι πιστευει, δεν εχω καμια αντοχη να της εξηγησω τιποτα.

Μπραβο σου που εισαι οικονομικα ανεξαρτητως.Ομως την στηριξη και την αποδοχη της οικογενειας μας δεν τη χρειαζομαστε μονο σε οικονομικο επιπεδο.Οσο και να το αρνουμαστε νομιζω ολοι αισθανομαστε πιο ηρεμοι οταν εχουμε την αποδοχη της οικογενειας μας.Αποδοχη δε σημαινει οτι συμφωνω αναγκαστικα με το τι κανεις/λες.Αποδοχη σημαινει σε στηριζω και σε δεχομαι ακομα και αν διαφωνω με καποια πραγματα.Οιθ μαμαδες εχουν την ταση να εθελοτυφλουν.Μπορει να βλεπουν κατι...καποια σημαδια αλλα εθελοτυφλουν γιατι δυσκολευονται να πιστεψουν οτι το δικο τους παιδι καπως καπου διαφερει.Μην ταιζεις αυτη την ταση της να εθελοτυφλει.Βαλτη εστω σιγασιγα στο κολπο.Μπορει να υστεριασει οπως λες...προφανως θα αρχισει να σου λεει κουλα...παιζει να σου πει να πατε και σε κανενα γιατρο...σε κανενα παπα να σε διαβασει(χαχα πλακα κανω).Φυσιολογικα ολα αυτα.Μετα θα αναγκαστει να παρει μια θεση.Αν αποφασισει να συνεχισει να το αρνειται δικο της θεμα.Εσυ ομως θα εχεις εστω και λιγο ηρεμησει.Αλλιως πως το σκεφτεσαι?Θα κρυβεσαι για παντα?Απο ολους?Ψυχολογικα σε τι φαση εισαι?Δεν σου δημιουργει θεματα αγχους το οτι κρύβεσαι?

@nicolina
Δεν θα μου ελεγε να παω σε γιατρος. Θα σκεφτοταν οκ το παιδι μου ειναι ανωμαλο και τι εκανα λαθος. Καπως ετσι. Μετα θα αρχισει να θυμαται και να λεει αα για αυτο εκανες αυτο μικρος γιατι ησουν γκει και θα αρχισω να εκνευριζομαι. Νομιζει οτι εχω μεινει στο ραφι και εχω σχεση 7 χρονια. Με παπαδες δεν ειχαμε ποτε καλη σχεση σαν οικογενεια το αποκλειω χαχα.
Δεν ξερω τι θα κανω πραγματικα στο μελλον. Σε κανα δυο χρονα θαξεκινηω ειδικοτητα και θα συγκατοικησω με τον φιλο μου. Ας κανει οτι θελει εκεινη. Αγχος δεν εχω. Στεναχωριεμαι που νομιζει οτι ειμαι παρθενος και μονος. Το απο ολους θα ηθελα να το λυσω και να μιλησω.

To "ας κάνει οτι θέλει εκεινη" δειχνει σαφή πικρία.Υπάρχουν κι αλλα θεματα με τη μανα σου περα από αυτό?γιατι αλλιως να εισαι πικραμενος μαζι της γιατι δεν καταλαβαίνει κάτι το οποίο εσύ ο ιδιος δεν της λες ειναι αδικο.Αυτη προφανως περιμενει να της πας νυφη...κι εγω σε λιγα χρονια νυφη θα περιμενω απο το γιο μου.Αν θα θελησει να φέρει αγόρι θα πρέπει να μου το πει...οχι να θυμωνει που εγω περιμενω νυφη.

Ο λογος που στα λεω αυτα...ειναι γιατι θεωρω οτι αν καταφερεις να μιλησεις στην οικογενεια σου...τοτε να μιλησεις στους φιλους σου θα σου ειναι πολυ πιο ευκολο.Απο την αλλη να θελεις να ανοιχτεις σε φιλους αλλα να συνεχισεις να κρυβεσαι απο την οικογενεια σου περιπλοκευει τα πραγματα.Σεναρια του τυπου θα παρω τον καλο μου θα εξαφανιστω απο ολους και θα παω να ξεκινησω μια αλλλη ζωη στο εξωτερικο προσωπικα μου ακουγονται too complicated χωρις λογο.

Ο φιλος σου τι αποψη εχει αληθεια?Τι θα ηθελε απο εσενα να κανεις?Εννοω θελει να μιλησεις ή προτιμαει και αυτός να κρυβεστε?